The Great Worm Lich - ตอนที่ 132
เหตุเพราะเรือลากและเครื่องแต่งกายแปลก ๆ ของผู้คนบนเรือรบเริ่มสร้างความหวาดกลัวกลับคืนสู่ผู้คนบนเรืออีกครั้ง เด็กสาวผมบลอนด์ที่ใบหน้าซีดเซียวจับรั้วด้านข้างของเรือก่อนจะตะโกนเสียงดังอย่างน่าตกใจออกมาว่า “เออร์ชูล ทำ…ทำไมพวกเขาถึงใส่เสื้อผ้าแบบนั้นล่ะ? พวกเขาประกาศว่าเราถูกกำหนดให้เป็นเป้าหมายกำจัดความปลอดภัยสาธารณะระดับ B! นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับพวกเรากันแน่? นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน?!”
“ไม่ต้องกลัวนะเพจช์ ฉันเคยเห็นในทีวีมาก่อนว่าเมื่อมีนักบินอวกาศกลับโลกมาพวกเขาจะถูกกักตัวไว้เป็นเวลา 72 ชั่วโมงเพื่อป้องกันไม่ให้แบคทีเรียและไวรัสต่าง ๆ ที่อาจเป็นอันตรายกระจายแพร่เข้าสู่โลก ฉันคิดว่ามันต้องเป็นเพราะเราใช้เวลา 1 วันอยู่ที่อีกโลกหนึ่งมาดังนั้นเราจะต้องถูกกักตัวและต้องถูกเฝ้าดูก่อนพักหนึ่งก่อนที่เราจะได้กลับบ้าน มันเป็นขั้นตอนที่จำเป็นดังนั้นจึงไม่มีอะไรให้ต้องกังวลเกี่ยวกับ … ”
“แต่…แต่พวกเขารู้ได้อย่างไรว่าเราเพิ่งกลับมาจากโลกอื่น?”
“ใครจะไปรู้ บางทีการที่อลิซาเบธ ฮอลิเดย์หายตัวไปเมื่อวานนี้อาจทำให้หน่วยยามฝั่งส่งเรือออกค้นหาพวกเราแล้วพวกเขาก็อาจไปยังโลกที่น่ากลัวและแปลกประหลาดด้วยเหมือนกัน ไม่ต้องกังวลนะ ตอนนี้เรากลับมาถึงโลกเราได้แล้ว เราสามารกลับบ้านได้ทันทีเมื่อเวลาการกักตัวจบลง ฉันจะอยู่ข้าง ๆ เธอเอง ไม่ต้องกลัวไปหรอก บางทีเราอาจเป็นศิลปินที่มีชื่อเสียงในอนาคตได้ด้วยประสบการณ์ที่เป็นตำนานนี้ของเราก็ได้ … ” แฟนหนุ่มวางมือบนไหล่ของเธอขณะที่เขาปลอบโยนเธออย่างอ่อนโยน
โดยไม่สนใจความวุ่นวายบนดาดฟ้าของอลิซาเบธ ฮอลิเดย์ใด ๆ หน่วยทหารสหรัฐจำนวนมากที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างมืออาชีพได้สวมชุดป้องกันวัตถุอันตรายที่ปิดผนึกไว้อย่างสมบูรณ์ขณะที่ถือปืนช็อตไฟฟ้า ไม่นานพวกเขาก็ขึ้นมาบนเรือก่อนที่จะสั่งให้ทุกคนกลับไปยังห้องพักของเรืออย่างเป็นระเบียบ
“ตามกฎหมายความมั่นคงแห่งชาติของสหรัฐอเมริการะบุว่าอลิซาเบธ ฮอลิเดย์เป็นพื้นที่ที่ถูกควบคุมโดยกองทัพ โปรดรักษาความสงบขณะเดินกลับไปยังห้องพักของคุณเพื่อพักผ่อนก่อนเป็นอย่างแรก เจ้าหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายเป็นพิเศษจะไปที่ห้องของคุณในอีกไม่กี่ชั่วโมงต่อมาเพื่อเก็บตัวอย่างเลือดของพวกคุณและทำการตรวจสอบการกักกันเบื้องต้นต่อไป โปรดให้ความร่วมมือกับพวกเราอย่างเต็มที่…”
