The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 325 One Goes And Another Comes
คาถา : ผู้เรียกความเห็นอกเห็นใจ
คำอธิบาย : ซานาริกซ์ผู้ยิ่งใหญ่กลับมาพร้อมคาถา! เพื่อเอาใจสาวๆ ชายผู้นั้นได้สร้างคาถาที่กระตุ้นความรู้สึกคิดถึงซึ่งกระตุ้นจากการกระทำบางอย่าง
วิธีใช้งาน : เมื่อสัมผัสถูกเป้าหมาย การกระทำบางอย่างในขณะที่ร่ายคาถาจะทำให้ฝ่ายที่ได้รับผลกระทบยึดการกระทำดังกล่าวกับการกระทำที่สำคัญใดๆ ในอดีต จึงทำให้ผู้ใช้เวทย์มนตร์ผูกพันกับผู้ที่ได้รับผลกระทบจากคาถามากขึ้น
หมายเหตุ : ใช้ความคิดถึงเพื่อความสนุกสนาน! ซานาริกซ์เองก็ใช้คาถานี้เพื่อเข้าไปในห้องนอนของราชินีสัตว์ประหลาด ในขณะที่เขาจุดประกายความคิดถึงพ่อของเธอในตัวเขา เขาได้หัวใจและร่างกายของเธอจากคาถานี้! ลับหลังสามีของเธอ!
ราคา : 55,000
คาถานี้มีประโยชน์จริงๆ เพราะมันจะทำให้การกระทำของผมเชื่อมกับการกระทำในอดีตของบุคคลที่อาจมีคุณค่าอย่างมากต่อผู้ถูกใช้คาถานี้ คาถานี้ไม่ได้ทำให้เป้าหมายชอบคุณโดยอัตโนมัติ แต่จะสร้างความรู้สึกเชื่อมโยงกับคุณ เหมือนเพื่อนที่ไม่เจอกันนาน
คาถานี้มีประโยชน์มากในการทำให้ผมเข้าใกล้นาตาเลียในก้าวเดียว ซึ่งขั้นตอนต่อๆ ไปนั้นก็อยู่กับผมแล้ว
อันที่จริงคาถาหลายอย่างที่ได้จากชายคนนี้ทำให้ผมยังมีชีวิตอยู่ เช่น มีคาถาที่ช่วยลบล้างและการระบุตัวตนที่สำคัญว่าผมอยู่กับผู้หญิงมันลบได้ทั้งกลิ่น, ออร่าและร่องรอยทุกอย่างที่ผมมีกับผู้หญิงคนนั้นให้หายไป
มันถือเป็นคาถาที่สำคัญมากสำหรับผม ผมจะไปพบกับสการ์เล็ตและสาวคนอื่นๆ ได้อย่างไรหลังจากใช้เวลาอยู่กับพวกเธอคนใดคนหนึ่ง? แค่การดมกลิ่นจากสการ์เล็ตเพียงครั้งเดียวเธอก็รู้แล้วว่าผมไปอยู่กับผู้หญิงอีกคนมา และชีวิตผมคงจะโบยบินไปพร้อมๆ กันแล้ว
ผมอยากเจอผู้ชายคนนี้และกอดเขาไว้จริงๆ หากไม่มีเขา บางทีผมคงตายไปแล้ว….
“ตอนนี้เธอดีขึ้นแล้วใช่ไหม?”
