หนึ่งในใต้หล้า The Great Ruler - บทที่ 1407 ดวงอาทิตย์มาปรากฏในวันนี้

“พระจันทร์ม่วงแปดดวง…”

มู่เฉินมองดวงจันทร์ทั้งแปดก็ยิ้มในใจ นี่หมายความว่าเส้นหลิงที่ซ่อนอยู่ในร่างกายเขาเป็นขั้นเสินจริงด้วย

ทว่าเขาก็ไม่แปลกใจกับเรื่องนี้มากนัก เนื่องจากความสามารถในการฝึกที่เขาแสดงออกมาได้พิสูจน์ทุกอย่างแล้ว

แน่นอนว่าการมีเส้นหลิงขั้นเสินไม่ได้หมายความว่าจะเป็นจอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนได้ในที่สุด เส้นทางแห่งการฝึกยุทธ์ไม่ว่าพรสวรรค์จะดีแค่ไหนก็เป็นเพียงสิ่งสนับสนุน ปัจจัยที่สำคัญที่สุดยังคงเป็นหัวใจที่แน่วแน่

หากปราศจากจิตใจที่มั่นคงไม่หวั่นเกรงต่อความทุกข์ทรมานแม้แต่เส้นหลิงขั้นเสินก็จะถูกฝังกลบไว้ตลอดกาล

ผลสำเร็จของมู่เฉินในหลายปีที่ผ่านมา มีครั้งไหนที่ไม่ได้ใช้ชีวิตเป็นการเดิมพัน? คนอื่นรู้แค่ว่าเขาขึ้นสู่จุดสูงสุดตั้งแต่อายุยังน้อย แต่จะมีกี่คนที่รู้เกี่ยวกับการฝ่าฟันที่เขาต้องอดทนเพื่อมาไกลขนาดนี้? ความล้มเหลวแม้แต่ครั้งเดียวก็จะทำให้เขาลาโลกไปนิรันดร์

“ในเมื่อเส้นหลิงขั้นเสินปรากฏแล้วก็ทำให้กายาหลิงเทียนจุนของข้าสมบูรณ์แบบ”

มู่เฉินพึมพำในใจและสงบใจลง อึดใจไฟก็ลุกขึ้นในความว่างเปล่า เปลวไฟโชติช่วงกวาดไปยังดวงจันทร์สีม่วงแปดดวง

เปลวไฟโชติช่วงนี้ไม่ได้ก่อตัวขึ้นจากคลื่นหลิงแต่เกิดจากจิตใจ เนื่องจากถ้าต้องการปรับแต่งเส้นหลิง ก็ต้องใช้เปลวไฟหัวใจเท่านั้น เปลวไฟคลื่นหลิงธรรมดาไม่อาจใช้ได้

ฟู่ ฟู่!

เปลวไฟพวยพุ่งออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุดห่อหุ้มดวงจันทร์สีม่วงแปดดวงกลายเป็นความสุกสกราว

เวลานี้เปลวไฟหัวใจลุกโชน ดวงจันทร์สีม่วงทั้งแปดดวงก็เริ่มสลายไป ของเหลวสีม่วงหยดออกมาก่อนที่จะหายไป

แต่มู่เฉินก็รู้สึกได้ว่าของเหลวสีม่วงไม่ได้หายไปอย่างสมบูรณ์ กลับหลอมรวมเข้ากับร่างกายของเขา…

เมื่อของเหลวสีม่วงหลอมรวมเข้าในร่างกายมากขึ้น เขาก็รู้สึกได้ว่าร่างกายเต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง เหมือนกับว่าข้อบกพร่องค่อยๆ สมบูรณ์แบบ

“เป็นแบบนี้จริงด้วย…” มู่เฉินถอนหายใจ จากนั้นเปลวไฟก็ยิ่งลุกโชน ความเร็วของดวงจันทร์สีม่วงที่ลุกไหม้ก็เพิ่มขึ้น

เวลาไหลผ่านไป จากนั้นไม่กี่ชั่วโมงดวงจันทร์สีม่วงแปดดวงก็เหลือขนาดเท่าฝ่ามือ…

ตอนนี้ลวดลายดวงจันทร์ทั้งแปดบนร่างกายมู่เฉินก็ชัดเจนขึ้น เห็นได้ชัดว่าร่างกายของเขาเปลี่ยนไปเป็นกายาหลิงเทียนจุนแล้ว

