The Divine Nine Dragon Cauldron - ตอนที่ 1194 - ความลับของเทพทั้งมวล

DND.
　　“ขอบคุณท่านเทพขนนกกับอาจารย์หวังยิ่งนัก!”
　　คังเตี้ยยี่กำลังดีใจความเยือกเย็นแสดงผ่านแววตา
　　‘ตระกูลเทพตำราจะว่าอะไรข้าไม่ได้แล้ว!’
　　เขาคิด
　　“ท่านเทพขนนกข้ามีเรื่องจะรายงานกับท่าน!”
　　คังเตี้ยยี่กล่าว
　　คังเตี้ยยี่พูดต่อหลังจากซือหยูพยักหน้า
　　“ท่านเคยสงสัยว่าฉินเฟยเฉินรู้จุดอ่อนของท่านในคราที่แล้วด้วยวิธีการใดหรือไม่?”
　　“อืมม…ข้าได้ยินว่าตระกูลเทพตำรามีสมบัติล้ำค่านามว่าขุมทรัพย์เทพตำรามันมีความรู้ทั้งหมดบนโลกรวบรวมเอาไว้ มันรู้ความลับทุกอย่าง ฉินเฟยเฉินใช้มันรึ?”
　　คังเตี้ยยี่ตอบ
　　“ใช่แล้ว!ขุมทรัพย์เทพตำรารวบรวมทุกความรู้ที่เทพตำราคนก่อนหน้ามีและรู้ทุกสิ่ง หากใช้แล้วจะไม่มีความลับใดซ่อนจากขุมทรัพย์เทพตำราได้!”
　　“จะเป็นการดีหากท่านทำลายขุมทรัพย์เทพตำราเมื่อไปที่นั่นมิเช่นนั้นมันจะกลายเป็นภัยที่ร้ายแรงที่สุดสำหรับท่านเทพขนนก!”
　　ซือหยูเชี่ยวชาญการใช้กลอุบายถ้าฉินเฟยเฉินใช้ขุมทรัพย์เทพตำราจนล่วงรู้อุบายของเขา สักวันหนึ่งเขาจะมีภัยถึงชีวิตแน่!
　　ครั้งที่แล้วถ้าหากเหอหลูจูไม่แอบให้ข่าวกับเขา เขาก็คงจะตายไปแล้ว!
　　“ขุมทรัพย์เทพตำรารึ?”
　　ซือหยูเข้าใจภัยของสิ่งนั้นดีถ้าหากมันไม่ถูกกำจัด มันจะเป็นอันตรายใหญ่หวงสำหรับเขา
　　ยิ่งเป็นเรื่องงานชุมนุมเหล่าเทพที่จะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้
　　เรื่องการสมคบคิดระหว่างเขากับเทพจิงเป็นเรื่องใหญ่ที่มิอาจถูกเปิดเผยได้หากเทพทั้งร้อยคนรู้ พวกเขาจะต้องถูกจู่โจมจนตายไปทั้งคู่แน่นอน
　　ถ้าฉินเฟยเฉินได้ยินเรื่องเล่าและสืบเรื่องนี้ด้วยขุมทรัพย์เทพตำราเขาก็คงจะ…
　　ซือหยูกลัวจนเหงื่อไหลทำไมต้องมีของแบบนี้อยู่บนโลกกัน? มันไม่ควรจะมีอยู่เลย!
　　คังเตี้ยยี่มองรอบๆ และกระซิบ
　　“แท้จริงแล้วเทพทุกคนไม่พอใจมากที่ตระกูลเทพตำราสร้างขุมทรัพย์เทพตำราขึ้นมา เพราะความลับของพวกเขาจะอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลเทพตำราในทุกเมื่อ!”
　　“แต่ถ้าหากไม่มีเหตุผลอันดีพวกเขาก็จะไปทำลายมันเฉย ๆ ไม่ได้ หากท่านเทพขนนกคิดจะทำลายมัน อย่างน้อยก็จะไม่มีเทพคนไหนหยุด พวกเขาจะแเอบช่วยเหลือด้วยซ้ำ!”
