The Devil's Cage - ตอนที่ 195

หลังจากกลิ้งไปด้านข้างแล้ว จีหรานก็ใช้มือเดียวยันพื้น เกร็งกล้ามเนื้อแขนเอาไว้

กำลังแขนเปลี่ยนไปเป็นแรงดีดตัวเขาถอยหลังไปยังจุดเดิมที่หนีออกมา

ปัง!

กระสุนนั้นช้าไปเพียงเสี้ยววินาที แต่ว่ามือลอบยิงที่ซ่อนอยู่ไกล ๆ ก็ยังไม่ยอมแพ้

ปัง! ปัง! ปัง!

กระสุนสามนัดถูกยิงออกมา เมื่อจีหรานหลบไปด้านหลังกำแพง เสียงปืนก็หยุดลง

แรงทำลายมหาศาลจากมือลอบสังหารราวกับเป็นปืนใหญ่ย่อส่วน ระเบิดพื้นตรงที่จีหรานยืนอยู่ มันด้อยกว่าเมื่อเทียบกับปืนใหญ่จริง ๆ

แต่ว่า จีหรานก็ต้องอึ้งไปเมื่อเห็นว่าจุดซ่อนตัวใหม่ของเขานั้น กำแพงที่เขาเพิ่งใช้ซ่อนตัวเองเมื่อครู่นี้ถูกระเบิดเป็นชิ้น ๆ พร้อมกับตึกอีกส่วนด้วย

ไม่ใช่แค่ปืนยิงจรวดแล้ว แต่เป็นปืนใหญ่ของจริง

“มีผู้เล่นที่ใช้ปืนใหญ่ได้ด้วยหรือ?”

จีหรานคิดภาพไม่ออกว่าผู้เล่นจะใช้ปืนใหญ่อยู่ในโลกดันเจี้ยนได้ยังไง

ด้วยขนาดและน้ำหนักน่าจะไม่ใช่สิ่งที่คนคนเดียวจะจัดการได้ ต้องเป็นคนกลุ่มหนึ่ง

นี่เป็นคำอธิบายเดียวที่เป็นไปได้

สันนิษฐานของจีหรานทำให้เขาใจสั่นไปด้วยความหวาดกลัวที่เพิ่งจะรู้สึก

หากเขาไม่ได้คิดที่จะตอบโต้ เขาอาจจะถูกปืนใหญ่สอยร่วงไปแล้ว

จีหรานรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองถ้ายังยืนอยู่ที่จุดเดิมในเมื่อปืนใหญ่สามารถระเบิดทุกอย่างในรัศมีเกือบแปดเมตรได้

ต่อให้ใช้ [Primus Scale] เขาก็อาจจะยังถูกบี้แบนได้ คนลงมือนั้นคงไม่ได้เตรียมกระสุนมาแค่นัดเดียวอยู่แล้ว

จีหรานดึง [Jagdtiger-X1] ออกมาแล้วพยายามเล็งหามือลอบยิงผ่านช่องเล็งเป้า เขาเชื่อว่ามือลอบยิงก็ต้องกำลังมองหาเขาเช่นกัน

[อาวุธปืน (ปืนกลเบา)] ระดับยอดนักสู้นั้นมีผลพิเศษคือ [เล็งเป้าไร้พลาด] ที่เพิ่ม Intuition ของเขาขึ้นมาเป็นระดับ B- ในพริบตา

มุมมองของจีหรานชัดเจนขึ้นในเสี้ยววินาที เขาก็เห็นศัตรูได้ชัดขึ้นกว่าเดิมด้วย

ปัง!

จีหรานกดไกปืนก่อนที่จะรีบเคลื่อนที่ออกจากจุดเดิม

[ยิง: การโจมตีถึงตาย ก่อความเสียหาย 400 แต้มต่อเป้าหมาย (อาวุธปืน ปืนกลเบา (ยอดนักสู้) 200×2) เป้าหมายมีเกราะสนามแม่เหล็ก กระสุนไร้ผล ก่อความเสียหายจริงต่อเป้าหมาย 0 แต้ม…]

…

การแจ้งเตือนทำให้จีหรานตกใจ แต่เขาก็ไม่กล้าหยุดเพียงเพราะแค่ประหลาดใจ

เสียงคำรามของปืนใหญ่ดังมาอีกครั้ง

ตูม!

