The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 344 Lets Move Together
สายตาของออสตินจับจ้องไปที่ร่างของมาร์ลีน เส้นทางของเธอนั้นยากลำบากแต่ก็ง่ายดาย ผู้ชายประเภทที่มาร์ลีนชอบคือผู้ชายที่กล้าหาญ, แน่วแน่, ภักดีและเป็นคนที่ไม่ยอมแพ้ต่อแรงกดดัน เธอต้องการผู้ชายที่จะท้าทายเธอ, ต่อสู้กับเธอและผู้ชายที่จะยืนเคียงข้างเธอ
แม้แต่เพียงแค่การจะชวนเธอออกเดทก็ต้องได้รับความสนใจจากเธอซะก่อน หากคุณมีคุณสมบัติเหนือเงื่อนไขต่อไปนี้ เธอจะพิจารณาคุณ แต่ปัญหาที่แท้จริงที่เกิดขึ้นคือสถานะของเธอ
คนที่เธอแต่งงานด้วยจะสร้างแรงสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งท้องทะเล หากเธอแต่งงานกับมนุษย์ เด็กที่เกิดมาก็จะเป็นเพียงลูกครึ่งวาฬเท่านั้น ทำให้โอกาสในการขึ้นครองบัลลังก์ไม่แน่นอนมาก
มันดูเข้มงวดมากแต่นั่นคือจุดยืนของเธอ แต่อีกเรื่องหนึ่งที่ออสตินรู้คือถ้าเธอรักใครซักคนแล้วเธอก็จะรักคนๆ นั้นอย่างสุดหัวใจ แต่บางครั้งก็ต้องคำนึงถึงความเป็นจริงด้วย สถานะของเธอในฐานะจักรพรรดินีแห่งท้องทะเลคนต่อไปทำให้เป็นเช่นนั้น เธอต้องเลือกให้ดีว่าจะเลือกมีความรักและแต่งงานกับใคร
การที่มาร์ลีนเป็นนักสู้นั้นจำกัดการเลือกในชีวิตของเธออย่างมาก ออสตินรู้ว่าเธอเกลียดความคิดนั้น แต่เธอก็เป็นเจ้าหญิงที่ปกครองเหล่านักรบของเธออยู่ดี นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเส้นทางของเธอจึงท้าทายมากในการเดิน
ในเกมออสตินต้องติดตามเธอไปรอบๆ ท้าทายเธอ และต่อสู้กับเธอครั้งแล้วครั้งเล่า
สำหรับเส้นทางของเธอ เขาต้องพัฒนาให้ลึกขึ้นเพื่อเพิ่มระดับตัวละครและความสามารถในการต่อสู้ แม้ว่าหลังจากการต่อสู้ทั้งหมดนั้นคุณจะมีโอกาสได้เป็นแค่เพียงเพื่อนกับเธอเท่านั้นก็ตาม และจากจุดนั้นการเดินทางของออสตินจะเพิ่งเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น
ออสตินรู้สึกตัวสั่นเมื่อนึกถึงวันคืนอันเลวร้ายที่ตัวเองพยายามพยายามเอาชนะผู้หญิงที่เรียบง่ายแต่ซับซ้อนคนนี้
“ได้โปรด….อั๊กกก..…คะ-แค่ฆะ-ฆ่าฉัน”
เมื่อได้ยินเสียงเหมือนคนจะร้องไห้ดังขึ้นมา ออสตินก็มองไปยังคนที่เขาเหลือไว้ ตอนนี้เล็บส่วนใหญ่ของมันถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ มีรูหลายรูบนร่างกายและลิ้นของมันก็เกือบจะถูกตัดออกไปโดยมาร์ลีน
‘ยัยนี่โหดจริงๆ’
ออสตินก็ส่ายหัวขณะคิด อดีตของเธอนั้นไม่ได้โรยด้วยกรีบกุหลาบ ในขณะที่หลายคนอิจฉาตำแหน่งและพลังของเธอ ไม่ใช่ทุกคนที่รู้ว่าเธอต้องหลั่งเลือด, ร้องไห้และต่อสู้เพื่อตำแหน่งนี้มากแค่ไหน
เธอมีรอยแผลเป็นที่หายดีแล้วบนร่างกาย ถ้าเธอต้องการจริงๆ เธอก็สามารถลบพวกมันออกได้ แต่พวกมันก็ยังคงอยู่บนร่างกายของเธอเพื่อเตือนถึงเส้นทางที่เธอเลือกเดิน
ในความเป็นจริงภายในเกม บทบาทหลักของออสตินคือการพัฒนาความรู้สึกของเธอในฐานะผู้หญิง และ ‘รักษา’ รอยแผลเป็นบนตัวเธอ
