The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 302 What Just Happened
“นี่คือหลักฐานของผมครับ”
ออสตินพูดด้วยรอยยิ้มขณะที่ชายที่ถูกทุบตีอย่างโหดเหี้ยมถูกบังคับให้คุกเข่าลงบนพื้นก่อนที่ยามจะจากไป ดวงตาของออสตินวาววับด้วยความชั่วร้ายขณะที่เขาจ้องมองผู้คนในห้อง เขาสามารถเห็นการแสดงออกที่แข็งกระด้างของคลอส โดยเฉพาะเมื่อบุคคลถูกนำเข้ามาในวังโดยที่เขาไม่รู้ตัว
“นี่มันหมายความว่าอะไรกันเกรซ?”
คลอสถามด้วยสายตาที่แคบลง แต่เกรซไม่ได้พูดอะไร ขณะที่เธอแค่ชี้ไปยังลูกชายของเธอเพื่อให้เขาควบคุมสถานการณ์
“ท่านรู้ไหมว่าโอลิเวียช่วยชีวิตผมไว้ครับ และผมจะไม่ปล่อยให้การเสียสละของเธอสูญเปล่า วันนี้ทุกคนที่เกี่ยวข้องจะต้องชดใช้ ใช่ไหมครับป้าโลร่า?”
ออสตินพูดขณะที่สายตาของเขาจดจ่อไปที่โลร่าซึ่งพยักหน้าให้กลับมาเพื่อปล่อยให้สถานการณ์ดำเนินต่อไป
ออสตินเดินขณะที่เขาเอื้อมมือไปหาชายแขนเดียวเพื่อยกศีรษะของอีกฝ่ายขึ้นอย่างแรงโดยการดึงผม ดวงตาของชายคนนั้นแดงก่ำ แต่ลึกลงไปนั้นกลับมีความกลัวปรากฏอยู่
“เอาล่ะคุณการ์ด บอกผมหน่อยสิว่าทำไมคุณถึงพยายามฆ่าพวกเรา หรือถ้าให้เจาะจงกว่าคือโอลิเวีย?”
ออสตินถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
ชายคนนั้นมองดูผู้คนในห้องขณะที่เขาเริ่มพูด แต่ก่อนที่เขาจะพูด ดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงพร้อมกับร่างกายที่เริ่มสั่นเทาก่อนจะล้มลงกับพื้นและตายไป อำนาจแห่งความตายปกคลุมร่างกายของเขาและคร่าชีวิตของเขาไป
“แล้วหลักฐานของเจ้าอยู่ที่ไหนกันหล่ะ?”
แอชตันถามขณะเดินไปหาออสตินด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความขี้เล่น เจ้าชายและราชินีคนอื่นๆ ก็มองออสตินและเกรซด้วยความภาคภูมิใจในตัวพวกเขา
ออสตินที่ได้ยินคำถามเหล่านี้ก็ส่ายหัว
“แล้วจะเอาไงต่อดีนะ?”
เขาถามด้วยน้ำเสียงสงบ ทำให้ทุกคนประหลาดใจ มองหน้าแต่ละคนและทุกคนที่เขาถามด้วยน้ำเสียงเรียบง่าย
“โอลิเวียตายแล้ว, เบาะแสสุดท้ายก็เพิ่งตายไป, พวกท่านไม่สามารถค้นหาความทรงจำของผมได้, อาณาจักรก็สั่นคลอน แล้วทำไงต่อดีหล่ะ? ใครจะเป็นผู้ครองราชคนใหม่กันนะ?”
คำถามของออสตินทำให้ทุกคนเงียบลงขณะที่พวกเขามองออสตินด้วยสายตาแปลกๆ เมื่อกี้เขาเต็มไปหมดแล้ว และตอนนี้เขาก็เงียบไปเหรอ? การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวยากเกินกว่าจะยอมรับได้อย่างง่ายดาย
“เห้อออ…เจ้าวางแผนอะไรอยู่?”
คลอสถามขณะที่เขาสลับการจ้องมองระหว่างออสตินกับเกรซซึ่งยังคงรักษาท่าทางสงบแต่ไม่มีอะไรหลุดออกมา
ไม่กี่วินาทีก่อนที่ใบหน้าของออสตินจะมีรอยยิ้ม ไม่นานเขาก็เริ่มคอหักขณะพูดคุยด้วย รอยยิ้ม
“มันเสร็จแล้ว”
ออสตินพูดขึ้นทำให้ทุกคนเพ่งความสนใจมาที่เขา เขาหยิบลูกแก้วออกมาแล้วโยนมันไปทางคลอสที่รับมันได้
ในไม่ช้าภาพและข้อมูลที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่มองเห็นก็เริ่มไหลผ่านพวกเขาเมื่อเห็นมัน ดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง แต่ก่อนที่เขาจะทันตอบสนอง ประตูห้องบัลลังก์ก็ถูกเปิดออกพร้อมกับมีทหารเดินเข้ามา
“องค์จักรพรรดิมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นขอรับ! ดยุคเอ็มมานูเอลเสียชีวิตแล้วขอรับ! การกระทำที่ซ่อนอยู่ทั้งหมดของเขาถูกเปิดเผยจนทำให้เกิดความโกลาหลในอาณาเขตไลม์ไลท์ขอรับ!”
