The Divine Nine Dragon Cauldron - ตอนที่ 914 - ภารกิจสิบป

DND.
　　ภารกิจนี้ถูกปล่อยออกมาสักระยะแล้วและมันก็เป็นภารกิจลับที่มีแต่คนทำภารกิจเท่านั้นที่รู้รายละเอียดของมัน เมื่อข่าวเรื่องภารกิจนี้ถูกคืนกลับมาเกิดขึ้น ก็หมายความว่าผู้ที่รับภารกิจคนก่อนล้มเหลว ดังนั้นมันจึงมีมาให้รับอีกครั้ง
　　“ภารกิจนี้มีอะไรพิเศษหรือ?”
　　ซือหยูถาม
　　จื่อเสวียนพยักหน้า
　　“ข้าได้ยินว่าคะแนนของภารกิจนี้คือคะแนนที่มากที่สุดในประวัติศาสตร์ตำหนักโลหิตมันให้คะแนนสูงกว่าสังหารอาชญากรหมายเลขหนึ่งของดินแดนพรสวรรค์ซะอีก!”
　　ซือหยูย้อนคิดถึงอรหันต์ผีที่เป็นอาชญากรลำดับสิบสามเขามีค่าหัวสามแสนคะแนน ดังนั้นอาชญากรลำดับหนึ่งจะต้องมีค่ามากกว่าหนึ่งล้านคะแนนไม่ผิดแน่!
　　“เท่าใดหรือ?”
　　ซือหยูถาม
　　“ข้าได้ยินว่าสามล้าน…”
　　จื่อเสวียนบอก
　　ซือหยูเบิกตากว้าง…สามล้านคะแนน!จะมีภารกิจที่ให้คะแนนมากมายขนาดนั้นได้ยังไง?
　　“คนที่ประกาศคืออาจารย์พรายอาจารย์ปรุงยาของตำหนักใน เขาปรุงโอสถชั้นยอดได้เกือบทุกชนิดที่จ้าวเทวะในตำหนักโลหิตใช้”
　　จื่อเสวียนกล่าว
　　นางพูดต่อ
　　“ดังนั้นเขาจึงมีคะแนนกับตัวอยู่มากจำนวนคะแนนที่เขามีมากจนเจ้าสำนักซ้ายขวาเทียบไม่ได้ โดยเฉพาะเมื่อเขาสามารถเสนอสามล้านคะแนนได้!”
　　อาจารย์พรายหรือ?ซือหยูเคยได้ยินมาก่อน เขาน่าจะเป็นอาจารย์ปรุงยาที่เลื่องชื่อจากตำหนักใน
　　หยวนหยิงหยิงคงจะถูกอาจารย์พรายสังเกตเห็นและรับนางเข้าตำหนักในไปเขามีตำแหน่งที่สำคัญ จ้าวเทวะในตำหนักจึงเคารพยำเกรงอยู่เสมอ
　　ซือหยูไม่คิดเลยว่าภารกิจยาวนานสิบปีนี้จะถูกตั้งโดยอาจารย์พรายและรางวัลยังสูงมากอีกด้วย หลังจากทำภารกิจเสร็จ เขาจะได้ใกล้การเข้าสู่แดนมณีมหัศจรรย์ยิ่งขึ้น
　　น่าเสียดายที่ซือหยูตัดสินใจออกจากตำหนักเพื่อที่จะเลี่ยงองครักษ์แสงกระจ่างทั้งห้าไปแล้วภารกิจนี้จึงรับหน้าที่ช่วยซือหยูเพียงเหตุผลเดียว…นั่นก็คือการทำให้เขาออกจากตำหนักได้อย่างไม่มีปัญหาติดขัด
　　“ภารกิจออกมานานเท่าไหร่แล้วมีคนรับไปแล้วหรือยัง?”
　　ซือหยูถาม
　　จื่อเสวียนส่ายหน้า
　　“ไม่เลยมีศิษย์มากเกินไปที่ต้องการภารกิจนี้ อาจารย์พรายจึงตัดสินใจที่จะไม่ออกภารกิจตามปกติ นั่นเป็นเหตุให้ภารกิจนี้ยังคงไม่สำเร็จแม้เวลาจะผ่านมานานแล้ว”
　　เมื่อภารกิจไม่สำเร็จมากว่าสิบปีมันก็มีเหตุผลที่ทุกคนจะสงสัยในตัวภารกิจอย่างมากและอยากให้มันสำเร็จ
　　“หืม?ถ้าไม่ได้ออกตามปกติ แล้วจะไปรับภารกิจได้ยังไงล่ะ?”
　　ซือหยูถาม
　　“เจ้าสมัครเพื่อรับโอกาสไว้ได้จากนั้นอาจารย์พรายจะเลือกจากผู้สมัครด้วยตัวเอง”
　　“มีเงื่อนไขหรือข้อยกเว้นในการสมัครไหม?”