ผมถามนาตาเลียที่ดูดีขึ้นกว่าเดิมมาก เธอมีรอยยิ้มเขินๆ บนใบหน้าขณะที่ก้มมองลงขาของตัวเองที่ถูพื้นอย่างเขินอายอยู่
หลังจากที่ผมลูบหัวเธอเบาๆ อารมณ์ของเธอก็ดีขึ้นแบบก้าวกระโดด สิ่งที่ดีที่สุดคือไม่มีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างเราอีกต่อไป แม้ว่าเมื่อก่อนเธอจะสนใจผม แต่ระยะห่างระหว่างเราก็ยังมีอยู่เสมอ
แต่ตอนนี้มันไม่มีอีกต่อไปแล้ว เนื่องจากธรรมชาติโดยกำเนิดของเธอมักจะรักษาช่องว่างระหว่างเราอยู่เสมอ ซึ่งมันยากมากที่จะทำให้ความรู้สึกของเธอที่มีต่อผมนั้นเติบโต แต่ด้วยการระเบิดครั้งเดียวจากเธอ ระยะห่างที่เธอรักษาไว้ระหว่างเราก็หายไปโดยที่เธอไม่รู้ตัว ถือเป็นการปูทางให้ผมในการดำเนินแผนต่อไป
“อืม ฉันรู้สึกดีขึ้นแล้วค่ะ”
นาตาเลียตอบอย่างเขินๆ ในขณะที่รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอยังคงปรากฏอยู่
“พอมาคิดๆ ดูแล้ว ฉันต้องขอบคุณเธอเรื่องนี้ด้วย”
พอผมพูดจบ เครื่องรางที่นาตาเลียเคยให้ไว้ก็ปรากฏขึ้นในมือผม สิ่งนี้ช่วยผมได้มากจริงๆ โดยเฉพาะฟังก์ชันที่หาได้ยากในการเพิ่มโชค มันช่วยผมได้มากในเดือนนี้ โดยพื้นฐานแล้วนี่เป็นตัวเปลี่ยนเกมสำหรับผม มันเป็นสูตรโกงที่มีประโยชน์มาก
“ฉันดีใจที่คุณชอบมันค่ะ!”
เธอตอบขณะที่สายตาของเธอดูเหมือนจะสว่างขึ้นเมื่อเห็นเครื่องรางในมือของผม
“ฉันขอเอามันกลับไปปรับแต่งหน่อยได้ไหมคะ?”
เธอถามขณะที่มือของเธอเคลื่อนไปทางเครื่องราง
“ได้สิ ไม่มีปัญหา”
ผมพูดขณะส่งเครื่องรางไปให้เธอ เธอหยิบมันมาด้วยความระมัดระวังและสัมผัสเบาๆ เพื่อตรวจสอบมัน
“คุณดูแลมันอย่างดีเลยนะคะ”
นาตาเลียพูดหลังจากนั้นไม่กี่วินาทีก็ทำให้ผมพยักหน้า
“แน่นอนอยู่แล้ว มันเป็นของขวัญจากเธอ ฉันจะไม่ดูแลรักษามันอย่างดีได้ยังไงหล่ะ?”
คำตอบของผมทำให้เธอหน้าแดงทันทีขณะที่รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอกว้างขึ้น
“แล้วฉันจะรอผลงานของเธอนะ”
“ไว้ใจฉันได้เลยค่ะ”
นาตาเลียพยักหน้าอย่างจริงจัง จากนั้นเธอก็โบกมือลาผมก่อนจะเริ่มเดินจากไป
ผมทำเพียงแค่ยิ้มให้เธอ และไม่นานก็เหลือเพียงผมที่อยู่ในห้อง แต่ในขณะที่ผมกำลังจะออกไปก็มีเสียงที่คุ้นเคยดังก้องไปทั่วทั้งห้อง
“ห้องสวยดีนะ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นผมเร่งมานาทั้งหมดโดยสัญชาตญาณในขณะที่หันไปทางแหล่งที่มาของเสียง ซึ่งทำให้พลังของผมอ่อนลงเมื่อเห็นว่าเป็นใคร
“พวกมังกรนี่มาหากันแบบปกติไม่เป็นงั้นเหรอครับ?”
ผมถามพร้อมกับส่ายหัวขณะนั่งลงตรงข้ามกับที่เซเลสทีเนียนั่งอยู่ ตอนนี้เธอกำลังนั่งอยู่ด้วยร่างที่แท้จริงของเธออย่างสง่างาม ใบหน้าของเธอถูกบดบังไว้ ขณะที่ร่างของเธอซ่อนอยู่ในชุดสีขาวที่สวยงามของเธอ
“ไม่ต้อนรับฉันงั้นเหรอ?”
เสียงที่แต่งแต้มด้วยความอยากรู้อยากเห็นทำให้ผมสะดุ้งและมองเธอด้วยความสงสัย
“บอกผมหน่อยสิครับว่าคุณเป็นใคร?”
ผมถามเหมือนไม่ยอมรับความจริงที่ว่าคนตรงหน้าคือเซเลสทีเนีย
“พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง?”
