The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 335 Sleepy Sleepy Vampire
มุมมองของออสติน :
“อรุณสวัสดิ์ยัยขี้เซา”
ออสตินพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่นกับผู้หญิงบนเตียงที่ลืมตาขึ้นช้าๆ ดวงตาของเธอสั่นไหวและสิ่งแรกที่เข้ามาในดวงตาของเธอคือรอยยิ้มอันอบอุ่นของผม
“ออสติน?…..”
“หลับสบายไหม?”
ผมถามขณะจูบหน้าผากเธอ โดยที่ร่างอันเปลือยเปล่าของเธอแนบชิดอยู่กับผม แต่ผมก็ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เลยได้แต่ยิ้มและลูบผมเธออย่างช้าๆ
“เกิดอะไรขึ้นกัน?”
โซเนียถามด้วยน้ำเสียงสับสน จิตใจของเธอยังคงกระสับกระส่ายจากทุกสิ่งที่เธอเผชิญ ผมสีบลอนด์เข้มของเธอนั้นให้สัมผัสที่เรียบเนียนมาก ในขณะที่ดวงตาที่ราวกับอัญมณีสีแดงเลือดของเธอขโมยลมหายใจของผู้ที่จ้องมองไปและร่างกายของเธอก็สูงขึ้นเติบโตเป็นผู้ใหญ่จากรูปร่างที่แต่ก่อนเคยเล็กของเธอ ในขณะที่หน้าอกและก้นของเธอมีขนาดเพิ่มขึ้นจริงๆ
“บางสิ่งที่พิเศษหน่ะ”
ผมตอบทำให้เธอสับสนมากขึ้น
เมื่อเห็นใบหน้าที่สับสนของเธอแล้ว ดูเหมือนว่าการกระทำทั้งหมดของเธอต่อผมในตอนนั้นจะเป็นไปตามสัญชาตญาณของแวมไพร์
ผมบีบจมูกอันน่ารักของเธอก่อนจะพูดต่อ
“และตอนนี้ ฉันคิดว่าเธอน่าจะสนใจความจริงที่ว่าตัวเองโป๊อยู่ก่อนนะ..…”
ผมพูดหยอกออกไปและคำพูดของผมก็ทำให้เธอมองลงไปจนเห็นร่างอันเปลือยเปล่าของตัวเอง
ผมเห็นว่าใบหน้าของเธอมีสีแดงฉานปกคลุมใบหน้าก่อนที่เธอจะพยายามใช้มือปกปิดร่างกายของตัวเองตามสัญชาตญาณ แต่แล้วเธอก็หยุดก่อนจะปล่อยมือ โดยที่สายตาของเธอมองมาที่ผม
“โฮโห้? ไม่ปิดหน่อยเหรอ?”
ผมถามขึ้นมา ซึ่งเธอก็ส่ายหัว
“ฉันเป็นของคุณแล้ว..…”
พูดจบเธอก็กอดผมแน่นจนทำให้ร่างกายของพวกเราแนบชิดกัน ทำให้น้องชายของผมค่อยๆ ตื่นขึ้นจากการหลับใหลจนไปจิ้มก้นของเธอ
ผมสัมผัสได้ว่าร่างกายของเธอสั่นไหวขณะอยู่ในอ้อมกอดของผม แต่เธอก็ไม่ได้ผลักผมออก ที่จริงแล้วเธอแอบถูจุดซ่อนเร้นของเธอลงบนเจ้าน้องของผมด้วยซ้ำ!
‘เธอเปลี่ยนไปนิดหน่อยนะ…..’
