The Divine Nine Dragon Cauldron - ตอนที่ 605

ฮงหลวนตกอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลม นางกัดฟันเรียกชั้นแก้วสีครามออกมาปกคลุมร่าง วิญญาณของนางกลายเป็นแก้วทันที

ปั้ง!

เสียงแก้วแตกดังทั่วร่างแก้ววิญญาณของนาง ร่างนั้นแตกเป็นเสี่ยงๆปลิวว่อนไปทั่ว

“ก็ดี! เจ้าเป็นคนแรกที่บังคับให้ข้าต้องทำลายวิญญาณตัวเอง”

เสียงสะท้อนของฮงหลวนดังมาจากเหล่าเศษแก้ววิญญาณที่แตก มันเต็มไปด้วยความกลัว โศกเศร้า และความชิงชัง

“ข้าจะกลับไปบอกเรื่องนี้กับร่างจริงของข้า และถ้าหากร่างของข้าลงมาที่นี่ ตอนนั้นก็อยากจะรู้นักว่าเจ้าจะทำยังไง”

นางเป็นแค่ส่วนหนึ่งของวิญญาณฮงหลวน และเพราะการแทรกแทรงของสมบัติภูติอย่างกระโจมเทพสวรรค์ ฮงหลวนตัวจริงที่อยู่ด้านนอกจึงยังไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นที่นี่

แต่ถ้าหากส่วนของวิญญาณนางหนีกลับไปถึงร่างจริงได้ ฮงหลวนตัวจริงจะได้รู้ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับนาง แม้กระโจมเทพสวรรค์จะป้องกันไม่ให้จ้าวเทวะเข้ามาที่นี่ได้ แต่มันอาจจะป้องกันอสูรเนรมิตรไม่ได้ก็ได้ ถ้าหากอสูรเนรมิตรมาถึงที่นี่จริงๆ แม้แต่ซือหยูร่างมืดก็คงถูกทำลายล้างไปด้วย!

เศษแก้ววิญญาณนับไม่ถ้วนบินไปยังทุกทิศทาง เป็นไปไม่ได้แน่ที่จะไล่ล่าหรือขัดขวางจนครบ

“มิติวิญญาณ!”

ดวงตาสีเลือดของซือหยูร่างมืดเปลี่ยนเป็นสีขาวราวหิมะ มังกรขาวถูกแทนที่ในแววตาชั่วครู่ ในระยะเวลานี้ สิ่งรอบข้างได้เปลี่ยนแปลงไปมหาศาล

ซือหยูร่างมืดอยู่ในมิติสีขาวหิมะและเศษแก้ววิญญาณที่กำลังหนีก็อยู่ในระยะของมิติแห่งนี้ มิติขาวปิดผนึกเอาไว้ เศษทุกเสี้ยวถูกขังไว้ภายใน

“มิติที่สร้างจากวิญญาณของเจ้าเรอะ? ฮึ่ย! เจ้าทำได้ยังไง? นี่เป็นวิชาเฉพาะร่างวิญญาณโบราณตระกูลวิญญาณ”

ฮงหลวนตกใจมาก

ซือหยูร่างมืดฟันมือ เศษแก้ววิญญาณทั้งหมดเข้ามารวมตัวกัน พวกมันก่อตัวเป็นวิญญาณแก้วที่เต็มไปด้วยรอยแตก ไม่เหลือแม้แต่เศษเดียวที่หลงเหลือ เศษวิญญาณทั้งหมดถูกเขาเอาไป

ซือหยูคือตัวตนเทพในมิติแห่งนี้ ดังนั้นเขาจึงควบคุมทุกสิ่งได้ดั่งใจนึก ความชิงชังและความโศกเศร้าประทับใบหน้าฮงหลวน มันทั้งหวาดกลัวและทุกข์ทน

“หึหึ…”

ซือหยูร่างมืดยิ้มและกัดนาง เขากลืนนางลงไป

“อ๊ากกก!”

กร้วม! กร้วม!

เสียงกรีดร้องอันเจ็บปวดดังก้องไปทั่วและหยุดลงขณะที่วิญญาณของอสูรเนรมิตรถูกกลืนกิน หลังจากที่เขากินส่วนของวิญญาณฮงหลวนไปแล้ว ซือหยูร่างมืดได้ยิ้มอย่างพอใจออกมา

วิบัติอัสนีทำลายล้างพุ่งลงมาเมื่อเสียงหัวเราะของเขาดังก้องนภา

ปั้ง!