　　อย่างนั้นเองรึ?ซือหยูแววตาเยือกเย็น เขามีความลับมากเกินไปที่มิอาจให้คนนอกล่วงรู้ได้ ขุมทรัพย์เทพตำราจะต้องถูกทำลายแม้จะต้องแลกกับทุกสิ่ง!
　　“เจ้าซือเรากำลังจะผจญภัยครั้งใหม่กับรึ?”
　　หวังยุ่นเสวียนยังไม่หายตื่นเต้นจากการที่ซือหยูสยบว่าที่เทพสองคนจากสำนักนรกก่อนที่เขาจะได้ยินว่าซือหยูกำลังจะทำเรื่องก้องโลกอีกครั้ง…และเขาก็ถามซือหยูในทันที!
　　“พาขุนพลเทพยักษ์ไปกับเราด้วย!เอาของขวัญชิ้นใหญ่ไปให้ฉินเฟยเฉินกันเลย!”
　　ซือหยูแสยะยิ้ม
　　ฟึ่บ!ฟึ่บ!
　　ทันใดนั้นคลื่นพลังอันแข็งแกร่งลูกใหญ่ได้แผ่ออกมาจากบางแห่งอันไกลโพ้นลูกหลานเทพได้กลับมาแล้ว
　　ซือหยูตาลุกวาวเขาแอบสั่งจินกังให้แกล้งทำเป็นหนีเพราะพ่ายแพ้
　　จินกังที่เป็นมือสังหารนั้นแสดงได้อย่างสมบูรณ์แบบเขาบินถอยหลังพร้อมกระอักเลือด จากนั้นจึงพุ่งตัวลงไปกับพื้นราวกับถูกพลังอันรุนแรงซัดใส่
　　จินกังรีบลุกขึ้นร้องคำราม
　　“ซือหยู!อย่าแม้แต่จะคิดหยุดข้าไม่ให้สังหารลูกหลานเทพทุกคนในวันนี้!”
　　จินกังหนีต่อไป
　　ซือหยูกับหวังยุ่นเสวียนทำสีหน้า‘ตึงเครียด’ เมื่อตะโกน
　　“ถ้ามีพวกข้าสองคนอยู่วันนี้นี่ก็คือการเดินทางแบบไม่มีวันกลับของพวกมือสังหารสำนักนรกอย่างเจ้า!”
　　ฟึ่บ!ฟึ่บ!
　　ทั้งสองกระโดดขึ้นขุนพลเทพยักษ์และควบคุมยักษ์ให้วิ่งตามไป
　　แม้ขุนพลเทพยักษ์จะมีขนาดมหึมามันกลับเคลื่อนไหวได้คล่องแคล่วอย่างคาดไม่ถึง ความเร็วของมันเร็วพอ ๆ กับว่าที่เทพขั้นต้น
　　ขุนพลเทพยักษ์สูงหมื่นศอกคืออาวุธประหลาดที่หวังยุ่นเสวียนสร้างขึ้นมาจากพิมพ์เขียวโบราณที่ขุดค้นเจอ
　　ในพิมพ์เขียวอาวุธนี้ถูกเรียกว่าขุนพลเทพยักษ์ แม้จะเป็นระดับต่ำสุดก็น่าสะพรึงกลัวพอ ๆ กับว่าที่เทพ หากมีวัตถุดิบมากพอ ไม่เป็นปัญหาเลยที่จะสร้างว่าที่เทพขั้นสูงขึ้นมา
　　น่าเสียดายที่วัตถุดิบเหล่านั้นเป็นของมีค่าหายากแห่งธารดารามาหมื่นปีแล้วบ้างก็สูญหายไปจากแผ่นดิน จะหาได้ก็ต้องเดินทางท่องจักรวาลออกไป
　　ซือหยูให้ความสนใจไปที่ชื่อของวัตถุดิบเหล่านั้น
　　ไม่นานหลังจากพวกเขาขึ้นขุนพลเทพยักษ์ลูกหลานเทพที่เดินทางกลับมาก็พุ่งเข้ามาหา
　　“เทพขนนกเกิดอะไรขึ้น?”
