The Divine Nine Dragon Cauldron - ตอนที่ 1209 - โลกเสี้ยววิญญาณ

　　เมื่อได้ข้อมูลที่เจิ้งหยวนชิงเตรียมไว้ให้อสูรที่เทพรากษสคิดจะช่วยก็คือบุตรของเทพรากษสที่มีโลหิตอสูรผสมอยู่ด้วยนั่นเอง!
　　เจิ้งหยวนชิงหันไปมองตาซือหยูก่อนจะรายงานเรื่องใหญ่อีกเรื่อง
　　“ขุมทรัพย์เทพตำราเองก็ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อตระกูลเทพรากษสได้ตกลงกับตระกูลเทพเซียนคันฉ่องและตระกูลเทพตำราเมื่อไม่กี่ยุคก่อน”
　　“ด้วยความสนับสนุนของเทพรากษสขุมทรัพย์เทพตำราจึงถูกสร้างขึ้นสำเร็จ มันใช้เพื่อกุมความลับเทพทั้งหมดเพื่อที่จะได้รู้จุดอ่อนไว้ใช้เล่นงาน ช่างน่าเกลียดนัก!”
　　เหล่าเทพหนาวสั่นที่แผ่นหลังเมื่อได้ยินเรื่องการกำเนิดของบุตรเทพรากษสและเทพอสูร
　　ถ้าหากเทพรากษสเผยจุดอ่อนของพวกเขาต่อเผ่าอสูรล่ะก็…
　　เพียงแค่คิดก็ทำให้เทพทั้งหลายเจ็บแค้นแล้ววิกฤติครั้งใหญ่กำลังจะมา
　　เทพหลายคนมีจุดอ่อนสำคัญถ้าหากเผ่าอสูรรู้ พวกเขาจะถูกกำจัดอย่างง่ายดาย
　　“ตระกูลเทพตำรามันคิดชั่ว!”
　　เทพหลายคนมิอาจข่มความโกรธแค้นในใจได้อีกแล้วแม้ว่าจะมีฑากิณีผู้เป็นเทพแห่งความรักดั่งพระมารดาอยู่ก็ตาม
　　“เราควรจะทำลายขุมทรัพย์เทพตำราตั้งแต่แรกแต่เพราะเทพรากษสเตือน เราเลยไม่ทำอะไร! แต่เป็นนางนั่นแหละที่เป็นตัวการ!”
　　“พวกมันเป็นตระกูลเทพไม่รู้สำนึกอยู่กินโดยใช้ทรัพยากรของเราเพื่อประทุษร้ายแก่แผ่นดิน! พวกมันควรตายหนึ่งพันหน!”
　　…
　　เหล่าเทพพากันโกรธแค้นซือหยูพูดเสริม
　　“ข้าเกรงว่าจะไม่มีเทพที่เกี่ยวข้องแค่เพียงสามเมื่อครู่ก่อน เทพรากษส เทพเซียนคันฉ่อง เทพวารี และเทพศิลาได้ไล่ล่าข้าพร้อมกับมาขวางทาง พยายามหยุดข้าไม่ให้เปิดเผยความจริงกับเทพทุกท่าน!”
　　“เทพทุกคนควรผ่านการสืบสวนเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์พวกเศษขยะแก่พันธมิตรบูรพาจะต้องถูกถอนรากถอนโคน!”
　　เทพวารีกับเทพศิลาก็มีส่วนด้วยรึ?โทสะของพวกเขาระเบิด
　　พวกเขาไม่เคยคิดว่าเผ่าอสูรจะมีอิทธิพลต่อพันธมิตรบูรพาถึงเพียงนี้!
　　เทพทุกคนหันมองฑากิณีรอให้นางตัดสินใจเป็นคนสุดท้าย
　　ฑากิณีเหลือบมองเทพทุกคนพร้อมกับถอนหายใจเบาๆ
　　“พวกเราเป็นเทพจำเป็นแล้วหรือที่จะต้องหันคบดาบใส่กันและกัน?”
　　แต่คำพูดของนางไม่ทำให้ผู้ใดคล้อยตามอีกแล้ว　　ครั้งนี้เหล่าเทพมิอาจทนความเห็นอกเห็นใจของฑากิณีได้อีก
　　เหล่าเทพพูดตามๆ กัน
　　“เผ่าอสูรมิได้น่าชิงชังแต่ที่ชิงชังคือพวกคนโสโครกในเผ่าอสูรที่แปลงกายเป็นพวกเดียวกับเรา ฑากิณี หากท่านทำไม่ได้ เราจะรับผิดชอบกำจัดพวกชั่วช้าเอง!”
