The Devil's Cage - ตอนที่ 154

Kieran ตรวจดูไฟล์อย่างระมัดระวัง เป็นเรื่องเกี่ยวกับบุคคลที่หายตัวไปซึ่งได้ก่อคดีฆาตกรรมทันทีหลังจากฟื้นคืนชีพ

ไฟล์ทั้งหมดสามารถแบ่งออกเป็นสองส่วน

ส่วนแรกเกี่ยวกับลิงค์ที่ขาดหายไป Louver

เมื่อสิบปีที่แล้ว เมื่อ Louver อายุเพียง 15 ปี เขาหายตัวไประหว่างทางไปโรงเรียน

ตำรวจใช้ทรัพยากรและกำลังคนจำนวนมากเพื่อค้นหาเด็กชาย แต่ท้ายที่สุดก็หาไม่พบ

เมื่อสามวันก่อนหน้านี้ ขณะที่ลูเวอร์ยังถือว่าหายสาบสูญหรือตายไปแล้ว เขากลับฟื้นขึ้นมาอีกครั้งหลังจากผ่านไปสิบปี

ไม่เพียงแต่เขาออกมาจากเงามืดเท่านั้น แต่เขายังฆ่าคนขับรถแท็กซี่อย่างมันเทิลอีกด้วย

ส่วนที่สองของไฟล์เกี่ยวกับเหยื่อ

Muntle คนขับรถแท็กซี่อายุ 50 ปี ถูกพบว่าเสียชีวิตในบ้านของเขาเอง และลายนิ้วมือของ Louver ถูกค้นพบทั่วสถานที่เกิดเหตุ

มันเทิลเป็นคนที่เป็นมิตรและใจดีที่รักการอ่าน นอกเหนือจากการตายของเขาแล้ว ไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับตัวเขาเลย

ไม่มีสิ่งใดที่ควรค่าแก่การกล่าวถึงในแฟ้ม ซึ่งทำให้เกิดความสงสัยมากขึ้นในใจของจีหราน

“มีอะไรจะเพิ่มเติมเกี่ยวกับคุณมันเทิลไหม” Kieran ถาม Schmidt ขณะที่เขาเงยหน้าขึ้น

“ฉันรู้ว่าคุณหมายถึงอะไร ถ้าวัยรุ่นที่หายไปกลับมาหลังจากสิบปีและฆ่าคนขับแท็กซี่ เช่นนั้นก็ต้องมีความเกี่ยวข้องกันอย่างแน่นอน คนขับแท็กซี่อาจเป็นคนที่ลักพาตัวเขาเมื่อสิบปีก่อนด้วยซ้ำ นั่นคือสิ่งที่ฉันคิด แต่คนของฉันสอบสวนเขาแล้ว ทุกอย่างก็ดูเป็นปกติดี!” ชมิดต์ส่ายศีรษะ

“ทุกอย่างดูปกติ?” จีหรานถามพร้อมกับเลิกคิ้ว

“ทุกอย่างดูปกติสำหรับพวกเราคนทั่วไป นั่นเป็นเหตุผลที่เราต้องการคนอย่างคุณที่สามารถเห็นสิ่งต่าง ๆ จากมุมมองที่แตกต่างออกไป!”

ชมิดต์อ้าแขนกว้างในขณะที่เขายอมรับว่าตนเองไร้ความสามารถ

“ไปกันเถอะ ไปเยี่ยมมิสเตอร์มุนเทิลกันเถอะ!”

จีหรานลุกขึ้นยืน

เขาเคยคิดที่จะปฏิเสธคำขอของชมิดท์และศึกษาต่อ แต่คำสัญญาที่ให้ไว้กับนิโคเรย์ทำให้เขาต้องช่วยเหลือ ท้ายที่สุด คำสัญญานั้นก็เป็นหนึ่งในเหตุผลที่เขาได้รับอนุญาตให้เข้าถึงหนังสือของเธอได้

….

