The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 497 Being The Saddest Man In The World

เวลาผ่านไปวันหนึ่งโดยที่ออสตินไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่นนอกจากอยู่เคียงข้างมาร์ลีนเพื่อค่อยๆ ช่วยให้จิตใจของเธอหายดี และเมื่อวันใหม่กำลังจะเริ่มขึ้น ออสตินก็รู้ว่าถึงเวลาแล้วที่จะทำการดำเนินการขั้นตอนที่สอง ซึ่งเป็นขั้นตอนจัดการกับผนึกอย่างสมบูรณ์

ด้วยรอยยิ้มออสตินค่อยๆ ปรับท่าทางมาร์ลีนให้แน่ใจว่าเธออยู่ในท่าที่สบายและเขาก็ลงไปนอนอยู่ข้างเธอ

เพียงแค่เขาหลับ มาร์ลีนที่อยู่ข้างๆ เขาก็เริ่มตื่นขึ้น เปลือกตาของเธอกระพริบขณะเปิดตามองเพดานที่งดงามเบื้องบน ตาของเธอยังไม่โฟกัสเมื่อเธอจำได้ถึงช่วงเวลาสุดท้าย โดยเฉพาะส่วนที่เธอร้องไห้เหมือนเด็กน้อยและความบ้าคลั่งที่เข้าครอบงำจิตใจของเธอ

‘ฉันกลับมาแล้วเหรอ?’

เธอถามตัวเองก่อนที่ความทรงจำสุดท้ายจะฉายขึ้นมาในสมอง โดยเฉพาะส่วนที่เธอร้องไห้เหมือนเด็กน้อยและความบ้าคลั่งที่เข้าครอบงำจิตใจของเธอ

‘ทำไมฉันรู้สึกเหมือนขาดอะไรบางอย่าง?’

ขณะที่เธอถามตัวเอง เสียงของมังกรก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“ดูเหมือนว่าเจ้าจะตื่นแล้ว”

ได้ยินเช่นนั้นมาร์ลีนก็ค่อยๆ ลุกขึ้นจากท่าที่นอนอยู่ จิตใจของเธอรู้สึกสดชื่นที่สุดเท่าที่เคยรู้สึกมา เธอรู้สึกเหมือนตัวเองพึ่งตื่นจากความฝันที่ดีที่สุดในโลก ไม่นาน ความทรงจำ, อารมณ์และอุดมการณ์ที่ออสตินฝังไว้กับเธอก็รวมเข้ากับจิตใจของเธออย่างเต็มที่ และสิ่งแรกที่ตาของเธอขยับไปหาคือออสติน

“ออสติน!”

เธอตะโกนออกมาเมื่อเห็นเขานอนอยู่ข้างๆ เธอ ร่างกายของเธอเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเพื่อจับเขาเข้ามาใกล้ตัวเองอย่างระมัดระวัง ผมสีฟ้าเป็นประกายของเธอสยายลงบนใบหน้าที่กำลังหลับใหลของออสติน ในขณะที่ดวงตาสีฟ้าชุ่มน้ำของเธอฉายแววอ่อนโยนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน รอยยิ้มอันแสนหวานปรากฏบนใบหน้าของมาร์ลีน ขณะที่เธอจับศีรษะของออสตินเบาๆ แล้ววางลงบนตักของเธอ จิตใจของเธอถูกออสตินกลืนกินจนหมดสิ้นจนกระทั่งเธอได้ยินเสียงมังกรอีกครั้ง

“เจ้าควรจะรู้ไว้นะว่าข้าไม่ชอบถูกเมิน…”

“เกิดอะไรขึ้นกับเขา?”

มาร์ลีนถามด้วยน้ำเสียงสง่างามและทรงพลัง การดำรงตำแหน่งที่เธอได้รับในความฝันทำให้เธอรู้สึกเป็นผู้ใหญ่และมีพลังมากขึ้น และดูเหมือนว่ามังกรจะประทับใจกับมัน

“อืมม… ผลกระทบยังคงหลงเหลืออยู่แม้ว่าข้าจะปิดผนึกความทรงจำส่วนใหญ่และรักษาจิตใจของเจ้าให้แล้วสินะ”

“หมายความว่ายังไง?”