　　เจิ้งหยวนชิงที่ควรจะเป็นผู้นำลูกหลานเทพสีหน้าตึงเครียดนางพูด
　　“ข้าสัมผัสพลังว่าที่เทพได้”
　　ซือหยูตอบกลับด้วยสีหน้าหม่นหมอง
　　“ใช่!ข้าเจอว่าที่เทพสองคนจากสำนักนรก พวกมันตามเจ้าไป เราเลยต่อสู้ครั้งใหญ่กับมัน หนึ่งในนั้นพ่ายแพ้ต่อข้า แต่เจ้านี่กำลังหนี!”
　　ตามพวกเราไปรึ?สีหน้าเจิ้งหยวนชิงเริ่มโกรธเกรี้ยว
　　สำนักนรกเป็นตัวตนที่น่ากลัวแค่การกล่าวถึงก็ทำให้คนกลัวได้แล้ว
　　และซือหยูก็พูดว่าพวกนั้นเป็นว่าที่เทพนอกจากเจิ้งหยวนชิงก็ไม่มีใครในเหตุการณ์ที่จะต่อสู้ได้ ทุกคนจะต้องตายอย่างแน่นอน!
　　เมื่อรู้ว่าหนึ่งคนหนีไปได้พวกเขาก็ลืมสงสัยไปว่าซือหยูเอาชนะหนึ่งคนได้อย่างไร
　　แต่เป็นเจิ้งหยวนชิงที่มองซือหยูด้วยความสงสัยแต่นางเป็นผู้คุมกฎอาวุโส นางจะไม่นั่งรอและไม่ทำอะไรเมื่อมือสังหารจากสำนักนรกได้บุกรุกเข้ามายังพันธมิตรบูรพา
　　“ข้าทำฆ่ามือสังหารคนนั้นกับเจ้า!”
　　หยางไท่ลูบคางเขาเป็นคนเดียวที่รู้ว่ามือสังหารสองคนนั้นไม่ได้มาสังหารลูกหลานเทพ แต่เป็นซือหยูคนเดียว
　　เมื่อเห็นว่าซือหยูหลอกเหล่าลูกหลานเทพหยางไท่ก็ได้แต่หัวเราะในใจ
　　“เจ้าหมอนี่กำลังคิดอะไรสนุกๆ อีกแล้ว! หึหึ ข้าขอตามไปดูก็แล้วกัน”
　　“พวกเจ้าที่เหลือมุ่งหน้าไปโลกใกล้เคียงและขอความคุ้มครองจากเทพเดี๋ยวนี้! เราจะไปล่ามือสังหารสำนักนรก!”
　　เจิ้งหยวนชิงสั่งสลายตัวคนและไล่ตามมือสังหารไปพร้อมกับซือหยูหวังยุ่นเสวียน และหยางไท่
　　ข่าวแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วราวกับไฟลามทุ่ง
　　“เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!เจ้าได้ยินหรือไม่? มือสังหารว่าที่เทพจากสำนักนรกมาที่พันธมิตรบูรพาและกำลังจะล้างบางลูกหลานเทพ แต่ก็มีหนึ่งคนถูกเทพขนนกสยบเอาไว้ได้ ส่วนอีกคนบาดเจ็บสาหัส!”
　　“อะไรนะ?มือสังหารจากสำนักนรกเรอะ?”
　　“หา?เทพขนนกแข็งแกร่งขนาดนั้นเชียวหรือ? เขาถึงกับสยบว่าที่เทพจากสำนักนรกได้?”
　　“ไม่อยากเชื่อเลยเทพขนนกยิ่งใหญ่ถึงเพียงนั้นหรือ?”