“ว่าไงนะ!”
ถ้อยคำอันน่าประหลาดใจหลายคำถูกเปล่งออกมา โดยเฉพาะราชินีองค์แรกที่หน้าซีดพร้อมกับความโศกเศร้าที่ปกคลุมเธอ แต่นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเมื่อผู้ส่งสารอีกคนหนึ่งเข้ามาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกเกินไป
“องค์จักรพรรดิ์ขอรับ เสนาบดีถูกพบว่าเสียชีวิตแล้วขอรับ! กระแสเงินทั้งหมดกำลังหยุดชะงักขอรับ!”
“ไม่จริง!”
คราวนี้ราชินีคนที่สองตะโกนออกมาด้วยความสิ้นหวัง แต่ในไม่ช้าดวงตาของพวกเขาก็หรี่ลงขณะที่พวกเขาเพ่งความสนใจไปที่ออสตินซึ่งมองดูพวกเขาด้วยรอยยิ้ม แต่ก่อนที่พวกเขาจะได้พูดอะไรอีกก็มีเสียงที่พวกเขาคิดว่าจะไม่ได้ยินอีกแล้วดังขึ้นมา
“ในที่สุดก็ถึงเวลาแล้วเหรอ?”
โอลิเวียถามขณะที่เธอผละจากอ้อมแขนของจักรพรรดินีและลุกขึ้นยืน ใบหน้าของเธอสูญเสียความซีดไปก่อนจะมีสีดอกกุหลาบปรากฏขึ้นบนแก้มของเธอ เธอดูมีชีวิตชีวาและสบายดี!
“อะ-อะไรกัน?”
กลุ่มเจ้าชายและราชินีต่างประหลาดใจ ในขณะที่ดวงตาของคลอสหรี่ลง สายตาของเขาหันไปมองลูกแก้วในมือก่อนจะมองไปยังออสตินที่กำลังยิ้มแย้ม เขารู้ว่ามันเป็นการรุกฆาตแล้ว
“แก! ตาย!”
เสียงแห่งความโศกเศร้าดังขึ้นในขณะที่ราชินีองค์แรกขยับมือของเธอด้วยความอยากที่จะฆ่า แต่เธอก็ไม่สามารถเข้าใกล้ออสตินได้ก่อนที่เธอจะโดนเกรซระเบิด
“องค์จักรพรรดิ ท่านจะไม่ทำอะไรเลยหรือขอรับ?”
ซีคตะโกน คำถามเนื่องจากเขาคิดว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวในครั้งนี้ต้องเป็นออสตินแน่ๆ นอกจากนี้โอลิเวียยังพยายามแกล้งทำเป็นตายเพื่อช่วยผู้ทรยศเหล่านี้ให้ทำร้ายอาณาจักรอีกด้วย เธอขาดคุณสมบัติในการเป็นจักรพรรดินีองค์ต่อไป
“หลักฐานอยู่ไหนหล่ะ?”
น่าประหลาดใจที่คลอสถามคำถามนี้กับลูกชายของเขา และเมื่อเขาถามเช่นนั้นเสร็จแล้วก็โยนลูกแก้วในมือให้กับพวกอีกฝ่ายไป
ภายในไม่กี่วินาทีภาพภายในนั้นก็ทะลุผ่านดวงตาของพวกเขา ทำให้พวกมันซีดเผือด และแววตาแห่งความหวาดกลัวก็เข้าปกคลุมดวงตาของพวกเขาเมื่อพวกเขาหันไปหาออสตินที่กำลังยิ้มให้พวกเขาอยู่เช่นเดียวกับโอลิเวียที่ยืนอยู่ข้างเขา
“ไม่ ข้าจะไม่ปล่อยให้มันจบลงแบบนี้”
แอชตันคำรามขณะที่ดวงตาของเขากลายเป็นสีเลือดพร้อมกับออร่าสีแดงเข้มที่เริ่มเปล่งออกมาจากร่างกายของเขา และก่อนที่คนอื่นๆ จะทันตอบสนอง เขาก็จับตัวซีคเอาไว้ ออร่าสีแดงเข้มของเขาเริ่มปกคลุมร่างกายของซีค ทุกคนที่เห็นสิ่งนี้ก็เข้าใจได้ว่ามันคืออะไร มันคือ…..การคอรัปชั่น
“อย่านะ!”
