The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 289 A Friend ln Need ls AFriend lndeed
หลังจากที่รอนพูดจบก็มีเพียงความเงียบอึกทึกที่ยังคงอยู่ในห้อง
ปีศาจที่อยู่เบื้องหลังกลุ่มของรอนมีสีหน้าซีดเซียว ในขณะที่ความประหลาดใจอย่างลึกซึ้งปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแองเจลิน่าพร้อมกับท่าทางที่มีความสุขก่อนหน้านี้ของเธอที่จางหายไป
เมื่อสีหน้าดั่งนางพญาที่เป็นประโยชน์ของเธอหายไป เพื่อนๆ ของผมเองก็แสดงสีหน้าประหลาดใจเช่นกัน โดยเฉพาะอเล็กซ์ที่ส่งสายตามาให้ผมด้วยความอยากรู้ว่าผมทำอะไรลงไป
แต่คนที่แสดงออกถึงความพ่ายแพ้มากที่สุดก็คือรอน ซึ่งดูราวกับว่าเขาแก่ขึ้นอีก 2-3 ปี แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ละสายตาจากผมเลย แถมผมยังมองเห็นความปรารถนาที่จะแก้แค้นของเขาอีกด้วย
“งั้นปัญหาต่างๆ ก็จบลงแล้วสินะ?”
ในที่สุดผมก็พูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย เรียกความสนใจทั้งหมดมาที่ตัวเอง
มันจำเป็นไม่ต้องใช้อัจฉริยะเลยก็คงจะรู้ว่าผมมีส่วนที่ทำให้รอนแสดงออกแบบนี้ แต่ก็ไม่มีใครกล้าลุกขึ้นมาถามความจริง
รอนได้เลือกแล้ว และตอนนี้เขาจะต้องรับผลที่ตามมา อย่างที่ผมบอกไปก่อนหน้านี้ตั้งแต่เขาปรารถนาน้องสาวของผม อย่างน้อยเขาก็ต้องได้รับบทเรียนกันซักหน่อย
“ดูเหมือนว่าความช่วยเหลือของฉันจะไม่จำเป็นอีกต่อไปแล้วสินะ”
แองเจลิน่าพูดด้วยรอยยิ้มขณะยืนขึ้น คราวนี้รอยยิ้มของเธอดูฝืนมากขึ้นในขณะที่ผมบอกได้เลยว่าเธอดูจะจริงจังกับผมมากขึ้น
และแล้วผมเองก็ลุกขึ้นยืนเพื่อจับมือเธอ
“ยินดีที่ได้รู้จักเธอนะ”
ผมพูดขึ้นมา
และเมื่อเธอเห็นว่าผมไม่ได้เคลื่อนไหวเพื่อล้อเลียนเธอ สีหน้าของแองเจลิน่าก็อ่อนลงเล็กน้อย ในขณะที่มือของเธอขยับออกมาเพื่อจับมือกับผม และผมต้องบอกเลยว่ามันเป็นสัมผัสที่นุ่มนวลที่สุดที่ผมเคยได้รับ
“ยินดีที่ได้พบนายเช่นกัน หากนายต้องการนายสามารถมาพบฉันได้ตลอดเวลาเลยนะ~~”
แองเจลิน่าพูดด้วยน้ำเสียงเย้ายวน ในขณะที่ผมแค่ยิ้ม
แองเจลิน่าพยักหน้าเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะออกจากห้องไป ปล่อยให้ผมอยู่ตามลำพังกับรอนและกลุ่มของเขา
ในไม่กี่วินาทีต่อมารอนก็พูด
“ฉันอยากจะคุยกับออสตินเป็นการส่วนตัว”
เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ปีศาจที่อยู่ข้าหลังก็พยักหน้าและเริ่มออกไป
ในขณะที่ผมเองก็พยักหน้าให้พวกเพื่อนๆ เพื่อบอกให้พวกเขาออกไปรอข้างนอกเช่นกัน
และภายในไม่กี่วินาทีก็เหลือเพียงผมและรอนเท่านั้นที่อยู่ในห้อง เขาลุกขึ้นยืนขณะยืดหลังให้ตรงพร้อมกับดวงตาของเขาที่จ้องมองไปที่ผม
“ฉันต้องบอกเลยว่านายอันตรายกว่าที่ฉันเคยจินตนาการเอาไว้มาก”
“ฉันจะถือว่าเป็นคำชมแล้วกัน”
ผมตอบคำพูดของรอนด้วยรอยยิ้ม
ดวงตาที่ราวกับปีศาจของรอนหรี่ลง
“นายทำได้ดี ตอนนี้นายมีฉันอยู่ในสายจูงของนายแล้ว นายต้องการอะไรอีกหล่ะ?”