เธอถามด้วยน้ำเสียงรำคาญ ผมจึงยังสงสัยอยู่และถามขึ้นมา
“เซเลสทิเนียผู้ยิ่งใหญ่เริ่มพูดจาไพเราะได้ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ? ไม่ใช่ว่าเธอเป็นคนที่หยิ่งทะนงกว่านี้หรอกเหรอครับ?”
“นายกำลังล้อเลียนฉันอยู่งั้นเหรอ?”
ตอนนี้เสียงของเธอเริ่มคุกคามขึ้นแล้ว ทำให้ผมถอนหายใจด้วยความโล่งอกขณะพยักหน้า
“ใช่เลย นี่แหละคือเธอครับ”
“ทำไมฉันถึงรู้สึกขุ่นเคืองมากขึ้นกันนะ?”
“เธอคงคิดไปเองหน่ะครับ”
ผมตอบกลับเสียงหงุดหงิดของเซเลสทีเนีย ทำให้เธอยิ่งหงุดหงิดมากขึ้น แต่ผมก็ปล่อยผ่านเรื่องนั้นไปอย่างไม่ใส่ใจ
“แล้วทำไมเธอถึงมาที่นี่กันครับ?”
ฉันถามเพื่อพยายามที่จะได้รู้ถึงเหตุผลของเธอ ผมสัมผัสได้ถึงความรำคาญของเซเลสทีเนียจากมานารอบตัวที่สั่นไหวของเธอได้
“ชิ…ไม่ใช่ว่าฉันอยากมาที่นี่ซักหน่อย”
“ดูเหมือนอย่างน้อยเราทั้งคู่ก็คงเห็นพ้องต้องกันในเรื่องหนึ่งนะครับ”
ผมยืนยันกับเธอโดยการพยักหน้า ซึ่งผมแน่ใจว่ามันทำร้าย ‘ความภาคภูมิใจ’ ของเธอมากกว่าเดิม ทำให้เธออยากเห็นผมมีความเคารพหรือรักเหมือนที่คนอื่นมีต่อเธอเพื่อแสดงให้เห็นว่าเธอดีกว่าสการ์เล็ต
“เหตุผลที่ฉันมาที่นี่ก็เพราะสการ์เล็ต”
“เกิดอะไรขึ้น เธอบาดเจ็บเหรอครับ?!”
ผมถามด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนกและเป็นห่วงสการ์เล็ตอย่างชัดเจน
“ไม่ เธอสบายดี สิ่งที่ฉันหมายถึงคือฉันต้องการให้ความสัมพันธ์ของเราใกล้ชิดกันยิ่งขึ้น”
เซเลสทีเนียพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ
“เห้อออ…สการ์เล็ตปลอดภัยก็ดีแล้ว และเกี่ยวกับเรื่องนั้นถึงผมอยากจะอยู่ห่างจากเธอมากเท่าไหร่ แต่มีเป็นความจริงที่ว่าเธอเป็นคนที่สการ์เล็ตมองว่าเป็นครอบครัว ดังนั้นผมจะพยายามที่จะใกล้ชิดกับคุณให้มากขึ้นครับ”
ผมตอบโดยได้รับความเงียบจากเซเลสทีเนีย
“ฉันขอถามอะไรบางอย่างหน่อยได้ไหม?”
เธอถามซึ่งผมก็พยักหน้า
“แน่นอนครับ”
“ทำไมนายดูไม่ชอบฉันจัง?”
เซเลสทีเนียถามด้วยน้ำเสียงที่ดูมีอำนาจมากขึ้น ซึ่งทำให้ผมหัวเราะเบา ๆ
“ดูเหมือนเธอจะจำไม่ได้สินะครับ”
ผมพูดและได้รับความสนใจสูงสุดจากเธอ
“จำเรื่องอะไร?”
เธอถามขึ้นมา ซึ่งผมก็ส่ายหัวพร้อมกับดวงตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง
“เธอลืมไปแล้วจริงๆ สินะ……เซเลส…”
ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนไปจนทำให้ดวงตาของเซเลสทีเนียเบิกกว้าง น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความไม่เชื่อขณะที่มานาทั้งหมดในห้องตอนนี้สั่นเทา
“นะ-นาย”
นั่นคือทั้งหมดที่สามารถออกมาจากปากของเธอได้
“ตอนนี้เธอจำฉันได้แล้ว….เหรอ?”
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