เมื่อเห็นเช่นนั้นผมก็ยิ้มขณะเชยคางเธอขึ้นมาจนทำให้ดวงตาอันสวยงามที่กำลังสั่นเทาอยู่ของเธอมองมาที่ผมก่อนผมจะขยับหน้าเข้าไปเพื่อลิ้มรสริมฝีปากอันหวานละมุนของเธอ
ริมฝีปากทั้ง 2 ของเราจูบกันอย่างเย้ายวน ในขณะเดียวกันมือของโซเนียก็จับหน้าอกของผมไว้พร้อมกับที่ริมฝีปากของเธอเปิดขึ้น เธอเคลื่อนไหวอย่างงุ่มง่ามขณะที่เธอดูดริมฝีปากและกัดริมฝีปากของผมเล็กน้อยก่อนจะเลียมัน
มือของผมลดต่ำลงจากเอวจนไปหยุดอยู่ที่ก้นของเธอก่อนที่ผมจะจับมันอย่างปราณีตเพื่อสัมผัสถึงความนุ่มนวลของมัน มือของผมจมลงไปขณะที่ผมเริ่มคลำมันเล่น
ร่างกายของโซเนียเริ่มเคลื่อนไหวในขณะที่จุดซ่อนเร้นของเธอถูกับส่วนล่างของผมหนักขึ้นจนทำให้เป็นคราบ
ลิ้นของเธอยื่นออกมาด้านนอกก่อนจะเข้ามาพัวพันกับลิ้นของผม
จ๊วบบบ ~ จ๊วบบบ ~ จ๊วบบบ ~
เสียงจูบอันเร่าร้อนของเราดังก้องไปทั่วทั้งห้อง โดยที่มือของผมยังคงบีบก้นของเธออยู่ เราจูบกันค้างประมาณ 1 นาทีก่อนที่จะแยกออกจากกัน
“ไม่~”
โซเนียประท้วงขณะที่เธอพยายามขยับริมฝีปากกลับมาหาผมพร้อมกับดวงตาของเธอที่เริ่มเปล่งประกายมากขึ้น แต่ผมก็ไม่ยอมให้เป็นอย่างที่เธอต้องการ มือของผมหลุดออกจากก้นของเธอก่อนจะบีบหัวนมขวาที่แข็งของเธอไว้
“อื้อออ~”
โซเนียครางออกด้วยร่างกายที่สั่นเทาพร้อมกับมีน้ำหวานเหนียวๆ ออกมาจากจุดซ่อนเร้นของเธอ
ร่างของเธอยังคงสั่นอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ศีรษะของเธอพาดลงมาบนไหล่ของผม ขณะที่มือของเธอจับเสื้อของผมอยู่
ไม่นานนักก็ผ่านไป 1 นาทีก่อนที่เธอจะกลับมาเป็นปกติ ตัณหาในร่างกายของเธอหายไป ในขณะที่ดวงตาของเธอฟื้นคืนความชัดเจนอีกครั้ง
ผมลูบหัวเธอเพื่อช่วยให้เธอสงบลงมากขึ้น
“เธอโอเคไหม?”
ผมถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ซึ่งได้รับการพยักหน้าตอบกลับมาจากเธอ
เมื่อเห็นอย่างนั้นผมก็เงยหน้าขึ้นมองก่อนจะจูบริมฝีปากของเธอ แล้วเอามือลูบริมฝีปากสีแดงสวยของเธอขณะพูด
“ฉันขอโทษด้วยนะ แต่เราไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านี้ได้ สถานการณ์ปัจจุบันของเธอยังไม่มั่นคง เธอรู้สึกได้ใช่ไหม? การสูญเสียการควบคุมตัวเองของเธอ…”
คำถามของผมทำให้เธอพยักหน้าพร้อมกับมีคำถามมากมายอยู่ในใจ
เมื่อเห็นว่าเธอยังว่าง่ายอยู่ผมก็ยิ้มออกมา
“เธออาจจะสับสนอยู่สินะ เดี๋ยวฉันจะอธิบายให้ฟัง…”
พูดดังนั้นแล้วผมก็เริ่มเล่าเกี่ยวกับข้อมูลที่เพิ่ง ‘ได้รับ’ จากไนล่า (ไม่เคยรู้มาก่อนเลยจริงจริ๊ง) ผมอธิบายให้เธอฟังอย่างชัดเจนเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของเธอและผมอธิบายให้เธอฟังอย่างแน่ใจว่าตอนนี้การมีเพศสัมพันธ์อาจทำให้เธอสูญเสียความเป็นตัวเองไปกับความสุขได้ ซึ่งเป็นการเพิ่มโอกาสที่จะทำให้จิตใจของเธอแตกสลาย คำพูดที่ใส่ใจครั้งสุดท้ายของผมทำให้โซเนียยิ้มอย่างมีความสุข
“สรุปว่าฉันเป็นครึ่งแวมไพร์งั้นเหรอ?”
โซเนียถามด้วยความงุนงงและผมก็พยักหน้า
“เธอรู้อะไรเกี่ยวกับแม่ของเธอบ้างไหม? พ่อของเธอเคยพูดอะไรบ้างไหม?”
ผมถามว่าโซเนียซึ่งส่ายหัวตอบกลับมา ความสับสนดังก้องอยู่ในเสียงของเธอ
“พ่อของฉันไม่เคยพูดถึงแม่เลย สิ่งเดียวที่เขาบอกฉันคือเธอเสียชีวิตไปแล้ว”
“งั้นเหรอ….”