คลื่นกระแทกครั้งใหญ่ส่งจีหรานปลิวไป

วินาทีที่เขาตกลงพื้นเขาก็กลิ้งไปข้าง ๆ อย่างรวดเร็วแล้วลุกขึ้นยืน เขายังวิ่งตรงไปยังเป้าหมายเดิมเพื่อหลบ

[หลบหลีก] ระดับยอดนักสู้ ไม่เพียงทำให้เขาสามารถหลบกระสุนที่ยิงมาได้ แต่ยังช่วยเขาลดความเสียหายให้เหลือน้อยที่สุดหากไม่สามารถหลบพ้นได้

“เกราะสนามแม่เหล็ก? นั่นมันคือบ้าอะไรกันน่ะ?”

จีหรานไม่คุ้นเคยกับคำนี้ แต่เขาเข้าใจได้ว่ามันทำอะไรได้ สนามแม่เหล็กนั้นหักล้างการโจมตีถึงตายของเขาและยังทำให้กระสุนของเขาใช้การไม่ได้

จีหรานเริ่มหวาดเกรงในอุปกรณ์ของฝ่ายโจมตี

การโจมตีระลอกใหม่นั้นต่างไปจากตอนสองคนนั้นลิบลับ นอกจากพวกมันจะฉวยโอกาสตอนที่จีหรานกับชิลเดอร์ปะทะกันด้วยการใช้กำลังเหนือกว่า

ยังมีความแข็งแกร่งของศัตรูชุดใหม่นี้เห็นได้ชัดจากสถานการณ์

จีหรานซ่อนตัวอยู่ในมุมมืดมุมหนึ่งตรวจดูบาดแผลของตัวเอง

[คลื่นกระแทก: ก่อความเสียหาย 150 แต้ม Tessirot Blessing ลดความเสียหายส่วนหนึ่ง ก่อความเสียหายจริง 100 แต้ม…]

…

ความเสียหายที่เกิดจากคลื่นกระแทกของปืนใหญ่นั้นเหนือความคาดหมายของจีหรานไปไกล

ถึงแม้จีหรานจะอยู่ไกลจากรัศมีระเบิด เขาก็ยังได้รับผลกระทบของคลื่นกระแทกที่ตามมาและยังได้รับความเสียหายอีกจำนวนหนึ่ง

ความเสียหายสูงและยังการโจมตีที่ไร้ผลของเขาทำให้เขาเหลือทางเลือกเดียว เขาเรียกกำลังเสริม

เขาต้องการคนช่วยอย่างน้อยหนึ่งคน ระบุตำแหน่งปืนใหญ่ให้เขา

“2567: ถูกโจมตี ช่วยด้วย!”

จีหรานรีบส่งข้อความให้อู๋ฝ่าอู๋เทียนมาช่วย แต่คนที่มาช่วยก่อนไม่ใช่อู๋ฝ่าอู๋เทียน

เป็นกลุ่มของผู้คุมกฎไซเบอร์กลุ่มหนึ่งประมาณสิบกว่าคนในชุดสีดำและน้ำเงิน มีป้ายตำรวจติดอยู่บนตัว

ผู้คุมกฎไซเบอร์โผล่ออกมาจากอากาศและเข้าถึงตัวจีหราน หนึ่งในนั้นพูดด้วยเสียงของระบบ “กรุณาอยู่ในความสงบ ความปลอดภัยของคุณคือเรื่องสำคัญที่สุดของเรา”

เพื่อสร้างความน่าเชื่อถือ หุ่นเปิดส่วนแขนและภาพโฮโลแกรมขนาดสิบนิ้วก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าจีหราน

หน้าจอฉายภาพของสองที่พร้อมกัน

หนึ่งในนั้นคือคนที่ถือปืนไรเฟิลซุ่มยิงกำลังวิ่งหนีเอาชีวิตรอด และภาพที่สองเป็นผู้ชายสี่คนกำลังแยกชิ้นส่วนปืนใหญ่อย่างคล่องแคล่ว