ทว่ากายาหลิงเทียนจุนของมู่เฉินในอดีตเป็นรูปแบบผลึกบริสุทธิ์ แต่ในขณะนี้เนื่องจากดวงจันทร์สีม่วง ทำให้ระยิบระยับด้วยสีม่วง ดูลึกลับอย่างไม่น่าเชื่อ

“ดวงจันทร์ม่วงแปดดวง สมกับเป็นเส้นหลิงขั้นเสินจริงๆ… เพียงแต่ไม่รู้ว่าทักษะหลิงไม่เสินทงที่ก่อตัวจะเป็นยังไง?”

เฉวียนเทียนมองไปที่ลวดลายบนร่างกายของมู่เฉินด้วยความอิจฉา ทักษะหลิงไม่เสินทงจากเส้นหลิงขั้นเสินจะต้องพิเศษอย่างไม่ต้องสงสัย แม้ในท่ามกลางวิทยายุทธระดับเสินทงขั้นยอดเยี่ยมก็ต้องอยู่ชั้นสูงแน่นอน

ภายใต้การจ้องมองของมู่เฉิน ในที่สุดดวงจันทร์สีม่วงทั้งแปดดวงก็ถูกเผาไหม้จนหมด ของเหลวหยดสุดท้ายตกลงมารวมเข้ากับร่างกาย

พริบตาความรู้สึกแปลกประหลาดก็ผุดขึ้นในใจของมู่เฉิน เขาเห็นความว่างเปล่าผันผวนและแสงสีม่วงปรากฏขึ้น

แสงสีม่วงขยายตัวอย่างรวดเร็ว ในไม่กี่ลมหายใจก็ก่อตัวเป็นเปลวไฟสีม่วงโชติช่วง

ดวงจันทร์สีม่วงแปดดวงหมุนเวียนอยู่ภายในเปลวไฟสีม่วงดูลึกลับมาก

“นี่คือทักษะหลิงไม่เสินทงของข้ารึ?” มู่เฉินจับจ้องเปลวไฟสีม่วงและพึมพำ

มู่เฉินสัมผัสเปลวไฟสีม่วง จากนั้นก็ต้องตกใจ เพราะพบว่าเปลวไฟเหล่านี้ดูเหมือนไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายและวัตถุอื่นๆ ทั้งหมด แต่ความสามารถในการทำลายคลื่นหลิงรุนแรงยิ่งนัก

ทันทีที่จับต้องคลื่นหลิง เปลวไฟสีม่วงจะแผดเผาคลื่นพลังงานอย่างรุนแรง

นั่นหมายความว่าเมื่อเขาต่อสู้ ตราบใดที่ถูกเปลวไฟสีม่วงสัมผัสและพยายามดับไฟด้วยคลื่นหลิงละก็ จะยิ่งทำให้ไฟลุกรุนแรงขึ้น

สิ่งนี้คล้ายกับพายุหลอมวิญญาณที่เขาเคยพบในเหวเทพร่วง เพียงแค่เปลวไฟสีม่วงนี้ดุร้ายพายุนั่นหลายส่วน

วิชาการต่อสู้ส่วนใหญ่ในมหาพันภพขึ้นอยู่กับคลื่นหลิง นั่นหมายความว่าการเผชิญหน้ากับเปลวไฟสีม่วงของเขา จอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนก็จะหมดหนทาง

“ในแง่ของพลังเปลวไฟสีม่วงนี้ไม่อ่อนไปกว่าวิทยายุทธระดับเสินทงขั้นยอดเยี่ยมเลย” มู่เฉินถอนหายใจ แต่ก็น่าเสียดายที่ไม่สามารถเทียบได้กับวิทยายุทธระดับเสินทงสามสิบหกกระบวนท่าในตำนาน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ มู่เฉินก็แอบขำตัวเอง วิทยายุทธระดับเสินทงขั้นสุดยอดมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วมหาพันภพ เขาคงไร้เดียงสาไปหน่อยหากคิดว่าสามารถหาสิ่งที่เทียบเคียงได้อย่างง่ายดาย

มู่เฉินสงบใจมุ่งความสนใจไปที่เปลวไฟสีม่วงก่อนที่จะเตรียมเก็บมันเข้าไป “ในเมื่อเส้นหลิงได้รับการขัดเกลาเรียบร้อยก็กลับกันเถอะ”

