The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 386 The Hunt
“นี่มันก็สนุกดีแหะ…”
ผมกระซิบพร้อมกับยืดตัวออกขณะรู้สึกกระปรี้กระเปร่าเล็กน้อย การเต้นนั้นค่อนข้างสนุกเลยสำหรับผม มันช่วยทำให้ผมระลึกถึงความทรงจำช่วงท้ายของชีวิตแรกของผม เวลาของอาร์เคดและเกม ช่วงเวลาที่ไม่มีความตึงเครียดและมีแต่ความสนุกสนาน
เมื่อมองไปรอบๆ ผมก็เห็นว่าตัวเองเป็นเพียงคนเดียวที่ดูมีแรงเหลือและไม่ได้รับบาดเจ็บ ในขณะที่ผู้คนที่เหลือต่างก็มีตุ่มบริเวณใบหน้าหรือมือซึ่งคล้ายกับการที่โดนยุงกัด
ผมสังเกตเห็นว่าร่างแสงเล็กๆ เหล่านั้นมีความสามารถบางอย่างที่ทำให้พวกเขาทะลุการป้องกันเวทมนตร์ส่วนใหญ่และหอกของพวกเขาก็สามารถเจาะเกาะเพื่อสร้างความเจ็บปวดราวกับตกนรกได้อีกด้วย
ผมแอบเห็นด้วยซ้ำว่าซาบริน่าเองก็มีตุ่มเล็กๆ เกิดขึ้นบนใบหน้าของเธอด้วย 2 รอย
เธอหันหน้ามาทางผม ซึ่งผมก็ทำหน้าหัวเราะเยาะก่อนจะทำให้เธอโกรธเคืองยิ่งขึ้นด้วยคำพูดของผม
‘ลุคใหม่เหรอ?’
คำตอบที่ผมได้รับคือการที่เธอหันหน้าหนี ผมบอกได้เลยว่าเธอคงหงุดหงิดมาก ดังนั้นผมจึงไม่ล้อเธอจนเกินไป
ในตอนท้ายการเต้นกลายเป็นเรื่องหนักใจอย่างยิ่ง แสงไฟสว่างขึ้นด้วยความเร็วสูงในขณะที่รูปแบบนั้นซับซ้อนกว่าเดิม ไม่ต้องพูดถึงสิ่งที่ลอยอยู่รอบตัวคุณอย่างน่ารำคาญเลย
“และด้วยเหตุนี้ รอบที่ 3 ก็จบลงแล้ว! ฉันเห็นได้เลยว่าพวกคุณทุกคนต่างก็สนุกกัน!”
คราวนี้เสียงนั้นได้รับความเกลียดชังจากทุกคนมากมาย
“ฉันเห็นแล้วว่าพวกคุณทุกคนต่างก็ไม่มีความสุขกัน! แต่ไม่ต้องกังวล! เพราะในรอบนี้ผู้ที่ไม่ถูกไล่ออกทุกคนจะได้รับของรางวัล!”
คำพูดเหล่านี้ลบบรรยากาศอันหนักอึ้งออกไปพร้อมกับทำให้ห้องโถงใหญ่เริ่มกลับมาเป็นปกติและกลายเป็นห้องกล่องสีขาว
รอบนี้รับคนถูกคัดออกไปเยอะมากจริงๆ เพราะเหลือแค่ 30 คน ลดลงจากเมื่อก่อนค่อนข้างมาก
“ตอนนี้แม้ว่าทุกคนจะได้รับของรางวัลแล้ว! ก็ยังมีตำแหน่งที่ดีที่สุดและแย่ที่สุดอยู่ดี! มาดูกันดีกว่า!”
เมื่อเสียงจางลง หน้าจอขนาดใหญ่ด้านบนก็กระพริบก่อนจะมีอันดับเริ่มปรากฏขึ้น
แทนที่จะเป็นชื่อ การจัดอันดับถูกกำหนดไว้ด้วยใบหน้าของผู้คน และตอนนี้ทุกคนก็มองไปที่ด้านบน
หลังจากที่ตารางอันดับถูกแสดงบนหน้าจอ สายตาของทุกคนก็จับจ้องมาที่ผมและซาบริน่าอีกครั้ง โดยที่ผมสามารถสัมผัสได้ถึงความโลภที่เติมเต็มอยู่ในห้อง
‘ดูเหมือนว่าเราจะออกไปจากที่นี่โดยเลี่ยงการต่อสู้ไม่ได้นะคะนายท่าน’
ซาบริน่าพูดขึ้นมา
‘โอ้? ดูเหมือนว่าในที่สุดก็มีใครบางคนที่พร้อมจะพูดแล้ว’
ผมพูดหยอกล้อออกมา แต่สิ่งที่ได้รับกลับเป็นแค่สายตาเย็นชาจากเธอ ทำให้ผมหัวเราะเบาๆ
‘ดีแล้ว ดูเหมือนว่าคนที่เธอเล็งไว้ก็พร้อมที่จะจู่โจมพวกเราเหมือนกัน’
ผมตอบโดยมุ่งความสนใจไปยังกลุ่มคนที่ซาบริน่าคุยด้วยก่อนเข้ามา ซึ่งดวงตาของพวกมันแย่ที่สุดในกลุ่มคนเหล่านี้เพราะผมสัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าอันละเอียดอ่อน
‘อนุญาตให้จัดการกับพวกมันได้ใช่ไหมคะนายท่าน?’
