The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 55 Am I Lucky Or Unlucky
ภายในป่ามีเด็กชายคนหนึ่งซึ่งดูน่าจะอายุประมาณ 14 ปีกำลังนอนอยู่ เขาสวมเสื้อคลุมเอาไว้อยู่ แต่หน้ากากกลับหายไปแล้ว
ตาของเด็กชายค่อยๆ ลืมขึ้นอย่างช้าๆ
‘หืมมม…เกิดอะไรขึ้น?’
‘เราอยู่ที่ไหนกัน?’
เมื่อผมลืมตาขึ้นและลุกขึ้นมานั่งก็สังเกตเห็นว่าตัวเองมาอยู่ในป่าซะแล้ว
‘เกิดอะไรขึ้นกันนะ?’
สิ่งสุดท้ายที่ผมจำได้คือถูราเซลเลียลักพาตัวมา
‘เดี๋ยวก่อนนะ…’
ผมยืดตัวขึ้นเพื่อตรวจสอบร่างกายว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่าและพอเห็นว่าตัวเองยังคงสวมเสื้อผ้าไว้อยู่ผมก็ถอนหายใจออกมา
‘เวรเอ้ย…ดีนะที่ไม่เป็นไร’
ในตอนนั้นเองผมก็สังเกตเห็นว่ามีจดหมายฉบับหนึ่งวางไว้อยู่ตรงหน้าของผม
ด้วยความรู้สึกสังหรณ์แปลกๆ ผมเลยหยิบมันขึ้นมาเปิดดู
[ ถึงออสติน
ฉันรู้ว่าเธอคงกำลังสับสนในหลายๆ เรื่อง แต่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเธอหรอกนะ…ยังไม่ใช่ตอนนี้ เธอไม่ต้องห่วงเกี่ยวกับฉันและตำแหน่งของฉันหรอก ฉันจะอธิบายทุกอย่างให้เธอฟังหลังจากที่เธอแข็งแกร่งกว่านี้แล้วนะ อีะฉันขอเอาหน้ากากที่เธอใส่อยู่มาเป็นของที่ระลึกนะ หวังว่าเธอคงไม่ว่ากันนะ
ด้วยรัก
คนในพรหมลิขิตของเธอ
ราเซลเลีย ดิ ไฮดรา
ปล : ฉันไม่รังเกียจที่จะแบ่งเธอกับคนอื่นหรอกนะ แต่อย่ามากเกินไปหล่ะเพราะท้ายที่สุดแล้วเธอก็เป็นของฉัน ]
หลังจากอ่านจดหมายแล้วผมก็รู้สึกงุนงงอยู่ 2-3 นาทีก่อนจะตั้งสติได้
‘เราทำอะไรลงไป?’
มันควรจะเป็นแค่วันธรรมดาๆ ที่ผมได้ทานอาหารในโรงเตี้ยมสิ ทำไมมันแย่ไปหมดเลย
‘นี่ระบบ เธอทำอะไรกับฉันกัน?’
[ … ]
‘ระบบ?’
[ โฮส…ระบบของเปลี่ยนโฮสได้ไหม?]
‘อะไรนะ?’
[ ไม่ต้องห่วง ระบบจะหาระบบอื่นที่ดีกว่านี้ให้โฮสเอง ]
‘เองหมายความว่าไงฟะ?’
[ มันหมายความว่าระบบไม่สามารถรับมือกับความเครียดได้ไหวแล้ว!! ]
‘อ่า อ่า อ่า แค่เล่าเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นให้ฉันฟังก็พอ’
[ โฮสได้รับพรจากเทพธิดาราเซลเลีย ดังนั้นโฮสจึงได้รับสิทธิ์ที่จะยืนเคียงข้างเธออย่างเท่าเทียมและโฮสก็มีสิทธิใช้ธาตุของเธอด้วย ]
“แปลว่าฉันใช้พลังธาตุทำลายล้างได้งั้นเหรอ?”
