the first order สู่รุ่งอรุณเเห่งมวลมนุษย์ - ตอนที่ 399 จดหมายประท้วง
ในศูนย์บัญชาการ โจวอิงหลงกล่าวกับจางเสียวหม่านด้วย
คำพูดที่เต็มไปด้วยน้ำใสใจจริง “ฉันส่งรายงานการรบเมื่อวานแล้ว
ผู้บัญชาการจะมอบรางวัลให้วันนี้ ช่วงสงครามอะไรๆ ก็ว่องไว นี่
แสดงให้เห็นว่าผู้บัญชาการเห็นค่านายมากด้วย”
จางเสียวหม่ายใจฟู “ผู้บัญชาการพูดว่าอะไรเหรอครับ”
“ยศนายตอนนี้สูงกว่าครึ่งขั้นเดิม แต่เพราะกองร้อยเจียนเตา
เป็นกองร้อยเสริม ถึงเบี้ยเลี้ยงจะเพิ่ม แต่ภาระหน้าที่ยังเหมือนเดิม”
โจวอิงหลงว่า “รอบนี้นายสร้างผลงานใหญ่ กองกำลังพลเตรียมเรื่อง
จะคุยกับนาย…”
ได้ยินแบบนี้จางเสียวหม่านก็รู้ทันทีว่าอะไรเป็นอะไร “ผม
ไม่ออกจากกองร้อยเจียนเตาหรอกนะ!”
โจวอิงหลงนิ่งงันไป “เป็นเรื่องดีนะ ทำไมถึงไม่ยินดีล่ะ”“ตอนนี้กองร้อยเจียนเตากำลังอยู่ช่วงรบดุเดือด ผมเป็นผู้
บังคับกองร้อยจะออกจากหน้าที่ตอนนี้ไปได้ยังไง ถ้าจะถูกโยกย้าย
ก็ต้องรอให้สงครามจบก่อน!” จางเสียวหม่านตะโกนลั่น
“จะตะโกนทำไมเล่า” โจวอิงหลงไม่พอใจ “ฉันแค่ขอ
ฟังความเห็นนายเฉยๆ ยังไงก็เป็นข้อเสนอที่ไม่เลว แต่นายคง
ตัดสินใจได้แล้วสินะ”
“ผู้บัญชาการกองพันอยากให้ผมเปิดทางให้เริ่นเสี่ยวซู่งั้นเหรอ
ถ้าเป็นแบบนั้นก็พร้อมรับ ขอแค่ให้ผมยังเป็นทหารในกองร้อยเจียน
เตาต่อก็พอ” จางเสียวหม่านว่า “ผมพร้อมให้เขาขึ้นมาเป็นผู้บังคับ
กองร้อยแทน แต่จะไม่ยอมออกจากกองร้อยเจียนเตาเด็ดขาด”
เพลิงโทสะโจวอิงหลงดับวูบไปในพลัน คนอย่างจางเสียวหม่า
นที่ไม่ยอมเลื่อนขั้นแต่กลับยอมลดขั้นตัวเองเพื่อไม่ออกจากกองร้อย
แบบนี้ คงมีแต่แค่ในหมู่ทหารแห่งป้อมปราการ 178 เท่านั้น
แต่โจวอิงหลงกล่าว “งั้นนายอยู่เป็นผู้บังคับกองร้อยเจียนเตา
ต่อไปเถอะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเริ่นเสี่ยวซู่ รางวัลน่ะลงมาแล้ว ทั้ง
กองร้อยจะได้รับเหรียญเกียรติยศชั้นสามยกเว้นเขา”“ทำไม” จางเสียวหม่านตะลึง “เพราะผู้บัญชาการเลือกเขามา
จึงถูกปฏิบัติอย่างเข้มงวดเหรอ?”
