The Divine Nine Dragon Cauldron - ตอนที่ 1043 - กระบี่ฟันโลกา

　　พวกเขามาจากดินแดนเดียวกับตำหนักโลหิตไม่เคยมีเรื่องขัดแย้งรุนแรงเกิดขึ้นระหว่างสำนักทั้งสอง และพวกเขาก็นับได้ว่าเป็นพันธมิตรต่อกัน
　　ต่อให้พวกเขาสาบานตำหนักโลหิตก็คงไม่จงใจฆ่าพวกเขา แต่ถ้าหากเป็นเช่นนั้น พวกเขาจะไม่เกรงใจกันอีก!
　　แต่คงจะเสียดายมากถ้าศิษย์ตำหนักเมฆาม่วงทิ้งโอกาสเข้าหอคอย
　　หอวิชานั้นเต็มไปด้วยโอกาสและรางวัลแก่ยอดฝีมือมันเป็นเช่นนั้นเสมอมา เป็นการไม่ดีหากพวกเขาจะทิ้งโอกาสนี้ไป
　　เมื่อชั่งน้ำหนักกับความเสี่ยงหลายคนในตำหนักเมฆาม่วงนั้นโศกเศร้า หากพวกเขายืนข้างตำหนักโลหิตตอนที่ตำหนักโลหิตถูกดินแดนมีดสวรรค์คร่าชีวิตเมื่อครู่ พวกเขาคงจะไม่ต้องหนักใจเช่นนี้　　หลังจากเงียบอยู่นานลู่จือยี่จบริมฝีปากเดินไปเผชิญหน้ากับซือหยู
　　“ศิษย์น้องซือพวกเราต้องลงนามในปฏิญาณสัตย์ดวงใจด้วยไหม?”
　　“แน่นอน!”
　　ปิงหวูชิงเป็นฝ่ายตอบนางพูดอย่างไร้เยื่อใย
　　สีหน้าของเหล่าคนตำหนักเมฆาม่วงแย่ลงภาพตอนที่ดินแดนมีดสวรรค์กวาดล้างตำหนักโลหิตหวนกลับมา อดีตกลับมาเล่นงานพวกเขาแล้ว!
　　“ข้าถามเจ้ารึ?”
　　ลู่จือยี่ที่มักจะอ่อนโยนกลับพูดเสียงแข็งคำพูดของนางแสดงเจตนาร้าย
　　ปิงหวูชิงหวาดหวั่นเล็กน้อยการโต้ตอบของลู่จือยี่ทำให้นางไม่พอใจ
　　“เขาจะตอบเจ้าแบบเดียวกับข้านั่นแหละ!”
　　ปิงหวูชิงยิ้มเยาะความโหดร้ายและเด็ดเดี่ยวของซือหยูนั้นยิ่งกว่านางเสียอีก
　　แต่ซือหยูกลับส่ายหน้า
　　“ถ้าเจ้าถามข้าข้าจะตอบอีกแบบ”
　　“หืมม?”
　　ปิงหวูชิงหันไปมองซือหยูจากนั้นนางก็เหลือบมองลู่จือยี่ สัญชาตญาณสตรีบอกนางว่ามีเหตุผลที่ลู่จือยี่มองนางอย่างดุดัน และเหตุผลก็อยู่ข้างนาง…ซือหยูเซี่ยน!
　　ลู่จือยี่หน้าแดงระเรื่อแม้นางจะคิดไว้แล้วว่าซือหยูจะยอม นางก็รู้สึกประหลาด
　　“คนของพวกเจ้าควรกลับไปซะข้ามีพลังจำกัด ข้ามิอาจรั้งประตูได้นาน ขออภัยด้วย”
　　ซือหยูพูดอย่างไร้อารมณ์
　　เขายกแขนออกจากม่านพลังประตูม่านบางปิดตัวลง มันผสานตัวเองไปกับหอคอย
　　ลู่จือยี่ตัวแข็งทื่อราวกับถูกขังในบ้านน้ำแข็งรอยยิ้มบนใบหน้านางหายไปแทนที่ด้วยความตกตะลึง นางรู้สึกอย่างแรงกล้าว่าซือหยูเซี่ยนเป็นชายอื่นที่อยู่ลึกในใจของนาง…หยินหยู
　　บางทีนางอาจจะคุ้นเคยกับการที่เขาทำทุกสิ่งเพื่อนางจนเกินไปดังนั้นเมื่อถูกเขาปฏิเสธโดยไม่คาดคิด นางก็พบว่ายากที่จะยอมรับได้ มันทำให้นางสับสน
　　“พวกเจ้ามิได้ติดหนี้อันใดต่อกันอีกแล้วไม่มีสายสัมพันธ์ต่อกันอีก อีกอย่าง คนของเจ้าจะยอมใช้ปฏิญาณสัตย์ดวงใจจริง ๆ รึ?”
