The Devil's Cage - ตอนที่ 278 แปลก

“รอที่นี่!” Kieran บอก Schmidt เมื่อเขาเห็นศูนย์ฟื้นฟูถูกปกคลุมไปด้วยหมอกบางๆ

[ความรู้ลึกลับ] ทำให้ Kieran รู้การก่อตัวของหมอกทั้งหมด เมื่อสะสมพลังงานด้านลบเข้มข้นจนถึงระดับหนึ่ง พลังงานจะอยู่ในรูปของหมอก

มันเป็นฉากที่ค่อนข้างธรรมดาที่สุสานและภูเขาที่ถูกทิ้งร้าง

อย่างไรก็ตาม เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้นที่ศูนย์ฟื้นฟูนอกเมือง ก็คงมีเพียงคำอธิบายเดียวเท่านั้น ทุกคนในศูนย์พักฟื้นต้องตาย!

ไม่ว่าอะไรทำให้คนในศูนย์ฟื้นฟูพินาศ ไม่ใช่เรื่องที่ควรประมาท

Kieran วางกระเป๋าเป้ใบใหญ่ของเขาลงและรัดกล่องด้วย [Arrogant Word] ที่ด้านหลังของเขา หลังจากที่เขาหยิบสิ่งของจำเป็นบางอย่างออกจากกระเป๋าเป้ เขาก็ออกจาก Picard

“อย่าเปิดไฟ ถอยรถจนถึงทางแยกที่เราจากมาและรอฉันที่นั่นจนกว่าฉันจะกลับมา… โปรดแน่ใจว่าเป็นฉันก่อนจะเปิดประตู!” Kieran เตือน Schmidt

ชมิดต์ส่งสัญญาณว่าเขาเข้าใจ จากนั้นจึงหยิบขวดที่บรรจุผงบางอย่างขึ้นมาแล้วเริ่มโรยให้ทั่วรถ จีหรานไม่แปลกใจ

หลังจากสัมผัสกับสิ่งเหนือธรรมชาติและกลายเป็นผู้รับผิดชอบกรณีดังกล่าว มันคงเป็นเรื่องแปลกหากชมิดท์ไม่ได้คิดวิธีป้องกันตัวเองขึ้นมา

จีหรานเห็นรถสตาร์ทขึ้นและถอยหลังกลับไปที่ทางแยกห่างออกไปประมาณ 300 เมตร ซึ่งมีป้าย “Gordon Recovery Center” ตั้งอยู่ จากนั้นเขาก็หันหลังกลับและมุ่งหน้าไปยังศูนย์พักฟื้น

พระอาทิตย์สลัวหายไปหลังจากนั้นครู่หนึ่ง และความมืดปกคลุมท้องฟ้าเมื่อดวงจันทร์เริ่มทอแสง

หมอกบางๆ รอบศูนย์พักฟื้นดูหนาขึ้นหลังจากดวงจันทร์ปรากฏขึ้นสูงบนท้องฟ้า

ศูนย์ฟื้นฟูเงียบสนิทในขณะนี้ แม้แต่ลมรอบๆ ก็หยุดพัด

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าหมอกหนาจะเคลื่อนที่ไปเองโดยไม่มีลมมาผลัก มันค่อยๆ รวมตัวกันรอบๆ จีหราน ราวกับว่ามือใหญ่ที่สร้างขึ้นโดยมันกำลังพยายามบดขยี้จีหรานในฝ่ามือของมัน เมื่อหมอกสัมผัสกับร่างกายของ Kieran มันก็กระจายตัวอย่างรวดเร็วและกลับสู่รูปแบบปกติ

[การกัดกร่อนของพลังงานเชิงลบ: ผู้เล่นมีร่างกายแห่งความชั่วร้าย การกัดกร่อนของพลังงานเชิงลบระดับต่ำไม่ได้ผล…]

“หมอกพลังลบเป็นแนวป้องกันด่านแรก?”

Kieran เห็นการแจ้งเตือนในวิสัยทัศน์ของเขาและชะลอย่างเท้าของเขาอย่างช่วยไม่ได้ เขาระมัดระวังมากขึ้นเมื่อเขาเริ่มเดินอีกครั้ง

ไม่ว่าจุดประสงค์ของนักฆ่าที่ฆ่าทุกคนในศูนย์ฟื้นฟูคืออะไร จีหรานเชื่อว่า หากเขาต้องการบรรลุจุดประสงค์นั้นจริงๆ นักฆ่าจะไม่ตั้งแนวป้องกันเพียงแนวเดียว ต้องรอเขามากกว่านี้!