เสียงระเบิดดังมาพร้อมกับสายฟ้า มิติวิญญาณที่รับสายฟ้ารุนแรงเริ่มที่จะพังทลายลง พื้นที่รอบข้างเริ่มกลับมาเป็นดังก่อน ความค่างเดียวก็คือตอนนี้มีสัตว์ตัวเล็กที่ร่างกายเต็มไปด้วยสายฟ้ากำลังแยกเขี้ยวจ้องมองซือหยู

นี่คือจิตวิญญาณสายฟ้าที่มีคุณธรรมสูงสุดในโลก กลับกันนั้น ซือหยูร่างมืดคือความชั่วร้ายสูงสุด! ดังนั้นจิตวิญญาณสายฟ้าจึงต้องการที่จะทำลายเขา!

“จิตวิญญาณวิบัติอัสนี…หึหึ!”

ซือหยูหัวเราะแบะฟันมือไปที่พื้น

ฟึ่บ!

เลือดเนื้อลอยออกมาจากพื้น มันคือซากศพของจางซื่อเหลียน!

สร้อยทมิฬลอยออกมาจากกองเลือดเนื้อของนาง ซือหยูคว้ามันไว้ด้วยมือและกดดัชนีขยี้มันจนแหลก บอลแสงมากมายลอยออกมา

นี่คือสายใยมังกรและภาพเขียนทัณฑ์ภูติสุริยา ต้นอ่อนไผ่เงินกล้วยไม้สวรรค์ และต้นแบบสมบัติภูติ ตราสายฟ้าห้าธาตุ!

ซือหยูถือตราสายฟ้าห้าธาตุไว้แน่น

“ต้นแบบสมบัติภูตินี่…มันยังขาดวิบัติอัสนี…ซึ่งก็คือเจ้านั่นแหละ!”

พลังของตราสายฟ้าห้าธาตุจะขึ้นอยู่กับสายฟ้าที่ถูกกักเก็บภายใน เหตุที่มันมิการแสดงพลังได้เต็มที่ก็เพราะมันยังขาดวิบัติอัสนี ดังนั้นแล้วจิตวิญญาณสายฟ้าที่มีวิบัติอัสนีนี้จึงเป็นส่วนประกอบชั้นเยี่ยม!

ดูเหมือนว่าจิตวิญญาณสายฟ้าจะเข้าใจคำพูดของซือหยู มันรู้แล้วว่าตัวเองตกอยู่ในอันตราย มันกลอกตาและรีบบินหนี เพราะร่างมันเป็นแค่ส่วนของสายฟ้า มันจึงมีระดับการเคลื่อนไหวที่บ้าคลั่งกว่าสิ่งใด มันหายลับไปในระยะแสนลี้ในพริบตาเดียว!

ซือหยูเพียงแค่ถอนหายใจแรง แสงสีเลือดล้อมรอยกาย เขายักย้ายตัวเองไปถึงตัวจิตวิญญาณสายฟ้าในพริบตาเดียว เขาหัวเราะอย่างชั่วร้ายและปล่อยหมัดเข้าใส่มัน

จิตวิญญาณสายฟ้าร้องคำรามพร้อมกับพ่นบอลสายฟ้าสีเลือดออกมาจากปาก บอลสายฟ้ามีพลังทำลายล้างที่แม้แต่จ้าวเทวะต้องกลัว แต่ซือหยูร่างมือเพียงแค่กดฝ่ามือไปบดขยี้มัน

จิตวิญญาณสายฟ้ากรีดร้องอย่างเจ็บปวด มันถูกบดขยี้แนบพื้นโดยซือหยูร่างมืด อสูรที่มีพลังไร้เทียมทานถูกทำลายเพียงไม่กี่กระบวนท่าจากจิตวิญญาณสายฟ้า แต่เมื่อเผชิญหน้ากับซือหยู จิตวิญญาณสายฟ้ามิอาจรับได้แม้กระบวนท่าเดียว!

“ดูดกลืนมันซะ!”

ซือหยูร่างมืดโยนตราสายฟ้าห้าธาตุที่ปล่อยแสงหลากสีออกมาล้อมตัวจิตวิญญาณสายฟ้า

จิตวิญญาณสายฟ้าคำรามอย่างดุร้าย สายฟ้าจากรอบข้างสั่นไหว วิบัติอัสนีอันน่ากลัวเก้าสายพุ่งลงมาจากนภา แต่ละสายนั้นมีพลังที่พร้อมจะทำลายล้างกึ่งภูติ!