　　ซือหยูส่ายหน้าเขาหันหลังหายไปในหอคอย
　　ทุกคนนั้นยอมที่จะสาบานกับปฏิญาณเว้นแต่กู้ไทซู เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทำ! อย่างแรก เขาเป็นคนที่หยิ่งยโส อวดดีในตนเอง คนอย่างเขาจะก้มหัวให้ซือหยูหรือ?
　　ประการที่สองหากเขาสาบานเมื่อใด ความตายก็จะมาถึง! ซือหยูสามารถสังหารเขาได้โดยที่เขามิอาจโต้กลับ เหตุใดเขาต้องเอาชีวิตตัวเองมาสาบานด้วยเล่า?
　　นี่จึงเป็นสิ่งเดียวที่บอกได้ว่าเหตุใดเขาถึงให้ลู่จือยี่มาเจรจาและมันก็เพื่อทดสอบซือหยูด้วย มันคือส่วนหนึ่งของแผนการเขา! เป้าหมายไม่จำเป็นต้องเป็นซือหยู มันจะเป็นใครก็ได้ หากสำเร็วแล้ว มันจะทำให้ซือหยูช้าลง ขณะที่กู้ไทซูบุกไปยังหอคอยได้ด้วยพลังพิเศษของเขา เขาจะพาทุกคนในตำหนักเมฆาม่วงเข้าไปได้อย่างไม่ยากเย็น
　　กู้ไทซูอาจจะไม่รู้เรื่องเส้นไหมล่องหนที่กรีดทางเปิดตัวเขาอาจเข้าไปยังหอคอยได้ แต่เขามิอาจควบคุมประตูได้
　　ลู่จือยี่ตัวแข็งทื่อดวงตาเศร้าหมอง หมอกวารีปกคลุมดวงตา แต่นางก็มิได้เสียใจมากนัก เพราะจะเป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อนางเลือกกู้ไทซู?
　　“ใช้ไม่ได้!”
　　เมื่อนางกลับมาข้างกู้ไทซูสิ่งที่ต้อนรับนางกลับเป็นคำต่อว่า
　　ตั้งแต่ที่กู้ไทซูกลับมาจากสิ่งที่เขาเรียกว่าธุระเมื่อสามวันก่อนสิ่งที่เขาปฏิบัติต่อนางนั้นเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง เขาเริ่มตำหนิและทำให้นางอับอายแม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อย มันไม่เหมือนกับกู้ไทซูที่เคยอ่อนโยนกับนางเลย
　　แต่ด้วยเหตุผลที่นางไม่รู้ลู่จือยี่จึงไม่กล้าต่อต้านเพราะความรู้สึกผิดในใจ นางทำได้แค่อดทนยอมรับคำต่อว่า
　　และนางยังเชื่อมั่นว่าทางเลือกของนางไม่ได้ผิดมันต้องไม่ผิดอย่างแน่นอน
　　“ไปกันเถุอะ!สวนสัตว์อสูรคือสถานที่สุดท้ายของแดนมณีและสถานที่ที่สำคัญที่สุึด!”
　　กู้ไทซูหันไปพูดกับคนตำหนักเมฆาม่วงสำหรับเขา หอวิชานั้นมีประโยชน์ แต่ก็มีขีดจำกัด เป้าหมายที่แท้จริงของเขาคือสวนสัตว์อสูร
　　ตลอดในทั่วทั้งดินแดนจิวโจวโลหิตของจิตวิญญาณประเภทสุดท้ายสามารถหาเจอได้จากสวนสัตว์อสูรในแดนมณีเท่านั้น
　　เมื่อกายาเก้าวิญญาณของเขาสมบูรณ์จะไม่มีใครนอกจากเซียนที่จะเทียบเขาได้อีกแล้ว! ไม่แม้แต่นภาจรัส ไม่แม้แต่ม่อเทียนฉวน! 　　“เจ้าปฏิเสธนางเพราะกลัวว่าข้าจะหึงสินะ?”