　　ซือหยูถามเขารู้ว่าถ้าหากภารกิจนี้ยาก มันจะต้องมีการประเมินอะไรบางอย่างอยู่ด้วย
　　“ไม่เลยใครจะสมัครก็ได้”
　　จื่อเสวียนตอบ
　　แปลกมาก!ซือหยูคิดอยู่ครู่หนึ่งและพยักหน้า
　　“เช่นนั้นข้าก็จะลองไปสมัครดู”
　　ที่หอภารกิจเมื่อผู้จ่ายภารกิจฉีได้ตายไปอย่างลึกลับ เขาก็ถูกแทนที่ด้วยผู้จ่ายภารกิจคนใหม่ น่าแปลกใจที่ซือหยูรู้จักผู้จ่ายภารกิจคนใหม่นี้
　　“จ้าวหอทำไมถึง…”.novel-lucky.
　　สตรีที่ทำหน้าที่รับสมัครหน้ารายการภารกิจนั้นยั่วยวนชวนหลงใหล
　　ความงามและใบหน้าอันน่าจดจำของนางย่อมทำให้บุรุษตกหลุมรักนางในพริบตาสตรีผู้นี้คือจ้าวหอเพลิงคลั่ง
　　นางเงยหน้าโดยไม่รู้ตัวจากนั้นดวงตาของนางก็แสดงความเจ็บปวด
　　“เจ้ากลับมาครึ่งเดือนแล้วแต่เพิ่งจะมาหาข้าตอนนี้หรือ?เจ้าคนไร้หัวใจ!”
　　นางยืนขึ้นและเดินไปหาซือหยูในขณะที่พูดจากนั้นนางก็โยนกายเข้าหาอ้อมแขนของเขาโดยที่ซือหยูไม่ทันตั้งตัว
　　ซือหยูกลอกตาเขาไม่รู้จะพูดอะไรกับนาง!
　　เขาก้าวถอยหลังเล็กน้อยและพูด
　　“จ้าวหอยินดีด้วยที่ได้เลื่อนตำแหน่ง”
　　เทียบกับหอเพลิงคลั่งที่ห่างไกลการดูแลหอภารกิจที่มีคนใช้บริการเยอะย่อมเป็นตำแหน่งที่ดีกว่า โดยเฉพาะเมื่อเป็นคนจ่ายภารกิจ ผลตอบแทนที่นางจะได้ย่อมไม่น้อยไปกว่าหอเพลิงคลั่ง
　　“ฮ่าๆๆทั้งหมดก็เพราะเจ้ายังไงล่ะน้องชาย! เจ้าช่วยให้ข้าได้คะแนนจากการขายโอสถมากนัก ข้าเลยติดสินบนพวกระดับสูงให้ข้าได้มาแทนตำแหน่งที่ว่างอยู่…”
　　นางยิ้มกว้าง
　　นางยอมรับได้อย่างหน้าตาเฉยว่านางใช้วิธีสกปรกในการรับตำแหน่งนี้
　　“จ้าวหอข้ามาที่นี่เพื่อหาข้อมูลเรื่องภารกิจหนึ่ง…”
　　ซือหยูพูด
　　นางกระพริบดวงตาอันงดงาม
　　“เอาล่ะสบายมาก เจ้าอยากรู้เรื่องภารกิจไหนล่ะ? ข้าดูแลรายการภูติผี ทุกภารกิจล้วนเป็นภารกิจระดับสูง น้องชาย ไม่ว่าจะเป็นภารกิจใหญ่แค่ไหน ข้าจะบอกเจ้าก่อนได้เสมอ แต่ราคาน่ะ…ฮ่าๆๆๆ…”
　　สตรีผู้นี้น่าสะอิดสะเอียนซะจนทำให้ซือหยูอยากจะถลกหนังนางทิ้งเสีย!แต่ซือหยูก็รู้ว่านางเพียงแค่พูดเล่นกับเขาเท่านั้น
　　“ข้าอยากจะรู้ว่าข้าสมัครภารกิจที่อาจารย์พรายประกาศผ่านเจ้าได้หรือไม่?”
　　ซือหยูพูดเข้าประเด็นทันที
　　เมื่อได้ฟังรอยยิ้มของจ้าวหอผู้ยั่วยวนก็หายไป แววตานางเริ่มจริงจัง
　　“เจ้ามาที่นี่เพื่อถามถึงภารกิจนั่นรึ?”
　　สีหน้านางเย็นชาลงเมื่อเห็นซือหยูพยักหน้าตอบ
　　“เจ้าอยากตายรึไง?”
