The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 365 The Good And Evil Dragons
“ฉันจะได้เจอพวกเธออีกไหม?”
แคทเธอรีนถามผมขณะที่ในที่สุดเธอก็ฟื้นคืนความรู้สึกของตัวเองได้
ผมจึงยิ้มและพยักหน้าให้เธอไป
“โลกนี้กว้างใหญ่ เราไม่สามารถแน่ใจได้ว่าจะไม่ได้เห็นพวกเธออีก”
คำพูดของผมทำให้ใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มเล็กน้อย
ในนั้นเองที่ฟองสบู่ที่ผมสร้างขึ้นก็แตกออกในที่สุด และคำสั่งสุดท้ายที่ผมตั้งไว้ก็ดำเนินการทำให้พวกเรา 2 คนหายตัวไป
ทันทีที่ผมลืมตาขึ้น ผมก็กลับมายังบนยอดหน้าผาที่ผมกระโดดลงไปแล้ว แคทเธอรีนเองก็อยู่ข้างๆ ผมเช่นกัน โดยที่สายตาของเธอกำลังกวาดมองไปรอบๆ อยู่
“มาร์ลีน!”
แคทเธอรีนตะโกนออกมาเมื่อเห็นมาร์ลีนนอนหลับอยู่บนพื้น เธอไม่ลังเลเลยที่จะวิ่งเข้าไปและเริ่มตรวจดูมาร์ลีน ในขณะที่ผมเองก็เดินตามเธอไปในไม่ช้า
ผมไม่ได้กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอเพราะผมได้ใส่ระบบป้องกันความผิดพลาดไว้ในกรณีที่เธอต้องเผชิญกับความยากลำบากไว้แล้ว
“เธอเป็นยังไงบ้าง?”
ผมถามขณะเข้าไปใกล้ๆ
“เธอสบายดี ดูเหมือนจะแค่หลับไปหน่ะ”
แคทเธอรีนตอบขณะตรวจสอบมาร์ลีนด้วยพลังของเธอที่กลับมาอยู่ในจุดสูงสุดแล้ว ร่างกายของเธอไม่ได้รู้สึกอ่อนแออีกต่อไปแล้ว แม้ว่าผมจะบรรลุวัตถุประสงค์ของตัวเองกับเธอแล้วก็ตาม
ปัญหาต่อมาก็คือมาร์ลีน สายตาของผมจับจ้องไปที่เธอที่กำลังลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ
แผนการทั้งหมดของผมสำหรับเธอพังทลายลงเนื่องจากผมเลือกเส้นทางในการฆ่ามังกรตัวนั้น แม้ว่าผมจะไม่ได้เสียใจเลยแม้แต่น้อยก็ตาม แถมด้วยหัวใจของแคทเธอรีนที่อยู่ในมือของผม ผมมั่นใจว่าสามารถสร้างสถานการณ์ที่น่าดึงดูดใจให้กับตัวเองได้มากขึ้นในอนาคต
“แคทเธอรีน?”
จู่ๆ มาร์ลีนก็พูดขึ้นขณะที่เธอลืมตาพร้อมกับสายตาของเธอที่เต็มไปด้วยความสับสน
“เกิดอะไรขึ้น?”
มาร์ลีนถามขณะลุกขึ้นมานั่งบนพื้นพร้อมกับมือที่ลูบหน้าผาก
“สิ่งสุดท้ายที่ฉันจำได้คือการได้ยินเสียงนั่น”
มาร์ลีนพูดขึ้นมาเพื่อพยายามปะติดปะต่อสิ่งสุดท้ายที่ตัวเองจำได้
“ดื่มน้ำนี่สิ จะได้ดีขึ้น”
ผมพูดขณะส่งขวดน้ำให้เธอ
มาร์ลีนไม่ได้ปฏิเสธและเริ่มจิบน้ำเข้าไปอึกใหญ่
ไม่นานเธอก็มีสภาพที่ดีขึ้นก่อนที่สีหน้าของเธอจะกลายเป็นความสุขอย่างรวดเร็ว
“พลังของฉันกลับมาแล้ว!”
