The Devil's Cage - ตอนที่ 134

หลังจากจีหรานลงจากรถไฟ เขาก็เห็น Harvest Inn ตรงข้ามป้ายหยุดรถ

เป็นโรงเตี๊ยมที่สร้างด้วยอิฐสีแดงและบานกระทุ้งสีขาว หน้าต่างสี่เหลี่ยมที่มีกระจกพร่ามัวอยู่ด้านนอกช่วยให้ผู้คนที่เดินผ่านไปมาสามารถมองเห็นผู้คนภายในโรงเตี๊ยมแสนสุขได้ เหนือมือจับประตูโค้งมีราวโลหะยาวหนึ่งเมตรครึ่งยื่นออกมา ป้าย Harvest Inn ห้อยลงมาจากที่นั่น

ป้ายรูปวงรีทำจากไม้ และด้านหนึ่งเขียนด้วยสีเหลืองทอง มีภาพถ้วยเบียร์อยู่อีกด้านหนึ่ง

คำพูดถูกเขียนด้วยฟอนต์ดอกไม้บางชนิดที่จีหรานไม่คุ้นเคย

รูปเบียร์ที่อยู่อีกด้านของป้ายนั้นงดงามมาก แม้แต่จีหรานซึ่งไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับศิลปะ ก็ยังบอกได้ว่าศิลปินที่มีพรสวรรค์เป็นผู้สร้างสรรค์ผลงานชิ้นนี้ขึ้นมา จังหวะง่ายๆ สองสามครั้งทำให้เบียร์และโฟมดูสามมิติ มันสว่างมากจนรู้สึกเหมือนเบียร์กำลังกระฉอกออกมา

หลังจากมองดูภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจอีกครั้ง จีหรานก็เคาะประตู

[เจ้าของอนุญาตให้คุณเข้าไป!]

[คุณต้องการที่จะซ่อนใบหน้าของคุณต่อไปหรือไม่]

Kieran รู้สึกประหลาดใจ เขาคิดว่าสถานที่นี้คล้ายกับตลาดลับของนายหน้า แต่จริงๆ แล้วมันคือล็อบบี้เกมของผู้เล่นคนอื่น

เขายอมรับตัวเลือกนี้ แม้ว่าเขาจะไม่ทันตั้งตัวก็ตาม

“ใช่.”

แม้ว่าสถานที่แห่งนี้จะเป็นของเพื่อนคนหนึ่งของลอว์เลส แต่เมื่อพิจารณาจากป้ายที่อยู่ด้านหน้าแล้ว มันไม่ใช่สถานที่ชุมนุมธรรมดาๆ

จีหรานต้องการที่จะซ่อนใบหน้าของเขาจากคนแปลกหน้าในสภาพแวดล้อมที่แปลกประหลาดเช่นนี้

เขาผลักประตูด้วยมือซ้ายในขณะที่ถือ [MI-02] ด้วยมือขวา

ประตูเปิดออกพร้อมกับเสียงกรีดร้องเมื่อเดือยไม้และกรอบกระทบกัน

กลิ่นหอมแรงของไวน์องุ่นพร้อมกับเสียงหัวเราะต้อนรับจีหรานเข้ามา

“2567 นี่!”

ก่อนที่จีหรานจะทันได้ตรวจดูรอบๆ ตัว เขาก็ได้ยินเสียงที่ดังและชัดเจนของลอว์เลส

ห้องเงียบลงทันทีเมื่อสายตาที่ประหลาดใจ เยือกเย็น และช่างสังเกตนับสิบจับจ้องไปที่จีหราน

แม้ว่าการจ้องมองนั้นไม่ได้มีเจตนาร้าย แต่เขาสามารถรู้สึกถึงการสังเกตของพวกเขาได้อย่างชัดเจนด้วยสัญชาตญาณ C-

มันไม่สงบสำหรับ Kieran เขารู้สึกเหมือนสินค้าชิ้นหนึ่งที่รอการหยิบออกจากชั้นวาง

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วรีบไปหาลอว์เลสซึ่งกำลังโบกซิการ์ให้เขาจากบาร์

“งานเลี้ยงต้อนรับแบบนี้หรือคะ”

จีหรานนั่งลงบนเก้าอี้ค็อกเทลทรงกลมหน้าบาร์ขณะที่เขามองไปที่ลอว์เลสพร้อมกับถอนหายใจ