　　ปิงหวูชิงหัวเราะเบาๆ
　　ซือหยูส่ายหน้า
　　“ไปเถอะเราช้ามาหนึ่งชั่วยามแล้ว”
　　ศิษย์ตำหนักโลหิตทุกคนเข้าไปยังหอคอยและเริ่มไต่ระดับ
　　ฟึ่บ!
　　เมื่อเข้าไปถึงซือหยูได้สัมผัสพลังมิติและถูกพาไปยังพื้นที่ที่เป็นเอกเทศ ปิงหวูชิงเอกก็เช่นกัน
　　รอบกายซือหยูนั้นมีแสงสว่างจ้าดูเหมือนว่าเขาจะมาอยู่ในลานประลองแห่งหนึ่ง ที่กลางลานประลองนี้มีหุ่นเชิดที่ดูเหมือนจริงอย่างมาก ซือหยูตกใจเมื่อเห็นว่ามันเหมือนจริงเพียงใด ถ้าหากเขาไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ในแดนมณีก็มิอาจกลบความรู้สึกแค้นเคืองไปได้
　　“ม่อเทียนฉวน!!”
　　หุ่นเชิดนี้คือม่อเทียนฉวน! 　　นางอ่อนวัยกว่าม่อเทียนฉวนที่ซือหยูรู้จักนางดูเหมือนกับสาววัยรุ่นอายุราวสิบแปดปี แต่ดูจากโครงหน้า นางคือม่อเทียนฉวนแน่นอน
　　ซือหยูระลึกขึ้นได้ถึงข้อมูลที่ได้รับมาจ้าวชั้นจะเปลี่ยนในทุกครั้ง มันขึ้นอยู่กับยอดฝีมือที่ผ่านชั้นได้ไกลที่สุดในครั้งก่อนหน้า
　　ผู้ไต่หอคอยที่ทรงพลังที่สุดในยุคที่แล้วจะถูกหอคอยบันทึกเอาไว้และจะถูกจัดให้เป็นจ้าวชั้นคนต่อไปม่อเทียนฉวนคือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในการไต่หอคอยเมื่อร้อยปีก่อน
　　เมื่อเห็นนางซือหยูยิ้ม
　　“เจ้าตอนเด็กรึ?ข้าสู้กับเจ้าตอนนี้ไม่ได้ แต่ข้าจะสู้กับเจ้าตอนเด็กได้ไหมนะ?”
　　ซือหยูยิ้มอย่างชั่วร้ายเขาก้าวเข้าสู่ลานประลอง
　　หุ่นเชิดนั้นแน่นิ่งไม่ไหวติง
　　“อย่างที่ข้าได้ยินจากยอดฝีมือคนอื่นจ้าวชั้นจะไม่ลงมือโจมตีก่อนถ้าผู้ท้าชิงไม่เริ่มลงมือ”
　　ซือหยูพยักหน้าเขาพลิกฝ่ามือเรียกลูกแก้วแปดลูกมารายล้อมม่อเทียนฉวน
　　เขาใช้ค่ายกลคลื่นดาวตกเป็นกระบวนท่าสำรองเพราะไม่มีใครรู้ว่าม่อเทียนฉวนเมื่อร้อยปีก่อนแข็งแกร่งแค่ไหน
　　หลังวางค่ายกลซือหยูพบว่าตัวเองเคลื่อนที่ช้าลงไปมาก มันไม่ใช่แค่การเคลื่อนไหว แต่ในจิตใจเองก็ด้วย เขาช้ากว่าโลกภายนอกสามในสิบส่วน
　　นี่คืออุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดในหอคอย…มันคือการทำให้พวกเขาช้าลงด้วยเวลาที่บิดเบี้ยว!ยอดฝีมือทุกคนจะเชื่องช้าลงในหอคอยแห่งนี้
　　“มาเริ่มกันเลย!”
