The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 81 Problems from outside
ผมเดินต่อไปยังห้องอาหารภายใต้สายตาที่อยากรู้อยากเห็นของเหล่าเมด ระหว่างทางเดินผมสามารถเห็นทหารหลายคนที่กำลังฝึกจากทางหน้าต่างได้
แถวหน้าเป็นชายวัยกลางคนหน้าตาดี มีผมสีน้ำตาลและตาสีน้ำตาล เขายืนอยู่แถวหน้าในการฝึกทหาร ในฐานะครอบครัวทหาร ครอบครัวของผมเลยมีกองทัพส่วนตัว
‘มาร์คงั้นเหรอ?’
ผู้นำการฝึกเป็นผู้นำที่ได้รับการแต่งตั้งมาใหม่ ดูเหมือนว่าเขาจะสร้างผลงานในกองทัพไว้ก่อนที่จะมาที่นี่
ส่วนเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงมาร่วมเป็นอาจารย์ที่นี่นั้น ดูเหมือนว่าเขาจะชอบแม่ของผมอยู่ ถึงแม้เขาจะยังไม่ได้สารภาพกับเธอเลยก็เถอะ มันเป็นความลับที่ยังไม่ถูกเปิดเผย
‘เราควรจะทำยังไงดีนะ?’
ถึงแม้ผมจะเป็นคนสารเลวขนาดไหน แต่ผมก็ยังไม่ถึงระดับที่จะฆ่าผู้ชายเพราะเขามาชอบแม่ของผมหรอกนะ แต่ผมเป็นคนสารเลวที่จะทำทุกอย่างเพื่อป้องกันมัน
หลังจากดูการฝึกของพวกเขาไปได้ 2-3 นาที ผมก็เดินต่อจนไม่นานก็มาถึงยังห้องอาหารซึ่งมีแม่ของผมนั่งรออยู่ก่อนแล้ว
เธอดูเรียบร้อยและสง่างามเหมือนสตรีผู้สูงศักดิ์จริงๆ
“ดูเหมือนว่าลูกจะได้พักผ่อนดีสินะ”
“ใช่ครับ ผมสามารถรับภาระด้วยหน้าอกของผมได้ครับ”
แม่ดูสับสนอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะพยายามทำความเข้าใจความหมายที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของผม
“ลูกหมายความว่ายังไงเหรอจ๊ะ?”
“ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมแค่หมายความว่าผมสามารถนอนหลับได้อย่างมีความสุขเท่านั้นเองครับ”
แม้เธอจะยังคงสงสัยอยู่ แต่แม่ก็ตัดสินใจลืมเรื่องนั้นไปก่อนแล้วมุ่งความสนใจไปที่เรื่องอาหารกลางวันแทน
พวกเราเริ่มทานอาหารกันไปขณะที่คุยกันไปพลาง
“ช่วงนี้ได้มีขุนนางคนอื่นมาก่อกวนแม่บ้างไหมครับ?”
คำถามของผมทำให้เธอชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับผม
“อะไรทำให้ลูกคิดอย่างนั้นหล่ะ?”
“อย่างแรกเลยคือข่าวลือเกี่ยวกับผมดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดครับ นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มขึ้นของอาชญากรรมในหมู่ขุนนางด้วยครับและสุดท้ายคือผมมีระบบข้อมูลเป็นของตัวเองครับ”
“เห้ออออ…ลูกโตแล้วจริงๆ สินะ”
แม่ของผมมีท่าทางอ่อนโยนและภาคภูมิใจขณะที่เธอตอบกลับผมมา
“มีขุนนางอยู่ 3 คนจ่ะ”
“เข้าใจแล้วครับ…มันเกิดขึ้นหลังจากที่แม่เริ่มใช้วิธีที่ผมบอกไปใช่ไหมครับ?”
