The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 271 Breakthrough
“ดูแลตัวเองดีๆ นะ ตกลงไหม?”
ผมพูดขณะที่กุมมือของโซเนียด้วยความรักโดยที่เห็นความโศกเศร้าในดวงตาของเธอ ความเศร้าที่ผมกำลังจะจากเธอไป ฉันพุ่งเข้าไปในหัวใจเธอด้วยความเร็วอย่างมาก
“อืม…ฉันจะไม่เป็นไร”
โซเนียพูดพลางผงกศีรษะพร้อมกับโน้มตัวมาข้างหน้าเพื่อหอมแก้มผมเบาๆ และสิ่งต่อมาที่ผมรู้คือประตูถูกปิดไปซะแล้ว
เมื่อยืนอยู่ตรงนั้นผมก็รู้สึกถึงความอบอุ่นของโซเนียพรางยิ้มออกมา มีบางอย่างบอกผมว่าโซเนียและซานะน่าจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้
ผมเริ่มเดินไปยังเป้าหมายต่อไปด้วยรอยยิ้มที่จริงใจ
ไม่กี่นาทีต่อมาผมก็ยืนอยู่หน้าห้องของมิร่าก่อนจะเข้าไปข้างใน เมื่อเข้ามาแล้วก็พบกับมิร่าที่กำลังกินอาหารอยู่ โต๊ะของเธอเต็มไปด้วยชาและขนมหวาน
“ดูเหมือนคุณจะเตรียมตัวมาดีนะครับ”
“แน่นอน ฉันขาดไม่ได้เมื่อเธอจะมาที่นี่เพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับทฤษฎีของเรา”
ผมยิ้มให้กับคำตอบของมิร่าขณะที่นั่งลงตรงข้ามกับเธอและจิบชาที่เธอเตรียมไว้
ตามที่สัญญาไว้ เธอเริ่มให้เวลากับเราทั้งคู่ แน่นอนว่ามันเป็นเพราะทฤษฎีที่ผมเสนอไป แต่ถึงกระนั้นมันก็ทำให้ผมได้มีเวลาอยู่กับเธอ ในบรรดาทฤษฎีปัจจุบันที่ผมตั้งเป้าไว้ ตอนนี้เธอเป็นคนที่ยากที่สุดสำหรับผมที่จะหาตัวและพูดคุย
การเป็นคณบดีของที่นี่ทำให้เธอมีเวลาน้อย ทำให้งานของผมยากขึ้น แต่ด้วยการประชุมพิเศษครั้งนี้ เราจะได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น ดีกว่าที่ผมจะต้องค่อยๆ เหตุผลที่เธอไม่ให้ผมเข้าไปในใจเธอ
“ชาเป็นยังไงบ้าง?”
“อร่อยเหมือนเคยครับ”
ผมตอบด้วยรอยยิ้มซึ่งทำให้ได้รับรอยยิ้มพึงพอใจจากมิร่ากลับมา ดูเหมือนเธอจะสนใจที่จะพยายามทำให้ผมชอบชาของเธอ
ผมเอนหลังพิงเก้าอี้ขณะมองเข้าไปในดวงตาของมิร่า
“ว่าแต่น้าครับ…การเตรียมการสำหรับตำแหน่งราชาเป็นยังไงบ้างครับ?”
“เธอถามฉันเพราะเป็นห่วงน้าตัวเองหรือเพราะเธออยากรู้ข้อมูลเกี่ยวกับการต่อสู้ก่อนคนอื่นหล่ะ?”