ความปีติยินดีอย่างออกนอกหน้านั้นสามารถสัมผัสได้จากน้ำเสียงของเธอ แต่ผมก็ส่ายหัวให้เธอ
“เธอยังไม่ได้เป็นอิสระอย่างสมบูรณ์”
คำพูดของผมทำให้จิตใจของเธอซึมอย่างรวดเร็วก่อนจะมองมาทางผม
ผมชี้ไปที่แคทเธอรีนก่อนจะพูดขึ้นมา
“ถามทุกอย่างจากแคทเธอรีนเถอะ ฉันเหนื่อยและอยากพักผ่อนแล้ว”
พูดเช่นนั้นแล้วผมก็ไม่ได้รอคำตอบใดๆ และลงนอนบนก้อนหินขนาดใหญ่ก่อนที่สมองของผมจะค่อยๆ คิดถึงแผนการต่อไปที่ได้วางเอาไว้ ขณะที่แคทเธอรีนยิ้มอย่างช่วยไม่ได้และเริ่มอธิบายทุกอย่างให้มาร์ลีนฟังซึ่งทำให้ดวงตาของเธอเบิกกว้างในวินาทีนั้น แน่นอนว่าเรื่องราวนี้เป็นสิ่งที่ผมแต่งขึ้นเอง
เรื่องราวที่ผมสร้างขึ้นในช่วง 3 วันที่ผมรับบทเป็นพ่อ เป็นเรื่องราวที่สร้างขึ้นด้วยการโกหกผสมกับความจริงบางอย่าง ในทางเทคนิคแล้ว ผมได้เล่าเรื่องนี้ให้แคทเธอรีนฟังในช่วงเวลาที่เราอยู่กับลูกๆ ที่ติดตามเรื่องราวของผม โดยที่พวกเธอรู้สึกว่าจำเป็นต้องซ่อนพลังของผมไว้
ผมเล่าเรื่องมังกรให้แคทเธอรีนฟังและเรื่องทั้งหมดที่เจ้านั่นทำ แต่ผมยังเสริมความจริงที่ว่ามีมังกรคู่ต่อสู้ที่ถูกมังกร ‘ชั่วร้าย’ จัดการไปอยู่ด้วย เมื่อมังกร ‘ดี’ ตัวนี้ตายไป มันเลยใช้พลังสุดท้ายเพื่อรวบรวมพลังของผู้ตายที่วิญญาณของมันทิ้งไว้เบื้องหลัง
ดังนั้นในขณะที่มังกร ‘ชั่วร้าย’ ยังคงทรมานอยู่ มังกร ‘ดี’ ก็ค่อยๆ ใช้พลังของดวงวิญญาณที่ตกสู่บาปเพื่อการโจมตีครั้งสุดท้าย แถมมันยังร่วมมือกับเด็กทั้ง 3 อย่างลับๆ โดยทุกคนวางแผนที่จะจัดการกับมังกร ‘ชั่วร้าย’ ลง
ผมยังเสริมอีกว่าเรามาถึงในเวลาที่เหมาะสมที่สุดอีกด้วย ดังนั้นในขณะที่ผมและแคทเธอรีนกำลังหลงอยู่ในเวทมนตร์ของมังกรอยู่ มังกร ‘ดี’ ก็ได้ใช้พลังของมันอย่างรอบคอบเพื่อทำสัญญากับผมให้ช่วยเหลือ
จากนั้นก็เป็นเนื้อเรื่องตามแนวโชเน็นธรรมดาๆ นั่นคือผมได้ฟื้นคืนความเป็นตัวตนของตัวเองไปพร้อมกับรับพลังของมังกรเข้ามาในตัว
ในที่สุดเมื่อ ‘มังกรร้าย’ คิดว่าตนได้รับชัยชนะแล้ว พวกเราทุกคนตั้งแต่มังกร ‘ดี’ และพวกเด็กๆ พร้อมกับผมก็เคลื่อนไหวในทันที
และแล้วเราก็โค่นมังกร ‘ชั่วร้าย’ ลงได้หลังจากการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ ซึ่งผมเกือบตาย ผมยังเสริมอีกด้วยว่ามันเป็นมังกร ‘ดี’ ที่รักษาแคทเธอรีนให้
มีช่องโหว่อยู่บ้างแต่ต้องขอบคุณคำพูดของเด็กๆ และเนื่องจากผลอันชั่วนิรันดร์ของพิษซึ่งบัดนี้หมดสิ้นไปแล้ว ความไว้วางใจของแคทเธอรีนที่มีต่อผมจึงเพิ่มสูงขึ้นกว่าที่เคย
เธอยอมรับเรื่องทั้งหมดด้วยสายตาเปี่ยมด้วยความเห็นอกเห็นใจแต่ปรารถนาด้วยความรัก โดยไม่รู้ว่าความไว้วางใจที่เธอมีต่อผมตอนนี้คงสูงกว่าสิ่งที่เธอมีให้กับแม่ของเธอเองแล้ว
‘ก็นะ…การอ่านนิยายพวกนั้นช่วยสร้างจินตนาการได้ดีจริงๆ…..’
ผมขอบคุณจริงๆ สำหรับเรื่องราวเหล่านั้น
‘นี่ระบบฉันขอเดาว่า…ความรักของแคทเธอรีนที่มีต่อฉันตอนนี้คงเกิน 100 แล้วใช่ไหม?’