“ใช่จ่ะ”
เห้ออออ…ผมรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว แม้จะอยู่ในช่วงเวลาที่ผมออกเดินทาง ผมก็ยังคงติดต่อกับแม่และคนอื่นๆ อยู่ตลอด
ดังนั้นผมเลยส่งวิธีปรับปรุงอาณาเขตของเราให้เธอเป็นระยะๆ แม้ว่าผมจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการพัฒนา แต่ผมก็มาจากยุคที่มีอารยธรรมมากกว่าอยู่ดี มันเลยไม่ยากที่ผมจะเสนอแนวคิดบางอย่างเพื่อปรับปรุงอาณาเขตของพวกเรา แต่ดูเหมือนว่าการกระทำนั้นจะไปกระทบกับขุนนางคนอื่น
“ท่านลุงได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ไหมครับ?”
เมื่อผมพูดถึงจักรพรรดิ ผมก็เห็นได้ว่าแม่มีหน้าที่ตึงขึ้นมา ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้น
“มีอะไรผิดปกติหรือเปล่าครับ?”
ผมเห็นแม่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายเธอก็ถอนหายใจก่อนจะพูดออกมา
“แม่คิดว่ายังไงเดี๋ยวลูกก็คงจะรู้อยู่ดี ดูเหมือนว่าพี่ชายของแม่ต้องการหยุดยั้งพวกเรา”
เมื่อแม่พูดคำเหล่านั้นออกมา ผมก็สามารถได้ยินเสียงโกรธของเธอในนั้นได้
ผมตอบกลับเธอไปอย่างสงบ
“เป็นเพราะผมใช่ไหมครับ?”
“ใช่จ่ะ…แต่ลูกไม่ต้องกังวลหรอก เขาจะต้องเข้าสู่สงครามถ้าพี่ชายของแม่ต้องการทำอะไร”
ผมเห็นสีหน้าเย็นชาปรากฏอยู่บนหน้าแม่ได้ในขณะที่เธอพูด แน่นอนว่าผมคาดการณ์ถึงสถานการณ์นี้ไว้แล้ว จักรพรรดิจะนั่งนิ่งได้อย่างไรเมื่อเขารู้ว่าอาจมีใครบางคนที่อาจบดบังลูกสาวของเขา
ผมแน่ใจว่าป้าของผมเป็นสิ่งมีชีวิตที่สร้างความเครียดให้กับจักรพรรดิ บวกกับที่ผมเกิดมาในครอบครัวเดียวกันด้วยความสามารถที่น่าจะเกินป้าไปอีก คุณสามารถคาดหวังได้เลยว่าเขาอาจจะกลัว
ถึงผมจะมีสายเลือดของราชวงศ์อยู่ในตัวก็ไม่ได้หมายความว่าตัวตนของผมจะไม่เป็นอันตราย ผมส่ายหัวเพื่อไล่ความคิดที่น่าหดหู่เหล่านั้นออกไปก่อนจะมองไปที่แม่และถามขึ้นมา
“แม่ครับ…ทำไมพรุ่งนี้เราไม่ไปเดทกันหล่ะครับ?”
“เดทเหรอจ๊ะ?”
แม่ของผมประหลาดใจขณะที่เธอมองมาที่ผมอย่างสงสัย
“ผมหมายความว่าทำไมพรุ่งนี้เราไม่ออกไปเดินเที่ยวภายในเมืองกันซักหน่อยหล่ะครับ? เป็นเวลาหลายปีแล้วที่แม่ไม่ได้ใช้เวลาอันมีค่าเพื่อตัวเอง แม่จำที่ผมพูดได้ไหมครับ? ว่าแม่ควรจะต้องได้รับความสุข”
แม่นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับผมมา
“ก็ได้จ่ะ ก็มีบางเหมือนกันที่แม่ออกไปปิกนิก”
เมื่อผมเห็นว่าเธอตอบตกลง ผมก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
มาดูกันว่าเธอจะอดทนได้อย่างไรหลังจากฝันดี ผมหัวเราะในขณะที่กินอาหารจนเสร็จก่อนจะมุ่งหน้าไปยังห้องของตัวเองหลังจากนั้น
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