มิร่าถามด้วยแววตาเจ้าเล่ห์
ผมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ขณะที่เกาหัว มิร่าหัวเราะเบาๆ ขณะที่ผมตอบเธอ
“อะแห่ม….ก็ทั้ง 2 อย่างครับ”
“เจ้าเด็กนิสัยไม่ดี”
“แค่กๆ….วันนี้น้าดูมีเสน่ห์เป็นพิเศษเลยนะครับ”
“แหม.…ไม่ต้องมาพยายามเปลี่ยนเรืื่องเลยนะ”
มิร่าพยายามทำหน้าตาโกรธและขมวดคิ้วขณะที่เธอโบกนิ้วมาที่ผม
แต่สำหรับผมแล้วทั้งหมดนี้กลับทำให้เธอดู ‘น่ารัก’ และผมก็แน่ใจว่ามิร่าเองก็คงรู้สึกว่าหน้าของตัวเองกำลังแดงระเรื่ออย่างรวดเร็ว
เมื่อเห็นแบบนั้นผมก็เอนเอียงไปทาง ‘กังวล’
“น้าเป็นอะไรรึเปล่าครับ? หน้าน้าดูแดงมากเลยนะครับ”
“ฉ-ฉันส-สบายดีหน่า”
มิร่าพยายามซ่อนความรู้สึกอย่างรวดเร็วขณะที่พยายามพูดกับผมอย่างใจเย็น
เมื่อเห็นอย่างนั้นผมก็ยักไหล่ก่อนจะเอนหลังพิงเก้าอี้ทำราวกับว่าตัวเองลืมเรื่องนี้ไปแล้ว
พอเห็นผมถอยออกมา มิร่าก็ถอนหายใจพร้อมกับรีบดึงสติกลับมาก่อนจะหยิบเอกสารบางอย่างออกมา
“ฉันได้ตรวจสอบการประยุกต์ต่างๆ แล้ว แต่เรายังไม่แน่ใจจนกว่าจะได้ทดสอบมัน”
เมื่อเห็นว่ามิร่าจริงจัง ผมก็เริ่มปรับอารมณ์เช่นกันก่อนจะเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับทฤษฎีเวทมนตร์อย่างจริงจัง
“น้าคิดยังไงเกี่ยวกับการประยุกต์โรมิเนียส บาลานซ์ครับ?”
“ฉันลองแล้ว แต่มันขาดฐานที่จำเป็นในการสนับสนุนการเชื่อมต่ออยู่หน่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นเอาโหนดการเชื่อมต่อและคืนสถานะให้พอดีกับซอร์สโค้ดของเวทมนตร์ได้ไหมครับ?”
“อืมมม….นั่นอาจเป็นความคิดที่เป็นไปได้”
“…”
“…..”
และเช่นเดียวกับเวลานั้นที่ดำเนินไปในขณะที่เราทั้งคู่เดินทางลึกเข้าไปในบทสนทนาของเรา มันสนุกจริงๆ ในตอนที่เราโยนความคิดและทฤษฎีต่างๆ กันไปกันมา บางครั้งเราทั้งคู่ก็เถียงกันเมื่อ 2 ความคิดที่เป็นปฏิปักษ์เกิดขึ้นมา บางครั้งเราก็ลงจอดที่ทฤษฎีเดียวกัน ทำให้เราทั้ง 2 กระโดดลงไปด้วยความกระตือรือร้นอย่างเต็มที่
ในที่สุด 3 ชั่วโมงต่อมาเราก็หยุด ด้วยความประหลาดใจที่เวลาผ่านไปเร็วมาก เราไม่ได้นึกถึงเวลาเลยขณะที่ตื่นเต้นมากเกี่ยวกับหัวข้อที่เราสูญเสียไปอย่างสิ้นเชิง
“ว้าว ไม่คิดว่าเวลาจะผ่านไปเร็วขนาดนี้นะครับ”
ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยแต่มีความสุข มิร่าก็เหมือนกับว่าเธอดูสดชื่นเช่นกัน
“ใช่ ฉันลืมไปเลยว่าครั้งสุดท้ายที่ตัวเองหัวเสียมากคือเมื่อไหร่ ฉันเดาว่ามันเป็นตอนที่เริ่มเรียนรู้เกี่ยวกับเวทมนตร์ครั้งแรก มันสวยงามและน่าหลงใหลมาก”
มิร่าพูดด้วยน้ำเสียงที่ชวนให้นึกถึง ดวงตาของเธอเหมือนมีชีวิตขึ้นมาเมื่อเหตุการณ์ในอดีตสะท้อนอยู่ในดวงตาสีเงินที่สวยงามของเธอ ในไม่ช้าดวงตาของเธอก็เข้าสู่ภวังค์ขณะที่ลมหายใจของเธอสงบลง และมานาในบริเวณโดยรอบก็เริ่มสั่นสะเทืิอน ในไม่ช้าหินแห่งกฎจากภายในแหวนมิติของมิร่าก็ปรากฎออกมา แสงสีขาวเริ่มออกมาจากมันขณะที่มันเริ่มปกคลุมร่างของมิร่าด้วยสีขาวที่สวยงาม
ร่างของมิร่าเริ่มลอยออกจากโซฟา โดยที่หินแห่งกฎนั้นกลายเป็นฝุ่นผงก่อนจะเริ่มปกคลุมร่างกายของเธอด้วยรังไหมสีขาว
เมื่อเห็นแบบนั้นผมก็รู้ว่าในทันทีว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น
มิร่ากำลังจะทะลวงระดับ…..
