The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 311 Introductions
“ขอขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมงานในวันนี้”
เอลีนอร์พูดด้วยน้ำเสียงที่สงบในขณะที่ใบหน้าที่สวยงามของเธอถูกปกคลุมไปด้วยความเฉยชา ดวงตาสีดำของเธอกวาดไปรอบๆ ห้องขณะที่เธอยืนอยู่บนเวทีที่สูงขึ้นมา
ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดอยู่ในห้องเต้นรำที่หรูหราอย่างยิ่ง พร้อมด้วยโคมไฟระย้าที่แขวนอย่างสวยงามจากเพดาน พ่อบ้านและแม่บ้านเดินไปทั่วห้องเพื่อจัดเตรียมอาหาร
ต่างคนต่างนั่งตรงข้ามกัน โดยที่แต่ละคนดูทรงพลังและเป็นบุคคลสำคัญ สายตาทุกคนต่างมุ่งไปยังเอเลนอร์ผู้ยืนอย่างภาคภูมิใจอยู่บนเวที
“และโปรดแสดงความยินดีกับผู้สืบทอดตำแหน่งของข้าออสติน ไลออนฮาร์ท!”
เอเลนอร์พูดแล้วเงียบไป ก่อนที่จะมีแสงสว่างทั่วห้องเมื่อผมปรากฏตัวด้วยการแต่งตัวดีและหล่อเหลาอย่างปีศาจ ตอนนี้ผมกำลังสวมชุดทักซิโด้สีดำที่เข้ากันพร้อมกับทรงผมที่ถูกเซ็ทมาและมีการเพิ่มแสงแต่งหน้าทำให้รูปลักษณ์ของผมดูดีขึ้นไปอีก
ขณะเดินไปข้างหน้าผมก็มีรอยยิ้มบางๆ บนใบหน้าก่อนจะเดินมุ่งไปยังข้างเอเลนอร์ที่ตอนนี้มีแววตาเป็นประกายด้วยความรักก่อนที่สายตาของผมมองไปยังทุกคนที่มารวมตัวกัน
ทุกคนที่อยู่ในห้องนั้นล้วนแล้วแต่เป็นมหาอำนาจหรือผู้มีอำนาจมากพอที่จะส่งผลกระทบต่อโลกโดยรวมได้ทั้งนั้น
ผมเพ่งสายตามองดูครอบครัวของตัวเองที่นั่งอยู่ที่โต๊ะตัวหนึ่ง ซึ่งมีแม่และพี่สาวน้องสาวของผมที่ไม่พลาดงานสำคัญเช่นนี้ สายตาของผมโฟกัสไปที่พวกเธอก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อย และในไม่ช้าผมก็มาหยุดอยู่ข้างๆ อาจารย์ก่อนจะรับอุปกรณ์ที่ดูเหมือนไมโครโฟนมาจากเธอ
แม้ผมจะยืนอยู่ต่อหน้าเหล่าคนที่มีสถานะสูงส่งแต่ผมก็ยังสงบอยู่
“ก่อนอื่นผมขอขอบคุณแขกผู้มีเกียรติทุกท่านที่มาร่วมงานในวันนี้ด้วยนะครับ”
ผมพูดขึ้นมา ซึ่งนั่นทำให้ความประทับใจต่อผมที่พวกเขาทั้งหมดมีเพิ่มขึ้น
“นี่เป็นโอกาสอันน่ายินดีสำหรับผมจริงๆ ซึ่งผมจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปกป้องชื่อเสียงของอาจารย์เอาไว้และดำเนินชีวิตตามตำนานที่เธอทิ้งไว้เบื้องหลังครับ”
พูดอย่างนั้นแล้วผมก็โค้งคำนับเล็กน้อยก่อนจะพูดคำสุดท้าย
“ดังนั้นโปรดเริ่มปาร์ตี้กันได้เลยครับ”