ซีคกรีดร้องด้วยความตื่นตระหนกแต่ก็ไม่มีประโยชน์ ในไม่ช้าเขาก็ถูกคอรัปไปเช่นกัน แต่ก่อนที่พวกเขาจะได้ทำอะไร ทั้ง 2 คนก็ต้องตัวแข็งทื่อเมื่อมีชายชราคนหนึ่งปรากฏตัว นั่นคือบรูซ
“เห้อออ…เจ้าได้สูญเสียลูกชายที่ทะเยอทะยานไปบางส่วนแล้ว”
“ท่านพ่อ”
ทั้งคลอสและเกรซพูดขึ้น
บรูซพยักหน้าให้พวกเขาขณะที่ดวงตาของเขาหันไปทางออสตินซึ่งกำลังดูทั้งหมดนี้ด้วยสายตาที่สงบ ย้อนกลับไปตอนนั้นบรูซรู้ว่าเด็กชายคนนี้จะเติบโตขึ้นมาอย่างน่าทึ่ง แต่เขาประเมินต่ำไปว่าเขาปล่อยสัตว์ประหลาดแบบไหนเอาไว้
เมื่อหันไปหาหลานชายของตัวเองซึ่งเห็นได้ชัดว่ากลายเป็นแดงด้วยความบ้าคลั่ง เขาก็ถอนหายใจอีกครั้งก่อนจะถามคำถามกับออสติน
“เจ้าสามารถรักษาพวกเขาได้ไหม?”
“ได้ครับ”
ออสตินตอบ จากนั้นบรูซก็ถามอีกครั้ง
“เจ้าจะช่วยให้ทุกอย่างจบลงในห้องได้ไหม?”
“ก็แล้วแต่ครับ”
ออสตินตอบอีกครั้งโดยที่บรูซพยักหน้าก่อนที่คราวนี้เขาถามคำถามที่ทำให้ทุกคนถึงกับชะงัก
“เจ้าสนใจที่จะมาเป็นจักรพรรดิรึเปล่า?”
เกิดความเงียบอันน่าขนลุกหลังจากถามคำถามนี้ดังขึ้น แต่ออสตินกลับไม่สะดุ้งในขณะที่เขาตอบ
“ไม่เลยครับ”
“งั้นรึ…”
บรูซไม่ได้ถามอะไรอีกในขณะที่เขาโบกมือ และในไม่ช้า หลานชาย 2 คนของเขา แอชตันและซีคก็หายไป
“ม่ายยย ลูกชายข้า”
เสียงแห่งความโศกเศร้าดังขึ้นจากราชินีองค์แรกที่กรีดร้องออกมา ดวงตาของเธอแดงก่ำในขณะที่เธอสูญเสียสติไปเล็กน้อย เธอสูญเสียพ่อและลูกๆ ของเธอไปในวันเดียวกัน
“อุบายก็ดีแต่อย่าให้โดนจับได้แล้วกัน”
บรูซพูดขณะที่เขาหันไปหาคลอส ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความผิดหวัง
“เก็บกวาดที่เหลือซะคลอส”
พูดจบบรูซก็หายตัวไปโดยทิ้งสถานการณ์ที่พังทลายไว้เบื้องหลัง
“ดูเหมือนทุกอย่างจะจบลงแล้วสินะครับ?”
ออสตินถามขึ้นมา
คนที่เหลืออยู่คือผู้หญิงที่พังทลาย เจ้าชายที่นอนอยู่บนพื้นเป็นลมเพราะการระเบิดของแอชตัน ในขณะที่ใบหน้าของราชินีคนที่สองเต็มไปด้วยความหวาดกลัวขณะกำลังดูแลลูกชายของเธอ โลร่ายืนอยู่ข้างโอลิเวียที่มีสายตาซับซ้อนขณะที่เธอมองดูครอบครัวของตัวเองที่พังทลาย
“นี่มัน”
คลอสพูดด้วยน้ำเสียงสงบขณะที่เขาจ้องมองทุกสิ่ง ดวงตาของเขาหันไปหาออสตินด้วยความปรารถนาฆ่าอันแรงกล้าลึกๆ ในใจที่กำลังก่อตัวขึ้น แต่มันก็ถูกระงับไว้
“ถ้าอย่างนั้นพวกเราขอตัวก่อนนะ ท่านจักรพรรดิ?”
เกรซพูดขึ้นมาด้วยสายตาเย็นชา ซึ่งคลอสทำเพียงแค่โบกมือให้ แต่ก่อนจะจากไป ออสตินก็ขยิบตาให้แม่และลูกสาวคู่โอลิเวียและโลร่าซึ่งแต่ละคนมีความหมายต่างกัน
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