เสียงในการออกอากาศของเรือเปลี่ยนเป็นเสียงที่เคร่งขรึมและเข้มงวดซึ่งยังคงออกอากาศซ้ำไปซ้ำมา จางลี่เฉินใช้ผ้าห่มห่อตัวเพื่อเดินกลับไปยังห้องพักพร้อมกับคนอื่น ๆ เขาพูดพึมพำว่า “เสียงดังซะจริง ๆ ถ้าไม่ให้ความร่วมแล้วจะทำอะไรกับพวกเราก็ได้หรือยังไง…”
ทีน่าซึ่งอยู่ข้าง ๆ แสดงความประหลาดใจขึ้นมาในทันที ด้วยน้ำเสียงที่เป็นกระวนกระวาย เธอกระซิบกับเขาเบา ๆ ไปว่า “เนื่องจากอลิซาเบธ ฮอลิเดย์ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นเขตควบคุมของทหารแล้ว ทหารกลุ่มนี้จะมีสิทธิ์ใช้มาตรการบังคับใช้ทุกอย่างหากเราไม่ให้ความร่วมมือกับข้อเรียกร้องที่เหมาะสม แน่นอนว่านายไม่จำเป็นต้องไปกลัวพวกเขา อย่างไรก็ตามถ้านายส่งเจ้าพวกสัตว์ทะเลขนาดยักษ์ที่สามารถบินได้ไปทำลายเรือรบ เฮลิคอปเตอร์ และเรือลากจูงที่อยู่รอบ ๆ การล่องเรือล่ะก็ … บ้าจริง! นายจะกลายเป็นผู้ก่อการร้ายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกไปเลยที่รัก! ไม่เอาน่า มันก็แค่การตรวจเลือดและขั้นตอนการกักกันซึ่งใช้เวลาไม่นานแค่นั้นเอง ดูกลุ่มผู้ใหญ่ตรงนั้นสิ พวกเขายังยินดีที่จะร่วมมือด้วยเลย…”
“ทีน่า ผมแค่พูดออกไปลอย ๆ เท่านั้นเอง ช่างมันเถอะ แล้วห้องของผมอยู่ไหนล่ะ? ผมไม่เคยไปห้องตัวเองมาก่อน”
“ที่จริงแล้วฉันไม่ได้เตรียมห้องอะไรไว้ให้นายหรอก เดิมทีฉันวางแผนที่จะใช้เวลายามค่ำคืนอันแสนโรแมนติกและน่าหลงใหลไปด้วยกันกับนายแต่ใครจะไปรู้ว่ามันจะจบลงแบบนี้… แต่ก็ดีที่ตอนนี้ทุกอย่างเริ่มกลับมาปกติแล้วล่ะนะ” ทีน่าตอบอย่างหดหู่ขณะที่เธอจับแขนของจางลี่เฉินเพื่อเดินนำเขาไปตามทางเดินห้องโดยสารชั้นหนึ่งของเรือก่อนที่จะเปิดห้องสวีทที่อยู่ตรงข้ามกับห้องพักของทริชและชีล่าเข้าไป
ขณะเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของฝูงชนอย่างเงียบ ๆ บนทางเดินของอลิซาเบธ ฮอลิเดย์ที่พยายามเดินเข้าห้องพักจากทั้งสองด้านอย่างต่อเนื่องจนในที่สุดกลุ่มผู้โดยสายก็หายตัวกันไปจนหมด เจ้าหน้าที่กองทัพเรือที่ดูแลการอพยพในครั้งนี้ได้เปิดใช้งานอินเตอร์คอมไร้สายก็จะรายงายความคืบหน้า “รังนก รังนก นี่คือสายจากนกน้อยหมายเลข 1 ภารกิจเสร็จสมบูรณ์ ย้ำอีกครั้ง ภารกิจเสร็จสมบูรณ์”
“นกน้อยหมายเลข 1 นกน้อยหมายเลข 1. ทางนี้คือรังนกของคุณ ดำรงตำแหน่งและเตรียมการแจ้งเตือนต่าง ๆ ไว้ให้ดี ดำรงตำแหน่งและเตรียมการแจ้งเตือนต่าง ๆ ไว้ให้ดี”
“รับทราบ” เจ้าหน้าที่ตอบกลับอย่างสุขุม ทหารเรือที่อยู่บนทางเดินยกนิ้วโป้งขึ้นหากันเพื่อแสดงความเข้าใจภารกิจก่อนจะแยกย้ายกันไปเพื่อป้องกันทางเดินยาวทั้งหมด