　　น้ำเสียงแข็งๆของนางแสดงถึงความห่วงใยในความปลอดภัยของเขา
　　“โปรดบอกข้าเถอะจ้าวหอ ข้ามาเพื่อฟังเรื่องภารกิจนี้…”
　　ซือหยูกล่าว
　　จ้าวหอเข้าใจสถานการณ์แล้วดูเหมือนว่าซือหยูจะยังไม่รู้ว่าภารกิจนี้อันตรายเพียงใด
　　นางส่ายหน้าและถามกลับ
　　“ทำไมเจ้าถึงกล้าประมาทรับภารกิจที่เจ้าไม่รู้เรื่องอะไรเลยกัน?อย่าได้คิดถึงภารกิจนี้เลย มันไม่เหมาะกับเจ้า! ต่อให้เป็นตำหนักในก็มีแค่ศิษย์สามสิบลำดับแรกที่มีคุณสมบัติพอจะรับได้!”
　　มีมาตรฐานในระดับสูงเช่นนั้นเชียวหรือ?ซือหยูสงสัยขึ้นมาทันที
　　“จ้าวหอข้าขอถาม ทำไมภารกิจนี้ถึงต้องการศิษย์ที่แข็งแกร่งขนาดนั้นแล้วให้รางวัลมากขนาดนี้?”
　　“ข้าไม่รู้รายละเอียดชัดๆอาจารย์พรายคือคนๆเดียวที่รู้เรื่องนี้…”
　　ซือหยูขมวดคิ้ว
　　“รายละเอียดของภารกิจไม่ได้หลุดออกมาจากพวกที่พยายามทำภารกิจมาตลอดสิบปีก่อนหน้านี้เลยหรือ?ต่อให้เป็นข่าวลือ…มันก็ต้องมีหลุดออกมาบ้างใช่ไหม?”
　　นางส่ายหน้า
　　“ไม่ใช่ว่าคนพวกนั้นไม่อยากจะบอกแต่พวกเขาไม่มีโอกาสได้บอก นั่นก็เพราะไม่มีคนรับภารกิจนี้คนไหนที่มีชีวิตรอดกลับมา!”
　　นางพูดต่อ
　　“เมื่อเดือนก่อนตราประกันชีวิตของศิษย์ในสามคนถูกทำลายไป ดังนั้นภารกิจจึงล้มเหลว”
　　“คนพวกนั้นมีฐานพลังระดับไหนกัน?”
　　ซือหยูถามเพราะรู้สึกถึงอันตราย
　　จ้าวหอผู้ยั่วยวนตอบ
　　“ที่อ่อนแอที่สุดก็เป็นจ้าวเทวะระดับสามที่แข็งแกร่งสุดคือระดับห้า”
　　เมื่อได้ยินดังนั้นซือหยูตัวแข็งทื่อ…ภารกิจนี้มันอะไรกันแน่?
　　เขาถามต่อ
　　“ตำหนักไม่ได้ตามหาศิษย์ที่หายตัวไปเลยหรือ?”
　　จ้าวหอผู้ยั่วยวนใบหน้าเศร้าหมองยิ่งกว่าเดิม
　　“ตำหนักตามหาแต่ก็เจอแค่เศษผิวหนัง ไร้อวัยวะ กระดูก หรือแม้กระทั่งสมอง!”
　　ความเย็นยะเยือกรดรินแผ่นหลังซือหยูเขาตัวสั่น…พวกขาตายอนาถนัก!
　　“เจ้ายังอยากจะสมัครอยู่หรือไม่?ข้าได้ยินว่าเจ้าทำเล่าอ๋ายพิการในกระบวนท่าเดียว แต่ภารกิจนี้ไม่ใช่การต่อสู่กับเล่าอ๋าย มีศิษย์ในหลายคนตายไปแล้วในการทำภารกิจนี้!”
　　จ้าวหอชี้แนะเขาอย่างอดทนและต่อต้านการสมัครของซือหยู
　　นางพูดต่อไปอีก
　　“หลังจากได้ยินเรื่องความเสียหายจากภารกิจนี้ก็ไม่มีศิษย์ในมากนักที่จะมาสมัครภารกิจนี้เลยถ้าเจ้าอยากจะทำ มันก็ไม่ต่างจากการฆ่าตัวตาย”
　　ซือหยูหยุดพูดไปนานจากนั้นจึงถาม
　　“ข้าจะสมัครได้ที่ไหน?ข้าต้องการทำภารกิจนี้!”
　　ด้วยวิชามากมายที่ปลายนิ้วแม้ว่าเขาจะทำไม่สำเร็จ เขาก็มั่นใจว่าเขาจะปกป้องตัวเองได้ และต่อให้มีอันตรายในภารกิจนี้ มันก็เสี่ยงน้อยกว่าการอยู่ในตำหนัก เพราะถ้าหากองครักษ์แสงกระจ่างทั้งห้ามาถึง ซือหยูก็ไม่มีโอกาสมีชีวิตรอดอีกแล้ว!