“ใจเย็นๆ สิ ถ้าทรมานมากกว่านี้มันจะตายเอานะ”
ออสตินพูดขณะที่เขาปรากฏตัวข้างๆ มาร์ลีน ซึ่งหยุดนิ่งเมื่อเขาปรากฏตัวข้างๆ
หัวของเธอหันไปทางเขาเพื่อจ้องมอง แต่ก็ไม่ได้มีความโกรธ, ความโศกเศร้าหรือความรังเกียจในสายตานั้นเลย
ร่างกายของเธอผ่อนคลายลงก่อนจะพูดขึ้นมา
“นายดูไม่แปลกใจเลยนะ”
เธอพูดขณะที่หันความสนใจกลับไปหาเชลย แต่คำตอบที่เธอได้รับกลับเป็นอย่างอื่น
“ดูเหมือนเธอจะเจ็บปวดและบอบช้ำนะ”
คำพูดของออสตินทำให้เธอสะดุ้งแต่เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธเมื่อมีรอยยิ้มบิดเบี้ยวปรากฏบนใบหน้าของเธอ
“เราทุกคนล้วนมีอดีตหน่ะ”
เธอตอบกลับ และเมื่อเห็นว่ามาร์ลีนไม่ต้องการพูดถึงเรื่องนี้มากนัก ออสตินจึงพูดขึ้นมา
“ไม่ค่อยมีใครรู้เรื่องนี้หรอกนะ แต่ฉันเคยได้เดินทางท่องโลกตั้งแต่อายุยังน้อย ฉันเคยได้เห็นสิ่งที่เลวร้ายกว่านี้มากและเคยทำสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่านี้เช่นกัน”
คำพูดของออสตินทำให้มาร์ลีนประหลาดใจจนต้องจ้องมองเพื่อพยายามจะจับผิดคำพูดของเขา แต่สิ่งที่เธอเห็นคือรอยยิ้มบิดเบี้ยวแบบเดียวกับเธอพร้อมกับอารมณ์ที่ซับซ้อนในดวงตาของเขา
“นายเองก็ดูเหมือนจะมีบาดแผลของตัวเองเหมือนกันสินะ”
แต่สำหรับคำพูดของเธอ ออสตินกลับส่ายหัวก่อนจะตอบ
“ฉันเคยมี แต่ฉันเพิ่งเอาชนะพวกมันได้เมื่อไม่นานมานี้”
“ถ้างั้นก็ดีแล้ว”
มาร์ลีนตอบอย่างอิจฉาขณะที่เธอมุ่งความสนใจไปที่มนุษย์สัตว์แมวน้ำที่อยู่ใต้ตัวเธอ เธอดึงผมของอีกฝ่ายขึ้นมาก่อนจะถาม
“บอกฉันมาซะว่าใครเป็นคนสั่งการ?”
ตอนนี้ความกลัวครอบงำชายคนนี้ไปแล้ว ริมฝีปากและดวงตาของเขาสั่นไหว ซึ่งเต็มไปด้วยน้ำตาจากความเจ็บปวดขณะที่เขาพยายามจะพูด
“มะ-มันคะ-คะ-”
ชายคนนั้นไม่สามารถพูดให้จบก่อนที่หัวใจของเขาจะหมดแรงและเสียชีวิตไป
เมื่อเห็นแบบนั้นมาร์ลีนก็เดาะลิ้นก่อนจะปล่อยศพของมันลงบนพื้น
“สัญญามรณะ”
เธอพูดและออสตินก็พยักหน้า
“ดูเหมือนว่าจะถึงทางตันแล้วสินะ”
เธอพูด แต่คราวนี้ออสตินกลับส่ายหัวก่อนจะพูดขึ้นมา
“ไม่หรอก”
“ทำไมหล่ะ?”
มาร์ลีนถามขึ้นมา ซึ่งออสตินก็ชี้ไปที่ทุกคนที่นอนตายอยู่
“คนที่ฉันปล่อยให้มีชีวิตอยู่นั้นดูเหมือนจะไม่ใช่สมาชิกระดับสูงเลย ซึ่งหมายความว่ามีการใช้สัญญามรณะกับพวกมันทุกคน”
เมื่อได้ยินคำพูดของออสติน ดวงตาของมาร์ลีนก็ลุกเป็นไฟขณะที่เธอตอบกลับ
“หมายความว่าใครก็ตามที่กระทำการนี้จะต้องมีฐานะสูงมาก เป็นผู้มีอำนาจ, มั่งคั่งและฐานะสินะ”
คำพูดของเธอทำให้ออสตินพยักหน้า
“ดูเหมือนแม้ว่าเธอจะยังไม่ได้พลังทั้งหมดกลับคืนมา แต่ก็ยังมีสติปัญญาอยู่สินะ”
“นี่! ฉันมีสมองนะ โอเค๊!”
เมื่อพูดเช่นนั้นแล้วมาร์ลีนก็ชกไหล่ของออสตินอย่างสนุกสนาน ขณะที่เธอโบกหอกออกมาในท่าทางคุกคาม ซึ่งออสตินก็ยกมือยอมแพ้
“ทุกอย่างเป็นมุกหน่ะ พลังของเธอกลับมาแล้วเหรอ?”
