The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 343 Saving Another
ตอนนี้มาร์ลีนถูกบีบให้ถอยจนมุม ไม่มีทางให้เธอหนีได้เลย ในสถานการณ์ปกติ แค่การปรากฏตัวของเธอก็มากเกินพอที่จะทำให้มนุษย์สัตว์เหล่านี้ร้องไห้อยู่ใต้เท้าของเธอแล้ว
มือที่สั่นเทาของเธอจับหอกไว้แน่นพร้อมกับหลังที่ตั้งตรง ขณะมีบาดแผลอยู่เต็มตัว
‘ถ้าฉันต้องตาย ฉันก็จะพาพวกมันไปด้วย’
มาร์ลีนก็เหมือนกับคนอื่นๆ ที่กลัวความตาย
เช่นเดียวกับคนอื่นๆ เธอเองก็ไม่ได้ปรารถนาให้ตัวเองตาย แต่เธอก็ไม่ใช่คนที่จะร้องไห้เมื่อความตายมาเยือนเธอ เธอเป็นนักรบมาตลอด เธอได้เคยเข้าร่วมการต่อสู้และเป็นผู้นำกองทหาร ถ้าเธอต้องตายเธอก็จะตายอย่างมีเกียรติ
“จะไม่มีใครควบคุมฉันได้”
มาร์ลีนพูดขณะระงับความเจ็บปวดที่แล่นไปทั่วร่างกาย เลือดจากมือของเธอไหลไปที่หอกในขณะที่ศัตรูใหม่รอบตัวเธอเข้ามาใกล้มากขึ้น ในขณะที่มานารอบตัวพวกเขาเริ่มส่งเสียงดังก้อง
“นี่คือจุดจบของเธอแล้วเจ้าหญิง”
มนุษย์สัตว์สิงโตซึ่งเป็นผู้นำพูดในขณะที่ดาบในมือเริ่มส่องแสง คนอื่นๆ ที่เหลือเองก็เปิดใช้งานความสามารถของตนขณะที่พวกเขาเล็งอาวุธไปที่มาร์ลีนผู้ซึ่งมีดวงตาที่ดุร้าย
ฟิ้ววว….
“อ๊าก!…..”
เสียงเล็กๆ ดังขึ้นมาก่อนชายมนุษย์สัตว์สิงโตจะร้องออกมา ดวงตาของเขาจ้องมองไปยังจุดที่ลูกธนูลูกหนึ่งเจาะทะลุหัวใจของเขาทำให้ดวงตาของเขาสูญเสียแสงก่อนจะล้มไปข้างหน้า
“ลูกธนู?”
“นั่นใครกัน?”
“เกิดอะไรขึ้น?”
การโจมตีเพียงครั้งเดียวได้หยุดการเคลื่อนไหวของการต่อสู้ ทำให้กลุ่มศัตรูสงสัยกันเอง ที่แย่กว่านั้นคือมีลูกธนูอีกกลุ่มหนึ่งเริ่มพุ่งมาทางพวกเขา
ฟิ้ววว!…..ฟิ้ววว!….ฟิ้ววว!…ฟิ้ววว!
“อ๊ากกก!”
“อ๊า!”
“ม่ายยย!”
เสียงร้องของกลุ่มศัตรูดังขึ้นเมื่อลูกศรหนึ่งดอกคร่าชีวิตอย่างน้อยหนึ่งชีวิตในแต่ละครั้ง สิ่งนี้ทำให้เกิดความสิ้นหวังในหัวใจของพวกมัน ลูกธนูเพียงดอกเดียวสามารถคร่าชีวิตพวกมันได้อย่างไร? พวกมันทั้งหมดสวมชุดป้องกันอยู่ พวกมันถึงกับใช้บาเรียมานารอบตัว แม้ว่าพวกมันทั้งหมดจะถูกฆ่าด้วยลูกธนูก็ตาม
ศัตรูคนหนึ่งหลบลูกธนูได้ แต่สุดท้ายมันก็กลับพลิกตัวมาฆ่าเขาจากด้านหลังอยู่ดี
ลูกธนูอีกลูกหนึ่งเคลื่อนที่เร็วมากจนสามารถฆ่าคน 2 คนได้ด้วยการยิงเพียงครั้งเดียว
ลูกธนูบางลูกที่พุ่งเข้ามาใกล้จะแยกออกเป็นหลายลูกก่อนที่จะสังหารหลายชีวิต
พวกศัตรูพยายามทุกวิถีทางที่ทำได้เพื่อหลบหลีกหรือต่อสู้กลับ พวกมันพยายามหนีที่ไปรอบๆ พร้อมกับใช้คาถาป้องกันรอบๆ และพวกมันยังพยายามระบุตำแหน่งของเจ้าของลูกธนูที่พุ่งมาด้วย แต่พวกมันก็ต้องตกใจมากกว่าเดิมเมื่อได้รู้ว่าลูกธนูยังคงถูกยิงมาจากทุกทิศทาง
ในขณะเดียวกันมาร์ลีนทำได้เพียงจ้องมองเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ด้วยสายตาที่กระพริบตาปริบๆ ขณะที่ศัตรูของเธอในตอนนี้ตกอยู่ภายใต้การโจมตีที่คร่าชีวิตพวกมันอย่างรวดเร็ว
ในไม่ช้าลูกธนูก็ตกลงพื้นและระเบิดทำให้กลุ่มคนตาบอดด้วยควัน
“เกิดอะไรขึ้น?”