จีหรานเคลื่อนตัวผ่านเงาของอาคารภายใต้แสงจันทร์อย่างช้าๆ เขาเดินผ่านสนามหญ้าขนาดใหญ่อย่างระมัดระวังและผ่านน้ำพุที่ตายแล้วซึ่งมีน้ำนิ่ง ในที่สุดเขาก็มาถึงทางเข้าศูนย์ฟื้นฟู

ไม่มีการซุ่มโจมตีแม้แต่ครั้งเดียวตลอดการเดินทางสั้น ๆ ของเขาที่นั่น

ประตูกระจกลวดหนามที่ล็อกจากด้านในขวางทางเขาอยู่

มันไม่ใช่อุปสรรคสำหรับ Kieran หลังจากตรวจสอบอย่างรวดเร็ว เขาก็เปิดประตูได้อย่างง่ายดายด้วย [Deceiver’s Key] เขาผลักประตูกระจกเปิดออกและเข้าไปด้วยการหลบอย่างรวดเร็ว

ในขณะที่จีหรานซ่อนตัวอยู่ในเงามืด เขาตรวจดูห้องโถงที่อยู่ตรงหน้าเขา พูดให้ถูกคือ เขากำลังมองไปที่แผนกต้อนรับส่วนหน้าหลัก

แผนกต้อนรับไม่กว้างนัก แต่ก็ไม่แคบเช่นกัน มันเพียงพอสำหรับชายสามคนที่จะยืนเคียงข้างกันข้างหลังมัน และมันถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน ส่วนบนมีปุ่มกริ่งไฟฟ้าและโทรศัพท์สองเครื่องที่มีป้ายกำกับว่าสายในและสายนอก เห็นได้ชัดว่ามันถูกใช้สำหรับผู้มาเยือน

โต๊ะทำงานด้านล่างสูงพอที่คนๆ หนึ่งจะวางมือลงบนเก้าอี้ได้อย่างสบายๆ หลังจากนั่งลงบนเก้าอี้ มีสมุดลงทะเบียน ปากกาลูกลื่น เข็มหมุด และกรรไกรตัดเล็บ ซึ่งเจ้าหน้าที่ศูนย์กู้ชีพใช้

นอกจากนี้ยังมีถุงชิปรสบาร์บีคิวที่เปิดอยู่

ป้ายขนาดใหญ่ด้านหลังแผนกต้อนรับเขียนว่า “Gordon Recovery Center ทำให้คุณรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน” ข้างกันเป็นโปสเตอร์ขนาดใหญ่รูปนางพยาบาลยิ้มหวาน

ในความมืด โปสเตอร์ที่ยกระดับจิตใจดูน่าขนลุกและน่าขนลุก

จีหรานเหลือบมองไปด้านบนของโต๊ะ แต่ไม่ได้รู้สึกกังวลใจอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ สิ่งที่ Kieran ประสบมาทำให้เขามีภูมิคุ้มกันต่อบางสิ่ง

ต้องขอบคุณ Transcendence [Undercover] ของเขา เงาทำให้เขารู้สึกสงบและเงียบสงบ ความมืดไม่ใช่เหตุผลที่เขาจะต้องกลัว ตรงกันข้าม มันให้ความรู้สึกปลอดภัยแก่เขาซึ่งจีหรานรู้ดี

การจ้องมองของเขาไม่หยุดในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ สถานที่อย่างรวดเร็ว ในที่สุดเขาก็พบสิ่งที่เขาตามหา ที่ด้านซ้ายของทางเดิน ถัดจากแผนกต้อนรับ เป็นแผนผังชั้นของศูนย์พักฟื้น

ตามผังพื้น Gordon Recovery Center แบ่งออกเป็นสามส่วนหลักที่มีโครงสร้าง “H” ตรงกลางเป็นโถงต้อนรับหลัก ห้องควบคุม และห้องพักแพทย์และพยาบาล

อาคารด้านซ้ายเป็นหอผู้ป่วย ห้องกิจกรรม และห้องพยาบาล ทางขวามือคือโรงอาหาร ห้องซักรีด และประตูด้านข้างที่นำไปสู่ที่จอดรถ

ตามความเป็นจริงแล้ว Schmidt กล่าวว่าศูนย์พักฟื้นกำลังวางแผนที่จะสร้างห้องวารีบำบัด แต่เนื่องจากขาดเงินทุน จึงกลายเป็นที่จอดรถ

“คุณไม่สามารถขอมากเกินไป ศูนย์ฟื้นฟูแห่งนี้รอดมาได้จากการบริจาคเท่านั้น!”

