The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 496 To Never Fall Into True Heartlessness

‘เห้อออ…จัดการเรื่องนี้ก่อนแล้วกัน…’

ออสตินคิดขณะลูบเบาๆ ที่หัวของมาร์ลีนพร้อมกับร่ายคาถานอนหลับใส่เธอ ด้วยสภาพจิตใจปัจจุบันของมาร์ลีนจึงทำให้เธอได้รับผลจากคาถาอย่างรวดเร็ว ท้ายที่สุดเธอก็ไม่ได้หลับมาเป็น ‘ปี’ ออสตินสามารถรู้สึกได้ถึงออร่าโกลาหลของมาร์ลีนที่สงบลง การกอดของเธอที่เริ่มแน่นเกินไปคลายลงเมื่อหัวของเธอหล่นอย่างสบายใจบนไหล่ของเขา

ไม่กี่วินาทีต่อมามาร์ลีนก็หลับสนิท เมื่อเห็นเช่นนั้นออสตินจึงค่อยๆ ดึงร่างของเธอออกจากเขาก่อนจะจัดให้หัวของเธอวางลงบนตักของเขาอย่างสงบ เพียงแค่มองใบหน้าของมาร์ลีน ออสตินก็สามารถบอกเล่าความทุกข์ทรมานที่เธอต้องเผชิญได้แล้ว และเขาก็ถอนหายใจกับตัวเอง

เขาเหนื่อยล้าที่จะโทษตัวเองและรู้สึกผิดในสิ่งที่ตัวเองทำไปแล้ว พอมองย้อนกลับไปแล้วมีวิธีที่ง่ายกว่าและใช้แรงน้อยกว่าที่จะทำให้มาร์ลีนตกหลุมรักเขา แต่ไม่มีวิธีใดที่จะนำไปสู่ทางที่มาร์ลีนทำตามความรู้สึกของเธอเพื่อมาอยู่กับเขา ไม่ใช่เมื่อแคทเธอรีนตกหลุมรักเขาและหน้าที่การปกครองของมาร์ลีนที่ค้ำคอเธออยู่

แตกต่างจากเด็กสาวคนอื่นๆ มาร์ลีนเป็นผู้ใหญ่ในบางแง่มุม เธอรู้จักการปล่อยวางบางสิ่งและก้าวต่อไปกับชีวิต เธอเป็นนักรบคนหนึ่งที่มีหลักการและจรรยาบรรณ ซึ่งเธอปฏิบัติตามมาตลอดชีวิต และในหลักการนั้นคือเธอจะไม่ทรยศเพื่อนและจะไม่ทำตามความรู้สึกของตัวเองถ้ามันเสี่ยงต่ออาณาจักรของเธอ

เธอเป็นคนแบบนั้น และในเกมออสตินต้องอ้อนวอนและพยายามซ้ำแล้วซ้ำเล่า เกือบจะต้องเสียสละหญิงสาวคนอื่นๆ เพื่อให้ได้มาร์ลีนมา ซึ่งจริงๆ แล้วเขาไม่สนใจที่จะทำแบบนั้นที่นี่เลย ให้ตายเถอะ ตัวละครของเขาต้องเกือบจะตายภายในส่วนเนื้อเรื่องส่วนนั้นในเกมเพื่อที่จะได้คำตอบจากเธอในที่สุด และในสายตาของออสติน ทุกอย่างมันสูญเปล่า

เขาได้เรียนรู้บทเรียนแล้วว่าการพยายามเป็นคนดีและเล่นให้ถูกต้องจะไม่พาเขาไปไหน และความรู้สึกผิดใดๆ ที่มากับมันควรจะถูกขังไว้หรือโยนพวกมันทิ้งไป สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือทำให้แน่ใจว่าหญิงสาวทุกคนที่เขาจีบจะเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก อย่างน้อยที่สุดก็หลังจากที่เขาทำลายหัวใจพวกเธออีกครั้ง

‘เห้อออ…ทุกสิ่งที่ฉันทำนั้นทำเพื่อเอาชีวิตรอด…’

ออสตินสลัดความคิดของเขาออกไปและมุ่งความสนใจไปที่มาร์ลีน มือของเขาลูบเธอช้าๆ และเขาเห็นว่ามันกำลังส่งผลกระทบต่อเธอ รอยยิ้มเล็กๆ ปรากฏขึ้นที่ปากของมาร์ลีนขณะที่เธอเริ่มหัวเราะคิกคักเหมือนเด็กเล็ก ซึ่งนำมาซึ่งรอยยิ้มแห้งๆ ให้กับใบหน้าของออสตินอีกครั้ง ถ้ามีสิ่งหนึ่งที่ออสตินได้เรียนรู้จากการใช้ชีวิตในโลกนี้ก็คือเขาไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไรกับผู้หญิงในโลกนี้