　　“ทำไมจะเป็นไปไม่ได้เล่า?ข้าได้ยินว่าเทพขนนกแปลงกายเป็นมังกรสีทองและเอาชนะปู้หลูยี่อย่างง่ายดาย! เขาคือเทพเก้ามังกรที่กลับมาเกิดใหม่ตัวจริง!”
　　“เอาเถอะแล้วเทพเก้ามังกรมันคืออะไรกัน? ทำไมข้าถึงไม่เคยได้ยินมาก่อน?”
　　“ช่างมันเถอะน่า!เขาจะต้องเป็นเทพที่แข็งแกร่งที่สุด พันธมิตรบูรพาผ่านมาหลายล้านปี ได้เห็นการกำเนิดเทพมามากมาย จะแปลกหรือที่ไม่มีใครรู้จักสักคน?”
　　“หยุดเหลวไหลได้แล้ว!มือสังหารสำนักนรกที่เทพขนนกกำลังไล่ล่าอยู่ที่ไหนกัน?”
　　“ข้าได้ยินว่าเขาหนีไปทางโลกเทพตำรา!”
　　…
　　ด้านในห้องลับของเรือนตระกูลเทพตำราณ โลกเทพตำรา
　　ผั่วะ!
　　ฉินเฟยเฉินสีหน้าดำมืดเขาตบโต๊ะอย่างแรง
　　“พวกขยะเอ้ย!มันเป็นแค่อสูรเนรมิตร ทำไมว่าที่เทพสองคนถึงเอาไม่อยู่กัน? หนึ่งคนถูกจับเป็นข้ารับใช้ ส่วนอีกคนกำลังถูกตามล่า!”
　　อู๋โจวที่อยู่ข้างๆ ไม่กล้าหายใจ หัวใจเขาเต้นแรงด้วยความกระสับกระส่าย
　　สำนักนรกมักจะขึ้นชื่อในเรื่องของการไม่พลาดในภารกิจ…ได้ทำภารกิจล้มเหลว!
　　แต่ที่สำคัญไม่ใช่การล้มเหลวแต่เป็นวิธีที่พวกเขาล้มเหลวต่างหาก!
　　เพราะอะไรมือสังหารจากสำนักนรกถึงเลวร้ายกว่ามือสังหารทั่วไป?หลังจากแพ้ พวกเขากลับหันไปพึ่งพิงเป้าหมายที่ควรจะสังหารแทน!
　　อู๋โจวเงียบอยู่นานก่อนจะกล่าว
　　“นายน้อยนี่ไม่ใช่เวลามาห่วงเรื่องสำเร็จหรือล้มเหลว เราต้องห่วงเรื่องตำแหน่งของจินกัง!”
　　“อะไรของเจ้า?จินกังจะอยู่ที่ไหน ข้าต้องสนใจด้วยรึ?”
　　อู๋โจวตอบอย่างเคร่งเครียด
　　“นายน้อยจินกังมาถึงโลกของพวกเราแล้ว มันกำลังจะมาที่ตำหนักเรา”
　　ฉินเฟยเฉินคิด
　　“มือสังหารไม่ควรจะเปิดโปงนายจ้างไม่ใช่รึ?แล้วสำนักนรกก็ไม่เคยเปิดเผยข้อมูลของผู้ว่าจ้างกับมือสังหารที่ทำภารกิจเลย!”
　　เมื่อคิดได้ดังนั้นฉินเฟยเฉินไม่ได้โล่งใจ เขาคิดต่อไป
　　“ถ้าเช่นนั้นทำไมมันถึงมาที่โลกของพวกเราเล่า?”
　　อู๋โจวตอบ
　　“นายน้อยจะต้องเป็นฝีมือซือหยูแน่! ไม่รู้เหตุผลกลใด พอมันหนี จินกังก็อ้างว่ามาพันธมิตรบูรพาเพื่อสังหารลูกหลานเทพทุกคน มันแปลกมาก!”