พอผมพูดจบทุกคนที่อยู่ด้านหลังก็เริ่มขยับตัว ของหวานกับอาหารเริ่มกระจายไปทั่วห้อง แต่นั่นก็อยู่ได้ไม่นานเพราะผู้คนต่างเริ่มต่อแถวมาหาผมและเอเลนอร์กัน พวกเขาทุกคนต่างเป็นคนที่มีอำนาจ มีพ่อค้าที่มีอำนาจและร่ำรวยหลายคนที่ต้องการสร้างความสัมพันธ์กับผม
ผมมั่นใจว่าหลังจากพิธีนี้จบลง ชื่อของผมคงจะแพร่กระจายไปทั่วโลกอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ทุกคนที่อยากทำร้ายผมคงต้องคิดอย่างน้อย 10 ครั้งก่อนที่พวกเขาจะดำเนินการเพราะผมไม่ได้เป็นเพียงบุตรคนที่ 3 ของตระกูลไลออนฮาร์ทอีกต่อไป แต่เป็นลูกศิษย์ของจักรพรรดินีธนูอีกด้วย และความโกรธเกรี้ยวของเธอนั้นก็ไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนจะรับมือได้
ไม่นานเวลา 1 ชั่วโมงก็ผ่านไป ขณะที่ผมยืนข้างเอเลนอร์เพื่อพูดคุยกับทุกคนที่เข้ามาหาพวกเรา ซึ่งต้องขอบอกเลยว่ามันน่ารำคาญมาก แต่ด้วยมารยาทอันสูงส่งที่ผมมีจึงทำให้สามารถจัดการมันได้ดี
การประชุมจึงกินเวลาไป 2 ชั่วโมงก่อนที่ทุกคนจะเริ่มจากไปเพื่อรีบเร่งที่จะเผยแพร่ข้อมูลนี้ให้โลกได้รับรู้
“อ๋าาาา…นี่มันมากเกินไป”
ผมพูดพร้อมกับถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายขณะนั่งลงบนเก้าอี้ด้วยท่าทีที่ไม่สมควร โดยมีครอบครัวของผมและเอเลนอร์ที่หัวเราะกับปฏิกิริยาของผมอยู่
“เหนื่อยไหมจ๊ะ?”
เกรซถามด้วยรอยยิ้มขณะที่เธอรวบผมของผม
“ครับ….”
ผมตอบออกไปอย่างเหนื่อยหน่าย
“พี่ชาย ลองนี่สิ มันอร่อยมากเลยนะคะ!”
เอลด้าพูดด้วยรอยยิ้มอันมีเสน่ห์ขณะที่เธอตักอาหารบนจานมาตรงหน้าผม
ผมยิ้มก่อนจะลูบหัวเธอ
“ขอบคุณนะ”
“นายรู้ไหมว่านายไม่จำเป็นต้องทำดีกับทุกคนก็ได้”
นอร่าถามขณะที่ดวงตาแวววาวของเธอจับจ้องมาที่ผม
ผมทำได้เพียงยิ้มเจื่อนๆ กับคำพูดของเธอก่อนจะตอบ
“ผมรู้ครับ แต่นั่นมีแต่จะทำให้ชื่อเสียงของผมตกต่ำได้ แม้ว่าผมจะไม่สนใจเรื่องนั้น แต่ผมก็จะไม่ทำอย่างนั้นเพื่ออาจารย์ครับ”
“เธอก็รู้หนิว่าฉันไม่สนใจเรื่องนั้นหรอกใช่ไหม?”
เอเลนอร์พูดพร้อมกับพยักหน้า
“ผมรู้ครับ แต่ไม่ว่ายังไงผมก็ไม่อยากสร้างชื่อเสียงที่ไม่ดีให้กับอาจารย์หนิครับ”
“เห้อออ…เจ้าเด็กดื้อ”
เอเลนอร์ตอบ แต่ผมก็ยังคงสัมผัสถึงความสุขได้จากน้ำเสียงของเธอ หลังจากเวลาที่ผ่านมาทำให้ผมเข้าใจเธอมากขึ้น
“เอาล่ะ ช่างเรื่องพวกนั้นเถอะ มีใครที่ลูกสนใจที่นี่บ้างไหมจ๊ะ?”