มันไม่ใช่แค่ความก้าวหน้าธรรมดาๆ ไม่เลย…เธอกำลังจะบุกเข้าไปในระดับจักรพรรดิ ปกติแล้วแค่การบรรลุนั้นไม่เพียงพอ คุณต้องใช้เวลาหลายปีใคร่ครวญกฎที่คุณเข้าใจ แต่ต้องขอบคุณหินแห่งกฎที่ผมให้เธอไปทำให้ขั้นตอนนั้นถูกตัดออก
นี่จึงเป็นเหตุผลง่ายๆ ที่หินนี่เป็นหนึ่งในสิ่งที่ผู้คนต้องการมากที่สุดในโลก
ตู้มมม!
ในไม่ช้ามานาทั้งหมดภายในระยะ 3 กิโลเมตรก็เริ่มวิ่งเข้าหาร่างของมิร่า เสาแสงสีขาวระเบิดจากภายในตัวเธอก่อนมันจะปรากฎขึ้นบนท้องฟ้าทะลุหลังคาไป แม้ว่าผมจะรู้สึกหายใจไม่ออกจากมัน ผมก็ไม่ได้รออยู่ที่นั่นและเคลื่อนตัวไปยังตำแหน่งที่ไกลออกไป ตอนนี้มีนักเรียนหลายคนมารวมกันที่นี่ ในขณะที่อาจารย์ที่มีอำนาจสามารถมองเห็นได้กำลังมุ่งหน้าไปยังทิศทางนั้น
เมื่อเห็นความโกลาหลนี้ผมบอกได้เลยว่าผู้มีอำนาจทุกคนในเมืองบาบิโลนรู้เรื่องความโกลาหลนี้แล้ว
ผมหายใจเข้าลึกๆ ขณะจดจ่อไปที่ร่างของมิร่าที่กำลังลอยอยู่บนท้องฟ้าโดยที่ตอนนี้มานาส่วนใหญ่ถูกดูดเข้าไปในร่างของเธอ
เมื่อมองขึ้นไปผมก็เห็นร่างที่ทรงพลังหลายตัวตนปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า
คนที่โดดเด่นที่สุดคือหญิงสาวสวยหุ่นเซ็กซี่ที่ลอยอยู่ข้างๆ มิร่า ผมสีดำและสีน้ำตาลของเธอปลิวไสวไปตามสายลม ขณะที่ดวงตาสีพีชเป็นประกายของเธอจับจ้องไปที่มิราขณะเข้าไปใกล้เธอ
เธอโบกมือเพื่อสร้างการป้องกันรอบๆ มิร่า หลังจากนั้นเธอก็หันไปทางท้องฟ้าพร้อมกับปล่อยออร่าเล็กน้อยของเธอเพื่อยับยั้งสิ่งที่อยู่บนท้องฟ้า ดูเหมือนกับว่าพยายามจะส่งข้อความ
พวกเราที่เหลือซึ่งอยู่บนพื้นรู้สึกเหมือนมีก้อนหินมาทับเรา
‘นาเรีย วิลเลียนเนีย’
เมื่อมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นผมก็ยิ้มขึ้นมา นาเรียคืออาจารย์ของมิร่า
เมื่อเธออยู่ที่นี่ ผมก็ไม่ต้องกังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับมิร่าแล้ว ไม่มีใครกล้าสร้างปัญหาใดๆ เมื่อผมหันศีรษะไปมองตรงจุดหนึ่งก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่คุ้นเคยมากนั่นคือเอลินอร์ ดวงตาของเราสบกันผ่านผ้าคลุมของเธอ
ผมเห็นรอยยิ้มของเธอจึงผงกศีรษะให้เธออย่างสุขุมก่อนที่เธอจะพยักหน้าตอบ
ผมมองรังไหมของมิร่าเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเดินจากไป สถานการณ์ปัจจุบันแตกต่างจากที่ผมคิดไว้ ปัญหามากมายจะเกิดขึ้นเพราะมัน และไม่ใช่ทุกคนที่จะมีความสุขที่เห็นเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้รับผู้เชี่ยวชาญ ปัญหาและเรื่องวุ่นวายต่างๆ จะต้องผุดขึ้นมาอย่างแน่นอน และผมก็ต้องการที่จะพร้อมรับมือกับมัน
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
