The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 315 Cutness The Weapon Of Mass Destruction
ผมทิ้งซาบรีน่าผู้ที่กำลังสงสัยไว้ข้างหลังก่อนจะเดินออกมาจากสวนโดยที่อเล็กซ์และเจค็อบยืนอยู่กับเพื่อนอีกคนหนึ่ง
เมื่อเห็นผมรอยยิ้มของเธอก็สว่างขึ้นขณะที่เธอรีบวิ่งกระโดดมาหาผม ในขณะที่รูปลักษณ์ที่น่ารักของเธอดึงดูดใจทุกคนที่จ้องมองเธอ
“เป็นยังไงบ้างคะ?”
เอมิลี่ถามขณะที่เธอยืนอยู่ตรงหน้าฉัน ดวงตาคล้ายอัญมณีสีเขียวของเธอจับจ้องมาที่ฉัน ฉันยิ้มให้เธอแล้วยักไหล่ขณะที่ฉันพูด
“ก็ไม่เลว บางทีในอนาคตกลุ่มของเราอาจจะได้ร่วมมือกันก็ได้ครับ”
“จริงเหรอคะ! เยี่ยมไปเลยค่ะ!”
เอมิลี่ตอบด้วยการกระโดดอย่างมีความสุข ซึ่งผมก็ยิ้มตอบอย่างมีความสุข
“ไปเดินเล่นด้วยกันหน่อยไหมครับ?”
ผมถามทำให้เอมิลี่พยักหน้าอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นอย่างนั้นผมก็บอกให้งานกับอเล็กซ์และเจค็อบในการไปสำรวจรอบๆ
อเล็กซ์สำรวจข้อมูลเชิงลึก ในขณะที่เจค็อบวิ่งไปที่พื้นที่ฝึกซ้อมเพื่อหวังว่าจะได้ต่อสู้กับใครซักคนที่นั่น
หลังจากส่งทั้ง 2 คนไปตามทางของตัวเองแล้ว ทั้งผมและเอมิลี่ก็เริ่มเดินไปด้วยกันในขณะที่เราคุยกันเรื่องชีวิตของตัวเอง
โชคดีที่เอมิลี่รู้ว่าผมมีชื่อเสียงแค่ไหน เธอจึงเลือกใช้เส้นทางที่ไม่ค่อยมีคนอยู่
“ใครจะไปคิดกันคะว่าคุณจะถูกประกาศให้เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งของจักรพรรดินีธนูคนต่อไป คุณนี่ซ่อนตัวเก่งจริงๆ เลยนะคะ!”
เอมิลี่พูดขณะที่เธอตีข้างผม
ผมรับมันด้วยความยินดีในขณะที่ตอบ
“ผมก็แค่โชคดีหน่ะ”
“คุณทำได้แน่นอนค่ะ!”
เอมิลี่อุทานชี้แนะเส้นทาง
“แล้วเธอหล่ะเป็นยังไงบ้าง?”
ผมถามขึ้นมาซึ่งเธอก็ยิ้มก่อนจะตอบ
“ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีค่ะ ต้องขอบคุณสติปัญญาที่คุณมอบให้ฉัน ฉันเลยสามารถแสดงทักษะของตัวเองได้ และด้วยเหตุนี้ฉันจึงมีโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของตัวเองค่ะ”
เมื่อพูดดังนั้นแล้วเสียงของเอมิลี่ก็เบาลง ขณะที่ดวงตาของเธอแสดงความขอบคุณ
“ฉันไม่รู้จะขอบคุณยังไงดีเลยค่ะ”
“อย่ากังวลไปเลย เธอขอบคุณผมมามากพอแล้ว เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอครับ? แถมเธอเองก็ผ่านเรื่องต่างๆ ในชีวิตมามากพอแล้วด้วย”
“ฉันรู้ค่ะ แต่แค่คำขอบคุณคงยังไม่พอ”
เอมิลี่พูดขณะที่เธอไขว้มือของตัวเองไว้ด้านหลังพร้อมกับกระโดดไปข้างหน้า
สายตาของผมมองไปตามบริเวณที่สวยงามที่เราเดินผ่าน ที่ที่เราเดินผ่านจะเป็นพื้นที่คล้ายป่ามากกว่า ซาบรีน่าเป็นคนสร้างป่าใหญ่ไว้ที่นี่
“ที่แห่งนี้สวยมากเลยนะครับ”
ผมพูดด้วยความประหลาดใจกับสถานที่อันเงียบสงบซึ่งมีสัตว์ตัวเล็กๆ ที่ไม่เป็นอันตรายมากมายเคลื่อนไหวไปมา
“ไม่ใช่แค่ที่นี่หรอกค่ะ”
เอมิลี่พูดด้วยรอยยิ้มบนด้านขณะจับมือผมเพื่อจูงพาไปยังสถานที่บางแห่ง
นาทีต่อมาเราก็มาถึงพื้นที่เปิดที่สามารถมองเห็นทะเลสาบเล็กๆ สีฟ้าสวยงามสะท้อนท้องฟ้าได้ ในขณะที่สัตว์ขนฟูน่ารักต่างดื่มน้ำกัน สถานที่นี้ดูเหมือนหลุดออกมาจากฉากโลกแฟนตาซีเลย
“ว้าว”
ผมพึมพำออกมาโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะได้รับเสียงหัวเราะจากเอมิลี่ขณะที่เธอดึงผมไปที่ทะเลสาบ
สัตว์ต่างๆ ในบริเวณใกล้เคียงต่างตกใจเมื่อเห็นพวกเรา แต่เมื่อพวกมันจ้องมองไปที่เอมิลี่ พวกมันก็ดูเหมือนจะสงบลงและมุ่งความสนใจไปที่การดับกระหายอีกครั้ง
“มานั่งตรงนี้สิคะ”
เอมิลี่พูดเมื่อเดินไปถึงขอบทะเลสาบ
เธอถอดรองเท้าออกก่อนจะจุ่มขาลงไปในทะเลสาบ เมื่อเห็นเช่นนั้นผมก็เดินตามเธอไป ก่อนจะนั่งลงข้างๆ เธอ
ขาของผมรู้สึกเย็นแต่ก็สงบนิ่ง ดวงตาของผมสะท้อนถึงความฉากแห่งธรรมชาติอันสวยงาม
“ที่นี่คือสถานที่ลับของฉันค่ะ”
เอมิลี่พูดหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง
“จริงเหรอ?”
