The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 495 Marlene Broken.....

มุมมองบุคคลที่สาม :

ออสตินประคองร่างของมาร์ลีนอยู่ขณะรอให้เธอตื่น สำหรับเขานั้นเวลาผ่านไปเพียงแค่ชั่วโมงเดียว แต่เขารู้ว่าเวลาเพียงแค่ 1 ชั่วโมงนี้เปรียบเสมือนชั่วชีวิตของมาร์ลีน กับดักภาพลวงตาที่สมบูรณ์แบบที่เขาสร้างขึ้นมากัดกร่อนจิตใจของเธออย่างช้าๆ อารมณ์ที่เพิ่มขึ้นอย่างมากของเธอ บวกกับทุกสิ่งที่เขาทำให้เธอต้องพบเจอนั้นจะทลายกำแพงทั้งหมดในหัวใจของมาร์ลีน

เขาได้ส่วนหนึ่งของหัวใจเธอไปแล้ว แต่หลังจากนี้คงไม่มีอะไรในโลกที่จะหยุดยั้งมาร์ลีนจากการพยายามจะอยู่กับเขาได้หรือในอีกความหมายคือเธอจะตกหลุมรักเขาอย่างสมบูรณ์

“อึ๊กกก.…”

เมื่อได้ยินมาร์ลีนครางออกมา สายตาของเขาก็เพ่งไปยังเธอที่เปลือกตากำลังสั่นอย่างช้าๆ ตอนนี้ออสตินกำลังพิงกำแพงอยู่ขณะกอดมาร์ลีนไว้แน่น สถานการณ์ตอนนี้ค่อนข้างกำกวม แต่ออสตินรู้ว่าสถานการณ์เช่นนี้จำเป็นสำหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นเร็วๆ นี้ ดวงตาของมาร์ลีนค่อยๆ ลืมขึ้น มองมาที่เขา

ในตอนแรกมีแต่ความสับสนในสายตาของเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะคิดว่าตัวเองยังหลงทางอยู่ในภาพลวงตาอยู่ แต่คำพูดของออสตินทำให้ความคิดเหล่านั้นหายไปอย่างรวดเร็ว

“การเดินทางเป็นยังไงบ้าง?”

คำพูดของเขาที่เจือด้วยความขี้เล่น ถูกตอบกลับด้วยการกอดที่แน่นหนาจากมาร์ลีนขณะที่เธอร้องไห้ออกมา

“อย่าทิ้งฉันไปนะ!”

“ห้ะ! เธอโอเคไหม?”

ออสตินถามกลับด้วยความสับสนขณะกอดร่างที่สั่นไหวของมาร์ลีน เธอตอนนี้กำลังกอดเขาแน่นด้วยมือที่พันรอบคอของเขา เขายังรู้สึกถึงน้ำตาที่ไหลลงมาบนหน้าอกของตัวเองอีกด้วย

‘นี่คือผู้หญิงแกร่งที่ไม่มีเสียงร้องแม้แต่ในตอนที่ถูกแทงงั้นเหรอ?’

เขายับยั้งคำถามไว้ในใจ ออสตินตอบด้วยความใจดีขณะกอดมาร์ลีนกลับ มือของเขามีการเคลื่อนไหวเป็นจังหวะช้าๆ ด้วยการลูบหลังเธอ คำพูดของเขาทำให้มาร์ลีนสงบลงอย่างช้าๆ

“ไม่ต้องห่วง ฉันอยู่นี่แล้ว ฉันไม่หนีไปไหนหรอก…”

ใช้เวลา 15 นาทีในการปลอบมาร์ลีนที่อารมณ์ไม่คงที่ ซึ่งเป็นเรื่องน่าแปลกใจเล็กน้อยเพราะเขาคิดว่ามาร์ลีนจะมีความเข้มแข็งทางจิตใจมากกว่านี้ ไม่นานความเงียบที่หนักหน่วงก็ปกคลุมระหว่างทั้งสองคน ออสตินยังคงกอดมาร์ลีนอยู่ ซึ่งเธอก็กอดเขาตอบเช่นกัน

มาร์ลีนได้สติกลับมาแล้ว แต่เธอยังคงปฏิเสธที่จะปล่อยออสตินไปทั้งด้วยความลำบากใจและความปรารถนา ขณะที่เธอรู้สึกอับอายที่แสดงด้านนี้ให้ออสตินเห็น แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือเธอไม่อยากปล่อยเขาไป ทุกช่วงเวลาที่เธออยู่กับเขาในภาพลวงนั้นส่งผลกระทบต่อเธออย่างแรง

ความรู้สึกของเธอที่มีต่อออสตินเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ อย่างไม่หยุด มาร์ลีนไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองสามารถรักใครได้ขนาดนี้ มันดูแปลกสำหรับเธอที่ความรู้สึกที่มีต่อออสตินมีแต่จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตลอดชีวิตของเธอ ความรู้สึกสบายใจที่สุดสำหรับเธอคือการได้นอนอยู่ในอ้อมกอดของออสติน