　　เมื่อมีเทพหนึ่งคนเอ่ยปากเทพอีกสองคนก็พูดออกมา แม้ว่าฑากิณีจะไม่อยากคิดร้าย นางก็ทำได้แค่พูด
　　“ก็ได้เราจะทำตามกฎของพันธมิตร!”
　　ซือหยูจ้องมองฑากิณีและเย้ยหยันในใจพระแม่ผู้นี้รู้แล้วว่ามิอาจพลางศัตรูในพรรคพวกต่อหน้าเหล่าเทพได้แล้วรึ?
　　ถ้าหากพวกเขาไม่พบคนทรยศเร็วกว่านี้คนพวกนี้จะบ่อนทำลายจากภายในและสังหารทุกคนจนสิ้นเมื่อเผ่าอสูรรุกรานมาด้วยกำลัง
　　ถึงตอนนั้นฑากิณีจะมีโอกาสได้แสดงความรักอันเปี่ยมไปด้วยเมตตาของนางต่อทุกคนหรือ?
　　เมื่อซือหยูถูกใส่ร้ายว่าสังหารฉินคั่วเมื่อครู่ก่อนฑากิณีมิได้ให้อภัยหรือเมตตาแก่เขา นางใช้นามแห่งพันธมิตรเป็นข้ออ้างแทนยตัวเอง
　　‘นางเมตตาก็แค่กับศัตรูแต่ไร้ปรานีกับคนฝ่ายตัวเอง หึ! พระมารดาปากว่าตาขยิบเอ้ย!’
　　ซือหยูคิด
　　แต่ซือหยูรู้ว่านี่ไม่ใช่เวลาอันเหมาะสมที่จะเผยความคิดร้ายต่อฑากิณี
　　เมื่อเทพทำการสืบสวนจะมีสิ่งใดที่พวกเขาหาไม่เจอเล่า?
　　นอกจากรู้ถึงความเกี่ยวข้องของเทพวารีและเทพศิลาแล้วพวกเขายังพบว่ามีเทพอีกสามคนที่เกี่ยวข้องกับคดีนี้
　　เทพทั้งสามหวังว่าจะรอดพ้นจากโทษทั้งสามทำได้แค่หนีในวาระสุดท้ายเมื่อถูกจับได้　　ซึ่งในเวลาต่อมาก็ชัดเจน…ทั้งสามถูกสังหารโดยเหล่าเทพที่โทสะเต็มกายร่างกายและดวงวิญญาณแหลกสลายไปพร้อมกัน!
　　โลหิตสีทองหลั่งรินบนโลกสามใบไม่หยุดหย่อน
　　ทั้งพันธมิตรกำลังอยู่ในความกลัวตื่นตระหนก และเศร้าหมอง
　　เทพผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหก…ดับสูญภายในวันเดียวกัน!
　　โลหิตละเลงไปทั่วพันธมิตรอย่างที่ซือหยูกล่าไว้ว่าเขาจะทำให้พิรุณโลหิตเทพหลั่งชะโลมล้างมลทินให้พันธมิตรร้อยเทพ
　　ในขณะเดียวกันตระกูลเทพทั้งหกยังถูกกวาดล้าง!
　　ทายาทถูกสังหารในทันทีไม่เหลือแม้แต่คนเดียว!
　　การนองเลือดที่ไม่เคยเห็นมาหลายยุคสมัยได้เกิดขึ้นในพันธมิตรบูรพา
　　ที่น่าเสียดายที่สุดก็คือเทพรากษสที่เป็นตัวการได้หนีไปยังจักรวาลเวิ้งว้างด้วยเรือกระดูกเทพที่ปล้นจากท่าและเหล่าเทพตามล่านางไม่ทัน
　　เทพรากษสที่เป็นอันดับสี่มีพลังน่ากลัวเพียงใดคงไม่ต้องอธิบายถ้าหากนางซุ่มโจมตีระหว่างรอคนที่ตามล่าก็ต้องใช้เทพหลายคนถึงจะรับมือนางได้
　　เพื่อที่จะกำจัดภัยพันธมิตรต้องจัดกลุ่มเทพเก้าคนเพื่อตามล่าผ่านเรือกระดูกเทพ นำโดยเทพการค้าและเทพเจิ้ง
　　ขณะที่เหล่าเทพทุกคนต่างตื่นเต้นในการตามล่านางมีเทพคนเดียวเท่านั้นที่ไม่เต็มใจแม้สักนิดเดียว ดูจากสีหน้าหม่นหมองของเขา
　　“ทำไมจะต้องเอาข้าไปด้วยกัน?!”