เขารู้ว่าลอว์เลสจงใจตะโกนชื่อของเขาออกมาดัง ๆ เพื่อดึงดูดความสนใจของทุกคนในห้อง

เมื่อพิจารณาจากความเข้าใจของ Kieran เกี่ยวกับ Lawless และ Blacksmith คำอธิบายเกี่ยวกับตัวเขา Lawless ไม่ได้หมายถึงอันตรายใดๆ และเขาไม่ได้คาดหวังผลประโยชน์ใดๆ จากการกระทำนั้น มันเป็นเพียงการเล่นตลก การเล่นตลกที่มีหมัดมาก

ก่อนที่จะพบกับ Lawless ด้วยตัวเอง Kieran คงนึกไม่ถึงว่าชายร่างใหญ่ที่แข็งแกร่งที่มีใบหน้าหยาบกร้านและจอนที่มีหนวดเคราซึ่งเข้าเกณฑ์ผู้ชายแกร่งทุกคนอาจเป็นตัวตลกที่โอ้อวดชอบเล่นตลกเป็นครั้งคราว ถึงเวลา

“มีความสมดุลที่สำคัญระหว่างใบหน้าที่หยาบกร้านและจิตใจที่ไร้เดียงสาของเขา”

นั่นเป็นวิธีที่ช่างตีเหล็กอธิบาย Lawless และ Kieran ก็มีประสบการณ์โดยตรงโดยตรง

“ไม่แน่นอน! Rachel นี่คือ 2567 เพื่อนใหม่ของฉัน!”

“2567 นี่คือราเชล เจ้าของ Harvest Inn! หนึ่งในเจ้าของโรงแรมไม่กี่แห่งที่มีระดับปรมาจารย์การต้มไวน์และการทำอาหาร!”

ลอว์เลสส่ายหัวด้วยรอยยิ้มกว้างขณะที่เขาชี้ไปที่บาร์เทนเดอร์ที่อยู่ด้านหลังบาร์

“ยินดีที่ได้รู้จัก” จีหรานทักทายผู้หญิงคนนั้นอย่างสุภาพขณะที่เขาเดินสำรวจสถานที่

ผู้หญิงคนนั้นสวมชุดเอี๊ยมสีม่วงและเสื้อเชิ้ตสีขาว นำเสนอตัวเองเหมือนบาร์เทนเดอร์ ใบหน้าของเธอคล้ายกับคนอื่นๆ แม้ว่ามันจะเบลอ แต่ใคร ๆ ก็สามารถบอกได้ว่าเธอเป็นผู้เล่นหญิง

“เป็นไงบ้าง เด็กน้อยผู้โชคดี? เพื่อแสดงความขอบคุณสำหรับธุรกิจที่คุณจะนำมาให้ รอบนี้ตกเป็นของฉัน!”

น้ำเสียงของราเชลมีน้ำเสียงที่เป็นผู้ใหญ่ การกระทำและการเคลื่อนไหวของเธอดูมีประสบการณ์มากขึ้น

ก่อนที่จีหรานจะทันได้โต้ตอบ แก้วไวน์ก็วางอยู่ตรงหน้าเขา

[ชื่อ: มาร์การิต้า]

[ประเภท: แอลกอฮอล์]

[หายาก: สด]

[คุณสมบัติ: ฟื้น HP 50 ภายใน 5 วินาที, เพิ่มอัตราฟื้นฟูความแข็งแกร่ง 50%]

[ข้อกำหนดเบื้องต้น: ไม่มี]

[ข้อสังเกต: นี่เป็นหนึ่งในค็อกเทลพิเศษของราเชล รสชาติแค่พอดูได้ แต่มีเอฟเฟกต์พิเศษบางอย่าง!]

…

เมื่อการแจ้งเตือนปรากฏขึ้นในสายตาของเขา จีแรนก็มองไปที่ราเชลอย่างสงสัย

[Margarita] เป็นไอเท็มชิ้นแรกที่เขาเจอตั้งแต่ออกจากดันเจี้ยนมือใหม่ที่สามารถฟื้นฟู HP และ Stamina ได้

การต้มไวน์และการทำอาหารระดับปรมาจารย์ ฮะ?

Kieran จำการแนะนำก่อนหน้านี้ของ Lawless ได้ในขณะที่เขาหันความสนใจกลับไปที่หัวข้อในมือ

“ขอบคุณสำหรับธุรกิจที่ฉันจะนำ? เขาถาม.