ไม่ว่าพวกเขาจะเร็วแค่ไหน ผู้คุมกฎไซเบอร์ก็เร็วกว่าก้าวหนึ่ง

ในจอ จีหรานเห็นชัดเจนว่าผู้คุมกฎไซเบอร์สองกลุ่มเข้าไปล้อมมือปืนและผู้เล่นที่กำลังแยกชิ้นส่วนปืนใหญ่

มือปืนยกมือขึ้นเหนือหัวแต่ว่าผู้เล่นสองในสี่คนที่รอบ ๆ ปืนใหญ่พยายามขัดขืน

ผุ้คุมกฎไซเบอร์ยิงลำแสงเลเซอร์สีแดงสดออกจากดวงตาทะลุร่างของผู้เล่นอย่างง่ายดาย

“อาวุธเลเซอร์?” จีหรานตัวสั่นนิด ๆ

ที่โลกจริง กองกำลังระดับสูงสุดของผู้รักษากฎหมายของสหพันธ์ก็ใช้อาวุธเลเซอร์เช่นกัน

จีหรานจับตามองข่าวพวกนี้เพราะว่ากำหนดเข้ารับใช้กองทัพของเขาก็กำลังจะถึงในเร็ว ๆ นี้เช่นกัน แต่เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองจะได้มาเห็นอาวุธเลเซอร์ในเกม

“ผู้เล่น 2567 ผู้ลอบทำร้ายคุณถูกจับได้แล้ว การขัดขืนใด ๆ ล้วนถูกกำจัด”

“คุณปลอดภัยแล้ว คุณมีการสังหารอันสมควร 3 คะแนน คุณจะได้รับส่วนแบ่งจากสิ่งที่พวกเขามี 3% เป็นการชดเชย!”

หลังจากเสียงระบบพูดจบ พวกผู้คุมกฎไซเบอร์ก็กลับไป

[ผู้เล่นมีการสังหารอันสมควร 3 คะแนน ผู้เล่นจะได้รับส่วนแบ่ง 3% จากสมบัติทั้งหมดที่ผู้โจมตีมีเป็นการชดเชย (รวมถึงแต่ไม่จำกัดถึงอุปกรณ์ สิ่งของ Points และ Skill Points)]

[กำลังคำนวณค่าชดเชย…]

[ค่าชดเชยของผู้เล่น 15000 Points]

…

“การสังหารอันสมควรมีไว้เพื่ออย่างนี้หรือ?”

จีหรานประหลาดใจมากเมื่อพบการใช้งานจริงของคะแนนการสังหารอันสมควรอันลึกลับ

แล้วเขาก็ต้องเจ็บปวดใจอย่างมากเมื่อพบว่า ถ้าค่าชดเชย 3% ของสมบัติทั้งหมดของผู้เล่นคือ 15000 Points อย่างนั้น 100% ก็เท่ากับ 500000 Points

อึ้ก! แค่คิดก็ทำให้จีหรานปวดใจยิ่งกว่าเดิม เขารู้สึกหายใจลำบาก เขารู้สึกเหมือนกำลังจะจับเงื่อนงำบางอย่างได้

“การสังหารอันสมควร… การสังหารอันสมควร…” จีหรานพึมพำเบา ๆ

ตอนที่อู๋ฝ่าอู๋เทียนรีบร้อนมาถึงที่เกิดเหตุ จีหรานก็มองเขาด้วยสีหน้าจริงจังที่สุด

“ตอนที่พวกนายไปไล่ล่าองค์กรนักฆ่า นายต้องพาฉันไปกับนายด้วย!” เขาพูด เน้นย้ำทุกคำพูด

“อะ.. อะไรนะ? 2567 นายโอเคหรือเปล่า?” อู๋ฝ่าอู๋เทียนถามอย่างเป็นห่วง งุนงงไปกับคำพูดไร้ที่มาที่ไปของจีหราน