ผมพยักหน้าให้สำหรับเรื่องนี้ แม้จะไม่ค่อยสนใจแต่ก็ยังต้องพูดต่อไป
“ไม่ต้องกังวลไปนะ ฉันได้ทำข้อตกลงกับไนล่าให้ช่วยเธอแล้ว”
ผมพูดพร้อมกับลูบผมนุ่มน่าหลงใหลของเธอขณะที่ตัวของเธอนอนอยู่เหนือร่างกายของผม
“ฉันขอโทษ เป็นเพราะฉัน คุณถึง-”
“ชู่ววว…อย่าพูดแบบนั้นสิ เธอเป็นผู้หญิงของฉันแล้วนะและฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะโอเค”
คำพูดของผมทำให้เธอยิ้มอย่างมีความสุขอีกครั้งก่อนเธอจะเริ่มหัวเราะและกอดผมแน่นขึ้น
“เธอควรเรียนรู้ทุกอย่างให้ได้เร็วๆ นะ เพื่อที่เราจะได้…”
เมื่อถึงจุดสิ้นสุดของประโยค ผมก็เอื้อมมือไปที่ก้นทั้ง 2 ของเธอก่อนจะจับพวกมัน และแยกแก้มก้นเหล่านั้นออกในขณะที่ผมนวดพวกมัน
“อื้มมม~ได้จ่ะ”
โซเนียตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังแต่แฝงไปด้วยความปรารถนา
เมื่อได้ยินดังนั้นแล้วผมก็เอามือกลับไปจับที่เอวและจูบหน้าผากเธอ หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันมากนักในขณะที่เรานอนบนเตียง ผมอยู่ที่นั่นกับเธอ 2-3 ชั่วโมงต่อจากนั้น เพลิดเพลินกับร่างกายที่เย็นเฉียบของเธอ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
“อื้ม~ใช่ แบบนี้แหละ~อื้ม~~”
คาร์เมลครางออกมาขณะที่เธอกินอาหารที่ฉันทำเองไปคำหนึ่ง ร่างกายของเธอขดตัวในขณะที่ใบหน้าของเธอแสดงความปีติยินดีกับรสชาติของเค้กที่อยู่ตรงหน้าเธอ
ในขณะเดียวกันผมที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับเธอได้แต่มองเธอด้วยสายตาเบื่อหน่าย
“รุ่นพี่รู้ไหมว่าถ้าใครได้ยินเสียงคุณในตอนนี้พวกเขาอาจจะเข้าใจผิดหน่ะครับ”
ผมพูด แต่เธอก็พ่นลมหายใจให้กับคำพูดของผมก่อนจะตอบกลับมา
“ฮึ่ม! ไม่มีใครอยู่ที่นี่ซักหน่อย เป็นไปได้ไหมว่าเธอกำลังถูกปลุกเร้าด้วยเสียงของฉันเหรอ?”
คาร์เมลถามด้วยรอยยิ้มซุกซนขณะชี้ช้อนมาที่ผมพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้น ซึ่งผมก็ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มเบี้ยว
“ขอโทษที่ทำให้ผิดหวังนะครับ แต่ผมไม่อยากใช้ชีวิตที่เหลือเป็นคนทำอาหารหรอกนะครับ”
“นี่! เสียมารยาท!”
คาร์เมลประท้วงซึ่งผมก็ยังคงยึดถือความเห็นของตน
“ผมอยากคุยกับคุณคาร์เมเลียมากกว่าครับ”
“อุ๊ย!.…อึ๊กกก…อึ๊กกก…..รุ่นน้องของฉันโหดร้ายมาก”
คาร์เมลแสดงท่าทางเกินจริงต่อคำพูดของผม ขณะที่เธอจับหัวใจและแสร้งทำเป็นสะอื้น ทำให้ผมส่ายหัว
“อย่างน้อยก็เช็ดครีมออกจากหน้าหน่อยเถอะครับ”
ผมพูดในขณะที่รุ่นพี่ยังคงแสดงท่าทางที่ดราม่าเกินจริงของเธอต่อไป
“แล้วแผนสำหรับอีเว้นท์ที่กำลังจะมาถึงทั้งหมดของเธอเสร็จหรือยัง?”
จู่ๆ คาร์เมลก็ถามผมขึ้นมา ซึ่งผมก็พยักหน้าตอบกลับ
“ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วครับ กลุ่มของผมจะต้องได้กินพายชิ้นนี้อย่างแน่นอนครับ”
ผมพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
“พาย?!”
“ไม่ใช่พายแบบนั้นครับ!”
ผมตอบกลับไปดับอารมณ์ของหญิงสาวตรงหน้า
“เอาจริงๆ ผมกังวลว่ารุ่นพี่อาจจะโดนอาหารล่อใจจังครับ”
ผมพูดขึ้นมา ซึ่งเธอก็รีบตอบกลับในทันที
“ไม่หรอก ตราบใดที่เธอยังอยู่กับฉันหล่ะก็นะ”
คาร์เมลตอบกลับด้วยรอยยิ้มเปี่ยมด้วยความไว้วางใจ
‘ดูดีเหมือนเราได้เข้าถึงระดับความไว้วางใจที่ต้องการแล้ว’
คิดแบบนั้นแล้วผมก็มีรอยยิ้มบนใบหน้าขณะที่ผมพูดพร้อมกับส่ายหัว
“เห้อออ.…ผมนจะทำยังไงกับรุ่นพี่ดีเนี่ยครับ?…”
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