　　เมื่อเตรียมพร้อมเรียบร้อยซือหยูซัดกระบี่พลังชีวิตเล็งไปที่ม่อเทียนฉวน
　　เมื่อกระบี่ห่างจากตัวสามสิบศอกม่อเทียนฉวนที่ปิดตาสนิทเริ่มตอบสนอง นางลืมตาช้า ๆ คลื่นพลังเข้มข้นไหลออกมาจากดวงตาไร้ชีวิตชีวานั้น พลังชีวิตของซือหยูสลายไปในพริบตาเดียว
　　พร้อมกันนั้นคลื่นพลังอสูรยังร้องคำรามออกมาจากร่างม่อเทียนฉวนสัตว์อสูรหลายตัวที่เกิดจากพลังอสูรพุ่งเข้าใส่ซือหยู พวกมันกรีดร้องเสียงดัง
　　ซือหญูไม่กลัวเกรงเขาใช้วิชามังกรเก้าอสูรเรียกมังกรทั้งหกออกมาข้างหน้า พวกมันเข้าซัดกับสัตว์อสูรพลังอสูร
　　ต่อมาซือหยูสัมผัสสายลมเย็นยะเยือกได้จากความว่างเปล่า
　　ม่อเทียนฉวนนั้นกำลังถือกระบี่หักสีดำสนิทในมือพลังนั้นเล็งที่ซือหยูพอดี
　　ซือหยูตกใจเขาบอกระดับพลังม่อเทียนฉวนได้จากกระบี่เล่มนี้ แต่ดูจากพลังชีวิต นางก็ควรจะเป็นจ้าวเทวะระดับเก้าแล้ว แต่พลังของกระบี่นี้เกินกว่าพลังของนางมาก!
　　มิติในหอคอยถูกกระบี่ฟาดฟันจนเกิดเป็นรอยแยกมิติปั่นป่วนพลังกระบี่มหาศาลทำให้หอคอยสั่นไหว มันเทียบพลังได้กับอสูรเนรมิตรเลย!
　　ในด้านพลังม่อเทียนฉวนไม่ได้อ่อนแอไปกว่ายอดฝีมือแห่งดินแดนจากยุคนี้ ไม่ว่าจะเป็นปี้หลิงเทียนหรือกู้ไทซู
　　แต่มิได้หมายความว่าม่อเทียนฉวนจะมีพลังเพียงแค่นี้เพราะหอคอยเพียงแค่บันทึกพลังที่นางแสดงออกมา มิใช่พลังอื่นที่นางเก็บซ่อนเอาไว้
　　กระบี่ซัดเข้าหาซือหยูเขาเตรียมพร้อมอยู่แล้ว novel-lucky
　　“มา!”
　　ตู้ม!ตู้ม!
　　เหล่าลูกแก้วภายใต้ม่อเทียนฉวนเริ่มหมุนวนเป็นค่ายกลคลื่นดาวตก!
　　ค่ายกลนี้มีพลังมากจนม่อเทียนถูกขังไว้ที่กลางค่ายพลังกระบี่ถูกค่ายกลซัดแตกเป็นเสี่ยง ๆ　　“กระบี่ฟันโลกา!”
　　ม่อเทียนฉวนกล่าวกระบี่ดำสนิทในมือปล่อยพลังอสูรที่แข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อออกมา
　　พลังอสูรได้กลายเป็นกระบี่หลายล้านเล่มพุ่งตรงใส่ซือหยูราวกับเมฆาทมิฬพุ่งเข้าหาเขา
　　ซือหยูตกใจมากนี่คือวิถีกระบี่ชั้นกลาง กระบี่ไร้วันสลาย! ม่อเทียนฉวนเองก็เป็นปรมาจารย์กระบี่รึ? ซือหยูเพิ่งจะพบความลับที่ไม่มีผู้ใดรู้
　　จากข่าวลือของทั้งทวีปม่อเทียนฉวนมิได้เกี่ยวข้องกับวิถีกระบี่เลย ตั้งแต่ที่นามของนางเป็นที่รู้จักทั่วทวีป นางอาละวาดใต้หล้าด้วยจักรบินของนาง ไม่เคยใช้กระบี่แม้สักครั้ง
　　หุ่นเชิดม่อเทียนฉวนตรงหน้าซือหยูทำให้ซือหยูมองม่อเทียนฉวนใหม่
　　แทบจะไม่มีใครในจิวโจวที่บ่มเพาะวิถีกระบี่จนถึงกระบี่ไร้วันสลายได้มันคือวิถีในระดับที่ไร้เทียมทาน เกินกว่าจะวีดด้วยฐานพลัง!
