The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 363 Lay Dead

‘ก็ไม่ได้แข็งแกร่งอะไรหนิ….ไอ้มังกรเวร’

 ผมมองต่ำไปที่มังกรสีดำที่ตัวสั่นเทิ้มอยู่ในดินแดนที่ดูไร้ชีวิตและน่าสะพรึงกลัว แต่ต่างจากมังกรที่ดูแข็งแกร่งที่ผมคุ้นเคย เจ้าตัวที่อยู่ตรงหน้าผมนั้นกลับเหี่ยวเฉา, ตัวเล็กและดูชั่วร้าย ดวงตาของมันแดงก่ำ ในขณะที่ร่างกายของมันมีรอยแผลเป็นและร่องรอยไม่ทราบที่มาอีกหลายจุด สรุปแล้วมันดูน่าเกลียดมาก

‘ดูเหมือนแผนของเราสำหรับมาร์ลีนจะจบลงแล้ว’

เมื่อคิดอย่างนั้นแล้วผมก็มองไปที่เธอซึ่งตอนนี้ลอยหมดสติอยู่ข้างๆ มังกร 

ในเกมเนื้อเรื่องส่วนนี้ถูกผู้เล่นเกลียดอย่างมาก เนื่องจากบังเอิญมีผู้เล่นคนหนึ่งทราบเกี่ยวกับ ‘การทดสอบ’ นี้และเผยแพร่ไปยังผู้เล่นเกมคนอื่นๆ อย่างรวดเร็ว แต่นี่ไม่ใช่การทดสอบ เพราะมันเป็นเหมือนเกมสยองขวัญที่น่าสะพรึงกลัวแนวซาดิสม์มากกว่า

โดยพื้นฐานแล้วมังกรที่อยู่ข้างหน้าผมคือมังกรที่หลงฝูง คนที่ละทิ้งกระแสแห่งกาลเวลาตามธรรมชาติและหลอมรวมความตายเข้าด้วยกัน และวิธีอื่นๆ มากมายที่ต้องห้ามในการได้รับชีวิตเพิ่มเติม 

ผู้ชายตรงหน้าผมหมกมุ่นอยู่กับการมีชีวิตที่ยืนยาวขึ้น และพลังของเขาก็จะแข็งแกร่งขึ้นจากการทำให้ผู้อื่นเกิดความสิ้นหวัง

ย้อนกลับไปในช่วงยุคสงครามที่ไม่มีวันสิ้นสุด เขาต้องรับผิดชอบต่อการตายของผู้คนนับล้าน และคนอื่นๆ อีกหลายคนที่ถูกพาไปสู่ความบ้าคลั่งเพราะเขา ในที่สุดเขาก็ถูกเทพมังกรจับตัวได้และถูกสังหาร 

แม้ว่าสุดท้ายแล้วเขาจะหนีมานอนอยู่ที่นี่เพื่อรับดวงวิญญาณผู้เคราะห์ร้ายที่ตกลงมาที่นี่และทำให้พวกเขาต้องผ่านความน่าสะพรึงกลัวมากมายก่อนจะดูดความสิ้นหวังทั้งหมดที่เขาทำได้

ในเกมเมื่อเรามาที่นี่พร้อมกับเป้าหมายในการจีบจะมีเพียงผลลัพธ์เดียวเท่านั้นคือคุณและเป้าหมายในการจีบจะถูกผลักดันไปสู่ความบ้าคลั่งและถูกฆ่า 

แผนของผมคือการใช้สิ่งนั้นให้เป็นประโยชน์ ในเกมจะมีสถานการณ์ที่แตกต่างกันเกิดขึ้นตามนางเอกที่แตกต่างกัน ผมวางแผนที่จะพาพวกเธอมาที่นี่และใช้สถานการณ์นั้นเพื่อตัวเอง

ไอ้สารเลวตรงหน้าผมจะรับความกลัวที่ลึกที่สุดในใจและสร้างความสยองขวัญนั้นต่อไป 

เมื่อรู้ถึงเนื้อเรื่องของมาร์ลีนและแคทเธอรีนอยู่แล้ว ผมก็มีหนทางที่จะไปต่อแล้ว แต่ผมดันล้มแผนทั้งหมดลงเมื่อเห็นเด็กพวกนั้น ผมเข้าใจว่าถ้าตัวเองเลือกเส้นทางที่วางเอาไว้ตอนแรกแล้วในอนาคตผมคงจะไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่กับความเป็นตัวเองได้

“จงตายอย่างเจ็บปวดที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ซะ”

ผมพึมพำในขณะที่ธาตุการทำลายล้างปรากฏขึ้นมาล้อมรอบร่างของมังกรตรงหน้า

“กรรร….ไม่…หยุดนะ…..อ๊ากกก!”