หลังจากศูนย์บัญชาการได้รับรายงานจากเจ้าหน้าที่คนสุดท้ายที่รับผิดชอบในการอพยพผู้โดยสารของเรือสำราญแล้วก็ได้ออกคำสั่งให้เจ้าหน้าที่จากเซนต์แมรีเริ่มปฏิบัติการลากจูงในทันที
หลังจากทำงานหนักมานาน เรือลากจูงยักษ์ก็ได้ติดสายเคเบิลและเครื่องจักรพิเศษที่อลิซาเบธ ฮอลิเดย์ หลังจากนั้นก็เริ่มแล่นเรือกันไปอย่างช้า ๆ ภายใต้การดูแลของเรือรบขณะดึงเรือไปยังทะเลอันกว้างใหญ่
ในขณะเดียวกันในวังสไตล์อังกฤษสีขาวคลาสสิกซึ่งประกอบด้วยอาคารหลัก 3 ชั้นและอาคารด้านตะวันออก – ตะวันตกที่ตั้งอยู่ทางถนนเพนซิลวาเนียและวอชิงตัน ดี.ซี. ที่สำนักงานรูปวงรีที่ตั้งอยู่ทางปีกตะวันตกมีโต๊ะประชุมตัวหนึ่งซึ่งมีคนอยู่ด้วยกันทั้งสิ้น 7 คน 3 คน ทางด้านซ้ายและอีก 4 คนทางด้านขวากำลังนั่งอยู่รอบโต๊ะสี่เหลี่ยมพลางจ้องมองอย่างจดจ่อไปยังภาพฉายบนกำแพงที่แสดงให้เห็นว่ามีความผิดปกติอย่างชัดเจนเกิดขึ้น
ภาพที่แสดงอยู่ดูเหมือนจะเป็นแผนที่ทางทะเลที่ถูกระบุด้วยตัวแปรหลายอย่างเช่นพิกัด ความแรงของลม ความสูงของคลื่นและอื่น ๆ
ชายชราที่ดูธรรมดาคนหนึ่งสวมสูทเรียบเนียบสีดำโดยมีตรานกอินทรีสีบรอนซ์ติดอยู่ตรงหน้าอก เขากำลังชี้ไปที่บริเวณวงกลมจุดหนึ่งบนแผนที่ทะเลด้วยนิ้วของเขาขณะที่เขาประกาศขึ้นเสียงดัง “พื้นที่ที่ผมพูดถึงอยู่ตอนนี้คือจุดนี้ครับทุก ๆ ท่าน เมื่อวานนี้เมื่อเรือ ‘โลมา’ ของหน่วยยามฝั่งสหรัฐกำลังมองหาอลิซาเบธ ฮอลิเดย์ที่หายไปอยู่นั้นมันได้ค้นพบโลกใบใหม่ ณ บริเวณนี้ได้ครับ! จากประสบการณ์ที่ผ่านมา กองทัพเรือได้ทำการทดสอบหลายครั้งและพบว่าบล็อกวงกลมนี้มีพื้นที่ประมาณ 16 ตารางไมล์ทะเลซึ่งเชื่อมต่อกับโลกอื่นด้วยเหตุผลใดก็ไม่อาจทราบสาเหตุได้ในตอนนี้ มีมหาสมุทร เกาะ และเป็นไปได้ว่าที่นั่นจะมีพื้นดินอยู่…”
“การค้นพบทางภูมิศาสตร์ครั้งที่สาม! โคลัมบัสค้นพบทวีปอเมริกาในมหาสมุทรแอตแลนติกและเราพบ ‘โลก’ ที่สมบูรณ์ในมหาสมุทรแอตแลนติกสองแห่งซึ่งหนึ่งในนั้นอยู่ใกล้กับมหาสมุทรนอกนิวยอร์ก” ชายผิวดำวัยกลางคนจ้องมองด้วยท่าทีครุ่นคิด เขาสวมสูทสีเทาพอดีตัวนั่งประจำที่อยู่ตรงกลางโต๊ะ ทันใดนั้นเขาก็ยิ้มขึ้นมาพร้อมกับขมวดคิ้ว “นี่อาจเป็นทางลัดสำหรับอเมริกาเพื่อรักษาพลังอันแข็งแกร่งของชาติไว้ได้ตลอดไป มันอาจเป็นตัวตั้งต้นของการทำลายล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ไม่ว่าจะจากการรุกรานของอารยธรรมที่เราไม่รู้จักหรือความขัดแย้งทางแพ่งที่เกิดจากการต่อสู้เพื่อผลประโยชน์ … บ๊อบ พวกเราควรทำอย่างไรกันดี?”