ถ้าให้เขาคาดเดา ผู้หญิงเหล่านี้ดูเหมือนจะทะลุหลังคาของการคาดเดาไปแล้วและเขาได้เลิกล้มความหวังที่จะใช้สามัญสำนึกหรือพยายามใช้คอมม่อนเซ้นส์ไปนานแล้ว ในความเป็นจริงออสตินรู้อยู่แล้วว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นหากเขาทำแบบนี้กับมาร์ลีน และถึงแม้เธอดูจะบ้ากว่าผู้หญิงคนอื่นๆ แต่เธอไม่ใช่แบบนั้นหรอก เธออยู่ในระดับเดียวกับความบ้าของผู้หญิงคนอื่นทั้งหมด

เหตุผลง่ายๆ สำหรับปฏิกิริยาสุดโต่งจากมาร์ลีนก็เนื่องมาจากภาพลวงตาที่เธอต้องเผชิญอยู่ตลอดเวลา ความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นและจิตใจที่แตกสลายอย่างกะทันหันที่เธอประสบ ในความเป็นจริงเหตุผลสำหรับความรักที่สุดขีดเช่นนี้ที่ปรากฏอยู่ข้างหน้าเขาคือเพราะความรักเหล่านี้เป็นสิ่งที่เติบโตขึ้นในเธอภายในภาพลวงตา

มันเป็นการสะสมของความรู้สึกที่เธอเก็บรวบรวมในภาพลวงตา และทั้งหมดนี้ถูกปล่อยออกมาทันทีเมื่อเธอออกมาจากภาพลวงตา ซึ่งยังไม่เปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่ามาร์ลีนปัจจุบันไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อย่างสมบูรณ์ อันที่จริงออสตินมั่นใจว่าถ้าเขาไม่ทำอะไรบางอย่าง มาร์ลีนอาจจะสูญเสียส่วนหนึ่งของตัวเองให้กับความบ้าแน่นอน

และเขาไม่มีทางอยากให้เป็นเช่นนั้น ออสตินเริ่มชอบมาร์ลีนที่เขาเคยรู้จักแล้ว คนที่มีความดื้อดึง, หลักการ, ความซื่อสัตย์และความบริสุทธิ์เล็กน้อยที่ปรากฏขึ้นในเวลาที่คาดไม่ถึง เธอเป็นนักรบและเป็นคนที่น่าภูมิใจ และออสตินคงใจดำเกินไปหากเขาทำลายส่วนนั้นของเธอ ซึ่งเขาหลงรักทั้งในเกมและในชีวิตจริง

เขาหยิบผนึกเล็กๆ ในมือออกมาด้วยรอยยิ้ม ในตอนนั้นเองที่สัญลักษณ์หลายตัวเริ่มปรากฏรอบตัวมาร์ลีน ทั้งหมดมาบรรจบกันที่ด้านบนของหัวมาร์ลีนก่อรูปร่างเป็นตราประทับ เมื่อเห็นเช่นนั้นออสตินก็ไม่ลังเลที่จะวางผนึกในมือให้ตรงกับอันบนหัวของมาร์ลีน

เสียงคลิกเล็กๆ แพร่กระจายออกไปในห้องเล็กๆ ขณะที่สัญลักษณ์ในร่างกายของมาร์ลีนสว่างขึ้นและค่อยๆ เลือนหายไปพร้อมกับผนึกในมือของออสติน เขายิ้มให้มันขณะมองมาร์ลีนอีกครั้ง

เสียงหัวเราะคิกคักจากปากของมาร์ลีนค่อยๆ จางหายไป ขอบตาของเธอที่ดูเหมือนจะมีน้ำตาก็ได้รับการซ่อมแซม ขณะที่ออร่าความบ้าคลั่งจากมาร์ลีนค่อยๆ จางหายไป

คุณรู้ไหมว่าการผูกมัดพลังภายในมาร์ลีนไม่ใช่เรื่องง่าย เธอมีสายเลือดที่ทรงพลัง, วงศ์ตระกูลที่ยิ่งใหญ่, ร่างกายและจิตใจที่แข็งแกร่ง จำเป็นต้องมีบางสิ่งที่พิเศษเพื่อสะกดเธอไว้ และในความเป็นจริงแล้วออสตินได้ใช้ค่าความชอบเพื่อซื้อผนึกที่เขาใช้ไปแล้ว ซึ่งจริงๆ แล้วสามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น

แต่สุดท้ายแล้วมันก็คุ้มค่า ประเด็นก็คือว่าผนึกไม่เพียงแค่เพิ่มอารมณ์ของเธอเท่านั้น แต่ในตอนท้ายของการเปิดผนึก เครื่องหมายมีทางเลือกในการเปลี่ยนแปลงพลังจิตของผู้ที่ถูกผนึก เฉพาะในกรณีที่ในเวลาเปิดผนึกจิตเท่านั้น สถานการณ์ของผู้ที่ถูกปิดผนึกจะเกิดความยุ่งเหยิง

และออสตินต้องการสิ่งนั้น ขณะที่เขานำผนึกออกไป เขายังพยายามลบล้างความบ้าคลั่งและความไม่มั่นคงของภาพลวงตาที่เธอเผชิญด้วย ท้ายที่สุดแล้วการต้องผ่านอารมณ์ความรู้สึกมากมายของหลายปีที่ผ่านมาก็มีผลข้างเคียงในคราวเดียว และออสตินก็กำจัดมันออกไป ในขณะเดียวกันก็เก็บความรู้สึกทั้งหมดที่เธอมีที่ไม่ใช่ด้านมืดเท่านั้นเอาไว้