ซาบริน่าถาม
‘เธอลงมือได้ แต่อย่าลืมข้อแลกเปลี่ยนที่เธอทำในรอบนี้หล่ะ’
คำพูดของผมได้ผลเมื่อผมเห็นรอยร้าวบนใบหน้าเย็นชาที่ซาบริน่าเก็บไว้
“เอาล่ะรับรางวัลไปเลย!”
เสียงนั้นจางหายไปในเวลาเดียวกับที่กลุ่มแสงปรากฏขึ้นก่อนจะเข้าไปในร่างของผู้ชนะแต่ละร่าง โดยแสงที่ลอยเข้ามาภายในตัวผมนั้นสว่างไสวที่สุด
“เยี่ยม! เสร็จแล้วก็มาเล่นเกมสุดท้ายกันดีกว่า! โปรดระวังเอาไว้ เพราะมันจะอันตรายมาก!”
เมื่อเสียงจางลง พวกเราก็ถูกพาตัวออกไปอีกครั้ง ก่อนที่ในไม่ช้าพวกเราทุกคนจะปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้า เมื่อมองลงไปผมก็มองเห็นป่าใหญ่ที่เต็มไปด้วยชีวิต
พวกเราถูกทำให้ลอยอยู่บนนั้นในขณะที่เสียงนั่นดังขึ้นอีกครั้ง
“รอบนี้ถูกเรียกว่า หามัน! และ จัดการมัน!”
ขณะที่เสียงนั้นดังขึ้นด้วยความยินดี อากาศตรงหน้าผมก็กระเพื่อมเป็นแถบสีส้มลอยมาตรงหน้าก่อนผมจะวางมือบนมัน ทำให้มันหายไปและมาเกาะบนมือของผมปรากฏเป็นหน้าจอเล็กๆ ที่ตอนนี้ยังคงกระพริบอยู่ เมื่อมองไปรอบๆ ผมก็เห็นว่าทุกคนมีมันเหมือนกัน
“เกมนี้เล่นง่าย! คุณแต่ละคนจะได้รับคะแนนจำนวนหนึ่งตามผลงานของคุณในรอบที่แล้ว”
“เกมนี้คือการแย่งชิงสายข้อมือจากผู้อื่น และทำให้แน่ใจว่าคุณจะมีคะแนนสูงสุดจนกว่าจะหมดเวลา!”
ขณะที่เสียงนั้นดังขึ้น นาฬิกาขนาดใหญ่ที่มีเวลา 3 ชั่วโมงก็ปรากฏขึ้น
“แน่นอน! เพื่อทำให้สิ่งต่างๆ น่าสนใจขึ้น คะแนนของแต่ละคนจะถูกแสดงทันที!”
หน้าจอเดียวกันจากก่อนหน้านี้ก็ปรากฏขึ้น แต่คราวนี้ความแตกต่างคือคะแนนที่มีอยู่
เมื่อผมดูที่สายข้อมือของตัวเองก็เห็นว่าการกะพริบสิ้นสุดลงแล้ว และคะแนนของผมก็ปรากฏขึ้นมา
ช่ายยย อย่างที่ใครๆ ก็เดาได้ว่าผมจะกลายเป็นจุดรวมของสายตาอีกครั้ง แต่คราวนี้สายตาเหล่านั้นไม่ได้มองมาที่การเล่นหรือพรสวรรค์ของผม มันเป็นพลังและความสามารถอันบริสุทธิ์ที่ทำให้เกิดคำถาม และทุกคนที่ซื่อสัตย์ต่อพลังของพวกเขาต่างก็ทำเครื่องหมายว่าผมเป็นเหยื่อของพวกเขาแล้ว
‘สถานที่ดูเหมือนจะเป็นประโยชน์กับเธอมากเลยนะ’
ผมได้คุยกับซาบริน่าเมื่อเห็นว่าโซนสำหรับการแข่งขันนั้นเป็นป่า เธอจะได้ครองตำแหน่งราชินีในเกมนี้ด้วยพรของเธอ หรือผมอาจเพิ่มงานเลี้ยงสังหารไปด้วยดี?