[ ยืนยัน ]
“ฉันจะทำยังไงดี?”
[ … ]
‘ระบบ?’
[ ในกรณีปกติผู้คนเพียงแค่ต้องจินตนาการถึงคุณสมบัติเกี่ยวกับธาตุและศึกษามัน แต่สำหรับโฮสแล้ว อืมมม…มันแตกต่างออกไป ]
“นั่นนายหมายความว่ายังไงกัน?”
[ สำหรับโฮสที่จะใช้พลังธาตุ โฮสต้องนึกถึงเทพธิดาราเซลเลีย ยิ่งโฮสคิดและจินตนาการถึงเธอมากเท่าไหร่ พลังธาตุก็จะยิ่งทรงพลังมากขึ้นเท่านั้น…แถมถ้าโฮสต้องการใช้พลังของธาตุอย่างเต็มที่ โฮสต้องคิดอะไรที่อนาจารระหว่างโฮสกับเทพธิดาราเซลเลียด้วย ]
“…”
‘เxี้ยไรเนี่ย!?’
‘ไม่ใช่ว่านี่คือการสะกดจิตขั้นพื้นฐานงั้นเหรอ?’
ผมจะใช้ธาตุแบบนั้นได้ยังไงกันฟะ นี่เธอคงไม่ได้กำลังบังคับให้ผมต้องคิดถึงเธอใช่ไหม? นี่มันคือการเล่นที่น่าอายแบบใหม่งั้นเหรอ?
ชั่วขณะหนึ่งผมนึกไม่ออกเลยว่าราเซลเลียกลายเป็นเทพธิดาได้ยังไงกัน
‘เห้อออ…ลืมมันไปเถอะ’
ผมแค่ต้องใช้ชีวิตต่อไปอย่างที่เป็นอยู่ ช่างเรื่องนั้นไปเถอะ
ว่าแต่นี่ตูอยู่ที่ไหนกันแน่ฟะ?
[ โฮสอยู่ในป่าอาซัวร์ใกล้ๆ กับที่พักของโฮส ]
อ่าา ดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไร ก็แค่ต้องเดินนิดหน่อย
‘ว่าแต่ราเซลเลียทำอะไรกับฉันในตอนที่ฉันหลับอยู่กัน?’
[ … ]
‘ระบบ?’
[ … ]
‘เห้ย เกิดอะไรขึ้น?’
[ คงจะดีกว่าถ้าโฮสไม่รู้ ]
‘เอาเถอะหน่ามันคงไม่เลวร้ายขนาดนั้นหรอก ใช่ไหม?’
[ ขณะที่โฮสหลับอยู่ เธอดมกลิ่นคุณตั้งแต่ด้านบนลงไปยันด้านล่างและใช้คาถาพิเศษเพื่อบันทึกกลิ่นของโฮสลงในขวด ขณะที่เธอกอด- ]
“หยุดเลย!!”
“ไม่ต้องพูดต่อแล้ว”
ยิ่งระบบพูดผมก็ยิ่งขนลุก ตอนนี้ผมต้องรีบกลับไปที่พักและอาบน้ำซะแล้วสิ
ในเวลานั้นเองที่ผมได้ยินเสียงสะอื้นเบาๆ ดังขึ้นมาจากที่ไหนสักแห่ง
ด้วยความอยากรู้อยากเห็นผมเลยเดินไปที่พุ่มไม้แห่งหนึ่งที่เสียงดังออกมาและเมื่อเดินมาถึงผมก็ได้กลิ่นของเลือดที่ลอยตามลมมา
ผมเริ่มระวังตัวมากกว่าเดิมโดยการไหลเวียนมานาไปทั่วร่างกายและพอผมเดินไปถึงพุ่มไม้ก็พบเข้ากับลูกหมาป่าบาดเจ็บที่นอนอยู่ตรงนั้น
ลูกหมาป่ามีสีดำสนิทเหมือนท้องฟ้ายามค่ำคืน ตอนนี้มันบาดเจ็บที่ท้องและมีเลือดไหลออกมา ในขณะที่หลับตาลงด้วยความเจ็บปวด
ถ้าแค่นั้นคงไม่มีปัญหาอะไร แต่ที่น่าตกใจคือมานาของมันกำลังรั่ว!!