หญิงที่เคยเป็นอิสระอย่างสมบูรณ์ที่ไม่ต้องการความสนใจหรือการดูแลจากใครได้หายไปแล้ว ผู้หญิงคนนั้นได้ตายไปแล้วตั้งแต่ภาพลวงตาครั้งที่ 10 ตอนนี้เหลือแต่มาร์ลีนที่ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่มีออสตินข้างๆ เธอไม่สามารถจินตนาการชีวิตที่ไม่มีออสตินอยู่ข้างๆ ตัวเองได้อีกแล้ว ทั้งสองคนจะทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ร่วมกัน

‘ฉันอยากแต่งงานเร็วๆ จังเลย~’

‘เหมือนในภาพลวงตาครั้งที่ 15 เราควรจะจัดงานแต่งงานแบบนั้น…~’

‘เราควรมีลูกสัก 5 คนแล้วตั้งชื่อแบบนั้น….~’

ความคิดนี้ทำให้มาร์ลีนหน้าแดงเล็กน้อย

‘ฉันน่าจะแจ้งท่านพ่อเรื่องการหมั้นหมาย’

‘ต้องจัดการกับพวกสารเลวที่จะก่อปัญหาด้วย’

‘นอกจากนี้ฉันยังต้องจัดการกับแคทเธอรีนอีก…’

การสูญเสียออสตินซ้ำๆ ได้สอนมาร์ลีนว่าอย่าปล่อยมือจากออสตินไป แม้แต่กับเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอก็ตาม เธอสามารถทำแบบนั้นได้เพียง 5 ครั้งในช่วงเริ่มต้นของภาพลวงตา แต่ว่าในแต่ละครั้งความเสียใจของเธอก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเธอไม่สามารถทนได้อีก เธอไม่สนใจอย่างอื่นอีกแล้ว แม้ว่าแคทเธอรีนจะยืนขวางทางเธอ เธอก็จะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ออสตินมา

เวลาหลายปีที่อยู่ในภาพลวงตาเหล่านั้นได้สอนเธอแล้วว่าออสตินคือคนเดียวสำหรับเธอ ไม่ว่าเธอจะเลือกเส้นทางไหน หากไม่มีออสตินอยู่ข้างๆ เธอก็คงจะใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวและน่าเบื่อ เขาคือแสงสว่างของเธอ เขาเป็นผู้ชายในโชคชะตาของเธอ โชคชะตาเข้ามาขัดขวางเพื่อให้พวกเธอพบกัน เธอไม่สมบูรณ์หากไม่มีเขา และเขาก็เติมเต็มเธอ

เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา เธอรักเขา…

มาร์ลีนในปัจจุบันไม่สามารถควบคุมตัวเองได้แล้ว ภาพลวงตาทั้งหมด, ความรักทั้งหมด, ความล้มเหลวทั้งหมด, ความเจ็บปวดและความสุขทั้งหมดเหล่านั้นส่งผลกระทบเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเมื่อคำสาปในตัวเธอเพิ่มความรู้สึกของเธอขึ้นไปอีกระดับ ทั้งหมดนี้กระทบหัวของมาร์ลีนอย่างรุนแรง แม้ว่าเธอจะเป็นระดับต้นกำเนิดขั้น 10 แล้วก็ตาม ออสตินก็ยังคงมีผลกระทบต่อความมั่นคงทางจิตใจต่อมาร์ลีนอยู่ดี

มันจะเหมาะสมกว่าถ้าพูดว่ามันคือการสะกดจิตและการควบคุมความทรงจำและอารมณ์อย่างต่อเนื่องแต่ในระดับที่สูงกว่า ในตอนท้ายที่สุดแล้วมาร์ลีนได้ถูกเปลี่ยนแปลงสามัญสำนึกไป จากผู้หญิงที่ยินดีเสียสละความรักเพื่อเพื่อนของเธอไม่มีอีกแล้ว ในความเป็นจริงตอนที่เรื่องราวมาถึงจุดจบ มาร์ลีนได้สังหารแคทเธอรีนในภาพลวงตาเพียงครั้งเดียวในตอนที่จิตใจของเธอแตกสลาย

มีอยู่ครั้งหนึ่งในภาพลวงตาที่จิตใจของมาร์ลีนแตกสลาย เธอสูญเสียคุณค่าทั้งหมดของตัวเองไป และสิ่งเดียวที่เป็นการปลอบโยนเธอคือการอยู่กับออสติน เธอฆ่าและแม้แต่ปล้นทั้งอาณาจักรของตัวเองครั้งหนึ่งเพียงเพื่อทำให้ออสตินมีความสุข การทดสอบทำลายเธออย่างสมบูรณ์ และเธอเข้าใจว่าการทดสอบของเธอคือการไม่ตกลงไปในความบ้าคลั่ง แต่น่าเสียดายที่เธอทำไม่ได้