จีแรนยังนึกถึงสีหน้าเยาะเย้ยตนเองบนใบหน้าของชมิดท์เมื่อเขาพูดคำเหล่านั้น

เห็นได้ชัดว่า ใคร ๆ อาจครุ่นคิดเกี่ยวกับคำว่า “การบริจาค” แต่สิ่งนี้ไม่ได้หยุด Gordon Recovery Center จากการได้รับความไว้วางใจจากผู้คน

คนอย่างลูเวอร์ซึ่งถูกสาปให้มีอาการป่วยทางจิตถูกส่งไปที่นั่น สถานที่นี้เป็นตัวเลือกชั้นหนึ่ง

“วอร์ดของลูเวอร์อยู่ทางปีกซ้าย ห้อง 202… หือ?”

เมื่อนึกถึงคำอธิบายของชมิดท์ คีแรนก็มุ่งหน้าไปทางซ้าย หลังจากก้าวไปทางนั้น เขาก็หยุดทันที ทางเดินของปีกซ้ายถูกปิดตาย ไม่ใช่ประตูกระจกที่มีลวดหนาม แต่มีประตูเหล็กสองบาน

จากจุดที่จีหรานยืนอยู่ เขาสามารถเห็นได้ว่าประตูเหล็กบานแรกเป็นประตูรั้วที่พับได้ และบานที่สองเป็นประตูเหล็กทึบที่มีหน้าต่างเหล็กบานเล็กในระดับสายตา

อย่างไรก็ตาม ประตูที่ล็อคไม่ใช่เหตุผลที่จีหรานหยุด สายตาจับจ้องไปที่หน้าต่างกระจกหนา หรือพูดให้ชัดกว่านั้นคือคนที่อยู่ข้างหลัง

มันเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กที่มีผมสีบลอนด์ยาวและดวงตาสีฟ้าครามคู่หนึ่ง เธอดูประมาณห้าถึงหกขวบ ผิวของเธอขาวใสจนดูเหมือนมีประกายเล็กน้อยในความมืด

ความรู้สึกที่เธอให้ออกมารู้สึกบริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์

จิตใจของ Kieran เต็มไปด้วยคำอธิบายของเด็กหญิงตัวน้อยโดยไม่รู้ตัว

เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ อ้าปากราวกับว่าเธอต้องการจะพูดอะไรบางอย่างกับเขา แต่ท่ามกลางความเงียบ เธอไม่สามารถพูดอะไรออกไปได้แม้แต่คำเดียว

เมื่อเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ สังเกตเห็นว่า Kieran ไม่ได้ยินสิ่งที่เธอพูด เธอก็เริ่มกังวล

ในขณะเดียวกัน เธอเอาแต่มองไปข้างหลัง ราวกับว่ามีบางอย่างกำลังไล่ตามเธอ และจ้องมองไปที่แม่กุญแจที่ประตูเหล็ก

“อยากให้ฉันเปิดประตูไหม” คีแรนถาม

หญิงสาวพยักหน้าอย่างรุนแรงแล้วหันกลับมามองข้างหลังเธออย่างใจจดใจจ่อ ราวกับว่าสิ่งที่กำลังไล่ตามเธอเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

“ตกลง…” จีหรานพยักหน้าด้วยความสำนึกในทันที

วินาทีต่อมา เขาเตะอย่างแรงไปด้านหลังโดยไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง

สัตว์ประหลาดตัวใหญ่ที่มีฟันดุร้ายและปากเปื้อนเลือดในชุดพยาบาลปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเขา

ลูกเตะของ Kieran ตกลงไปที่ท้องของสัตว์ประหลาด

ปัง

ความคิดของผู้แปล

เดส เดส

ฮะ สาวน้อย!? เธออยู่ที่ไหน!!