“ท่านประธาน พวกเรามีข้อมูลน้อยมากเกี่ยวกับโลกใบใหม่ใบนั้น เพื่อความระมัดระวัง ผมขอแนะนำให้เราปิดผนึกพื้นที่ทะเลที่เชื่อต่อโลกอีกใบอย่างแน่นหนานี้ไว้ก่อนจะดีกว่า … ”
“มันง่ายที่จะควบคุมสิ่งนั้น แต่สิ่งที่ยากยิ่งกว่าคือมีคนมากกว่า 1,000 คนบนอลิซาเบธ ฮอลิเดย์ที่ได้กลับมา ดังนั้นเราจึงไม่สามารถแยกพวกเขาออกอย่างไร้เหตุผลไว้ได้นาน ถ้าเป็นอย่างที่คุณพูด นั่นหมายถึงว่าคนส่วนใหญ่ในที่นี้เป็นเด็ก รัฐจะต้องลงนามในข้อตกลงการไม่เปิดเผยข้อมูลอย่างเข้มงวดกับพวกเขา … “
“ด้วยเหตุนี้เราต้องจึงได้รับอนุญาตจากท่านไงครับท่านประธานาธิบดี เพื่อล้างความทรงจำของทุกคนบนเรือ!”
เมื่อได้ยินคำแนะนำนี้ชายผิวดำวัยกลางคนก็เบิกตากว้างขณะที่ความหวาดหวั่นแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนบนใบหน้าของเขา “นี่คุณ! คุณรู้ตัวหรือเปล่าว่าคุณกำลังพูดเรื่องอะไรออกมา?! มันเป็นการละเมิดอำนาจรัฐ! เป็นการเหยียบย่ำรัฐธรรมนูญและสิทธิมนุษยชนของประเทศ…”
“แต่มันจำเป็นสำหรับความปลอดภัยและผลประโยชน์ของอเมริกานะครับท่าน!” ชายชราโต้กลับอย่างแข็งขัน
สหรัฐอเมริกาถูกสร้างขึ้นจากสงครามอิสรภาพและเป็นปึกแผ่นอย่างแท้จริงจากสงครามกลางเมืองอเมริกา นับตั้งแต่นั้นมาอเมริกายังคงรักษาเอกลักษณ์ประจำชาติที่เหนียวแน่นมาได้เป็นอย่างดี
เนื่องจากลักษณะนี้ การแสวงหาความมั่นคงแห่งชาติและผลประโยชน์ของประเทศจึงได้ถูกฝังลึกลงไปในทุกแง่มุมของประเทศมานานกว่า 200 ปี
ในสหรัฐอเมริกาไม่มีหน่วยงานสาธารณะหรือหน่วยงานของรัฐบาลใดที่สามารถเปิดเผยได้เกินขอบเขตของกฎหมาย อย่างไรก็ตามเมื่อคำว่า “ความมั่นคงแห่งชาติ” และ “ผลประโยชน์ของชาติ” เข้ามาเกี่ยวข้องสิ่งต่าง ๆ ก็จะเปลี่ยนไปทันที
เมื่อพลเรือนผู้บริสุทธิ์ถูกฆ่าโดยไม่ตั้งใจในระหว่างการปฏิบัติการสังหาร ซึ่งอาจเป็นพลเรือนชาวอเมริกันที่ถูกสงสัยว่าเป็นผู้ก่อการร้ายต่างแดนหรือในระหว่างการดำเนินการกำจัดศัตรูที่เรียกว่า ‘ศัตรูของชาติ’ ชาวอเมริกันส่วนใหญ่มักจะสามารถยอมรับสิ่งนี้ได้แม้ว่ามันจะสามารถพูดได้อย่างสมบูรณ์ว่าเป็นการฆาตกรรมที่โจ่งแจ้งตราบใดที่ใช้คำว่า “ความมั่นคงแห่งชาติ” และ “ผลประโยชน์ของชาติ” อันรุ่งโรจน์เข้ามาเกี่ยวข้อง
