The Divine Nine Dragon Cauldron - ตอนที่ 1116 - ฝ่าคลื่นศัตร

　　ความเงียบถูกทำลายโดยเสียงกรีดกรายนภาของอาวุธที่ปะทะกับประตูมิติอย่างแรง
　　ประตูมิติถูกหยุดทำงานอีกครั้ง
　　แม้จะเป็นประตูมิติเทวะมันก็มิอาจทนรับการแทรกแทรงจากพลังภายนอกได้
　　การเคลื่อนย้ายล้มเหลวอีกครั้งซือหยูผิดหวังเป็นอย่างมาก
　　ความกลัวของเขากำลังจะเป็นจริง!
　　เขาใช้ไพ่ตายไปแล้วแต่ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นกลับทำให้ศัตรูที่แข็งแกร่งตกใจและพุ่งเข้ามาล้อมเขา
　　จิตสังหารเอ่อล้นในแววตาซือหยูเขาไม่อยากจะแก้ปัญหาด้วยกำลัง แต่ในเวลานี้ เรื่องราวกำลังดำเนินไปในทิศทางตรงกันข้ามกับความปรารถนา
　　“พวกเจ้ากำลังหาที่ตาย!”
　　ซือหยูตะโกนอย่างเย็นชาเมื่อมองคนที่พุ่งมาทางเขาเขาขยับมืออัญเชิญสายธารพลังอสูรขนาดใหญ่มาที่ใต้เท้า จากนั้นมังกรอสูรร่างยักษ์ก็ได้กระโดดออกมาพร้อมกับร้องคำรามเสียงดังลั่น
　　คนที่พุ่งเข้ามาหาซือหยูเป็นแค่อสูรเนรมิตรขั้นหนึ่งเขาถูกพลังมังกรอสูรบดขยี้ในพริบตาเดียว ทุกอย่างจบลงก่อนที่เขาจะได้กรีดร้องด้วยซ้ำ
　　การโจมตีของซือหยูทำให้ยอดฝีมือมากมายตกตะลึงแต่อสูรเนรมิตรที่มีชื่อเสียงบางคนก็อย่างจะลองเสี่ยงโชคดู
　　“ฮื่ม!ข้าขอจัดการเจ้าเอง!”
　　อสูรเนรมิตรระดับสองคนหนึ่งตะโกนและปล่อยลำแสงบางๆ สิบสายออกมาจากนิ้วชี้ ลำแสงเล็ก ๆ เหล่านั้นทะลวงร่างมังกรอสูรราวกับพลังกระบี่
　　มังกรอสูรต่อสู้ขัดขืนแต่ก็มิอาจเป็นอิสระจากลำแสงพลังกระบี่ได้พลังอสูรเริ่มที่จะสลายไป มังกรอสูรร้องคำรามด้วยความแค้นยิ่งกว่าเดิมก่อนจะระเบิด แรงระเบิดทำให้ทั้งหอเคลื่อนย้ายกลายเป็นซาก
　　ซือหยูค่อนข้างใจเย็นเขายกมือขวาเรียกพลังกระบี่สีเงินมาที่มือ จากนั้นเขาก็ใช้คลื่นพลังกระบี่นั้นซัดออกไป
　　อสูรเนรมิตรระดับสองที่เพิ่งจะทำลบายมังกรอสูรสัมได้ถึงพลังสีเงินที่พุ่งเข้าใส่เขาอย่างรวดเร็วก่อนที่เขาจะมีเวลาได้ฉลองในชัยชนะ
　　“หายไปซะ!”
　　อสูรเนรมิตรระดับสองที่ไม่รู้เลยว่ากำลังเผชิญหน้ากับอะไรได้ใช้พลังของตัวเองในการต้านรับพลังกระบี่สีเงินของซือหยู
　　แต่เมื่อแสงสีเงินกระทบพลังของเขาลำแสงทั้งสิบก็แตกสลายราวกับฟองน้ำ
　　ร่างกายของเขาถูกแสงสีเงินทะลวงพร้อมขาดเป็นสองท่อนตั้งแต่เอว!
　　อสูรเนรมิตรระดับสองถูกฆ่าตายไปทั้งอย่างนั้นแม้แต่ดวงวิญญาณของเขาก็สลายหายไป　　หลังจากฆ่าไปสองซือหยูได้ข่มขวัญยอดฝีมือกลุ่มแรกไปหลายคน
　　สุดท้ายคนเหล่านี้ก็นึกขึ้นได้ว่าซือหยูคือคนแข็งแกร่งที่เคยต่อสู้กับเซียนมณีและสังหารจักรพรรดิกลืนอสูรที่เป็นนภาจรัสอันดับสอง!
　　ไม่มีใครสามารถประมาทกำลังของเขาได้!
　　ทุกคนต่างหวาดกลัวไม่มีใครกล้าก้าวเข้าหาเขาอีก!
　　“เจ้าพวกขี้ขลาด!มันจะเอาชนะยอดฝีมือจากทั้งเขตกลางได้ด้วยตัวคนเดียวเรอะ?”