มาร์ลีนถามกลับ โดยจิตใจของเธอจดจ่ออยู่กับออสตินเท่านั้น

“ง่ายๆ คือทุกสิ่งที่เจ้าผ่านมาจะไม่สามารถคงอยู่ในจิตใจของเจ้า และเจ้าจะเป็นบ้าได้ถ้าข้าไม่ทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้”

มาร์ลีนเงียบและประมวลผลข้อมูลในขณะที่เธอลูบผมของออสตินต่อไป เธอประหลาดใจอีกครั้งกับพลังของสิ่งที่มังกรสามารถทำได้ แต่เธอก็ไม่ได้แสดงมันออกมาในขณะที่สถานการณ์ยังคงเล่นอยู่ในใจของเธอ เธอไม่ใช่คนเดียวกันกับก่อนที่จะเข้าสู่ภาพลวงตาอีกแล้ว เธอออกมาเป็นผู้หญิงที่แตกต่างไป

“มันจะถูกผนึกตลอดไปหรือเปล่า?”

“ไม่ มันจะกลับมาเมื่อความแข็งแกร่งทางจิตใจของเจ้าแข็งแกร่งขึ้น…”

มังกรตอบ ทำให้มาร์ลีนคิดอย่างมีเหตุผล สายตาของเธอผ่านไปพร้อมกับหลายๆ ความคิดในใจ

“ทำไมต้องเป็นภาพลวงตาแบบนี้ ทำไมต้องมีเขาในนั้น แล้วมันเป็นภาพลวงตาจริงๆ หรือเปล่า?”

ครั้งนี้มังกรเงียบไปสักครู่ก่อนจะตอบ

“ภาพลวงตานั้นเชื่อมโยงกับความสัมพันธ์ที่แตกสลายของรูปแบบวิญญาณในอดีต สิ่งที่เจ้าเห็นในนั้นเป็นวิธีที่ข้าจัดตั้งขึ้นเพื่อให้เจ้าได้สัมผัสกับความปรารถนาที่เจ้ากดไว้เมื่อเทียบกับสิ่งที่เจ้าควรและสามารถมีได้”

แสงบางอย่างส่องผ่านดวงตาของมาร์ลีนเมื่อเธอได้ยินคำพูดของมังกร ความเร่าร้อนในดวงตาของเธอเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อยเมื่อเธอจ้องมองที่ออสติน

“เขากำลังเข้ารับการทดสอบแบบเดียวกับฉันอยู่หรือเปล่า?”

มาร์ลีนถาม ขณะที่ดวงตาที่อ่อนโยนของเธอยังคงมองออสตินราวกับว่าเขาเป็นสิ่งที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโลก สิ่งที่จะแตกหักได้แม้เพียงการสัมผัสเบาๆ

“ไม่ ข้ากำลังทำให้เขาผ่านสิ่งที่โหดร้ายมากกว่านั้น เพราะเขาทำให้ข้าโกรธ”

มังกรพูดด้วยน้ำเสียงสงบ ทันใดนั้นจิตสังหารจำนวนมหาศาลก็ระเบิดออกมาจากภายในร่างของมาร์ลีน สายตาของเธอเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเมื่อมองขึ้นไปบนเพดาน แต่ทันทีที่เธอทำเช่นนั้น เพดานแหลมคมด้านบนก็เริ่มสั่นไหว และดูเหมือนว่าการเคลื่อนไหวผิดพลาดเพียงครั้งเดียวจากเธอจะทำให้ทั้งสองคนตายในที่สุด

เมื่อเห็นแบบนั้นเธอก็ดึงสติของตัวเองกลับมา เธอสามารถควบคุมตัวเองได้มากกว่าก่อนหน้านี้ แต่เมื่อมีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นกับออสติน เธอก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป

“ทำไม?”