แต่ซือหยูร่างมืดที่ใช้ตราสายฟ้าห้าธาตุนั้นปลอดภัยไร้รอยขีดข่วน เขาปล่อยให้วิบัติอัสนีแล่นผ่านตัวเขาอย่างที่มันต้องการ และพลังของวิบัติอัสนีเหล่านั้นยังถูกตราสายฟ้าห้าธาตุดูดกลืนลงไปจดหมด

จิตวิญญาณสายฟ้าดิ้นรนอย่างบ้าคลั่งเพื่อเป็นอิสระ แต่มันถูกม่านแสงหลากสีกักขังเอาไว้ ผ่านไปครู่หนึ่ง จิตวิญญาณสายฟ้าถูกดูดกลืนลงไปตราสายฟ้าห้าธาตุ

ซือหยูขมวดคิ้วขึ้นมา

“เอ๋ เจ้ายังไม่ตายอีกเรอะ?”

ตอนที่เขาดูดกลืนจิตวิญญาณสายฟ้า จู่ๆเขาก็สัมผัสได้ถึงเศษวิญญาณในร่างตัวเอง มันคือเศษวิญญาณของฮงหลวน

เศษอื่นทั้งหมดของวิญญาณนางถูกเขากักขังและทำลายไปหมดแล้ว แต่ยังมีอยู่หนึ่งเศษที่นางใช้วิธีบางอย่างรักษาเอาไว้ ในตอนนี้ ซือหยูกำลังง่วนอยู่กับต้นแบบสมบัติภูติ เขาจึงไม่มีเวลาไล่ตามเศษวิญญาณนั้นไป

แสงสีครามส่องประกาย เศษวิญญาณหนีจากกระโจมเทพสวรรค์ไปได้ จากนั้นก็มีเสียงที่เต็มไปด้วยความชิงชังส่งมาถึงทั้งกระโจมเทพสวรรค์

“เจ้าต้องตายอย่างไม่มีที่ให้ฝัง!”

ฟึ่บ!

เศษวิญญาณข้ามผ่านความว่างเปล่ากับคืนร่างจริง ทุกอย่างที่เพิ่งเกิดขึ้นจะถูกฮงหลวนรับรู้ สิ่งที่รอคอยซือหยูอยู่ก็คือการมาของอสูรเนรมิตร!

ซือหยูร่างมืดที่มีพลังชั่วร้ายไหลเวียนทั่วร่างเพียงแค่แสยะยิ้ม

“เจ้าคิดว่าข้าจะรอให้เจ้ามาที่นี่เฉยๆรึ?”

“ดูดกลืนมัน!”

ซือหยูร่างมืดตะโกนเสียงทุ้ม เขาอัดพลังมหาศาลลงในตราสายฟ้าห้าธาตุ

จิตวิญญาณสายฟ้าร้องคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว แต่มันก็ยังคงถูกดูดกลืนลงไป มีรอยสลักของสัตว์อสูรปรากฏลงที่ใต้ตราสายฟ้าห้าธาตุ มันนูนขึ้นมาเล็กน้อย มันคือรูปลักษณ์ของจิตวิญญาณสายฟ้า!

แต่รอยจิตวิญญาณสายฟ้ายังคงสั่นไม่หยุด มันยังไม่เสถียรดี จิตวิญญาณสายฟ้าที่อยู่ในตราสายฟ้าห้าธาตุกำลังดิ้นรนพยายามที่จะเป็นอิสระ

“หึหึ เจ้ายังคิดจะหนีอีกรึ? ยอมโดนขังไปนั่นแหละดีแล้ว!”

ซือหยูร่างมืดตบตราสายฟ้าห้าธาตุ พลังอันชั่วร้ายอัดลงไปในนั้น

จิตวิญญาณสายฟ้าที่ดิ้นรนหยุดการขัดขืนไปราวกับได้รับคำเตือน ตราสายฟ้าห้าธาตุนั้นคือของแสลงจากปีศาจและสมบัติอสูรทั้งมวล แต่มันก็ยังคงถูกสยบไว้ด้วยพลังชั่วร้ายของซือหยู

“ตอนที่พลังมืดนี้สยบมันไม่ได้อีก จิตวิญญาณสายฟ้าก็จะถูกชำระเป็นส่วนหนึ่งของตราอย่างสมบูรณ์ พอถึงต้นนั้น ตราสายฟ้าห้าธาตุจะกลายเป็นต้นแบบสมบัติภูติของจริง แต่ต้นแบบอย่างนั้นก็คงจะสูญเปล่าถ้าให้ร่างแบบนี้ถือครอง!”

น่าตกใจที่คนที่พูดอยู่ ณ ตอนนี้เป็นใครสักคนที่ไม่ใช่ซือหยู…