“กับผู้ชายคนนี้ที่โปรโมทคุณเป็นเทน้ำเทท่า ธุรกิจของผมไม่รุ่งคงยาก! เก้าในสิบคนที่มาที่นี่วันนี้มาเพราะอาวุธและอุปกรณ์ของคุณ แต่ไม่ต้องห่วง นี่เป็นเพียงเท่านั้น บางคนที่น่าสงสัยที่สุดกำลังมองจากระยะไกล ”

ราเชลเหลือบมองลอว์เลสที่กำลังยิ้มเยาะ น้ำเสียงของเธอฟังดูเยาะเย้ย แต่ลอว์เลสกลับไม่ถือสาอะไร เขากลับร้องขอด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “งั้นคุณจะเลี้ยงฉันอีกรอบไหม”

“ถ้าคุณชำระแท็บเก่าของคุณ บางทีฉันอาจจะพิจารณามัน!” ราเชลบอกลอว์เลสเบาๆ

Lawless หุบปากทันที ขณะที่ราเชลมองเขาอย่างเย็นชา จีหรานเห็นได้อย่างชัดเจนว่าลอว์เลสไม่สบายใจและค่อนข้างหวาดกลัว

เห็นได้ชัดว่าแท็บเก่าที่ราเชลพูดถึงไม่ใช่แค่คะแนนหรือเงิน

หลังจากเงียบไปสองวินาที ลอว์เลสก็ดูเหมือนจะจำอะไรบางอย่างได้

“เฮ้ 2567! วันนี้อากาศดี! คุณมาที่นี่เพื่อขายอุปกรณ์ของคุณใช่ไหม ราเชลมีกฎของเธอเอง ห้ามซื้อขายใกล้บาร์ มาเลย ไปที่นั่นกันเถอะ!” เขาพูดพร้อมกับลากจีหรานไปที่โต๊ะข้างบาร์

“หี!”

พวกเขาทั้งสองได้ยินคำพูดเยาะเย้ยเย็นชาของราเชลอย่างชัดเจน

Kieran มองไปที่ Lawless อย่างเป็นธรรมชาติ แต่น่าประหลาดใจที่ Lawless แสร้งทำเป็นว่าเขาไม่ได้ยินอะไรเลย เขายังคงลากเขาออกไปด้วยรอยยิ้มที่น่าอึดอัดใจ

“นำภาพหน้าจอของอาวุธของคุณออกมาและตั้งราคาตามราคาตลาด!”

Lawless ส่งข้อความถึง Kieran พร้อมรายการราคาขณะที่เขาคุยกับเขา

Kieran จ้องมองเขาโดยปริยายหลังจากยอมรับคำแนะนำของเขา

จากนั้นเขาตั้งค่าภาพหน้าจอของเครื่องยิงจรวด [Cobra-I] สี่เครื่อง ปืนกลเบา [BK-20] สองกระบอก ปืนกลหนัก [MG-08[ ปืนกลหนัก [MG-08] [ใบมีดโลหะผสม] ชิ้นส่วน [วิญญาณที่แตกร้าวสี่ชิ้น] Shard]s และ [Viper-M1] ของเขาเองให้มองเห็นได้

มีการติดป้ายราคาไว้ในแต่ละรายการ

[Cobra-I], 10,000 แต้ม, แต้มทักษะ 4 แต้ม

[BK-20] ปืนกลเบา 4,000 คะแนน ทักษะละ 2 คะแนน

[MG-08] ปืนกลหนัก 10,000 แต้ม 5 แต้มทักษะ

[ใบมีดโลหะผสม] 1,000 คะแนน

ชุด [Soul Shard] สี่ชุด 27,500 คะแนน 6 คะแนนทักษะ

[Viper-M1] ไรเฟิลซุ่มยิง 8,000 คะแนน 4 คะแนนทักษะ

รายการราคาสูงกว่าที่ Kieran คาดไว้เล็กน้อย

แม้แต่ห่อ [Soul Shards] สี่ชิ้นก็มาถึงราคาประมูลแล้ว

แม้ว่า [MG-08] และ [Viper-M1] จะมีคุณลักษณะอย่างละสองอย่าง แต่ราคาของพวกมันก็ยังเกินความคาดหมายของ Kieran ถึงหนึ่งไมล์

Kieran ยังคงเชื่อ Lawless และวิจารณญาณของเขาในฐานะผู้เล่นมากประสบการณ์ และเขาได้รับการพิสูจน์แล้วในวินาทีต่อมา

หลังจากการตรวจสอบเพียงสิบวินาที ผู้เล่นรอบๆ พวกเขาก็เริ่มเสนอราคา