ผมถามกลับซึ่งเธอก็พยักหน้า
“ค่ะ…ฉันมาที่นี่ทุกครั้งที่ต้องการอยู่คนเดียวหรือต้องการทำจิตใจให้ปลอดโปร่งหน่ะค่ะ”
เธอตอบด้วยรอยยิ้มพร้อมกับดวงตาที่วาววับ เมื่อเห็นเช่นนี้ผมก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกถูกดึงดูดใจเธอ
“นั่นหมายความว่าผมเป็นคนแรกที่เธอพามาที่นี่งั้นเหรอ?”
ผมถามขึ้นมา ซึ่งเธอก็แค่ยิ้มอย่างมีความหมายให้ผม มันช่างดูเป็นประกายในสายตาของผมจนทำให้หัวใจผมเต้นเร็วขึ้น
ผมสีเขียวของเธอที่เข้ากับสภาพแวดล้อม ในขณะที่ดวงตาของเธอดูอ่อนโยนและนั่งอยู่บนพื้นอย่างกับนักฆ่า
สักพักผมก็รู้สึกเสียดายที่ตัวเองไม่มีโทรศัพท์ เนื่องจากหวังว่าอยากจะบันทึกฉากนี้เอาไว้
ช่วงเวลาแห่งความเงียบงันยังคงอยู่ระหว่างเราทั้งคู่มุ่งความสนใจไปที่ทิวทัศน์รอบๆ
ขาของเอมิลี่เล่นกับน้ำจนปล่อยคลื่นที่ทำให้สัตว์บางตัวตกใจ
“แล้วคุณชอบที่นี่ไหมคะ?”
เอมิลี่ถามขณะที่ดวงตาโฟกัสไปที่ภาพสะท้อนของตัวเองที่ก่อตัวขึ้นบนผืนน้ำ
“แน่นอนสิครับ สถานที่แห่งนี้น่าทึ่งมากเลย”
ผมตอบขณะที่ดวงตาของผมเองก็โฟกัสไปที่เงาสะท้อนของตัวเองเช่นกัน
“ดีเลยค่ะ งั้นคุณก็สามารถใช้มันได้ทุกเมื่อที่คุณต้องการเลยนะคะ”
“จริงเหรอครับ?”
ผมถามด้วยความประหลาดใจขณะหันหน้าไปทางเอมิลี่ซึ่งตอนนี้เธอก็โฟกัสสายตามาที่ผมแล้ว
“จริงสิคะ อย่างที่ฉันบอกไปก่อนหน้านี้ว่าคุณเป็นคนที่ช่วยฉันเปลี่ยนแปลงชีวิตของตัวเอง นี่เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ฉันสามารถทำเพื่อคุณได้ค่ะ สุดท้ายแล้วฉันก็ไม่สามารถแสดงออกได้จริงๆ ว่าฉันมีความรู้สึกขอบคุณต่อคุณมากแค่ไหนค่ะ”
เอมิลี่พูดโดยที่ริมฝีปากของเธอยกขึ้นเป็นรอยยิ้มที่น่ารัก ในขณะที่ดวงตาของเธอหรี่ลงอย่างสนุกสนานพร้อมกับหูเอลฟ์ของเธอที่สั่นไหว และผมหางม้าของเธอที่หล่นลงมาข้างตัวเธอทำให้เธอดูน่ารักสุดๆ
ผมเองยังรู้สึกอยากกอดและเก็บเธอไว้กับตัวเองด้วยซ้ำ เมื่อเห็นว่าเธอพยายามมากแค่ไหน ผมก็มอบแววตาที่ ‘เอาแน่เอานอนไม่ได้’ พร้อมกับที่ ‘หน้าแดง’ เล็กๆ ปรากฏบนใบหน้าของผม
“อะแฮ่ม…งั้นเหรอ ขอบคุณนะครับ”
ผมตอบสนองโดยหันความสนใจไปที่ธรรมชาติพร้อมกับบรรยากาศที่เริ่มอึดอัดขึ้นมา และสิ่งที่ผมได้รับกลับมาคือเสียงอันน่ารักของเอมิลี่ที่หัวเราะเบาๆ
พวกเราอยู่ที่นั่นเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงเพื่อผ่อนคลายและพูดคุยกันเล็กน้อยก่อนที่ผมจะตัดสินใจจากไป
“โม่ววว~~จะไปแล้วเหรอคะ?”