เกรซถามด้วยรอยยิ้ม โดยแสดงบทบาทที่สมบูรณ์แบบในฐานะแม่ที่สนใจชีวิตรักของลูกชาย มันคงจะสมบูรณ์แบบถ้าไม่ใช่เพราะขาของเธอที่ขยับลอดผมอยู่ใต้โต๊ะ
แต่ปัญหาที่ใหญ่กว่านั้นคือทันทีที่ถูกถาม ผมก็มองเห็นดวงตาของผู้หญิงทุกคนที่หรี่ลงพร้อมกันได้
ในระหว่างงานปาร์ตี้นั้นมีผู้มีอำนาจหลายคนที่มากับลูกสาวของพวกเขา ซึ่งพวกเขาต่างก็แนะนำให้ผมรู้จักกับพวกเธอด้วยความกระตือรือร้นอย่างยิ่ง แมx่งมีผู้หญิงที่แข็งแกร่งบางคนที่พยายามจะจีบผมด้วยซ้ำ!
และผมแน่ใจว่าถ้าไม่อยู่ในที่สาธาณะแบบนี้ เอเลนอร์และคนอื่นๆ คงจะพยายามฆ่าแมลงที่มาตอมผมไปแล้ว
“ไม่ครับ ไม่มีใครเลยที่ผมถูกใจครับ”
ผมตอบด้วยสีหน้าสงบ
ตอนนี้ทางที่ดีที่สุดคือปล่อยให้เรื่องมันไหลไป ตอนนี้มันไม่มีเวลาที่จะหยอกล้อใครแล้ว นอกจากนี้เป้าหมายหลักของผมคือการพยายามให้ขาพยายามก่ายข้ามผม ใช่แล้ว ขา…
ดูเหมือนว่านอร่าจะเข้าร่วมการต่อสู้แล้วเพราะขาของเธอดูเหมือนจะเต้นเข้ามาใกล้ผมมากขึ้นและใกล้กับเป้าของผม ยังดีที่มีผ้าปูโต๊ะมาคลุมไว้อยู่ แต่ที่แย่ก็คือการที่ทั้งแม่และลูกสาวดูสนุกกับการเล่นกับโชคชะตาในที่โล่ง
ผมขยับมืออย่างหลบๆ ซ่อนๆ ขณะที่ผลักขาซุกซนที่ล่อลวงปีศาจในตัวผมออกไป
“น่าเสียดายจัง แม่ยังอยากเห็นลูกชายของตัวเองนำลูกสะใภ้ที่ดีกลับมาอยู่นะจ๊ะ”
เกรซพูดด้วยรอยยิ้มซุกซน ซึ่งผมก็ตอบกลับไป
“คือตอนนี้ผมไม่สนใจเรื่องความสัมพันธ์แบบนั้นเลยครับ อาจจะในอนาคตก็ได้นะครับ”
พูดจบผมก็ลุกขึ้นเดินออกไปพร้อมข้ออ้างที่เหนื่อย แต่ผมก็ไม่ลืมที่จะหอมแก้มคนในครอบครัวและโค้งคำนับอาจารย์พร้อมขยิบตาเล็กน้อยให้เธอก่อนไป
ความจริงแล้วผมเหนื่อยมากจริงๆ เมื่อกลับมาที่สถาบันก็มีเรื่องต้องจัดการมากมาย และพอคิดจะพักผ่อนก็มีงานเข้ามาอีก ตอนนี้ผมต้องเตรียมตัวสำหรับวันพรุ่งนี้
ข่าวเรื่องลูกศิษย์ของเอเลนอร์คงแพร่สะพัดออกไปแล้ว และผมมั่นใจว่าหมาป่าผู้หิวโหยบางส่วนได้เริ่มเคลื่อนไหวแล้วเพื่อแย่งชิงสิ่งที่พวกเขาไม่ควรได้มีส่วนร่วม
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