นั่นหมายความว่าเขาลบความทรงจำในช่วงเวลาที่มาร์ลีนต้องกระทำสิ่งชั่วร้ายต่อคนที่เธอห่วงใย ทุกสิ่งที่เธอทำที่ทำลายหลักการของนักรบและการปกครองจะไม่อยู่ในใจของมาร์ลีนอีกต่อไป แน่นอนว่าความทรงจำจะไม่อยู่ แต่ออสตินทำให้แน่ใจที่จะรักษาความรู้สึกบางอย่างและบทเรียนที่เธอเรียนรู้ไว้อยู่

มันง่ายที่จะปรับเปลี่ยนคุณค่าส่วนสุดท้ายของเธอ ขณะที่เขาลบความทรงจำเหล่านั้น เขาทำให้แน่ใจที่จะรักษาพฤติกรรมอื่นๆ ที่มาร์ลีนเรียนรู้ไว้ หนึ่งในนั้นคือการไม่ยอมแพ้ต่อเขา

“หวังว่านี่จะทำให้ชดเชยได้นิดหน่อยนะ…”

ออสตินพึมพำ แม้ว่าจะมีเรื่องร้ายๆ จะเกิดขึ้น แต่ออสตินก็ยังคงทำให้แน่ใจว่ามาร์ลีนจะยังคงได้รับสิ่งดีๆ จากประสบการณ์ในครั้งนี้กลับไปด้วย ในตอนนี้คงไม่มีผู้ปกครองคนใดจะยิ่งใหญ่ไปกว่ามาร์ลีนในโลกนี้แล้ว ภายในภาพลวงตานั้น เธอมีชีวิตอยู่มาหลายชั่วอายุคน และแต่ละบทเรียนที่เธอเรียนรู้ก็จะมีส่วนสำคัญที่แสดงให้เห็นว่ามาร์ลีนจะเติบโตในฐานะผู้ปกครองได้อย่างไร

การมีความทรงจำมากเกินไปจะทำลายมาร์ลีน ดังนั้นออสตินจึงปิดผนึกบางส่วนไว้ และพวกมันจะกลับมาหาเธอเมื่อมาร์ลีนแข็งแกร่งขึ้น อันที่จริงแล้วออสตินมั่นใจว่ามาร์ลีนจะเติบโตเป็นผู้ปกครองที่ยิ่งใหญ่และทรงพลังมาก หลังจากนี้เธอคงจะยืนอยู่ในระดับสูงสุดในรุ่นของเธออย่างแน่นอน

แม้ว่าสิ่งนี้อาจไม่ชดเชยความเจ็บปวดที่เขาก่อและสิ่งที่เขาอาจจะทำในอนาคต แต่มันก็ยังนำความปลอบใจบางอย่างมาสู่จิตใจของออสติน เพราะท้ายที่สุดแล้วเขาไม่ได้อยากเป็นคนที่ใช้ความรู้สึกของคนอื่นตามที่ตัวเองชอบโดยไม่มีเหตุผล ถ้าเขาไปถึงขนาดนั้นก็คงไม่มีความแตกต่างระหว่างเขากับสัตว์ประหลาดที่ไร้หัวใจ

ออสตินถอนหายใจอีกครั้งกับสิ่งที่เขาต้องทำ เขายังคงลูบหลังมาร์ลีนต่อไปด้วยคาถาของเขา ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของมาร์ลีน เธออาจจะต้องพักฟื้นสักวันหนึ่งด้วยซ้ำ เธอควรจะต้องพักฟื้นเป็นเวลาหลายเดือน แต่ต้องขอบคุณการกระทำในนาทีสุดท้ายของเขา เมื่อมาร์ลีนตื่นขึ้นมา เธอคงจะเป็นคนที่แตกต่างออกไปและเป็นคนที่ดีขึ้น

‘ถึงอย่างนั้น ฉันเดาว่านี่อาจจะเพิ่มความรู้สึกที่เธอมีต่อฉัน…’

ที่จริงแล้วแผนของออสตินยังไม่จบด้วยซ้ำ เขามีเวลาอีกหนึ่งรอบหลังจากนี้เพื่อทำให้ทุกอย่างเป็นรูปธรรมมากขึ้น เมื่อคิดจนถึงตรงนี้ออสตินก็หันไปหามาร์ลีนเมื่อมีภาพหนึ่งแล่นผ่านเข้ามาในหัวของเขา

[ ชื่อ มาร์ลีน เคีย เลวีอาธาน

ความสัมพันธ์ : 175% ]

‘เธอต้องบ้าและมีความรักในระดับนั้นถึงจะอยู่รอดได้ในหมู่ผู้หญิงของฉัน’

[ คิดงั้นเหรอ? ]

ระบบถามอีกครั้ง