เธอถาม และทันทีที่ทำเช่นนั้น ฉากหนึ่งก็เริ่มเล่นอยู่ข้างหน้ามาร์ลีน ฉากที่ออสตินคุยโต้ตอบกับมังกร โยนคำพูดอันตรายออกมาเมื่อเขาเห็นสถานการณ์รอบๆ มาร์ลีนที่แย่ลง มาร์ลีนเห็นว่าออสตินดูเป็นห่วงเธอมากเพียงใดเมื่อบรรยากาศรอบๆ เธอแย่ลงขณะที่เธอใช้เวลาในภาพลวงตา

เธอเห็นออสตินถูกลงโทษและถูกรังแกเพียงเพื่อให้แน่ใจว่าเธอปลอดภัย พอเห็นแบบนั้นความโกรธและความรักก็ขัดแย้งกันอยู่ภายในตัวของมาร์ลีน เธออยากจะตะโกนออกไป แต่ก็รู้ว่าตัวเองไม่ได้มีอำนาจอะไรเลยที่นี่ สิ่งเดียวที่เธอทำได้คือเก็บสิ่งนี้ไว้ในใจ และทำให้แน่ใจว่าจะไม่มีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นอีก

“เขากำลังเจออะไรอยู่กัน?”

มาร์ลีนถามด้วยน้ำเสียงที่กัดฟัน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ

“ข้าให้เจ้าเห็นฝันร้ายที่เลวร้ายที่สุดในอนาคต และข้ากำลังให้เจ้าหนูนี้เห็นฝันร้ายที่เลวร้ายที่สุดในอดีต”

ทันทีที่มังกรพูดจบก็มีหน้าจอโปร่งแสงปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของมาร์ลีนและเริ่มแสดงสิ่งที่ออสตินกำลังเผชิญ

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ดวงตาของมาร์ลีนก็สั่นไหวครู่หนึ่งขณะที่เธอเริ่มถาม

“นี่เข-”

“ไม่ เจ้าหนูนี่ไม่เห็นภาพลวงตาของเจ้าหรอก ที่ข้าทำให้เจ้าเห็นเรื่องราวของเจ้าหนูนี่นั่นก็เพราะข้าอยากจะทำให้มันอับอาย เพียงแค่พวกเจ้าเข้ามาที่นี่ได้ไม่ได้หมายความว่าพวกเจ้าอยู่เหนือข้า ทุกอย่างเป็นเพียงของเล่นของข้าและข้าอยากรู้จริงๆ ว่าเจ้าหนูนี่จะทำยังไงในตอนที่โดนเรื่องราวในอดีตไล่ตาม”

“ไม่ ฉันไม่อยากดูแล้ว”

มาร์ลีนตอบทันทีขณะที่เธอหลับตา

“น่าเสียดาย งั้นข้าจะทำให้เจ้าหนูนี่ต้องมีชีวิตต่อไปในช่วงเวลานี้ แม้ว่ามันจะผ่านการทดสอบแล้วก็ตาม”

สิ่งนี้ทำให้มาร์ลีนถูกดึงดูดใจอีกครั้ง ดวงตาของเธอเบิกกว้างขณะที่เธอเริ่มเพ่งความสนใจไปยังหน้าจอที่เริ่มเปล่งแสง และในไม่ช้าภาพของออสตินก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ เขาเคลื่อนตัวผ่านป่าโดยสวมเสื้อคลุมพร้อมกับหน้ากากปิดบังใบหน้า

จากนั้นไม่นาน ละครก็เริ่มขึ้น ตั้งแต่ที่ออสตินพบว่าตัวเองอยู่ในป่า และช่วยเด็กสาวที่สวมผ้าคลุมหน้าไว้ เธอไม่ได้แสดงความรู้สึกขอบคุณเขาเลยแม้แต่น้อย และยังพูดจาใส่ร้ายเขาด้วยซ้ำ แต่ถึงอย่างนั้นออสตินก็ไม่ได้ผลักเธอออกไป เมื่อเห็นว่าเธอถูกวางยาพิษเขาจึงพาเธอเข้าไปซ่อนไว้ในถ้ำอย่างปลอดภัย และปฏิบัติต่อเธอเยี่ยงราชินี