　　ซือหยูไม่ชอบใจนัก
　　ในการประชุมเทพทุกคนซือหยูถูกเลือกให้เป็นหน่วยตามล่าผู้มีเกียรติด้วยผลคะแนนเก้าสิบเก้าคะแนน โดยมีซือหยูเพียงคนเดียวที่ปฏิเสธ　　เหล่าเทพยิ้มแย้มพวกเขาจงใจเมินสีหน้าของซือหยู
　　พวกเขาทำแบบนี้ก็เพราะว่ากังวลที่จะทิ้งซือหยูไว้ในพันธมิตรบูรพา!
　　เพียงแค่สองปีเกิดความปั่นป่วนวุ่นวายในพันธมิตรมากเพียงใดกัน? ก่อนหน้านี้ เขาได้เริ่มสงครามระหว่าเทพกระเรียนและเทพจิง และตอนนี้เขากำลังก่อสงครามและสังหารเทพไปหลายคน
　　ถ้าหากไม่มีใครจับตามองเขาพวกเขาก็เกรงว่าเมื่อพวกเขาออกจากพันธมิตรไป ซือหยูจะทำเรื่องใหญ่แก่พันธมิตรอีก
　　แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ทั้งกลัวและชอบ ‘ภัยพิบัติ’ ที่ซือหยูก่อขึ้นมาในเวลาเดียวกัน ดังนั้นจึงเป็นการดีที่สุดที่จะพาซือหยูไปในหน่วยล่าด้วย
　　เจิ้งหยวนชิงย่อตัวเท้าคางหน้าซือหยู
　　“อย่าอารมณ์เสียไปเลยน่าเราต้องเดินทางไกลในระหว่างการล่านี้ จักรวาลกว้างใหญ่ มิได้มีแค่พันธมิตรบูรพา”
　　นางปลอบเขาด้วยรอยยิ้ม
　　ทายาทเทพหลายคนเข้าร่วมการล่านี้ด้วยเช่นกันพวกเขามิได้สร้างความได้เปรียบอันใด แต่พวกเขาจะได้ประสบการณ์กลับไปแน่นอน
　　ซือหยูไม่พอใจเท่าใดนักเขาคิดหาวิธีรับมือกับโลกทั้งหกใบและเทพรากษส แต่ถูกพาตัวมาขณะที่วางแผนนั้นเป็นสิ่งที่เขาเข้าใจไม่ได้เลย
　　เจิ้งหยวนชิงหัวเราะเมื่อมองหน้าซือหยูนางเหลือบมองฉินเฟยเฉินที่ถูกมัดทั้งตัวและทำลายพลัง นางกระพริบตาอันน่ารัก
　　“นี่ทำไมเจ้าถึงไว้ชีวิตมันกันเล่า?”
　　ทายาทเทพทุกคนที่เกี่ยวข้องล้วนต้องโทษประหารถึงแม้ว่าฉินเฟยเฉินจะเป็นคนที่มีความผิดสูงสุด ซือหยูก็ขอให้ไว้ชีวิตเขา
　　ซือหยูตอบ
　　“เจ้าไม่ได้ยินที่ข้าพูดรึ?วัชพืชทั้งหมดต้องถูกถอนรากถอนโคน พวกชั่วช้าต้องถูกจัดการให้สิ้นซาก เจ้าลืมไปแล้วหรือว่าเทพตำรายังลอยนวลอยู่?”
　　“เจ้ารู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนรึ?”
　　เจิ้งหยวนชิงถามด้วยความสงสัย
　　ซือหยูฉีกยิ้ม
　　“ถ้าข้าคิดถูกเราจะเจอรอยเท้ามันพร้อมกับเทพรากษสนั่นแหละ!”
　　“ที่ไหนล่ะ?”
　　เจิ้งหยวนชิงกระตือรือร้นขึ้นมาทันที
　　นางเชื่อว่าซือหยูปิดบังอะไรบางอย่างจากนางอยู่ประสบการณ์ที่เจอซือหยูมาโดยตลอดได้พิสูจน์กับนางแล้วว่าการคาดเดาของซือหยูนั้นไม่เคยพลาด!
　　“ที่โลกเสี้ยววิญญาณ!”