　　บางคนเริ่มกล่าวปลุกใจ
　　ความโลภปรากฏในดวงตาของพวกเขาอีกครั้ง
　　ใครก็ตามที่ได้ฆ่าซือหยูจะสามารถเสนอตัวต่อหน้าราชาเขตกลางและบอกความปรารถนาของตนเองได้!นี่คือโอกาสสำหรับทุกคน　　ซือหยูอันตรายถึงขีดสุดแต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเอาชนะทุกคนที่นี่
　　ถ้าหากพวกเขาทุกคนลงมือจู่โจมซือหยูพร้อมกันเขาจะต้องหมดพลังในอีกไม่นาน
　　และคนที่โชคดีที่สุดในหมู่พวกเขาจะได้เป็นคนปิดฉาก
　　เทียบกับความเสี่ยงแล้วผลตอบแทนนั้นสูงจนยอดเยี่ยม!
　　“ใครจะเป็นใหญ่ในใต้หล้าขึ้นอยู่กับวันนี้!จัดการมันพร้อมกันเลย!”
　　เสียงอันโหดร้ายพยายามจะปลุกปั่นผู้คนอีกครั้ง
　　ยอดฝีมือเขตกลางที่เลือดร้อนเริ่มเข้าใกล้ซือหยูพวกเขากัดฟันแน่น ดวงตาร้อนดั่งเพลิง
　　หนึ่งสอง สาม…
　　หลายร้อยคนต่างพุ่งเข้าใส่ซือหยูจำนวนคนเหล่านี้มีทั้งจ้าวเทวะและอสูรเนรมิตรหลายสิบคน　　ในสายตาพวกเขาซือหยูมีค่าหัวอยู่มากมาย
　　ขณะนี้ยอดฝีมือนับไม่ถ้วนเองก็กำลังพุ่งตรงมายังหอเคลื่อนย้าย พวกเขาล้อมรอบซือหยูเป็นวงกลม
　　ในคนเหล่านี้ซือหยูสัมผัสพลังอันน่ากลัวได้มากมาย
　　ซือหยูยืนอยู่ที่ซากหอเคลื่อนย้ายและเหลือบมองยอดฝีมือมากมายที่พุ่งมาหาเขาด้วยดวงตาเฉียบคมดั่งมีด
　　ซือหยูหายใจเข้าลึกเขาเงยหน้าและวิ่งเข้าใส่ศัตรูอย่างไร้ความกลัว!
　　มังกรอสูรร่างยักษ์บินอยู่ด้านหลังพลังกระบี่ในมือขวาเริ่มแล่นผ่านพื้นที่
　　ยอดฝีมือจำนวนมากจากเขตกลางที่พุ่งเข้าใส่ซือหยูถูกฆ่าราวกับแมงเม่าที่บินเข้ากองเพลิง
　　แต่เมื่อความสูญเสียเกิดขึ้นมากขึ้นเพลิงความโลภของพวกเขาก็ยิ่งร้อนระอุขึ้น　　“เจ้าฆาตกรชั่วการฆ่าคนเขตกลางมากมายนับว่าอภัยให้ไม่ได้ ทุกคนมีสิทธิ์ฆ่ามัน! จะรออะไรกันอยู่? ฆ่ามัน!”
　　“คนที่ท่านราชาต้องการตัวย่อมเป็นคนชั่วช้าไม่ผิดแน่!ในฐานะบุรุษผู้เที่ยงธรรมแห่งเขตกลาง เราต้องฆ่ามันตามบัญชาแห่งเทพเพื่อช่วยคนบนโลกใบนี้!”
　　การจู่โจมของซือหยูไม่ได้ทำให้พวกเขาถอดใจแต่มันยังทำให้พวกเขามีจิตสังหารที่เร่าร้อนขึ้น พวกเขาพุ่งเข้าใส่ซือหยูต่อไปด้วยเหตุผลอันลักลั่นของตัวเอง
　　กลุ่มคนเหลวแหลกไร้หลักการเช่นนี้เรียกตัวเองว่ามีคุณธรรม!
　　ซือหยูแววตาเยือกเย็นเขามิได้สนใจความบ้าคลั่งของศัตรู เขาเพียงแค่สังหารต่อไป
　　เหล่าจ้าวเทวะและอสูรเนรมิตรมากมายถูกซือหยูสังหารด้วยพลังกระบี่บางคนโดนฆ่าและเสียแม้กระทั่งดวงวิญญาณ　　ไม่นานซากหอเคลื่อนย้ายก็ชุ่มโชกไปด้วยโลหิต มีคนเกินร้อยคนที่ถูกฆ่า ซากศพนอนเกลื่อนกลาด
　　คนเขตกลางไม่ได้เห็นการนองเลือดที่ต้องสูญเสียมากมายเช่นนี้มาหลายปีแล้ว
　　แม้กระนั้นศัตรูที่มากยิ่งกว่าก็ยังพุ่งตรงเข้าใส่ซือหยู!