ศัตรูเหลือเพียง 5-6 คนเท่านั้น หนึ่งในนั้นพยายามร่ายเวทย์ลมเพื่อขจัดควันออกไป แต่ในขณะที่เขาพยายามจะร่ายเวทย์อยู่นั้น หัวของเขาก็ระเบิดในทันที รวมถึงคนที่เหลือเองก็เช่นกัน
ไม่กี่วินาทีต่อมาควันก็หายไป เหลือเพียงผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวที่ขาหักและมือที่บิดเบี้ยว ต่อหน้าชาวทะเลที่ถูกโจมตีมีร่างหนึ่งที่คุ้นเคยกับมาร์ลีนมากปรากฏตัวขึ้น
“ออสติน?”
เธอตะโกนเรียกความสนใจของเขา
เขามีรอยยิ้มบนใบหน้าขณะที่พูด
“มีปัญหาอะไรหรือเปล่ามาร์ลีน?”
เขาพูดออกมาและเมื่อเห็นศัตรูของเธอตายเกลื่อนไปหมด
ร่างกายของมาร์ลีนหมดเรี่ยวแรงก่อนเธอจะหย่อนลงบนพื้นพร้อมกับหายใจเข้าลึกๆ หลังจากที่อะดรีนาลีนจางหายไป ความเจ็บปวดบนร่างกายก็ประดังเข้ามาทำให้เธอสะดุ้ง แต่เธอก็ไม่ได้ร้องไห้ออกมาและทำเพียงกัดริมฝีปากเอาไว้เท่านั้น
“ทำไมเธอไม่ดื่มยาฟื้นฟูหล่ะ?”
ออสตินถามก่อนจะปรากฏตัวขึ้นข้างๆ เธอ
มาร์ลีนจับอะไหล่ของตัวเองไว้แน่นขณะหายใจเข้าลึกๆ
“แฮ่ก.…แฮ่ก….พวกมันใช้การผนึกบางอย่างเพื่อปิดกั้นแหวนมิติของฉันเอาไว้หน่ะ”
“แย่เลยนะ”
เมื่อพูดอย่างนั้นแล้วออสตินก็ส่งยารักษาระดับสูงสุดให้กับเธอ เธอไม่ได้ปฏิเสธมันและบังคับร่างกายที่เจ็บปวดให้หยิบยาก่อนจะเริ่มดื่ม และเมื่อดื่มจนหมดแล้ว ร่างกายของเธอก็เริ่มฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว พร้อมกับที่อาการบาดเจ็บน่าขยะแขยงบนหลังของเธอเริ่มดีขึ้นอย่างรวดเร็ว
“คุณภาพค่อนข้างสูงเลย ไม่เลว”
มาร์ลีนพูดขณะทำความสะอาดริมฝีปาก ร่างกายของเธอผ่อนคลายขณะที่เธอล้มลงกับพื้น
“เธอค่อนข้างผ่อนคลายจังนะ ไม่กลัวว่าผมจะทำอะไรเธองั้นเหรอ?”
ออสตินถามขณะมองมาร์ลีนที่ผ่อนคลายสุดๆ ด้วยท่าทีสงสัย
เธอหัวเราะเบาๆ ขณะตอบ
“ถ้าคุณต้องการทำร้ายฉัน คุณคงไม่ช่วยฉันหรอก ยิ่งกว่านั้นฉันคงไม่สามารถขัดขืนได้หรอกในสถานการณ์แบบนี้”
คำตอบของเธอทำให้ออสตินเงียบลงในขณะที่เขามองดูเธอ ซึ่งเขารีบไอและพูดอย่างรวดเร็ว
“เอ่อ…เธอน่าจะอยากเปลี่ยนชุดสินะ”
เมื่อได้ยินดังนั้นมาร์ลีนจึงสำรวจร่างกายของตัวเองก่อนจะพบว่าชุดของเธอขาดหายไปหลายจุด ทำให้กลายเป็นฉากที่น่าจับตามอง แต่ก็ไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ เนื่องจากเธอไม่ได้หน้าแดง
“อ๊ะ…..ไว้ค่อยเปลี่ยนทีหลังแล้วกัน ฉันเหนื่อยมากแล้ว”
คิดดังนั้นแล้วเธอจึงนอนลงบนพื้นเพื่อพักผ่อนให้เพียงพอแต่ไม่นานเธอก็ถามขึ้นมาอีกครั้ง
“คุณหาฉันเจอได้ยังไงกัน?”
