the first order สู่รุ่งอรุณเเห่งมวลมนุษย์ - ตอนที่ 343 ยอมสวามิภักดิ์ให้หมด

จินเหลียนพูดเสร็จลูกน้องเขาก็ตาค้างไป พวกเขามองหน้ากัน และว่า “พี่ใหญ่ พี่มั่นใจนะว่าพวกเขาไม่ได้หลอกพี่น่ะ”

“มั่นใจ” จินเหลียนส่ายหัว “พวกเขาพยายามเก็บเป็ นความลับ แต่ว่าฉันรู ้ความจริงจากเบาะแสบางอย่าง”

“พวกเราเอาไงดี” ลูกน้องว่า “พวกเรายังจะหนีกันอยู่ไหม”

พวกเขาสู้เริ่นเสี่ยวซู่ไม่ไหวแน่นอน ดังนั้นระหว่างทางมานี่ พวก จินเหลียนจึงแอบคุยกันแล้วว่าจะแอบหนีระหว่างที่ทุกคนหลับตอน กลางคืน แบบนี้พวกเขาจะได้มีโอกาสได้ทวงอิสระกลับมา

แต่ว่าตอนนี้จินเหลียนเปลี่ยนใจแล้ว เขาว่า “หนี? หนีกะผีสิ! ฉัน ไม่หนีไม่ไหนทั้งนั้นแหละเฟ้ ย! ฉันจะอยู่ที่นี่! ถ้าฉันมีโอกาสได้เข้า ป้ อมปราการ 178 นะ บอกเลยว่ารวยเละ!”

คนอื่นๆ ก็เจอคาพูดนี้ทาเอาใจถูกล่อลวงเช่นกัน “แต่พวกเขาจะ ให้พวกเราเข้าร่วมเหรอ”

“ฉันถึงบอกให้พวกนายท าตัวดีๆ ไง!” จินเหลียนว่า “เอาล่ะ ฉัน จะไปคุยจัดการพวกหน้าใหม่ให้เรียบร ้อยก่อน นี่เป็ นภารกิจแรกที่พี่ ใหญ่มอบมา ฉันต้องไม่ท าให้เขาผิดหวัง”

https://novel-lk.com/

ลูกน้องเขาเงียบไป ก็ได้! พี่ใหญ่พวกเขายอมรับพี่ใหญ่คนใหม่ แล้ว พวกเขาจะท าอะไรได้อีกล่ะ!

จินเหลียนไปหาโจรที่มาใหม่และยิ้มกล่าว “ไงทุกคน มาจากรัง โจรในเขาลูกไหนกันล่ะ”

“พวกเราเป็ นกลุ่มโจรจากฝั่งตะวันตกของเขาต๋าป่ าน” หัวหน้า โจรที่มาใหม่พูด “ฉันขอเตือนไว้ก่อน ที่รังเรายังมีพี่น้องอีกห้าสิบนาย รีบปล่อยพวกเราซะ ไม่อย่างนั้นถ้าพี่น้องเรามาพวกแกต้องเจอ ปัญหาใหญ่แน่”

จินเหลียนหัวเราะ “เพื่อน พยายามขู่ใครอยู่น่ะ กล้าขู่คนของ ป้ อมปราการ 178 ซึ่งหน้าแบบนี้เลย? นายบอกว่าที่รังมีพี่น้องอีกห้า สิบคนใช่ไหม แล้วนายรู ้หรือเปล่าว่าฉันมีพี่น้องมากมายขนาดไหน ในป้ อมปราการ 178”

คนที่อยู่ตรงหน้าจินเหลียนตะลึงไป เชี่ยอะไรเนี่ย คนจากป้ อม ปราการ 178 งั้นเหรอ

ถึงว่าทาไมคู่หนุ่มสาวที่เพิ่งอัดพวกเขากระจุยถึงแข็งแกร่งนัก เขามองจินเหลียนและพูดอย่างไม่มั่นใจว่า “พวกนายมาจากป้ อม ปราการ 178 กันหมดเลย?”

จินเหลียนอึกอัก “ฉันยังหรอก…” “แล้วพล่ามหาพระแสง” หัวหน้าโจรกระฟัดกระเฟียด

https://novel-lk.com/

“แต่นายท่านทั้งสองที่เพิ่งอัดพวกนายมาจากป้ อมปราการ 178!” จินเหลียนลดเสียง “นี่เพื่อน ก่อนหน้านี้ฉันมาจากฝั่งเหนือ นายรู ้จัก สันเขาโหมวกูหรือเปล่าล่ะ”

“เดี๋ยวก่อนนะ” โจรที่อยู่ตรงข้ามเขานิ่งงันไปและเอ่ย “พวกนายก็ โดนจับมาเหมือนกันงั้นเหรอ ฉันได้ยินว่าทางสันเขาโหมวกูมีคนยี่สิบ กว่าๆ ว่ากันว่าใช ้ชีวิตอย่างน่าสงสารมาก”

ใบหน้าจินเหลียนดาคล้าขึ้นมาทันที “พูดอะไรแบบนั้น ฉันพลิก ชีวิตแล้วโว้ย ไม่เห็นปืนที่เอวฉันเหรอ เป็ นของรางวัลจากนายท่านทั้ง สองตรงโน้นนู่น! นับจากนี้ไปฉันจะเป็ นหัวหน้าพวกนาย ดังนั้นพูด อะไรให้ฉลาดๆ ด้วย!”

เจ้าโจรพูดอย่างนอบน้อมขึ้น “สองคนนั้นมาจากป้ อมปราการ 178 จริงๆ เหรอ นายรู ้มาได้ยังไง”

“ฮี่ๆ” จินเหลียนกระซิบ “บอกอะไรให้นะ ฉันรู ้ได้ด้วยตัวเอง ดังนั้นเรื่องนี้เป็ นความจริงแน่นอน ลองคิดดูสิ นายยังอยากกลับไปฝั่ง ตะวันตกของตัวเองเองหรืออยากจะอยู่ที่นี่เพื่ออนาคตที่ดีกว่า”

ตอนนี้พวกโจรเริ่มจะเชื่อเขาเข้าไปทุกทีแล้ว คนส่วนใหญ่ไม่ยก เอานามป้ อมปราการ 178 มาล้อเล่นหรอก อีกอย่างพลังรบอัน เหนือกว่าของเริ่นเสี่ยวซู่และหยางเสียวจิ่นนั้นทาให้ใจสั่นจริงๆ

จินเหลียนพูดเสียงต่า “ตอนต้นหน้าหนาวปีที่แล้วนายท่านสู่ผ่าน ที่นี่ไป พวกนายเคยได้ยินเรื่องนี้ไหม”

https://novel-lk.com/

“เคย” หัวหน้าโจรพูดพร ้อมกับตาทอประกาย “อย่าบอกนะว่า สองคนนี้เกี่ยวข้องกับนายท่านสู่น่ะ?”

“ไม่มั่นใจเหมือนกัน” จินเหลียนว่า “แต่ตอนที่นายท่านสู่ผ่านมา และมีกลุ่มโจรกล้าดีพยายามปล้นเขา ตอนแรกโจรสองคนก็ถูก จัดการเหมือนถูกเล่นอาคมใส่ จากนั้นพรรคพวกโจรที่เหลือก็กระ ฟัดฟระเฟียดยกใหญ่ โจรกว่าห้าสิบนายร่วมมือโถมโจมตีในทีเดียว แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังเอานายท่านสู่ไม่ลง หม้อดาเหินทะยานเจ๋งสุด แล้ว!”

“ได้ยินเรื่องนั้นมาเหมือนกัน ไม่ใช่เรื่องโกหก” หัวหน้าโจรว่า “ได้ยินมาว่านายท่านสู่มีพลังอีกแบบ เขาควบคุมเงาได้ด้วย”

“เงาจะทรงพลังกว่าหม้อได้ยังไง” จินเหลียนพูดอย่างตื่นเต้น “ได้ ยินมาว่าหม้อนั่นทรงพลังมาก โจรห้าสิบกว่านายถล่มยิงอยู่ครึ่ง ชั่วโมงก็ยังไม่เป็ นอะไร”

“หืม โม้ไปหน่อยมั้ง ฉันได้ยินมาว่ายิงแค่สองนาทีเท่านั้นแหละ”

“เรื่องรายละเอียดช่างมันเถอะ” จินเหลียนพูดอย่างไม่สบอารมณ์ “พอสู้เสร็จ เจ้าโจรพวกนั้นก็รู ้สึกแล้วว่าไม่น่าเลย ตอนนั้นนายท่านสู่ ยังไม่ขึ้นมามีอานาจ ถ้ายอมติดตามเขาไปแต่แรกล่ะก็ คงได้พลิก หน้ามือเป็ นหลังมือแล้ว และตอนนี้โอกาสนั่นกาลังอยู่ต่อหน้าพวกเรา ฉันแนะนาว่าควรคว้าไว้ให้มั่นดีกว่า”

https://novel-lk.com/

“ที่สาคัญคือใครจะยืนยันได้ล่ะว่าสองคนนั้นมาจากป้ อมปราการ 178 จริงๆ” หัวหน้าโจรยังไม่เชื่อ “ต่อให้เขาจะแข็งแกร่งมาก แต่ คาพูดถึงที่มาของพวกเขา พวกเราไม่เชื่อหรอกนะ”

“อยากท าอะไรก็ท า” จินเหลียนพูดเสียงเย็น เขาพลันรู ้สึกว่า ตนเองเป็ นผู้สร่างเมาคนเดียวในกลุ่มคนเมาอย่างไรอย่างนั้น

แต่ตอนนี้เอง จินเหลียนก็เห็นเงาดาพุ่งผ่านคูน้า เขานึกว่าตัวเอง ตาฝาด เลยถามคนข้างๆ “นายเห็นเหมือนกันไหม“

มีคนว่า “ฉันเห็นว่ามีเงาดาเคลื่อนไหวแบบเร็วมาก”

โจรที่เพิ่งถูกจับมาวันนี้เริ่มหัวเราะ “ฉันเกรงว่าพี่น้องเราที่บ้านคง เป็ นห่วงเลยมาช่วยพวกเราแล้วแน่!”

“โม้เหม็น!” จินเหลียนสบถ “อย่างกับว่าคนของตัวเองอยู่ใกล้ มากงั้นแหละ”

พวกโจรบางคนวิ่งไล่ตามเงาด้วยการวิ่งเลียบคูน้าไป ส่วนจิน เหลียนก็ตามไปติดๆ กลัวพวกเขาจะหนี แต่ว่าสุดท้ายก็ไม่เจอใคร เลย บางคนไม่ยอมและวิ่งไล่ต่อ แต่ไม่ถึงสองนาทีให้หลัง ก็ต้องแปลก ใจที่กาลังเห็นเริ่นเสี่ยวซู่คุยกับเงาร่างหนึ่งอยู่ ร่างเงานี้เหมือนกับ มนุษย์ มันยื่นจดหมายให้เริ่นเสี่ยวซู่ ก่อนจะวิ่งหายเข้าไปในแดนรก ร ้าง

คนอื่นๆ ที่ตามจินเหลียนมาล้วนเห็นหมด

https://novel-lk.com/

“เมื่อกี้พวกนายบอกว่าพลังอีกอย่างของนายท่านสู่คืออะไรนะ” มี คนพูดเสียงแผ่วแกมสั่นผวา “ผู้มีพลังพิเศษไม่มีทางมีพลังเหมือนกัน ฉันรู ้แต่เรื่องนั้นแหละ…”

จินเหลียนพูดเสียงต่า “หนีเร็ว! แอบเจอในที่ลับแบบนี้ต้องไม่ อยากให้ใครมาเจอแน่ ถ้าพวกเขารู ้ว่าพวกเรามาเจอแล้ว พวกเรา อาจจะถูกฆ่าปิดปากก็ได้!”

แต่ก่อนที่พวกเขาจะทันได้วิ่งหนี เริ่นเสี่ยวซู่ก็หันมามองพวกจิน เหลียนแล้ว ใบหน้าเขาดาทะมึน จิตสังหารเริ่มก่อตัว

จินเหลียนคุกเขาลงกรีดร ้อง “พี่ใหญ่ ฉันไม่เห็นอะไรทั้งนั้น! อย่า ฆ่าฉันเลยนะ ละเว้นชีวิตฉันด้วย!”

ทันใดนั้นคนอื่นๆ ข้างหลังจินเหลียนก็คุกเข่าลงด้วยกลัวว่าเริ่น เสี่ยวซู่จะฆ่าปิดปากพวกเขา

เริ่นเสี่ยวซู่ค่อยๆ เดินไปหาพวกจินเหลียน หลังจากเงียบไปพัก หนึ่ง เขาก็ว่า “เอาล่ะลุกขึ้น แต่ทุกคนต้องเก็บเรื่องนี้เป็ นความลับ”

จินเหลียนและคนอื่นๆ แทบร ้องไห้ออกมา “พี่ใหญ่ ขอบคุณที่ละ เว้นพวกเรา! ขอบคุณที่ละเว้นพวกเรา!”

[ได้รับเหรียญค าขอบคุณจากจินเหลียน +1!]

[ได้รับเหรียญค าขอบคุณจาก…]

https://novel-lk.com/

เหรียญคาขอบคุณโถมมาคลื่นนี้ทาให้เริ่นเสี่ยวซู่ได้มาสิบกว่า เหรียญ จานวนเหรียญทั้งหมดกลับมาอยู่ที่ราวๆ เก้าร ้อยอีกครั้ง!

พวกจินเหลียนลุกขึ้นวิ่งไปทางนิคมทันที ระหว่างวิ่งไปจินเหลียน ก็ถามพร ้อมหอบแฮก “ว่าไง ยังอยากจะหนีอยู่เปล่า เชื่อฉันหรือยัง”

แต่โจรที่มาใหม่ข้างเขากลับพูด “นายปล่อยฉันกลับไปที่รังได้ ไหม”

จินเหลียนอึ้งไป “ยังอยากจะหนีอีกเหรอ”

“เปล่า อยากจะพาพี่น้องกลับมายอมสวามิภักดิ์ให้หมด ต่างหาก!”