ออสตินถามมาร์ลีนซึ่งเธอก็ส่ายหัวตอบกลับมาด้วยสีหน้าจริงจังพร้อมกับเจตนาฆ่าในการจ้องมองขณะที่เธอตอบ
“ยังเลย ไม่ว่าจะเพราะอะไรก็ตาม มันมีพลังมากในการปิดผนึกพลัง, สายเลือดและสมบัติของฉันครึ่งหนึ่ง”
“คนพวกนี้ดูเตรียมตัวมาดี เธอเองก็เห็นแล้วใช่ไหมว่าพวกมันมารวมตัวกันเร็วขนาดไหน? มีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นข้างในนี้”
การแสดงออกของออสตินทำให้การแสดงออกของมาร์ลีนรุนแรงยิ่งขึ้นเมื่อเธอมองไปรอบๆ จิตใจของเธอกำหนดวิธีแก้ปัญหาที่แตกต่างกันสำหรับสถานการณ์ปัจจุบัน ในเวลานี้เองที่ออสตินแตะไหล่ของเธอเพื่อดึงความสนใจของเธอกลับมาขณะที่เธอพบกับรอยยิ้มที่ผ่อนคลายของเขา
‘เขาหล่อมากจริงๆ’
มาร์ลีนคิดแต่ก็ไม่มีสีหน้าใดๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอขณะที่เธอรอให้ออสตินพูด
“เรามาเคลื่อนไหวไปด้วยกันเถอะ ตอนนี้ฉันสามารถปกป้องเธอให้ปลอดภัยได้ เธอเห็นความแข็งแกร่งของฉันแล้วใช่ไหมหล่ะ?”
คำพูดของเขาทำให้เธอต้องพยักหน้าขณะที่เธอครุ่นคิดถึงมัน
“นายซ่อนความแข็งแกร่งไว้ลึกมากเลยนะ ถึงกับสังหารคนที่มีพลังระดับต้นกำเนิดขั้น 5 ได้ด้วยลูกธนูเพียงลูกเดียว นายแข็งแกร่งขนาดไหนกันแน่?”
มาร์ลีนถามด้วยความสงสัย ซึ่งออสตินก็ได้แต่ยิ้มอย่างลึกลับ
“ความลับ~”
สำหรับคำพูดของเขา เธอเพียงแต่ส่ายหัวตามและยอมรับมัน
“เอาหล่ะ เรามาเคลื่อนไหวด้วยกันจนกว่าฉันจะพบกลุ่มที่เหลือของฉันแล้วกัน ถึงเวลาแก้แค้นแล้ว”
เมื่อพูดเช่นนั้นแล้วดวงตาสีฟ้าของมาร์ลีนก็สว่างขึ้นด้วยความแค้น แต่แล้วดวงตาของเธอก็เพ่งไปที่ออสตินขณะที่เธอพูดด้วยสีหน้าสำนึกผิด
“ฉันจะรับความช่วยเหลือของนายเอาไว้ แต่อย่าคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงที่ต้องการความคุ้มครองหล่ะ ฉันเองก็จะสู้ด้วย”
คำพูดของเธอมีพลังและเต็มไปด้วยความเชื่อมั่นซึ่งทำให้ออสตินพยักหน้า
“แน่นอน…ไม่มีทางเป็นอย่างนั้นหรอก แถมวิธีต่อสู้ของเธอก็ค่อนข้างเซ็กซี่ด้วย”
คำพูดของเขาทำให้มาร์ลีนเลิกคิ้วขณะที่รอยยิ้มกว้างแยกออกจากใบหน้า
“แหม่…แหม่ นายกำลังจีบฉันอยู่งั้นเหรอ?”
“ก็พอเห็นผู้หญิงสวยแล้วมันก็พูดออกมาเองตามธรรมชาติหน่ะ”
ออสตินพูดและยักไหล่พร้อมกับรอยยิ้มที่คุกรุ่นบนใบหน้าขณะที่เขาเดินไปใกล้เธอก่อนจะจ้องมองเธอ
“ทำไมหล่ะ? เธอกลัวการจีบเหรอ?”
คำพูดของเขาจุดไฟเจตจำนงในตัวเธอให้เดินหน้าจนร่างของเธอเกือบจะชนเขา เธอค่อนข้างสูงทำให้เธอเผชิญหน้ากับเขาได้ตรงๆ ขณะที่มือของเธอลูบหน้าเขา
“ฉันไม่ใช่คนที่ยอมคนหรอกนะ”
มาร์ลีนพูดโดยที่ออสตินนั้นจับมือที่แตะหน้าตัวเองไว้ก่อนที่จะจูบเบาๆ บนมือของเธอ
“การที่มีเจ้าหญิงที่งดงามเช่นนี้ร่วมเดินทางด้วยนี่ถือเป็นความฝันที่เป็นจริงเลยนะขอรับ”
พูดจบออสตินก็ปล่อยมือเธอก่อนจะเริ่มเดินไปข้างหน้า โดยสังเกตเห็นหน้าแดงเล็กๆ ที่กำลังดิ้นรนบนใบหน้าของเธอได้
‘หึ.…เธอยังเด็กเกินไปที่จะมาลองดีกับฉัน’
คิดดังนั้นแล้วเขาจึงเดินไปโดยไม่หันหลังกลับ
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