“ผมไม่หาเธอหรอก ผมแค่โชคดีที่ได้พบเธอระหว่างเดินทาง และในฐานะเพื่อน ผมเลยเข้ามาช่วย”
ออสตินตอบกลับโดยที่มาร์ลีนเงียบไป แววตาของเธอดูหายไปขณะที่เธอกระซิบ
“เพื่อน…..งั้นเหรอ”
เมื่อได้ยินความขมขื่นจากน้ำเสียงของเธอ ออสตินก็มองดูผู้คนที่เขาฆ่าไปก่อนจะถามขึ้นมา
“คิดถึงเรื่องแย่ๆ งั้นเหรอ?”
มาร์ลีนไม่ได้ปฏิเสธในขณะที่เธอตอบ
“หนึ่งหรือสองคนในนั้นอยู่ในกลุ่มของฉัน คุณก็รู้ว่าฉันไม่ได้เป็นเพื่อนกับใครง่ายๆ แม้ว่าเมื่อคุณขอมิตรภาพของฉันกลับมา ฉันก็ไม่ได้คิดว่าคุณเป็นเพื่อนของฉัน”
เธอพูดขณะค่อยๆ ลุกขึ้นยืนพร้อมกับดวงตาที่จับจ้องไปยังออสตินขณะที่เธอพูด
“ในฐานะราชวงศ์และในฐานะผู้เคยเจ็บปวดมาก่อน ฉันถือว่าการมีเพื่อนเป็นทางเลือกที่อันตรายมาก”
“เข้าใจแล้ว ก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติหล่ะนะ”
ออสตินตอบแต่มาร์ลีนยังพูดไม่จบ เธอเดินไปหาเขาแล้วยื่นมือออกมาพร้อมพูดขึ้นมา
“แต่แล้วอีกครั้งเมื่อฉันได้มีเพื่อน ฉันจะทำเพื่อพวกเขาเพื่อให้พวกเราเหนียวแน่นกันมากขึ้น เรื่องเพราะมิตรภาพของฉันนั้นมีค่ามาก”
ตอนนี้มือของมาร์ลีนยื่นออกมาเพื่อต้องการจับมือ
เมื่อเห็นแบบนั้นออสตินก็ยิ้มในก่อนจะจับมือเธอ
“หมายความว่าฉันเป็นเพื่อนของเธอแล้วเหรอ?”
เขาถามด้วยรอยยิ้มซึ่งมาร์ลีนก็พยักหน้า
“ใช่แล้วก็เตรียมตัวเผชิญกับนรกอย่างที่ไม่เคยเจอมาก่อนได้เลยถ้านายทรยศฉัน”
คำพูดของเธอช่างดูน่ากลัวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ แต่ออสตินก็ไม่ได้ถอยกลับในขณะที่เขายิ้มตอบเธอ
“ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อออสติน ไลออนฮาร์ท”
“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน ฉันชื่อมาร์ลีน เคีย เลวีอาธาน”
ขณะที่พูดเช่นนั้น ทั้งสองคนก็หัวเราะเบาๆ ก่อนที่จะชักมือกลับไป
ออสตินชี้ไปที่ศัตรูคนหนึ่งที่เขาเหลือไว้ขณะพูด
“ฉันเหลือพวกนั้นไว้หนึ่งคน เธอจัดการได้ตามต้องการเลย”
“ขอบคุณ”
มาร์ลีนพูดขอบคุณก่อนจะเริ่มเดินไปหาชาวทะเลที่ได้รับบาดเจ็บด้วยสายตาที่โหดเหี้ยม ในขณะเดียวกันออสตินก็มองดูร่างของเธอที่กำลังเดินอยู่ด้วยสายตาที่สงบ
‘มันไม่ง่ายเลย’
ออสตินครุ่นคิด เขาอาจจะเป็นเพื่อนกับเธอได้ แต่การจะเลื่อนขั้นความสัมพันธ์จากตรงนี้คงเป็นนรก เหตุผลง่ายๆ ที่เธอไม่ได้มองว่าเขาเป็นคนรักก็คือ……
…….เขาไม่ใช่คนของทะเล
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