ตู้แช่แข็งทั้งหมดสี่สิบตู้ตั้งเรียงรายชิดผนังโดยเรียงกันเป็นสิบแถวสี่เสา

นอกจากนี้ยังมีโต๊ะชันสูตรศพสองตัวตั้งอยู่กลางห้อง

ผู้เชี่ยวชาญด้านนิติวิทยาศาสตร์กำลังรออยู่

“ชมิดท์ ถ้าคุณให้ฉันทำงานกะกลางคืนนานขึ้นในครั้งต่อไป โปรดจ่ายค่าล่วงเวลาให้ฉันด้วย!” ผู้เชี่ยวชาญด้านนิติเวชเริ่มโวยวายทันทีที่คีแรนและชมิดต์เข้าไปในห้องเก็บศพ

“ตราบเท่าที่คุณสามารถให้ผู้อำนวยการอนุมัติได้”

ขณะที่ชมิดต์พูดคุยกับผู้เชี่ยวชาญด้านนิติวิทยาศาสตร์ เขาก็มุ่งหน้าไปยังตู้แช่แข็งตู้หนึ่ง

ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนประจำที่นั่น แต่ผู้เชี่ยวชาญก็ตามเขาทัน

เขาหยุดชมิดต์และเปิดช่องแช่แข็งด้วยตัวเอง

“เฮ้ ที่นี่กำลังถูกตรวจสอบอยู่! ฉันต้องทำเหมือนว่าฉันทำงานอยู่ที่นี่ ไม่งั้นฉันจะถูกหักค่าจ้างอีก!” ผู้เชี่ยวชาญด้านนิติเวชเตือนชมิดท์ในขณะที่เขายิ้มให้คีแรน

“ผมชื่อเดอร์ริค ยินดีที่ได้รู้จัก คุณ 2567” เขาแนะนำตัวเอง “การวิเคราะห์ Heart Taker ของคุณนั้นยอดเยี่ยมมาก! ถ้าเป็นไปได้…”

“ปั้นจั่นก็พอแล้ว เรามาที่นี่เพื่อทำธุรกิจจริงจัง ไม่ใช่เพื่อดื่มชาหรือซุบซิบนินทา” ชมิดต์ตัดบทปั้นจั่นก่อนที่เขาจะพูดจบ

“ก็ได้ ตกลง เหยื่อชื่อมุนเทิล อายุ 50 ปี สาเหตุการตายของเขาคือการถูกแทงหลายแห่งทั่วร่างกาย การแทงที่ร้ายแรงถูกส่งไปที่หัวใจของเขา…”

Derrick ดึงเปิดถุงเก็บศพขณะที่เขาพูด

ดวงตาของ Kieran จดจ่ออยู่กับซากศพ

เหยื่อนั้นค่อนข้างแข็งและแข็งแกร่ง เขาดูเหมือนนักมวยปล้ำอาชีพมากกว่าคนขับรถแท็กซี่ทั่วไป

ฝ่ามือและหลังมือของเขามีหนังด้านที่หนามาก เมื่อพิจารณาจากร่างกายของเขาแล้ว จีหรานเชื่อว่าเขาสามารถบดอิฐได้โดยไม่มีปัญหา ถึงกระนั้นชายผู้คลั่งไคล้ก็ถูกฆ่าด้วยความพยายามเพียงเล็กน้อย

มันเทิลได้รับบาดเจ็บจากการถูกแทงที่หน้าอก จากด้านหน้าขวาไปด้านหลัง มันเป็นบาดแผลโดยตรงผ่านหัวใจของเขา

ดูเหมือนว่าอาวุธสังหารจะคมมาก และนักฆ่าก็มีทักษะพิเศษบางอย่าง

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้ Kieran ลำบากใจมากกว่าคือบาดแผลอื่นๆ บนร่างกายของ Muntle

ไม่ลึกเกินไปหรือตื้นเกินไป พวกมันลึกพอที่จะสร้างความเจ็บปวดระทมทุกข์ แต่ไม่มากถึงขั้นเสียชีวิต

“ลูเวอร์กำลังทรมานมันเทิล!” Kieran คาดเดา

จากสถานการณ์นี้ หากลูเวอร์และมุนเทิลไม่ได้เกี่ยวข้องในคดีลักพาตัวหรือในลักษณะอื่น คีแรนจะไม่เชื่อ

ยังคงมีคำถามที่น่าสนใจที่เขาต้องถาม

“แน่นอนว่า Louver และ Muntle ต้องส่งเสียงดังในขณะที่พวกเขาต่อสู้กัน ไม่มีใครเดินผ่านหรือเพื่อนบ้านได้ยินอะไรเลยเหรอ?” คีแรนถาม

ไม่มีการกล่าวถึงประเภทใดในไฟล์

“ไม่ ฉันได้ถามเพื่อนบ้านทั้งหมดในบริเวณนั้นแล้ว แต่ไม่มีใครได้ยินเสียงกรีดร้องหรือการต่อสู้เลย” ชมิดต์ตอบอย่างหนักแน่น

“ฉันคิดว่าเราควรไปเยี่ยมบ้านของ Muntle ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ Derrick!”