เสียงร้องแห่งความเจ็บปวดที่ไม่มีใครเหมือนออกมาจากปากของมังกร ขณะที่ร่างกายของมันเริ่มที่จะถูกแยกส่วนออกจากเนื้อจนถึงเซลล์สุดท้ายที่ถูกฉีกออกจากกันทีละนิด 

ภายในไม่กี่วินาทีต่อมาร่างของมันก็กลายเป็นผงธุลีไป และสุดท้ายจิตใจของมันก็พังทลายลง เนื่องจากธาตุทำลายล้างของผมทำให้วิญญาณของมันถึงกับถูกกำจัดออกไป ดังนั้นโอกาสที่จะเกิดใหม่ของมันจึงไม่มีทาง

“เห้อออ…..งานเยอะจังเลย”

ผมจ้องมองไปยังบริเวณโดยรอบก่อนจะสัมผัสได้ถึงเสียงร่ำไห้และน้ำตาของผู้คนที่ตายที่นี่อย่างชัดเจน

“ถึงเวลาจัดการเรื่องสุดท้ายแล้ว”

เมื่อพูดอย่างนั้นแล้ว ร่างกายของผมก็เริ่มเปล่งประกายเป็นสีเขียว ขณะที่ออร่าแห่งชีวิตแผ่กระจายออกจากร่างกายของผมไปทั่วดินแดนที่ล่มสลายนี้ ความรู้สึกสงบสุขแผ่ไปหาดวงวิญญาณผู้น่าสงสารที่เสียชีวิตอย่างช่วยไม่ได้ 

ดวงตาของผมหันไปทางมาร์ลีนก่อนจะดึงร่างของเธอออกมา ในไม่ช้าผมก็หายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะใช้อำนาจแห่งชีวิต

“จงมา”

หลังจากที่ผมพูดจบ ศพของแคทเธอรีนก็ปรากฏขึ้นมา 

ตอนนี้เธอตายไปแล้ว แต่ผมได้ใช้อำนาจแห่งชีวิตเพื่อยึดวิญญาณของเธอไว้อยู่ และตอนนี้เธอก็กำลังจะฟื้นคืนชีพขึ้นมาแล้ว 

แสงสีเขียวอันอ่อนโยนแผ่กระจายออกมาจากมือของผมก่อนที่มันจะบินเข้าไปในร่างของแคทเธอรีนจนท่วมและกำจัดพิษออกจากเธอ 

ในไม่ช้าวิญญาณของเธอก็เริ่มส่องแสงและกลับไปรวมตัวกับร่างกายของเธออีกครั้ง ในขณะที่ชีวิตก็กลับคืนสู่เธอในไม่ช้า

“ออกมาเป็นครั้งสุดท้ายนะลูกๆ”

ผมพูดพร้อมโบกมือ ก่อนที่ไม่นานก็มีร่าง 3 ร่างปรากฏขึ้นตรงหน้าผม 

ทั้ง 3 ร่างนั้นคือลูกของผมขณะที่ลอยอยู่ตรงหน้า แม้แต่ทารกน้อยก็อยู่ตรงนั้นด้วย แต่ความแตกต่างก็คือความจริงที่ว่าตอนนี้ทั้ง 3 คนดูเหมือนจะมีแววตาที่อธิบายไม่ได้อยู่

พูดตรงๆ แล้วทั้ง 3 คนอาจกล่าวได้ว่าเป็นลูก ๆ ของผมและแคทเธอรีนในแง่หนึ่ง 

ความจริงก็คือทั้ง 3 คนตรงหน้าผมเป็นเทคนิคที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่มังกรสร้างขึ้นจากการดูดเลือดของสิ่งหนึ่งเพื่อสร้างชีวิตขึ้นมา แต่ผลสะท้อนกลับของการเกิดเช่นนี้ก็คือความจริงที่ว่าพวกเขาจะอยู่ได้ไม่นาน

ภายในไม่กี่วันร่างกายของพวกเขาจะเหี่ยวเฉาและตาย มังกรได้ใช้สิ่งนี้เพื่อสร้างสถานการณ์แห่งความสิ้นหวังเมื่อใดก็ตามที่มีคู่หญิงและชายปรากฏขึ้น จะมีอะไรสิ้นหวังสำหรับพวกเขามากกว่าการเห็นลูกๆ ของพวกเขาตายหล่ะจริงไหม? มันช่วยไม่ได้จากความจริงที่ว่าเจ้ามังกรนี่ได้ใช้เทคนิคการจัดการจิตใจบางอย่างเพื่อลบชีวิตที่มีอยู่ออกจากใครบางคน และทำให้ชีวิตปัจจุบันของพวกเขารู้สึกเหมือนจริงโดยสมบูรณ์

“พ่อคะ…..”