เอมิลี่ถามด้วยสีหน้าบูดบึ้ง ซึ่งผมก็พยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้
“ผมมีเรื่องต้องทำอีกหน่ะครับ เธอก็รู้หนิว่าผมค่อนข้างยุ่ง”
“ก็ได้ค่ะ แต่เราไปกินอาหารเที่ยงด้วยกันได้ไหมคะ?”
เอมิลี่ถามพร้อมกับหาวิธีแก้ปัญหา
“คุณจะเลี้ยงเหรอครับ?”
ผมถามด้วยรอยยิ้มขี้เล่นและได้รับหมัดตอบกลับมาจากเธอ
“ใจร้าย! แต่ก็ได้ค่ะ!”
เธอตอบขณะที่หัวเราะคิกคัก ผมหางม้าของเธอสั่นด้วยความโกรธ มันช่างน่าเอ็นดูจริงๆ
“งั้นก็เป็นข้อตกลงครับ”
ผมพูดพร้อมจับมือเธอและพยักหน้าก่อนจะเดินไป
ผมค่อนข้างอยากรู้ว่าเธอจะทำอะไรต่อไป ผมบอกได้เลยว่าทุกการเคลื่อนไหวที่เธอทำจนถึงตอนนี้มีการวางแผนและคำนวณเพื่อให้ได้รับความสนใจและความเอ็นดูจากผม
เธอฉลาดมากที่ใช้ด้านที่น่ารักของตัวเองเพื่อดึงดูดความสนใจของผม
น่าเศร้าถ้าเป็นผู้ชายธรรมดาๆ แค่การแสดงของเธอในวันนี้ก็เกินพอสำหรับพวกเขาแล้วที่จะกระโดดเข้าสู่ความสัมพันธ์กับเธอ
ผมมั่นใจว่า ‘มื้อเที่ยง’ ที่จะมาถึงนี้จะต้องมีการวางแผนบางอย่างด้วยแน่ๆ และบอกตามตรงว่าผมกำลังตั้งตารอมันอยู่ มันเป็นการแลกเปลี่ยนที่ดีกับผู้หญิงที่วางแผนจะตกผม เนื่องจากปกติแล้วจะเป็นผมมากกว่าที่ไปปั่นหัวคนอื่น
‘มันคงจะสนุกดี’
มุมมองบุคคลที่สาม :
เมื่อเห็นออสตินจากไปแล้ว รอยยิ้มบนใบหน้าของเอมิลี่ก็หายไป สีหน้าของเธอกลับมาเป็นปกติก่อนที่เธอจะหยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกมาจากแหวนมิติของตัวเองและถือมันพร้อมกับอ่านชื่อหนังสือ
[ แผนการชนะใจออสติน ]
เมื่อพลิกดูเธอก็มาถึงหน้าแรกซึ่งเป็นแผนแรก
แผนที่ 1
ทำให้เขาสังเกตเห็นฉัน จากการสังเกตของฉัน ฉันพบว่าตอนนี้เขาไม่มีใครที่กำลังสนใจอยู่ ฉันเคยค้นหาข่าวลือเกี่ยวกับสาวใช้ของเขาด้วยซ้ำ แต่ทุกอย่างกลับกลายปกติดี
เป็นเรื่องดีที่เขายังไม่มีใคร ไม่อย่างนั้นฉันคงจะต้องวางแผนเพิ่มเติมเพื่อฆ่าผู้หญิงคนนั้น วันนี้เป็นวันที่สมบูรณ์แบบในการดำเนินการส่วนที่หนึ่งของแผนที่ 1 ของฉันให้สำเร็จ:
ส่วนที่ 1: ใช้โอกาสวันนี้เพื่อประทับความน่ารักของฉันไว้ในใจเขา ใช้มันเพื่อให้เขาสังเกตเห็นฉัน
เอมิลี่ทำเครื่องหมายเล็กๆ ในส่วนที่ 1 ของเธอพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ปรากฏบนใบหน้าของเธอ
เมื่อมองดูออสตินที่ค่อยๆ เดินห่างออกไป ดวงตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีเข้ม ในขณะที่รอยยิ้มอันบ้าคลั่งเกิดขึ้นมา
‘มันต้องสนุกแน่ๆ’
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