จางเสียวหม่านตะลึงลาน เขานึกว่าที่ตัวเองถูกย้ายก็เพื่อ
จะเปิดทางให้เริ่นเสี่ยวซู่เสียอีก ต่อให้เขาไม่คิดว่าเริ่นเสี่ยวซู่จะถูก
เลื่อนขั้นในเร็ววันก็เถอะ กลับกลายเป็นว่าเริ่นเสี่ยวซู่เป็นคนเดียวที่
ไม่ได้รับเหรียญเกียรติยศ
“พอได้แล้ว พวกเราเดาความคิดผู้บัญชาการไม่ออกหรอก
นายกลับไปก่อนเถอะ พิธีมอบรางวัลจะจัดคืนนี้” โจวอิงหลงโบกมือ
จางเสียวหม่านกลับกองร้อยไปด้วยจิตใจเหม่อลอย เขานำ
ทุกคนออกกำลังกายกับนำฝึก แต่ทุกคนมองออกว่าจางเสียวหม่าน
มีอะไรในใจ
“ผู้บังคับกองร้อยถูกผู้บัญชาการกองพันเรียกไปสั่งสอนเหรอ”
เจียวเสี่ยวเฉินถาม “รู้สึกว่าผู้บังคับกองร้อยมีอะไรในใจอยู่นะ”
จางเสียวหม่านว่า “ผู้บัญชาการจะมอบเหรียญเกียรติยศชั้น
สามให้พวกเราจากการที่ยึดเขาติ้งย่วนกับเขากวนซานสำ เร็จ”“ก็ดีเลยนี่” เจียวเสี่ยวเฉินยินดี “สงครามจบแล้วทุกคนใน
กองร้อยเจียนเตาคงได้เลื่อนขั้นเป็นนายทหารทันทีเลยมั้ง”
“มันมีอะไรดี” จางเสียวหม่านว่า “มีแต่เริ่นเสี่ยวซู่ที่ไม่ได้
รับรางวัลและก็ไม่ได้เหรียญเกียรติยศชั้นสามด้วย”
ทุกคนตกใจกันหมด “ทำไมล่ะ ต่อให้ในรายงานเริ่นเสี่ยวซู่จะ
ไม่พูดถึงตัวเองมากเท่าไร แต่เขาก็น่าจะได้รับรางวัลที่ทั้งกองร้อยได้
สิ หรือว่ารายงานมีปัญหา? พวกเราให้ผู้บัญชาการกองพันเขียนให้
ใหม่ไหม”
“ใช่ๆ ไปหาผู้บัญชาการกันดีกว่า! แบบนี้มันไม่ยุติธรรมเลย!”
“เริ่นเสี่ยวซู่เสี่ยงชีวิตเพื่อภารกิจของกองร้อยเรา นอกจากเขาก็
ไม่มีใครสามารถปีนผาหลังเขาได้หรอก แถมต่อให้พวกเราสักคนปีน
ผาขึ้นไปได้ ก็สร้างความเสียหายอะไรรังโจรไม่ได้อยู่ดี” เจียวเสี่ยว
เฉินพูดอย่างโมโห “ชัยชนะครั้งเป็นผลงานเขาแต่แรกอยู่แล้ว!”
ทุกคนหันไปมองเริ่นเสี่ยวซู่ แต่ว่าเริ่นเสี่ยวซู่แค่ยิ้มและว่า
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันได้รางวัลไปก็เท่านั้น ไม่ต้องไปหาผู้บัญชาการ
เพราะฉันหรอก ไม่ใช่ว่าทุกคนพูดกันว่าต้องเชื่อฟังเป็นหน้าที่ของทหารหรอกเหรอ ปล่อยให้เบื้องบนตัดสินอะไรตามใจไปเถอะ
พวกเราแค่ฟังคำสั่งก็พอ”
จางเสียวหม่านว้าวุ่นใจ “แต่นายต้องสู้เพื่อสิ่งที่นายสมควร
ได้รับนะ!”
“ทำไมต้องทำด้วยล่ะ” เริ่นเสี่ยวซู่หัวเราะและวิ่งต่อ “รีบวิ่งเร็ว
ไม่งั้นวิ่งเสร็จไม่ทันข้าวเย็นนะ”
ทุกคนมองหน้ากันเองอย่างไม่รู้จะกล่าวอะไรดี
……
พิธีมอบรางวัลคืนนี้สำ คัญไม่น้อย ฐานปฏิบัติการหน้าจัดงานนี้
ขึ้นเพื่อสร้างขวัญกำลังใจให้เหล่าทหาร
แต่จางเสียวหม่านขานชื่อทหารกองร้อยเจียนเตาทุกคนยกเว้น
เริ่นเสี่ยวซู่ “ทุกคนฟังนะ พวกเราจะร่วมกันลงชื่อจดหมายประท้วง
เป็นการต่อต้าน แต่ถ้าผู้บัญชาการไม่พอใจขึ้นมา อนาคตของ
พวกเราทุกคนในกองทัพคงจบสิ้นแล้ว”
“ฉันไม่เชื่อหรอกว่าผู้บัญชาการจะเป็นคนแบบนั้น เขาต้อง
เปิดรับข้อคิดเห็นอยู่แล้ว” เจียวเสี่ยวเฉินว่า “ยังไงฉันก็จะลงชื่อพวกเราต้องทุกคนรับรู้ผลงานของเริ่นเสี่ยวซู่ ถ้าเริ่นเสี่ยวซู่ไม่ยอมจะ
สู้เพื่อสิ่งนี้ พวกเราก็จะสู้แทนเขา”
จางเสียวหม่านว่า “อืม ฉันจะเป็นคนเขียนแล้วพวกนายลงชื่อ
!”