[ ยืนยัน ]
‘เป็นเพราะพิษและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใช่ไหม?’
[ ไม่มากก็น้อย ยังมีความจริงที่ว่าเธอมีวัยเด็กที่ไม่ปกติอีกด้วย ]
‘ไม่มีเป้าหมายในการจีบคนไหนที่ดูเหมือนจะเป็นวัยเด็กที่ปกติหรอกนะ’
[ อย่างที่โฮสเดาไว้ นี่ไม่ใช่เกมที่เป็นเพียงโปรแกรม เนื่องจากพวกเธอผ่านความบอบช้ำมาเช่นนี้ทำให้พวกเธอมีปัญหาเช่นนี้ ]
‘อ่า…อ่า….ฉันรู้’
ผมส่ายหัวและผ่อนคลายร่างกายและจิตใจอย่างช้าๆ มันไม่ง่ายเลยที่จะแสดงเหมือนคนบ้าที่ควบคุมตัวเองไม่ได้ มันใช้เวลามากกว่าที่ผมคิดไว้
อีกทั้งผมไม่สามารถเชื่อเกมนี้ได้อย่างสุ่มสี่สุ่มห้าและผ่อนคลายได้ เนื่องจากสิ่งต่างๆ อยู่นอกเหนือการควบคุมของผมได้เสมอ ดังนั้นผมจึงต้องระมัดระวังอยู่เสมอและเตรียมพร้อมสำหรับสถานการณ์ที่ไม่คาดฝันที่อาจเกิดขึ้นได้
โชคดีจริงๆ ที่สิ่งต่างๆ ผ่านไปด้วยดี
หลังจากมุ่งความสนใจไปที่พลังชีวิตของเพื่อนๆ ผมก็รู้สึกได้ว่าพวกเขาสบายดีจึงถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
ผมได้มอบหมายทุกสิ่งที่พวกเขาควรทำแล้ว และหากพวกเขาประสบความสำเร็จ พวกเขาจะมีพลังมากกว่าก่อนที่พวกเขาจะเข้ามาในอาณาจักรเร้นลับ
ขณะที่ผมกำลังคิดอะไรอยู่นั้นก็รู้สึกได้ถึงการปรากฏตัวของมาร์ลีนที่เข้ามาใกล้ผมมากขึ้น
ผมยังคงนอนพิงหินอยู่ขณะลืมตาขึ้นมามองเธอ สายตาของเธอสบเข้ากับตาของผมขณะที่อยู่ในความเงียบงันซึ่งอยู่ได้ไม่นานเธอก็ก้มศีรษะเบาๆ ทำให้ดวงตาของผมเบิกกว้าง
“ขอบคุณที่ช่วยพวกเราเอาไว้ และขอบคุณทุกสิ่งที่นายทำ ฉันมาร์ลีนขอสาบานด้วยชื่อนี้ว่าฉันจะตอบแทนความกรุณานี้คืนเป็นร้อยเท่าอย่างแน่นอน”
เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ ผมก็เงียบไปครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็ส่ายหัวก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยสายตาที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง
“คำพูดแบบนั้นจำเป็นระหว่างเพื่อนด้วยเหรอ?”
คำพูดเย็นชาของผมทำให้มาร์ลีนชะงักก่อนเธอจะเงยหน้าขึ้นมามองที่ผมด้วยความประหลาดใจ
ผมส่ายหัวขณะที่พูดต่อ
“ฉันทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำเพื่อเพื่อนของฉัน ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าเธอจะตอบแทนบุญคุณไหม”
คำพูดหยาบๆ ของผมทำให้ใบหน้าของมาร์ลีนมีรอยยิ้มขณะที่เธอตอบกลับมา
“ฉันนี่ซื่อบื้อจริงๆ นายพูดถูก ขอโทษทีฉันผิดเองแหละ”
มาร์ลีนพูดขอโทษโดยไม่ลังเลเลยก่อนจะเดินเข้ามานั่งลงข้างๆ ผมด้วยดวงตาเป็นประกายขณะพูด
“คราวหน้าฉันจะไม่เป็นภาระแล้ว”
เธอยกมือที่กำอยู่ขึ้นมาเพื่อชนหมัดและผมก็ยอมทำตาม
“ได้สิ คราวหน้าเธอก็ปกป้องฉันด้วยแล้วกัน”
ผมตอบซึ่งนำรอยยิ้มมาสู่ใบหน้าของเธอ
“แน่นอน”
ขณะที่สิ่งนี้เกิดขึ้น ผมก็เห็นว่าแคทเธอรีนกำลังทำหน้ามุ่ยขณะมองมาที่พวกเรา
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