รอนถามด้วยน้ำเสียงสงบ
ผมพยักหน้ากับคำพูดของเขาขณะพูด
“มีอีกสิ่งหนึ่งที่ฉันต้องการ”
“คืออะไรหล่ะ?”
รอนถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาแต่แฝงไปด้วยอารมณ์
ผมยิ้มพร้อมชี้มือไปให้เขา
“(มิตรภาพกับ)นาย”
“หือ?”
คราวนี้จิตใจของรอนปิดลงในขณะที่เขาดูหลงทาง
ผมหัวเราะให้กับท่าทางของเขาขณะหยิบสัญญาออกมาแล้วโยนมันให้เขา ผู้ซึ่งจับมันได้ทันควัน
รอนหรี่ตาลงอย่างรวดเร็วขณะอ่านสัญญาและเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อ
“นะ-นี่มัน?”
“ใช่ มันเป็นความจริง และฉันเต็มใจ”
ช่วงเวลาแห่งความเงียบงันยังคงอยู่ระหว่างเราก่อนที่รอนจะถามคำถามที่ดึงจิตใจของเขา
“ทำไมกัน?”
“เหตุผลเดียวกับที่ฉันบอกนายก่อนหน้านี้ ฉันอยากเป็นเพื่อนกับนาย ฟังนะ…นายลงมือกับฉันแล้วฉันก็เอาคืนกลับ ทีนี้ทำไมเราไม่ปล่อยให้อดีตผ่านไปแล้วมาเป็นเพื่อนกันหล่ะ?”
“แต่ว่า…ทำไมกัน?”
รอนถามอีกครั้ง
ผมคิดเอาไว้อยู่แล้ว หลังจากสัญญาทั้งหมดที่ผมมอบให้เขาระบุว่าผมจะไม่ใช้สิ่งนี้เพื่อแบล็กเมล์เขาหรือพยายามทำร้ายเขาหรือคนใกล้ตัวอีกต่อไปด้วยความรู้ที่ผมมี
สำหรับเขาซึ่งเป็นปีศาจที่เติบโตมาแต่โดยเห็นเพียงความตายและการทรยศ นี่อาจเป็นเรื่องใหม่และอาจเป็นสิ่งที่เขาไม่เข้าใจ
อันที่จริงจากการทำแบบนี้อาจดูโง่สำหรับผม ปล่อยสิ่งหนึ่งที่รั้งเขาไว้ แต่สำหรับผม ผมมองว่ามันเป็นโอกาส ในเกมมีสถานการณ์พิเศษที่เราต้องร่วมมือกับแองเจลิน่าในการโค่นรอนและคำพูดก่อนตายของเขานั้น…
ใครบอกว่าผมต้องใช้ความรู้ในการเล่นเกมเท่านั้นเพื่อให้ได้สาวๆ หล่ะ? ผู้ชายผมก็หาได้…ไม่สิ มันออกมาผิด สุดท้ายนี่ก็เป็นแผนของผมเช่นเดียวกับเพื่อนที่ผมสร้าง ผมอยากเป็นเพื่อนกับเขา ซึ่งดีกว่าบังคับเขา เพราะในกรณีนี้ผมจะได้รับการสนับสนุนจากเขา 100% และแม้แต่ในกรณีที่เขาคิดจะต่อต้านผม ถ้าอย่างนั้นผมก็จะฆ่าเขาแล้วกำจัดปัญหาออกไป เพราะตอนนี้ผมมีพลังที่จะทำสิ่งนั้นให้สำเร็จได้
“ฉันไม่เข้าใจนายเลยจริงๆ”
ในที่สุดรอนก็พูดด้วยรอยยิ้มเบี้ยว
+50 ความชอบ
‘ดูเหมือนว่าจะได้ผล’
ความชอบไม่ใช่สิ่งที่มาจากเป้าหมายในการจีบเท่านั้น ผมยังสามารถใช้สิ่งนี้เพื่อวัดความรู้สึกของคนใกล้ตัวของตัวเองได้อีกด้วย และดูเหมือนว่าการเดิมพันของผมในครั้งนี้ได้ผลแน่นอน เราทั้งคู่อยู่ห่างไกลจากการเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด แต่นี่ก็ถือเป็นจุดเริ่มต้น