กลุ่มชายหยาบกระด้างมุงหัวกันเขียนจดหมายประท้วง ซึ่งไม่
ใช่เรื่องง่ายเลยสำ หรับพวกเขา
จางจิ่งหลินมาถึงฐานปฏิบัติการหน้าแล้ว และกำลังมีประชุม
กับเหล่าผู้บังคับบัญชาของกองกำลังต่างๆ ขณะพวกเขาคุยกันว่า
จะข้ามแม่น้ำเป่ยวานของแนวหน้าอย่างไรนั้น ก็มีทหารบริการเดิน
เข้ามากระซิบใส่หูจางจิ่งหลิน “นายทหารของกองร้อยเจียนเตา
มาที่นี่กันหมดเลยครับ พวกเขาบอกว่ามาเป็นตัวแทนกองร้อยเจียน
เตายื่นจดหมายประท้วง”
จางจิ่งหลินยิ้ม “ฉันบอกว่าจะให้เหรียญเกียรติยศชั้นสามไม่ใช่
เหรอ พวกเขาจะประท้วงอะไรล่ะนั่น ปล่อยให้พวกเข้ามา”
ผู้บังคับบัญชาคนอื่นๆ ว่า “ผู้บัญชาการ ให้พวกเราออกไปไหม
”“ไม่ต้องหรอก” จางจิ่งหลินส่ายหัว “มาฟังกันว่าคนของเรา
จากกองร้อยเจียนเตามาประท้วงเรื่องอะไร”
จางเสียวหม่าน เจียวเสี่ยวเฉิน และนายทหารคนอื่นๆ มาที่
เต็นท์ศูนย์บัญชาการกันหมด จางจิ่งหลินยิ้มกล่าว “บอกหน่อยสิว่า
เหล่าทหารคุณูปการที่นำชัยชนะแรกมาให้พวกเรามีอะไรจะประท้วง
”
“นี่เป็นจดหมายประท้วงเราครับ” จางเสียวหม่านยื่นกระดาษ
ยับยู่ยี่ให้จางจิ่งหลิน “พวกเรารู้สึกว่าเริ่นเสี่ยวซู่ได้รับการปฏิบัติ
อย่างไม่เป็นธรรม พวกเราอยากยื่นรายงานการรบใหม่ ชัยชนะครั้งนี้
คือผลงานของเขา”
“อ้อ” จางจิ่งหลินพยักหน้าระหว่างอ่านจดหมายประท้วง
จดหมายนี้มีลายเซ็นของทหารทุกคนในกองร้อยเจียนเตา เขาว่า
“หมายความว่าพวกนายทุกคนปลอมแปลงรายงานการรบสินะ ส่วน
นายสองคน จางเสียวหม่านและเจียวเสี่ยวเฉินก็แอบอ้างรับผล
งานการรบไป?”จางเสียวหม่านกัดฟันกรอด “ถ้าผู้บัญชาการอยากลงโทษเรา
พวกเราก็น้อมรับ แต่ว่าเริ่นเสี่ยวซู่มีส่วนช่วยในชัยชนะครั้งนี้จริงๆ
ท่านไม่อาจให้เหรียญเกียรติยศพวกเราแต่ไม่ยอมให้เขา แบบนี้มัน
ไม่ต่างไปจากตบหน้ากันเลยนะครับ”
จางจิ่งหลินพูดเสียงนิ่ง “พูดกันตรงๆ แบบไม่มีอคตินะ ปลอม
รายงานการรบ ประท้วงกองทัพ แอบอ้างผลงานการรบ เรื่องพวกนี้
ทำให้พวกนายถูกเรียกคืนเหรียญเกียรติยศชั้นสามได้แล้ว ต่อให้เป็น
ทหารคุณูปการก็ไม่ใช่ข้อยกเว้นหรอกนะ ส่วนเริ่นเสี่ยวซู่น่ะ ฉันรู้เรื่อง
อยู่แล้ว”
พวกจางเสียวหม่านนิ่งงันไป ร
ู้อยู่แล้วหมายความว่ายังไง
หลังจากนั้นทหารรับใช้ก็นำทุกคนออกจากเต็นท์ไป จาง
จิ่งหลินยื่นจดหมายประท้วงให้ผู้บังคับบัญชานายอื่นๆ พร้อมรอยยิ้ม
“ทุกคนลองอ่านดู”
โจวอิงหลงนั่งอยู่ท้ายสุด ใจคิด ผู้บัญชาการจางดูจะอารมณ์
ดีมากเลยแฮะการแสดงจดหมายประท้วงให้ผู้บังคับบัญชาคนอื่นๆ ดูแบบนี้
เขาต้องการสื่อว่าเริ่นเสี่ยวซู่ที่เป็นตัวเลือกของเขานั้นมีส่วนร่วมใน
สงครามด้วย
ทหารที่เพิ่งเข้าร่วมกองร้อยคนหนึ่ง เขาทำอะไรถึงกับทำให้
เพื่อนทหารคนอื่นยอมสละเหรียญเกียรติยศชั้นสามแค่เพราะอยาก
ยื่นจดหมายประท้วงแทนเขากันล่ะ
ในสายตาของกองร้อยเจียนเตา เริ่นเสี่ยวซู่ครองใจพวกเขาได้
มากกว่าที่ตัวเขาเองคิดมาก
หากตัวนายเป็นแสงสว่าง สุดท้ายก็จะเจอแสงสายอื่นหลัง
เมฆทมิฬอยู่ดี