“ฉันสบายดี แค่เจ็บนิดหน่อย แล้วก็ มีข่าวจากฮาร์เวสต์อินน์ไหม?” จีหรานส่ายหน้า ถามคำถามอื่นอย่างสุ่ม ๆ

“เพื่อนของฉันคู่หนึ่งค้นแถวนั้นแล้ว ไม่มีอะไรเลย!” อู๋ฝ่าอู๋เทียนถอนหายใจ

จีหรานขมวดคิ้ว ถ้าพวกลอบสังหารรู้ว่าจะหาเขาได้ที่ไหน อย่างนั้นก็ต้องมีคนสะกดรอยตามเขา ไม่เพียงแค่ที่บ้านของเขาเอง แต่ที่ฮาร์เวสต์อินก็ด้วย สายลับจากองค์กรนักฆ่าต้องอยู่สักที่แถวนั้น

นี่เป็นข้อสรุปที่เขาได้ แต่เขาไม่ได้สงสัยอู๋ฝ่าอู๋เทียน

ถ้าอู๋ฝ่าอู๋เทียนพูดอย่างนั้น อย่างนั้นกลุ่มของเขาก็ต้องค้นหาอย่างหนักแล้ว แต่ไม่เจออะไรเลย

ถ้าองค์กรนักฆ่าอยู่ที่ข้างนอกนั่น สมาชิกของมันก็ควรต้องมีร่องรอยทิ้งไว้

“ฉันอยากจะไปดู ได้หรือเปล่า?” จีหรานถาม

เขาเชื่ออู๋ฝ่าอู๋เทียน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่ใช้ [ตามรอย] ของเขาเพื่อประโยชน์ของเขาเอง

จีหรานแน่ใจว่าทักษะพิเศษของเขานั้นมีประโยชน์มากในกรณีนี้

“ได้สิ แน่นอน เดินไปแล้วกัน ฉันอยากรู้เรื่องที่เกิดที่นี่เหมือนกัน”

อู๋ฝ่าอู๋เทียนพยักหน้ายิ้ม ๆ ก่อนจะชี้ไปที่ตึกที่พังเสียหายและยังเศษซากที่รอบ ๆ ตัว

เขาไม่คิดว่าจีหรานจะอาสาเข้าร่วมกองทัพของเขา มันคือสิ่งที่เขาอยากให้เป็นเช่นกัน

ถึงแม้ว่าจีหรานจะมีจำนวนครั้งการเข้าดันเจี้ยนต่ำ แต่เขาก็เห็นความแข็งแกร่งอันไร้ต้านด้วยตาตัวเองแล้ว

อู๋ฝ่าอู๋เทียนกำลังจะหันกลับออกไปแล้ว

“เดี๋ยวนะ ยังมีเรื่องอื่นอีก!”

เขาไปที่หน้าประตูบ้าน เขาไม่ลืมวิธีการที่คนลงมือสองคนแรกใช้ออก

เขาสงสัยว่าคอร์เรย์กับชิลเดอร์จะวางแผนทำอะไรกับประตูของเขา

ก่อนที่จีหรานจะเดินเข้าไปอีกก้าวหนึ่งเขาก็ถูกอู๋ฝ่าอู๋เทียนดึงกลับมาอย่างแรง

“เดี๋ยว!” อู๋ฝ่าอู๋เทียนพูดพร้อมขมวดคิ้ว

ดวงตาของเขาจ้องอยู่ที่ทางเข้าห้องรับรองของจีหราน

Wufen’s note: เนี่ย ทุกคนบ่นค้าง ๆ ให้ Wufen รีบแปลต่อ ละดูสิ เนี่ยยยย มันก็ค้างต่ออ้ะ จะเร่งทำไม ยังไงก็ค้าง ใช่มะะะะะ

หนึ่งตอนนี่ยาว 6 หน้าเอสี่เด้อ 6500++ ตัวอักษร เมื่อยเด้อออ เกิดเอ็นข้อมืออักเสบขึ้นมานี่ อดอ่านยาวเด้อออ //นี่คือการขู่ //ขู่กิง ๆ นะะะะะะ //แฮ่!!