ภายในวินาทีนั้นเราทั้งคู่ได้ลงนามในสัญญาก่อนมันจะแยกออกเป็นแสงและเข้าสู่ร่างกายของเรา
ตอนนี้รอนดูมีชีวิตชีวามากขึ้น เขาขยับมาข้างหน้าเพื่อจับมือผม
“เพื่อมิตรภาพอันยาวนาน”
ผมพูดแล้วเขาก็ตอบรับมาเช่นกัน
“เพื่อมิตรภาพอันยาวนาน”
จากนั้นเราก็เริ่มพูดคุยกันเล็กๆ น้อยๆ แบบผู้ชายคุยกัน ผมยังบอกเขาด้วยว่าผมเต็มใจจะช่วย ถ้าจำเป็น และหลังจากนั้น 10 นาทีเราก็ออกจากห้องไป
รอนพยักหน้าให้ผทก่อนจะจากไปพร้อมกับกลุ่มของเขา ในขณะที่อเล็กซ์เริ่มรบกวนผม
“ออสติน..…ช่วยบอกฉันทีว่าคุณทำได้ยังไง?”
“ไม่ได้หรอก มันเป็นความลับทางการค้าหน่ะ”
ผมไม่ขยับเลยแม้แต่น้อยและอเล็กซ์ก็ทำได้เพียงปล่อยมืออย่างไม่เต็มใจ
และแล้วข่าวก็แพร่สะพัดออกไปภายในไม่ถึงชั่วโมง ปีศาจจำนวนมากนั้นไม่พอใจกับเหตุการณ์ที่จบลง และพวกเขาจำนวนมากถึงกับร้องตะโกนขอโอกาสแก้แค้น สำหรับคนเหล่านี้ รอนได้ใช้วิธีไร้ความปรานีเพื่อปิดปากพวกเขา ทำให้ความนิยมของเขาถึงจุดต่ำสุด
แต่ในด้านบวก ในที่สุดฝ่ายของผมก็ถูกพิจารณาว่าอยู่ในกลุ่มอันดับต้นๆ เมื่อเทียบกับกลุ่มอื่นๆ ที่เริ่มต้นเมื่อนานมาแล้ว
พวกที่ออกจากกลุ่มของผมด้วยแรงกระตุ้นชั่วขณะตอนนี้กำลังคร่ำครวญถึงการเลือกของตัวเอง ในขณะที่พวกที่ยังอยู่กำลังเพลิดเพลินกับผลงานของพวกเขา
ผมคิดว่าจะให้รางวัลแก่ผู้ที่ยังคงซื่อสัตย์ต่อกลุ่ม จึงทำให้ความนิยมของผมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เพื่อเป็นการเฉลิมฉลอง ผมจึงจัดงานปาร์ตี้ให้กับสมาชิกทุกคน
“ทุกคนสนุกกันให้เต็มที่เลยนะ!”
ผมพูดขณะยกแก้วขึ้นเพื่อดื่ม และสมาชิกในกลุ่มที่เหลือของผมก็ทำตาม
ค่ำคืนที่เหลือก็ใช้เวลาไปกับงานปาร์ตี้ สาวๆ หลายคนจากกลุ่มของผมพยายามเข้ามาหาผมเพื่อพูดคุย แต่พวกเธอทั้งหมดกลับถูกปิดกั้นด้วยกำแพงอันทรงพลังที่ไม่สามารถเจาะทะลุได้ แม้แต่โซเนียที่เงียบและขี้อายก็ยังมีพลังมาก
ในที่สุดงานปาร์ตี้ก็ประสบความสำเร็จอย่างมาก และทุกคนก็สนุกสนานกันอย่างเต็มที่ ผมเข้านอนด้วยจิตใจที่เป็นสุข ขณะที่น้องสาวตัวน้อยน่ารักของผมเกาะผมไว้เหมือนปลาหมึกยักษ์ที่สูดดมกลิ่นของผมอย่างตะกละตะกลาม เธอต้องการเอาอกเอาใจบ้างและในที่สุดเธอก็มีความสุขโดยที่เราทั้งคู่ได้นอนกอดกัน
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