　　ฉินเฟยเฉินเคร่งเครียดเขาพูดในครู่สั้น ๆ ต่อมา
　　“รอดูก่อนเถอะ!ขุมทรัพย์เทพตำราถูกใช้ไปแล้ว ต้องรอเวลาสักระยะจนกว่าจะใช้ได้อีกครั้ง ถึงตอนนั้นเราจะรู้ความตั้งใจของซือหยู”
　　อู๋โจวพยักหน้าช้าๆ
　　“เราจะต้องใช้ขุมทรัพย์เทพตำราเพื่อสืบเรื่องซือหยูในคราวหน้า!ข้ารู้สึกอยู่เสมอว่ามันเป็นคนลึกลับเกินไป มันจะต้องมีความลับที่น่าตกใจซ่อนเอาไว้อยู่แน่”
　　ฉินเฟยเฉินพูด
　　“จะใช้ขุมทรัพย์เทพตำราสักครั้งก็สิ้นเปลืองมากพอแล้วโดยเฉพาะใช้กับมัน…แต่เอาเถอะ เราต้องคำนวนความไม่แน่นอนกับความลับมากมายของเหล่าเทพเพื่องานชุมนุมเทพในครั้งนี้อยู่แล้ว เราต้องรู้ความลับของมัน”
　　ทันทีหลังจากนั้นก็มีคนมารายงานที่นอกประตู
　　“นายน้อยแย่แล้ว! มือสังหารจินกังจากสำนักนรกบุกเข้ามาในตำหนักของเราและฆ่าคนของเราไม่เลือกหน้า! นายน้อยสี่ นายน้อยเจ็ดและนายน้อยเก้าตายหมดแล้ว!”
　　อะไรนะ?!ฉินเฟยเฉินซัดหมัดลงบนโต๊ะและลุกขึ้นยืน
　　มือสังหารสำนักนรกมาถึงที่นี่จริงๆ!
　　“สั่งการลงไปให้ผู้อาวุโสว่าที่เทพในตระกูลมาปกป้องข้า แล้วก็ส่งข้อความหาเทพเซียนคันฉ่องให้นางลงมือ!”
　　ฉินเฟยเฉินตะโกนอย่างต่อเนื่อง
　　ฟึ่บ!
　　ไม่นานนักว่าที่เทพชราก็ปรากฏตัวหน้าฉินเฟยเฉิน
　　เขาเป็นคนตระกูลฉินเช่นกันเขาคือว่าที่เทพที่ถูกสร้างขึ้นมาจากจิตวิญญาณเทพของว่าที่เทพอื่น แต่เพราะมันไม่ใช่พลังของเขาเอง เขาจึงมีพลังเพียงระดับต้น
　　“จากนี้ไปอย่าห่างจากข้าแม้แต่ครึ่งก้าว ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม!”
　　ฉินเฟยเฉินรักชีวิตของตัวเองมากลูกหลานเทพตำราคนอื่นนั้นไม่สำคัญกับเขา
　　“ขอรับนายน้อย”
　　“ออกไปดูกันเถอะ!”
　　หลังจากออกจากห้องลับชายร่างกำยำคนหนึ่งกำลังตามล่าสังหารคนตระกูลฉินไปทั่วตำหนัก
　　ลูกหลานเทพตำราราวแปดคนตายไปแล้วเหลือเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
　　จินกังฆ่าทุกคนที่ขวางทางเขาแต่เมื่อเขาเห็นฉินเฟยเฉินและว่าที่เทพด้านหลัง เขาก็ไม่สนใจและทำการล้างบางตระกูลฉินต่อไป
　　ฉินเฟยเฉินเหมือนถูกกรีดแทงหัวใจเมื่อมองซากศพที่กระจายไปทั่วตำหนัก!
　　“นายน้อยได้โปรดให้ข้าฆ่ามันเถอะ มิเช่นนั้นลูกหลานเทพตำราทั้งหมดจะถูกฆ่า”
　　เมื่อเห็นเหตุการณ์จิตสังหารในตัวชายแก่พวยพุ่งขึ้นมา