Kieran โบกมือให้ผู้เชี่ยวชาญด้านนิติเวชก่อนจะออกไปข้างนอก

“ฉันแค่ทำงานของฉัน” ปั้นจั่นตอบด้วยรอยยิ้มและโบกมือ

ชมิดท์ออกจากห้องเก็บศพโดยไม่มีคำพูดหรือท่าทางใดๆ ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ต้องการการพูดคุยเพิ่มเติม

…

Muntle อาศัยอยู่ที่ 155th Ciaran Street

มันเป็นถนนที่มีครอบครัวที่มีรายได้ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยอาศัยอยู่

พวกเขาไม่ใช่ชนชั้นกลางเสียทีเดียว แต่ก็ไม่เต็มใจที่จะย้ายไปอยู่ในสลัมด้วย ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงอาศัยอยู่บนถนนเส้นนั้น

ละแวกนั้นค่อนข้างยุ่งเหยิง แต่มีตำรวจเดินตรวจพื้นที่ตลอดเวลา

ผู้คนยังถือว่าที่นี่เป็นสถานที่ที่ปลอดภัย เนื่องจากผู้คนส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ที่นั่นค่อนข้างเป็นมิตร

การฆาตกรรมของ Muntle ทำให้เกิดแรงกระเพื่อมไปทั่วท้องถนน

ข่าวลือที่แพร่สะพัดทำให้ทุกคนหวาดกลัวและหวาดระแวง

สถานีต้องส่งคนไปลาดตระเวนในพื้นที่มากขึ้น

จีหรานสังเกตเห็นด่านหน้าของตำรวจธรรมดา 2 นายและตำรวจสายตรวจกลุ่มหนึ่ง เมื่อเขาเข้าไปในถนนที่มุ่งหน้าไปยังบ้านของมุนเทิล

“เราอธิบายไปแล้ว แต่ผู้คนที่นี่ยังคงกังวล พวกเขาคิดว่าฆาตกรต่อเนื่องอย่าง Heart Taker เป็นคนฆ่า Muntle ลูกของ Muntle ไม่สมควรได้รับสิ่งนี้” ชมิดต์พูดอย่างหมดหนทาง

“คนที่นี่รู้จักลูเวอร์หรือเปล่า” Kieran สามารถสัมผัสได้ถึงคำใบ้จากวิธีที่ Schmidt อธิบายสิ่งต่างๆ

“ใช่ ตอนที่ลูเวอร์หายตัวไป มันทำให้เกิดความโกลาหลแบบนี้อยู่พักหนึ่ง ตอนนี้ทุกคนรู้แล้วว่าเหตุการณ์ทั้งสองเชื่อมโยงกัน… ฉันนึกภาพข่าวพรุ่งนี้ออกแล้ว”

น้ำเสียงของชมิดท์ฟังดูสิ้นหวังยิ่งกว่าเดิม

อันที่จริง จีหรานสังเกตเห็นนักข่าวสองสามคนนั่งยองๆ อยู่ที่มุมถนนแล้ว

บางคนเริ่มถ่ายรูปทันทีที่เห็นคีแรนและชมิดต์

ชมิดต์ไล่พวกเขาออกไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่เป็นมิตร แต่นักข่าวกลับตอบด้วยการถ่ายรูปให้เร็วขึ้นไปอีก

Kieran ส่ายหัวขณะที่เขาดู ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมชมิดท์ยังคงเป็นนายอำเภอหลังจากทำงานในกองทัพมากว่า 10 ปี

มันคงจะแปลกถ้าเขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งโดยพิจารณาจากอารมณ์นั้นของเขา

ในขณะที่ Schmidt ยังคงตะโกนใส่นักข่าว Kieran ก็ไปที่แถวตำรวจและเข้าไปในบ้านของ Muntle พร้อมกับผลักประตูเล็กน้อย

ชมิดต์เป็นผู้กวาดล้างที่ดีที่สุดที่เขาจะได้รับหากต้องการเข้าถึงสถานที่เกิดเหตุ ไม่มีเจ้าหน้าที่ลาดตระเวนคนใดที่จะหยุดพวกเขา

จีหรานยังคงขมวดคิ้วทันทีที่ก้าวเข้าไปในบ้าน