สิ่งนี้ส่อให้เห็นว่ามันสามารถใช้มานาได้ เราต้องรู้ก่อนว่าไม่ใช่สัตว์ทุกตัวจะสามารถใช้มานาได้และผู้ที่ใช้มันได้นั้นจะฉลาดและแข็งแกร่งกว่า
ปกติแล้วคุณคงไม่เห็นสัตว์ร้ายตัวไหนที่สามารถใช้มานาได้ในป่าเหล่านี้หรอก ด้วยความสงสัยผมเลยใช้ฟังก์ชันอ่านในทันทีและหลังจากที่ผมเห็นสิ่งที่ปรากฏขึ้นมา ตาของผมก็แทบถลนออกจากเบ้า
[ ชื่อ : ไม่มี
เพศ : ยังไม่แน่นอน
อายุ : 10 ปี
เผ่าพันธุ์ : หมาป่า (เฟนริร์)
ความสามารถพิเศษ : 9/10
พลัง : ต้นกำเนิดระดับ 1
ฉายา : ผู้กลืนกินผู้ยิ่งใหญ่, ผู้กลืนกินเทพ…ฯลฯ
ความสัมพันธ์ : 0%
คำอธิบาย : การกลับชาติมาเกิดของสัตว์ร้ายศักดิ์สิทธิ์เฟนริร์หรือที่รู้จักกันในชื่อเฟนริซัลเฟอร์
>เนื่องจากสายเลือดไม่บริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์ ความทรงจำส่วนใหญ่จึงขาดหายไป ]
‘เxี้ยอะไรอีกเนี่ย?’
ไอ้ตัวแบบนี้มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? ใครในโลกนี้จะไม่รู้จักเฟนริร์กัน ว่ากันว่าตอนที่มันอยู่ในระบบสูงสุดนั้นสามารถต่อสู้แบบตัวต่อตัวกับเทพเจ้ามังกรผู้ยิ่งใหญ่ได้เลย
ในช่วงสงครมเมื่อหลายพันปีก่อนเฟนริร์ได้ต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับดินแดนซิลวิยาและหายตัวไป ไม่มีใครรู้ว่ามันเป็นยังไงและมีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับมัน
บางคนถึงกับบอกว่าในช่วงสงครามครั้งนั้นมันได้กินเทพทั้งหมด บางคนบอกว่ามันไม่มีเพศและเป็นเพียงมวลพลังอันบริสุทธิ์ มีเรื่องเล่ามากมายเกี่ยวกับเฟนริร์
ช่างเรื่องพวกนั้นไว้ก่อน ในตอนนี้สัตว์ร้ายตัวเดิมที่อยู่ตรงหน้าผมบาดเจ็บจนขยับตัวไม่ได้ ผมลงมือช่วยมันโดยไม่ลังเลโดยการส่งต่อมานาบางส่วนเข้าไปเพื่อให้มันรู้สึกสบายขึ้น
เมื่อเห็นว่าลูกหมาป่าหมดสติไปแล้วผมก็อุ้มมันขึ้นมา พอมองดูใกล้ๆ แล้วลูกหมาป่าก็ดูน่ารักและไม่หยิ่งดีนะ ใครจะไปคิดกันว่าเจ้านี่เป็นสัตว์ร้ายแห่งความตายและการทำลายล้าง
ผมอุ้มลูกหมาป่าด้วยร้อยยิ้มขณะที่เดินออกจากป่าเพื่อกลับไปยังที่พักของตัวเอง โดยไม่รู้เลยว่าการกระทำของตัวเองจะทำให้เกิดผลเช่นไร…
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