แต่ไม่รู้เพราะอะไร เขาก็ยังรู้สึกถึงความแปลกประหลาดในใจ

ราวกับว่ายังมีข้อบกพร่องอยู่ในร่างกาย

ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นอย่างแปลกประหลาด แต่เขาก็ไม่ได้มองข้าม ด้วยความแข็งแกร่งที่มี ต่อให้เป็นความรู้สึกฉับพลันก็ต้องมีเหตุผลแน่

“ข้าปรับแต่งเส้นหลิงแล้วและยังได้รับทักษะหลิงไม่เสินทง แต่ทำไมถึงยังรู้สึกเหมือนไม่สมบูรณ์ล่ะ?” มู่เฉินตกอยู่ในความเงียบ

เขาตกอยู่ในความเงียบเป็นเวลานานก่อนที่หัวใจจะกระเพื่อม

เปลวไฟสีม่วงลุกโชนบิดตัวในหัวใจของมู่เฉินและขยายตัวเป็นทะเลเพลิงกวาดออกไปในความว่างเปล่า

ในขณะที่เปลวไฟสีม่วงแพร่กระจาย ฉากแปลกประหลาดก็ปรากฏขึ้น…

เปลวไฟสีม่วงลุกไหม้ ความว่างเปล่าก็กลายเป็นคล้ายกับกระจก รอยแตกกระจายออกไปอย่างรวดเร็วก่อนที่จะแตกเป็นเสี่ยงๆ ภายใต้ความตกตะลึงของมู่เฉิน

“นี่…”

มู่เฉินตกใจกับฉากเบื้องหน้า เขาไม่เคยคาดหวังกับสถานการณ์เช่นนี้

ทันใดนั้นรัศมีแสงก็ระเบิดออกจากรอยแตก ช่างดูยิ่งใหญ่มากราวกับถูกขังเวลานาน ก่อนที่ความตระการตาจะปรากฏขึ้น

สายตาของมู่เฉินมองตามรัศมีไปก็ต้องหายใจเข้าลึก พร้อมกับความว่างเปล่าที่แตกสลายดวงอาทิตย์ศักดิ์สิทธิ์ก็ลอยขึ้นสู่ขอบฟ้า

ดวงอาทิตย์ดวงที่หนึ่งปรากฏ ดวงที่สอง ดวงที่สาม…จนครบเก้าดวง

ดวงอาทิตย์ทั้งเก้าหมุนคว้างอยู่ในส่วนลึกของร่างกายมู่เฉิน คล้ายกับจักรพรรดิที่ไม่แสดงตัวและเมื่อเปิดเผยก็จะทำให้เกิดพลังที่ทำให้โลกแตกสลายได้

มู่เฉินอึ้งตะลึงงันขณะจ้องมองดวงอาทิตย์ทั้งเก้า ในตอนนี้เขาเองก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง “ดวงอาทิตย์เก้าดวง? ทำไมถึงมีเส้นหลิงขั้นเสินอีก!”

นอกจากนี้ยังทรงพลังกว่าเส้นหลิงขั้นเสินแปดชีพจรเสียอีก!

นี่คือเส้นหลิงขั้นเสินเก้าชีพจรที่อยู่ในระยะสูงสุด!

ที่สำคัญที่สุดเขาไม่ได้ปรับแต่งเส้นหลิงไปแล้วหรือ? เหตุใดจึงมีเส้นหลิงขั้นเสินเก้าชีพจรซ่อนอยู่หลังแปดชีพจร?!

คลื่นสั่นสะเทือนในหัวใจของมู่เฉิน ความตกใจเกิดขึ้นเป็นเวลานานก่อนที่จะสงบลง เขารู้สึกได้ว่าเส้นหลิงขั้นเสินเก้าชีพจรเข้ากับร่างกายของเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ราวกับว่าเป็นของเขามาตั้งแต่เกิด

ในใจมู่เฉินปั่นป่วน ตอนนี้เขาก็พบว่าเมื่อเทียบกับความเข้ากันได้ของเส้นหลิงเก้าชีพจรนี้ แม้แปดชีพจรจะเข้ากันได้เช่นกัน แต่ก็เหมือนขาดอะไรบางอย่างไป

ราวกับว่ามีอันหนึ่งได้มาแต่กำเนิด ส่วนอีกอันได้มาภายหลัง

หลังจากไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ถอนหายใจยาวๆ พูดด้วยความรู้สึกซับซ้อน “ท่านแม่นี่ก็เป็นสิ่งที่ท่านทำเอาไว้เหรอ?”