แต่โชคดีสำหรับเธอที่แม้จะอยู่ในภาพลวงตา ออสตินก็ยังคงเป็นแสงนำทางให้เธอ แม้ในตอนที่เธอกลายเป็นวายร้ายและเริ่มการสังหารอย่างไร้จุดหมาย เขาก็ยังคงยืนหยัดเคียงข้างเธอ เขาต่อสู้กับเธอเพื่อนำเธอกลับมา และเมื่อเขาเอาชนะเธอได้ เขาก็ยืนหยัดเคียงข้างเธอในขณะที่คนทั้งโลกต้องการให้เธอตาย สุดท้ายเขาก็เสียชีวิตเพื่อช่วยชีวิตเธอ

มันเป็นตอนนั้นที่เธอได้สติอย่างน้อยส่วนหนึ่งกลับมา จากนั้นภาพลวงตาก็กลายเป็นเส้นทางที่สอนเธอว่าควรจะก้าวไปข้างหน้าอย่างไร และเธอเข้าใจว่ามันเป็นเส้นทางของเธอที่เกี่ยวข้องกับออสติน อย่างไรก็ตามบางปัญหาได้ถูกฝังลึกเข้าไปในใจของมาร์ลีนแล้ว

เธอปกครองอย่างราชินีผู้เมตตา, เธอปกครองอย่างทรราช, เธอใช้ชีวิตที่สูญเสียลูกๆ ของเธอกับออสตินเนื่องจากการกลลวงของคนอื่น, เธอเห็นตัวเองแก่ลงในขณะที่ออสตินใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับแคทเธอรีน

เธอได้เห็นสถานการณ์ต่างๆ มากมายที่ทำให้จิตใจของเธอแตกสลายและฟื้นคืน โดยรวมแล้วหลังจากภาพลวงตาหายไปมาร์ลีนก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน เธอเติบโตขึ้นในแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน ทั้งในฐานะบุคคลและผู้ปกครอง ตอนนี้มาร์ลีนเข้าใจตัวเองในระดับพื้นฐานมากขึ้น

แต่มันไม่เปลี่ยนสิ่งสำคัญอย่างหนึ่ง นั่นก็คือตอนนี้เธอ…

…บ้าสุดขีด

‘อ่าาา~ ฉันคิดถึงการกอดของนายจัง’

‘อ่าาา~ ฉันอยากกอดนายจริงๆ จังเลย’

‘เราจะได้อยู่ด้วยกันอย่างแน่นอน~’

‘ฉันจะทำให้นายเป็นผู้ชายที่มีความสุขที่สุดในโลก~’

‘เราจะปกครองทุกอย่างเป็นครอบครัวเดียวกันและเป็นหนึ่งเดียวกัน~’

‘ครั้งนี้ไม่มีใครสามารถแย่งนายไปจากฉันได้!~’

‘อืมมม~ ความรักที่ฉันมีต่อนายมีแต่จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ~’

‘เห้อออ…ฉันอยากจะอยู่แบบนี้ตลอดไปจัง~’

‘รู้ไหมที่รัก? ฉันรักนายมากกว่าอะไรในโลกนี้~’

‘ฉันยินดีเสียสละทุกอย่างเพื่อนาย~’

‘ฉันจะฆ่าทุกคนที่พยายามแย่งนายไป~’

‘คราวนี้ฉันจะขังนายไว้เพื่อไม่ให้ใครทำร้ายนายได้อีก~’

‘นายจะเป็นที่รักของฉัน และเราจะพิชิตทุกสิ่งด้วยกัน~’

‘จะต้องไม่มีใครเอานายไปจากฉันได้ และไม่มีใครที่ทำร้ายนายได้’

‘อ่าาา~ฉันรักนายมากกกกกจริงๆ’

ในขณะที่ความเงียบจากมาร์ลีนเกิดจากความบ้าคลั่งและความคิดของเธอที่เพิ่มขึ้น ออสตินกลับเงียบด้วยเหตุผลที่แตกต่างกันไปอย่างสิ้นเชิง

+100,000 ความรัก

+1,000,000 ความรัก

+10,000,000 ความรัก

+100,000,000 ความรัก

+1,000,000,000 ความรัก

+10,000,000,000 ความรัก

เมื่อเห็นการแจ้งเตือนทั้งหมดที่แสดงอยู่ข้างหน้าเขา ออสตินก็รู้สึกมึนงงเล็กน้อย

‘โอเค บางทีฉันอาจจะทำเกินไปหน่อย’

[ คิดงั้นเหรอ? ]

ระบบถามกลับ