‘ฉันต้องการเดิมพันครั้งใหญ่ค่ะนายท่าน’
เธอตอบกลับมา
ผมพูดขณะรู้สึกสนใจ
‘เธอจะเดิมพันด้วยอะไรหล่ะ?’
‘ฉันไม่รู้ถึงเบื้องลึกพลังของนายท่าน แต่ฉันคือระดับต้นกำเนิดขั้น 6 โปรดลดระดับพลังของคุณให้เท่ากับฉันแล้วมาแข่งกันค่ะนายท่าน’
เมื่อได้ยินเช่นนี้ผมก็แสร้งทำเป็นคิด และใช้เวลาตอบกลับไปในไม่กี่วินาที
‘ขอถามอีกครั้งว่าแล้วฉันจะได้อะไรหล่ะ?’
‘ถ้าฉันชนะก็ให้ยกเลิกสัญญาแค่ส่วนของเมด แต่ถ้าแพ้ฉันจะขยายเวลาเป็นเมดออกไปอีก 1 เดือนค่ะนายท่าน’
คำตอบนี้ดึงดูดใจผมมาก แม้ว่าผมจะควบคุมพลังของตัวเองให้อยู่ในระดับเดียวกับเธอ เธอก็ไม่ได้คู่ควรสำหรับผม แต่เมื่อรู้จักเธอแล้ว ผมก็เข้าใจว่าเธอจะไม่ได้มุ่งเป้ามาที่ผม แต่เธอหวังที่จะจัดการคนอื่นๆ เพื่อเพิ่มคะแนนของตัวเองให้สูงกว่าผมต่างหาก
ด้วยเชื้อสายของเธอ ไม่มีสิ่งใดที่จะซ่อนตัวจากสายตาของเธอในป่าได้ มันเป็นสนามเด็กเล่นที่เธอโปรดปราน แม้ว่าผมจะบอกได้ว่าเธอกำลังระมัดระวังเพราะเธอไม่รู้เกี่ยวกับพลังของผมเนื่องจากทุกอย่างเป็นเรื่องลึกลับ แต่เมื่อมองดูเธอแล้ว ผมก็เข้าใจว่าเธอมีไพ่เด็ดที่จะใช้ในการชนะการแข่งขันนี้อยู่
‘กลัวหรือคะนายท่าน?’
ทันใดนั้นซาบริน่าก็ถามขึ้นมาด้วยดวงตาที่ยั่วยุเล็กน้อยเพื่อพยายามกระตุ้นผม
‘หึหึหึ…ฉันยอมรับคำท้าของเธอ แต่อย่ามาร้องไห้กับฉันทีหลังหล่ะ….’
แม้จะได้ยินคำตอบของผม แต่เธอก็ยังคงหน้านิ่งในขณะที่พยักหน้ามาที่ผม
‘ฉันต้องสาบานต่อเทพธิดาด้วยใช่ไหม?’
‘ใช่ค่ะนายท่าน’
เมื่อได้ยินดังนั้นผมจึงสาบานให้ซาบริน่าฟัง
เมื่อเสร็จแล้วผมก็มองย้อนกลับไปที่หน้าจอ การเดิมพันระหว่างเราใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาที ดังนั้นเมื่อเราดึงความสนใจกลับมา ทุกสิ่งทุกอย่างก็เสร็จสิ้นและพร้อมแล้ว
“ดูเหมือนพวกคุณทุกคนจะพร้อมแล้ว! ถ้าอย่างนั้นออกล่ากันเถอะ!”
หลังจากที่เสียงนั้นพูดจบ ร่างกายของพวกเราต่างก็ลอยแยกย้ายกันออกไปโดยไม่สามารถควบคุมได้เข้าไปในป่า ในขณะที่ลอยอยู่นั้นทิวทัศน์รอบตัวผมก็บิดเบี้ยวจนไม่สามารถมองเห็นรอบข้างได้ อาจจะทำเพื่อไม่ให้ใครได้เปรียบและไม่นานผมก็ลงมาถึงพื้นโดยไม่ได้รับบาดเจ็บ
ผมพยายามลองใช้เวทย์บินดูเพื่อทดสอบ แต่เวทย์ใช้ไปกลับถูกยกเลิกก่อนที่มันจะทำงาน
ไม่แปลกใจเลยที่เสียงนั้นบอกว่าการบินใช้ไม่ได้ที่นี่ เมื่อแผ่ความรู้สึกออกไปแล้วผมก็รู้ชัดว่าตัวเองอยู่ที่ไหน พอเข้าใจแล้วจึงเคลื่อนตัวไปปรากฏบนต้นไม้ก่อนจะเอนกายพิงมันและเริ่มหลับใหลไป
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