พอเห็นแบบนี้ ความหึงหวงอย่างมหาศาลก็พรั่งพรูขึ้นมาในหัวใจและจิตใจของมาร์ลีน เธอต้องการจะจับผู้หญิงคนนี้มาและหั่นเธอเป็นชิ้นๆ แต่มาร์ลีนก็รั้งตัวเองเอาไว้และมองดูทุกสิ่งต่อจากนี้ไปเพื่อพยายามทำความเข้าใจเรื่องราวที่ออสตินไม่เคยเล่าให้เธอฟัง

ไม่นานทุกอย่างก็ชัดเจนขึ้น ออสตินและหญิงสาวคนนั้นเริ่มใช้เวลาร่วมกัน โดยแต่ละคนต่างก็ปกปิดตัวตนของตนเองเอาไว้ พวกเขาทั้งสองตกหลุมรักกันซึ่งทำให้หัวใจของมาร์ลีนแตกร้าวอย่างรวดเร็ว

ความโกรธและความหึงหวงที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อนปะทุอยู่ในใจของเธอจนล้นออกมา เธอไม่เคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อน แต่เธอก็ยังคงดูภาพนั้นต่อไปเพราะถ้านี่คือแผลเป็นของออสติน ก็แสดงว่าจะต้องมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น และมันก็เกิดขึ้นจริงๆ ระหว่างทาง ความรักของพวกเขาดูแข็งแกร่งและทรงพลัง แต่รอยร้าวก็เริ่มเกิดขึ้น

และแล้วมาร์ลีนก็ได้รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือเซเลสทีเนีย!

เจ้าหญิงและผู้ปกครองคนต่อไปของอาณาจักรมังกร! นี่ทำให้หัวใจของเธอสั่นคลอน ความสงสัยและคำถามมากมายฝุดขึ้นในจิตใจของเธอ แต่เธอก็คุมมันไว้ และมุ่งเน้นไปยังสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป เธอเห็นว่าอารมณ์ของเซเลสทีเนียเริ่มเปลี่ยนแปลง เธอเริ่มอารมณ์เสียมากขึ้น, เริ่มเรียกร้องมากขึ้นและปฏิบัติต่อออสตินอย่างแย่ลง

ตอนนี้มันไม่ใช่ความรักอีกต่อไป ดูเหมือนว่าจะเป็นการกลั่นแกล้งจากเธออย่างแท้จริง มาร์ลีนเฝ้าดูทั้งหมดนี้อย่างเงียบๆ จนกระทั่งเซเลสทีเนียผลักออสตินไปสู่ความตาย ซึ่งเขาแทบจะไม่มีทางรอดจากการเสียสละมากมายเลยด้วยซ้ำ เธอสามารถเห็นและรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดและความเจ็บช้ำจากการถูกหักหลังที่ปรากฏขึ้นในจิตใจของออสตินขณะที่เขาถูกผลักเข้าไปในประตูมิติได้

‘เขาเคยผ่านเรื่องแบบนี้มาจริงๆ เหรอ?’

มาร์ลีนถามตัวเองด้วยความรู้สึกว่าโลกกำลังลงโทษชายผู้ใจดีแบบนี้ได้อย่างไร? ทำไมโลกถึงโหดร้ายกับเขาขนาดนี้? แต่สำหรับมาร์ลีน เรื่องยังไม่จบ ยังมีอีกเรื่องหนึ่งเริ่มขึ้น เรื่องที่ออสตินเคยเล่าให้เธอฟัง ที่นี่เขาดูอายุมากกว่าเดิม สถานการณ์ดำเนินไปตามที่เขาเคยเล่าให้เธอฟัง เธอเห็นผู้หญิงที่ค่อนข้างสวยและออสตินเอาชีวิตรอดมาด้วยกัน เธอปฏิบัติต่อเขาเหมือนคนรักและพี่สาวคนหนึ่ง จนกระทั่งทุกอย่างเลวร้ายอย่างที่ออสตินบอกเธอ

เป็นอีกครั้งหนึ่งที่โลกลงโทษชายผู้ใจดี หลังจากนั้นมาร์ลีนก็ทำได้เพียงมองดูเท่านั้น หัวใจของเธอเต้นแรงขณะทำเช่นนั้น