　　มีคนมากขึ้นเรื่อยๆ ที่มิอาจทนแรงยั่วยวนต่อรางวัลและเข้าร่วมการนองเลือดนี้
　　ซือหยูกำลังจะถูกศัตรูเข้ากลืนกินราวกับเรือลำน้อยท่ามกลางคลื่นกระหน่ำ
　　ฉั่วะ!
　　เสียงดังลั่นมิติฉีกเหนือศีรษะพวกเขา พลังแข็งแกร่งมากมายเล็ดรอดออกมาจากรอยแยกมิตินั้น!
　　หนึ่งพลังมาจากจ้าวดินแดนมีดสวรรค์ที่กลับมามีชายแก่ผมขาวสามคนยืนอยู่ข้างกายเขา
　　เหล่าผู้คนตกใจเมื่อเห็นชายแก่ที่มีพลังมากมายและแข็งแกร่งพอๆ กับจ้าวดินแดน!
　　เมื่อเห็นสภาพของซือหยูตอนนี้จ้าวดินแดนมีดสวรรค์นั้นแปลกใจแต่ก็ยินดี
　　สุริยาทมิฬที่ซือหยูเคยใช้สู้กับเขานั้นน่ากลัวมากความกลัวยังอยู่ในใจเขาอยู่เลย
　　เมื่อเห็นว่าซือหยูกำลังจะหมดพลังเขาอดยิ้มอย่างน่าสยดสยองไม่ได้ ซือหยู ซือหยู! เจ้ากล้าเข้ามาในเขตกลางอย่างที่ราชาเขตกลางคิดว่าเจ้าจะมารึ? ครั้งนี้ เจ้าจะต้องตายอย่างไม่มีหลุมฝังศพ!
　　“เหล่าจ้าวดินแดนเอ๋ยใจเย็นลงก่อน รอดูการแสดงของมันเสียก่อน พอมันใกล้หมดแรงเท่าใด เราจะได้กำจัดมัน!”
　　จ้าวดินแดนมีดสวรรค์พูดพร้อมผายมือไปทางเหล่าชายแก่
　　ดูเหมือนว่าชายแก่ผมขาวทั้งสามจะเคยเป็นจ้าวดินแดนจากเขตกลางมาก่อนเมื่อพวกเขาออกจากตำแหน่ง บางคนเลือกที่จะออกจากเขตกลางและพยายามหาโอกาสปลดขีดจำกัดเพื่อกลายเป็นเซียน บางคนเลือกที่จะอยู่และกลายเป็นองครักษ์ประจำเมืองเขตกลาง
　　แน่นอนว่าจ้าวดินแดนมีดสวรรค์ไม่มีพลังเทียบกับพวกเขาได้เลยแม้แต่น้อย!
　　“มันแข็งแกร่งอย่างที่เจ้าพูดรึ?”
　　ผู้เฒ่าผิวคล้ำที่ยืนอยู่ด้านซ้ายถามและมองซือหยูหัวจรดเท้าอย่างละเอียดด้วยดวงตาเล็กเมื่อเขาเห็นบรรดาซากศพ เขาก็พูดไม่ออก
　　แววตาของพวกเขาเฉียบคมเสี้ยวพลังอัสนีขนวิหคที่เหลือยู่บนซากศพทำให้พวกเขาตกใจ
　　ชายแก่ทั้งสามเริ่มเคร่งเครียดเมื่อจ้องมองการต่อสู้ข้างล่าง
　　“ปล่อยให้พวกนั้นจู่โจมซือหยูต่อไป!จะปลอดภัยกว่าถ้าลงมือกับมันตอนที่มันหมดแรง”
　　“ต้านมันเอาไว้!มันกำลังจะหมดแรงแล้ว!”
　　คนที่ปลุกใจผู้คนตะโกนเสียงดังอีกครั้ง
　　ในเวลานี้ซือหยูหน้าซีดราวกับผี เขาฆ่ามากกว่าสามร้อยคนไปแล้ว
　　แต่ซือหยูก็เกือบจะใช้พลังทั้งหมดไปตอนนี้พวกเขาเห็นความเหนื่อยล้าบนใบหน้าของซือหยู
　　“ไอ้ฆาตกรตายไปซะ!”
　　สตรีอสูรเนรมิตรขั้นสามจู่โจมซือหยูเมื่อเขาฆ่าอสูรเนรมิตรขั้นสองคนหนึ่งไป
　　นางถอดปิ่นปักผมออกมาและลูบด้วยมือกระบี่ขนนกมากมายบินออกมาจากปิ่น
　　กระบี่ขนนกแต่ละเล่มเต็มไปด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวของอสูรเนรมิตรขั้นสี่มีพลังนั้นมากกว่าหนึ่งร้อยพลังกำลังพุ่งเข้าหาซือหยู เขาไม่มีที่ให้หลบซ่อน
　　ในเวลานี้ทุกคนพยายามต่อสู้อย่างสุดความสามารถ!