　　ตัวอย่างเช่นปิงหวูชิงกระบี่ไร้วันสลายของนางจะแข็งแกร่งแค่ไหนเมื่อนางเป็นจ้าวเทวะระดับเก้า? แม้แต่อสูรเนรมิตรก็ไม่กล้าประมาทนาง
　　และเมื่อม่อเทียนฉวนคืออสูรเนรมิตรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งจิวโจวพลังกระบี่ไร้วันสลายของนางจะแข็งแกร่งกว่าเดิมหลายเท่า มันจะน่ากลัวแค่ไหนกัน?
　　ซือหยูคงต้องคิดดูใหม่เมื่อจะล้างแค้นและสะสางเรื่องราวกับม่อเทียนฉวนเมื่อกลับโลกภายนอก
　　ผู้หญิงคนนั้นแท้จริงกลับกลายเป็นคนที่เก็บซ่อนพลังไว้มาก นางคือคนที่ปิดบังเรื่องราวทุกอย่างไว้มากที่สุด! ซือหยูรู้สึกราวกับได้เจอความลับอันยิ่งใหญ่ของม่อเทียนฉวน
　　กระบี่ไร้วันสลายซัดค่ายกลคลื่นดาวตกและเอ่อพลังเข้าหาซือหยู　　ซือหยูเยือกเย็นไม่มีใครอื่นที่นี่ เขาสามารถใช้พลังสูงสุดได้โดยไม่ต้องหวาดกลัว
　　สุดท้าย…เขาก็เจอที่ที่เขาจะได้ทดสอบกระบี่ของตัวเอง!
　　ซือหยูพลิกฝ่ามือจับกระบี่ฝักกระบี่บนแผ่นหลังเปิดออก กระบี่สามเล่มเปล่งแสงสีเงินสะท้อนไม่หยุด
　　กระบี่เปล่งพลังไปยังท้องฟ้ามันปกคลุมพื้นที่โดยรอบด้วยแสงสีเงิน คลื่นกระบี่ของม่อเทียนฉวนแตกสลายไม่เหลือชิ้นดีด้วยกระบี่ของซือหยูที่ไม่เคยสั่นคลอน
　　เมื่อพลิกฝ่ามือซือหยูใช้กระบี่อีกเล่มซัดใส่ม่อเทียนฉวน เขาใช้พลังอย่างเรียบง่ายไร้ซึ่งทักษะ ไร้ซึ่งพลังกระบี่ ไม่มีแม้แต่เสียงกระบี่ถลาลม
　　ถึงอย่างนั้นม่อเทียนฉวนก็กลายเป็นฟองอากาศลวงที่สัมผัสไม่ได้ นางสลายไปพร้อมกับกระบี่หักในมือ
　　กริ๊ง! 　　เสียงแหลมดังสองสิ่งตกลงมาจากภาพลวง หนึ่งในนั้นคือลูกแก้วทรงกลมขนาดเท่าฝ่ามือ มันจะต้องเป็นลูกแก้วที่เป็นรางวัลในการเอาชนะจ้าวชั้น มีรูปสลักอยู่บนลูกแก้ว มันคือลูกแก้วหนึ่งดาว
　　อย่างที่สองคือชิ้นกระดูกมีตัวเลขมากมายสลักเอาไว้ มันคือคะแนนที่ซือหยูไต่หอคอยสำเร็จ เขาได้รับหนึ่งคะแนน
　　นี่คือชิ้นกระดูกที่ใช้บันทึกคะแนนรึ?ซือหยูคิดและจ้องมองกระดูกก่อนจะเก็บใส่กระเป๋า
　　หลังจากเก็บกวาดเรียบร้อยซือหยูยังไม่ไปที่ชั้นสองทันที เขายืนนิ่งและครุ่นคิด
　　หุ่นเชิดม่อเทียนฉวนนั้นมีพลังที่แข็งแกร่งมากโดยเฉพาะกระบวนท่าที่สามที่มีพลังขั้นอสูรเนรมิตร ด้วยฐานพลังปัจจุบันของเหล่ายอดฝีมือ นอกจากผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในดินแดนก็ยากที่จะต่อสู้ไหว!
　　แต่พลังป้องกันนางนั้นอ่อนแอถ้าหากใช้โอกาสที่นางตั้งตัวไม่ทันก่อนกระบวนท่าที่สามมาถึงได้ คนอื่นก็จะผ่านชั้นหอไปได้