เขาคิดออกหลังจากไตร่ตรองชั่วครู่ ถ้าเขาเดาถูกต้องเส้นหลิงขั้นเสินแปดชีพจรน่าจะมาจากมารดาของเขา

ประโยชน์ของแปดชีพจรก็คือการปกปิดเก้าชีพจรในร่างกายเขา

บางทีเมื่อเส้นหลิงขั้นเสินเก้าชีพจรกำเนิด เผ่าฝูถูอาจจะสามารถสัมผัสได้จากสายเลือดของเขา ดังนั้นมารดาจึงดึงเส้นหลิงของนางมาเพื่อปกป้องเขาและปกปิดเส้นหลิงขั้นเสินเก้าชีพจรของเขาไว้

โดยทั่วไปแล้วเส้นหลิงไม่สามารถโยกย้ายได้ แต่เขาและมารดาเป็นหนึ่งเดียวกันก่อนที่เขาจะเกิด ดังนั้นชิงเหยี่ยนจิ้งน่าจะฝังเส้นหลิงขั้นเสินแปดชีพจรของนางเข้าสู่ร่างกายของเขาตั้งแต่ตอนนั้น

ความคิดนี้ทำให้เกิดคลื่นในใจของมู่เฉิน เขารู้สึกปวดใจและอบอุ่นยิ่งนัก การแยกเส้นหลิงคล้ายกับการแล่เนื้อเถือหนังออกจากร่างกาย ยากที่จะจินตนาการว่ามารดาต้องทนกับความเจ็บปวดมากเพียงใดเพื่อให้การปกป้องที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแก่เขา

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ กระทั่งคนแบบมู่เฉินก็ยังดวงตาคลอไปด้วยน้ำตา

ฮา

เขาหายใจเข้าลึกระงับอารมณ์ที่พลุ่งพล่านพลางพึมพำ “ท่านแม่ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่ทำให้ข้า… แต่ข้าไม่ได้เป็นทารกอีกต่อไป ข้าสามารถต้านพายุได้แล้ว”

“ถ้าเผ่าฝูถูต้องการมาหาก็ให้พวกเขามา!”

มู่เฉินมองไปที่ดวงอาทิตย์เก้าดวง จิตใจเคลื่อนไหว ขณะเดียวกันเสียงของเขาก็สะท้อนก้อง

“เจ้านิทรามาหลายปี…ตอนนี้ถึงเวลาที่จะเปล่งประกาย”

“เส้นหลิงขั้นเสินเก้าชีพจร…จงตื่น!”

ฮึ่ม ฮึ่ม!

เมื่อรู้สึกถึงการเรียกของมู่เฉิน ดวงอาทิตย์ทั้งเก้าดวงก็เปล่งแสงออกมา พริบตารัศมีงดงามก็ระเบิดออก

บนยอดเขา

เฉวียนเทียนที่กำลังมองมู่เฉินด้วยความอิจฉา จู่ๆ ก็สังเกตเห็นแสงพราวจากร่างกายของอีกฝ่าย จากนั้นเขาก็ตะลึงงัน ดวงจันทร์สีม่วงแปดดวงบนร่างมู่เฉินหดตัวลง ลวดลายดวงอาทิตย์เก้าดวงปรากฏขึ้นแทนที่พร้อมกับพลังยิ่งใหญ่!

ฟ้าดินสั่นสะเทือนพร้อมกับสายฟ้าฟาดไม่มีที่สิ้นสุดกวนเป็นพายุพัดกระหน่ำ ราวกับกำลังตกตะลึงกับการปรากฏของเส้นหลิงขั้นเสินเก้าชีพจร

เฉวียนเทียนอ้าปากตาค้าง ขณะมองไปที่ดวงอาทิตย์เก้าดวงบนร่างกายของมู่เฉิน ก่อนที่เสียงแหลมบาดลึกจะดังไปทั่วชั้นฟ้า

“สวรรค์โปรด! เสินหลิงขั้นเสินเก้าชีพจร?!”