เด็กหญิงทั้ง 2 คนพูดในขณะที่ทารกน้อยโบกมือมาทางผม และดวงตาอ่อนโยนทั้ง 3 ของพวกเธอก็เต็มไปด้วยน้ำตา สิ่งที่แย่กว่านั้นเกี่ยวกับเทคนิคนี้คือความจริงที่ว่ามังกรประสบความสำเร็จในการสร้าง ‘คน’ 3 คนและมันจะบิดและเปลี่ยนไปตามเป้าหมาย

กล่าวอีกนัยหนึ่งคือเด็กทั้ง 3 คนตรงหน้าผมใช้ชีวิตจอมปลอมแห่งการเกิดและตายมาช้านานแล้ว 

เคลื่อนจากตายสู่ความตายและไม่มีแม้แต่สิทธิที่จะมีชีวิตยืนยาว ติดอยู่ในวงจรแห่งการทรมานตลอดไป

“ไม่ต้องห่วง ตอนนี้พวกลูกเป็นอิสระแล้ว”

ผมขยับเข้าไปกอดทั้ง 3 คน ร่างกายของพวกเธอผันผวนราวกับกลายเป็นเพียงก้อนสีน้ำตาลจำนวนหนึ่ง แต่ผมก็ไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้น 

ผมพลิกมือแล้วสร้างร่างกายพวกเธอขึ้นมาใหม่ให้คงอยู่ดังเดิม ตอนนี้เด็กน้อยอยู่ในมือของผมแล้วในขณะที่ผมลูบหัวเด็กผู้หญิงทั้ง 3 ด้วยรอยยิ้ม

“พ่อคะ พวกเรากำลังจะหายไปเหรอคะ?”

เด็กหญิงผมสีน้ำตาลแดงถามด้วยสายตาสั่นๆ แล้วผมก็พยักหน้า

“ใช่ แม้ว่าจะมีพลังของพ่อ แต่พ่อก็ไม่สามารถรั้งพวกลูกไว้ที่นี่ได้นาน”

คำตอบของผมทำให้ทั้ง 2 ใน 3 คนน้ำตาไหลในขณะที่ทารกน้อยร้องไห้อยู่แล้ว 

ผมยิ้มให้พวกเธอก่อนจะพูดต่อ

“อย่าเศร้าไปเลยนะ พ่อกับแม่มีของขวัญจะมอบให้พวกลูกด้วยนะ”

หลังจากที่ผมพูดไปซักพักก็รู้สึกได้ว่าแคทเธอรีนที่อยู่ข้างๆ บิดตัวยุกยิกไปมา เธอกำลังจะตื่นแล้ว 

ในขณะเดียวกันเวลาของผมก็ใกล้จะหมดลงแล้ว แต่ก่อนที่มันจะจบลง ผมได้สร้างฟองสบู่รอบตัวเราไว้เพื่อที่จะคงชีวิตอยู่ที่นี่ต่อไปอีกระยะหนึ่ง

ผมมอบทารกให้กับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งก่อนจะเดินไปพยุงตัวแคทเธอรีนที่เพิ่งลืมตาขึ้นมาโดยการวางหัวของเธอบนตักของผม 

ผมรอให้เธอลืมตาขึ้นมาก่อนจะพูดต่อ

“รู้สึกดีขึ้นไหม?”

“ออสติน?”

แคทเธอรีนถามกลับด้วยความสงสัย ตอนนี้เนื่องจากมังกรตายไปแล้ว เวทมนตร์ที่ปิดกั้นความเป็นตัวเองของแคทเธอรีนเองก็หายไปแล้วและผลที่สะกดจิตของข้อเท็จจริงเกี่ยวกับ ‘ครอบครัว’ ก็หายไปเช่นกัน ด้วยเหตุนี้เลยทำให้ความรู้สึกหนักๆ ที่เธอมีส่วนใหญ่หายไป

แต่นั่นจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อเธอไม่ได้ติดพิษอยู่…..

-Donate-

True Money Wallet ID : mraxzy 

ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต