the first order สู่รุ่งอรุณเเห่งมวลมนุษย์ - ตอนที่ 359 คัดลอกพลังพิเศษ!

รถจักรไอน้ำพุ่งตรงมา หาหวังฉงหยาง พอมาถึงข้ำงกายเขา หวังฉงหยางก็คว้ำราวเหล็กของรถจักไอน้ำ เขายืนอยู่นอกตู้รถ และ พุ่งตรงจากไปทำงเหนือ

หวังฉงหยางถอน หายใจยกใหญ่ เขาหันไปมองและต้องแปลกใจ ที่เห็นเริ่นเสี่ยวซู่วิ่งเต็มฝีเท้ำตำมรถไฟมา!

เชี่ยอะไรเนี่ย!

ท ำไมถึงมีคนตำมเขามาอีกล่ะ!

ตอนที่หวังฉงหยางหนี เขาไม่ทันสังเกตหรอกว่ามีคนตำมหลังมา ที่จริงเขาไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะมีคนสังเกตเห็นตนเอง

แต่พอหันไปมองและเห็นว่าเป็ นเริ่นเสี่ยวซู่ก็ขมวดคิ้ววูบ

ตอนนี้ทั้งสองคนกับปะมือกันตำมควำมหมายของตัวอักษรเลย หวังฉงหยางคิดอยู่ว่าตนเองควรจะหันรถไฟกลับไปฆ่ำเริ่นเสี่ยวซู่ดี ไหม ในฐำนะหนึ่งในคนแรกๆ ที่กลายมาเป็ นผู้มีพลังพิเศษ สมรรถภำพร่ำงกายเขาต้องดีกว่าเริ่นเสี่ยวซู่แน่!

แต่พอตั้งใจคิดดีๆ แล้วก็ล้มเลิกควำมคิดไป

ถึงเขาจะเป็ นหนึ่งในคนแรกๆ ที่กลายมาเป็ นผู้มีพลังพิเศษและ ย่อมเป็ นหนึ่งในคนที่มีสมรรถภำพร่ำงกายที่ดีที่สุด แต่นั่นไม่ได้ หมายถึงว่าเริ่นเสี่ยวซู่ไม่ได้ซ่อนไพ่สัง หารไว้

หวังฉงหยางไม่อยากเสี่ยง

มือหนึ่งเขาจับรถไฟไว้ และหันมามองเริ่นเสี่ยวซู่อย่ำงใจเย็น ราว กับว่ากาลังจินตนาการภำพแผดเผำเริ่นเสี่ยวซู่อยู่ในสมอง

ลมพัดโหมผ่ำนเขาไป เสื้อผ้ำกระพือพริ้วไม่หยุด

เดี๋ยวก่อน…หวังฉงหยางเห็นว่าเริ่นเสี่ยวซู่เข้ำมาใกล้เขาขึ้น เรื่อยๆ…

ทันใดนั้นเขารู ้สึกว่ามีเรื่องไม่ชอบมาพากล รีบใช ้พลังสุดตัวเร่ง ให้รถจักรไอน้ำเคลื่อนตัวไวขึ้น หวังจะทิ้งเริ่นเสี่ยวซู่แบบไม่เห็นฝุ่น

ช่วงที่ผ่ำนมานี้หวังฉงหยางมีชีวิตไม่สู้ดีมากๆ หลังมาถึงที่นี่ไม่ นานก็กลายมาเป็ นหัวหน้ำโจร ซึ่งควรจะทำให้เขามีชีวิตดีขึ้นไม่น้อย

แต่ไม่นานเขาก็รู ้ซึ้งถึงปัญ หาฝังลึกของหุบเขาที่มีรากมาจาก อิทธิพลของหลายสมาคม กลายเป็ นว่าอำชีพโจรนี้ทำให้เครียดหนัก มาก!

เขาอยากจะฆ่ำเริ่นเสี่ยวซู่ แต่ลงเอยเป็ นว่าหลังเริ่นเสี่ยวซู่ร่วมมือ กับสูเสี่ยนฉู่เขาก็เสียโจรใต้บัญชำไปหมด

ตอนนี้ที่เขาต้องการแต่จะหนีออกไปจากที่นี่ แต่เริ่นเสี่ยวซู่ก็ยัง ไล่มาไม่หยุดดังสัมภเวสีตำมติด

หวังฉงหยางควักปืนพกออกมายิงใส่เริ่นเสี่ยวซู่ แต่เขาอยู่ห่ำง กับเริ่นเสี่ยวซู่เกินกว่าจะอยู่ในระยะหวังผล

พอหวังฉงหยางเห็นเริ่นเสี่ยวซู่ค่อยๆ เคลื่อนตัวช ้ำลงไปก็ กระหยิ่มยิ้มย่อง น่ำจะเป็ นเพราะแรงหมดแล้วแน่! ตนเองควรใช ้ โอกาสที่เริ่นเสี่ยวซู่เหนื่อยแล้วฆ่ำเขาดีไหมนะ

ช่ำงเหอะ ถ้ำเริ่นเสี่ยวซู่เหนื่อยแบบปลอมๆ ล่ะ!

ก็ไปเป็ นไปตำมคำด หวังฉงหยางล้มเลิกควำมคิดจะฆ่ำเขา เริ่น เสี่ยวซู่เห็นว่าหวังฉงหยางไม่ลงมือก็เริ่มไล่ตำมอีกครั้ง

พวกเขาสองคนเล่นแง่ใส่กันเองไม่หยุด พอเริ่นเสี่ยวซู่เร่งตัวขึ้น หวังฉงหยางก็กัดฟันเร่งควำมเร็วด้วย

ที่จริงเริ่นเสี่ยวซู่กาลังก่นด่ำหวังฉงหยางในใจ เรี่ยวแรงเขาก็มี จ ำกัดเหมือนกันนะ

รถจักรไอน้ำนี้เคลื่อนตัวด้วยควำมเร็วพอๆ กับรถไฟทั่วไป ซึ่งจะ มีควำมเร็วสูงสุดอยู่ที่หนึ่งร ้อยยี่กิโลเมตรต่อชั่วโมง

ขณะเดียวกันพลังกาลังและควำมคล่องแคล่วของเริ่นเสี่ยวซู่อยู่ที่ ราวๆ สำมเท่ำของคนทั่วไป วิ่งเต็มฝี เท้ำได้ร ้อยนิดๆ กิโลเมตรต่อ ชั่วโมงเท่ำนั้น

ทว่าเรี่ยวแรงของมนุษย์มีจากัด และเริ่นเสี่ยวซู่เองก็เป็ นมนุษย์!

เริ่นเสี่ยวซูพยายามล่อให้หวังฉงหยางหันมา แต่เจ้ำเวรนี้ฉลาด แถมระวังตัวแจเกินไป ไม่ยอมงับเหยื่อเลย

“ช่ำงแม่* ไม่ตำมแล้วโว้ย!”

เริ่นเสี่ยวซู่หอบ หายใจอย่ำงหนักเตรียมตัวจะรั้งฝี เท้ำแล้ว เขา อยากจะเปิดใช้งานทลายนครไล่ตำมหวังฉงหยาง แต่ปัญ หาคือมัน ทำงานอยู่แค่สำมสิบวินาที และตอนนี้นาโนแมชชีนก็ทำงานไม่เต็มที่ แล้ว ถ้ำเขาไล่ตำมทันแต่โดนอัดกลับมาแทนจะท ำอย่ำงไรล่ะ

ตอนนี้ร่ำงแยกเงาเขายังคงช่วยจินเหลียนแต่คนอื่นๆ ฆ่ำศัตรูอยู่ ถ้ำไม่มีร่ำงแยกเงาอยู่ด้วย ไม่รู ้ว่าฝั่งนั้นจะมีคนต้องตำยไปมากน้อย เพียงไร!

ดังนั้นเริ่นเสี่ยวซู่ตัดสินใจจะไม่ไล่ตำมต่อแล้ว ในอนาคตยังมี โอกาสอีกมาก

แต่ทันใดนั้นเขาก็นึกได้ว่าตนเองยังมีเรื่องที่ทำได้อยู่!

เริ่นเสี่ยวซู่กล่ำวกับพระราชวังในห้วงจิต “ใช ้คัมภีร ์คักลอกทักษะ ขั้นไร ้ที่ติ!”

พระราชวังตอบ [ขณะนี้ไม่อยู่ในระยะหวังผล]

เริ่นเสี่ยวซู่นิ่งไป “ระยะหวังผลคือเท่ำไร”

[ห้ำร ้อยเมตร]

เริ่นเสี่ยวซู่มองระยะห่ำงระหว่างตนกับหวังฉงหยาง จากนั้นก็เปิด ใช ้งานทลายนครอย่ำงเด็ดเดี่ยวเพื่อไล่ตำมต่อ พอหวังฉงหยางเห็น แบบนี้ก็เกือบตกใจตำย ทำไมเริ่นเสี่ยวซู่เร็วได้ถึงขนาดนี้!

แต่ตอนนี้เขาจะคิด หาวิธีรับมือได้ จู่ๆ ก็เห็นเริ่นเสี่ยวซู่ชะงักตัว และกลับหลังหันหนีไป!

หวังฉงหยางที่อยู่บนรถจักรไอน้ำห่ำงไกลๆ ออกไปเรื่อยๆ แต่เขา ยังคิดไม่ออกว่าเริ่นเสี่ยวซู่กาลังคิดทำอะไร! ชัดเจนว่าเริ่นเสี่ยวซู่มี พละก ำลังจะไล่ตำมตนอยู่ ท ำไมถึงไม่ตำมต่อล่ะ

แต่เขาคงไม่มีทำงรู ้ว่าพลังของเริ่นเสี่ยวซู่นั้นใช ้งานได้แค่สำมสิบ วินาที พอหมดสำมสิบวินาทีแล้วก็ต้องรีบหนีสิ จะรอให้โดนอัดเหรอ

ตอนนี้เริ่นเสี่ยวซู่กาลังได้ยินเสียงพระราชวังเอ่ยในห้วงจิตว่า [ก ำลังด ำเนินการคัดลอกทักษะระดับปรมาจารย์หรือพลังพิเศษจาก เป้ ำหมาย หลังจากคัดลอกทักษะระดับปรมาจารย์มาแล้ว แต่ท่ำนไม่มี ทักษะระดับสูงของทักษะนั้น ท่ำนจะไม่สำมารถเรียนรู ้ได้]

[ท่ำนสุ่มคัดลอกพลังพิเศษ ‘รถจักรไอน้ำ’ จากเป้ ำหมาย ต้องการเรียนรู ้เลยหรือไม่]

เริ่นเสี่ยวซู่พูดอย่ำงปลาบปลื้ม “จัดไป!”

ก่อนหน้ำนี้เริ่นเสี่ยวซู่ล่ะกลัวใจว่าจะคัดลอกทักษะขยะๆ มา แต่ ไม่คิดเลยว่าจะคัดลอกพลังพิเศษจากฝ่ำยตรงข้ำมได้เลยแบบนี้!

ควำมเจ็บปวดจากการคัดลอกทักษะในอดีตถูกสิ่งนี้ชะล้ำงไป หมด ทักษะกระโดดเชือก ทักษะเล่นไพ่นกกระจอก ทักษะหลอกลวง และบลาๆ ดูเหมือนว่าโชคร ้ำยจะ หายไปจากเขาแล้ว

แต่พริบตำนั้นเริ่นเสี่ยวซู่ก็นิ่งอึ้งไป หรือว่านี้เป็ นผลลัพธ ์จากที่เห ยียนลิ่วหยวนขอพรให้เขากัน ถ้ำเป็ นแบบนั้นจริงๆ อีกไม่นานเหยียน ลิ่วหยวนน่ำจะถูกผลสะท้อนกลับแล้ว ผลสะท้อนจะเป็ นแบบไหนกัน และรุนแรงมากไหมนะ

คิดแล้วควำมยินดีของเริ่นเสี่ยวซู่ก็หรี่ลงไป เขาอยากกลับไปดู ลิ่วหยวน

บำงทีเขาน่ำจะ หาโอกาสพาพวกเหยียนลิ่วหยวนออกมาที่นี่ใน แดนรกร ้ำงได้ แต่เขาไม่รู ้ว่าชิ่งเจิ่นจะมาช่วยหลัวหลานตอนไหน แต่ คงอีกไม่นาน

ตอนนี้เหยียนลิ่วหยวนกาลังนั่งเล่นไพ่พิชิตแลนด์ลอร ์ดกับพวก หวังฟู่ กุ้ยอยู่ที่ลานบ้ำน เขามองไพ่กะหลั่วๆ ที่ขึ้นมือมา ขาดไพ่ไป หนึ่งก็จะได้ไพ่สเตรทแล้ว และไพ่สูงสุดในมือคือไพ่คิง เขาตกอยู่ใน ภวังค์…

และไม่ใช่แค่รอบนี้ที่เขามือไม่ขึ้น! ตลอดทั้งคืนเขาดดวงห่วย บรม!

เขามองหวังฟู่ กุ้ยชนะทุกรอบ ราวกับดวงไปอยู่กับหวังฟู่ กุ้ยหมด อย่ำงไรอย่ำงนั้น!

“เขาคงไม่ได้เจออะไรอันตรายๆ ใช่ไหมนะ” เหยียนลิ่วหยวน พึมพ ำกับตัวเอง

“ตั้งแต่พี่ใช ้นาโนแมชชีนกันกระสุนได้ก็ไม่เจอผลสะท้อนอะไร แรงๆ อีกเลย แต่ถ้ำผลสะท้อนคือมือไม่ดีแบบนี้ พี่เจอกับเรื่องอะไรอยู่ เนี่ย”

เหยียนลิ่วหยวนมองไพ่บนมืออีกครั้งและอุทำนว่า “อะไรเนี่ย!”

เหยียนลิ่วหยวนกับเริ่นเสี่ยวซู่ยังไม่รู ้ว่าพลังของทั้งคู่นั้นเติมเต็ม กันและกัน ถ้ำไม่ใช่เพราะเริ่นเสี่ยวซู่ เหยียนลิ่วหยวนคงได้รับผล สะท้อนจากการขอพร และถ้ำไม่มีเหยียนลิ่วหยวน เริ่นเสี่ยวซู่คง คัดลอกพลังรถจักไอน้ำไม่สำเร็จ

เริ่นเสี่ยวซู่ที่อยู่ในแดนรกร ้ำงลองเรียกรถจักรไอน้ำ หมอกดำ ปรากฏขึ้นมาจากควำมว่างเปล่ำ และรถจักรไอน้ำทมิฬก่อตัวขึ้นมา จากอำกาศธำตุ

เสียงเหล็กกระทบกันดังเสนาะหูเป็ นพิเศษในแดนร ้ำง เสียงฉึกฉัก ดังมา ควันด ำลอยออกมาจากปล่องไฟของรถจักไอน้ำ แต่เริ่นเสี่ยวซู่ เห็นแล้วก็นิ่งงันไป

เขาลองนับตู้รถไฟหลังหัวรถจักรดู รถจักรไอน้ำของหวังฉงหยาง มีสี่ตู้ แล้วทำไมเขาถึงมีตั้งสิบหกตู้ล่ะ