ความเงียบเกิดขึ้นที่ทำเนียบขาวในทันที หลังจากใคร่ครวญอยู่ 3 – 4 นาที ท่านประธานาธิบดีโอนามาก็พึมพำขึ้นว่า “หลังจากเซ็นสัญญาอนุญาตนี้แล้วตัวผมอาจต้องถูกตอกด้วยตะปูตลอดไปถึงประวัติความอัปยศนี้ นี่อาจเป็นความอัปยศของพลเรือนอเมริกันทุกคน … ”
“ประวัติจะถูกประเมินโดยคนรุ่นหลังครับท่านประธานาธิบดี โดยการปกป้องความมั่นคงของชาติและความสนใจหลักเท่านั้นที่จะสามารถรักษาประวันศาสตร์ไว้ได้” ในขณะที่ประธานาธิบดีลังเล ที่ปรึกษาเฮนรี่ ที กิลล์ หัวหน้าฝ่ายป้องกันของสหรัฐขจัดความลังเลที่เต็มไปความเด็ดเดี่ยว
“ขอพระเจ้าโปรดคุ้มครองอเมริกาด้วยเถิด!” เมื่อได้ยินคำกล่าวนี้ การจ้องมองของโอนามาก็เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและแน่วแน่ “บ๊อบ ใช้ของเล่นขั้นสูงสุดของพื้นที่ 51 จากกระทรวงกลาโหมของคุณเพื่อลบความทรงจำของเด็ก ๆ เหล่านั้นซะ พยายามลดความเสียหายทางจิตใจของพวกเขาให้ได้มากที่สุด”
“ผมจะทำให้ดีที่สุดครับท่านประธานาธิบดี” เขาวางจดหมายที่ได้รับมอบอำนาจซึ่งถูกร่างขึ้นมาต่อหน้าประธานาธิบดีเป็นการส่วนตัวในขณะที่เขาตอบอย่างเคร่งขรึม
ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาที่ท่าจอดเรือของฐานทัพเรือลับกองทัพเรือสหรัฐฯบนหมู่เกาะแห่งหนึ่งในมหาสมุทรแอตแลนติก อลิซาเบธ ฮอลิเดย์อ่อนระเรื่อไปตามคลื่นทะเลที่พลุ่งพล่านภายใต้สายลมยามเย็น
ที่ห้องนอนของห้องชุดหรูหราของเรือ จางลี่เฉินที่ตื่นขึ้นจากความฝันมองไปที่ทีน่าซึ่งกำลังนอนหลับสนิทอยู่ข้างกาย เขาลูบใบหน้าของตัวเองอย่างเงียบ ๆ และลุกลงจากเตียงรูปหัวใจก่อนที่จะสวมชุดนอนของเขาที่กองอยู่บนพื้นและเดินเข้าไปในห้องน้ำ
หลังจากเปิดไฟจนเห็นห้องน้ำอันกว้างขวางแล้วสิ่งที่สะดุดตาที่สุดก็คืออ่างอาบน้ำทรงกลมที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่า 2 เมตรตั้งอยู่กลางห้อง
หลังจากที่เขาเติมน้ำร้อนลงอ่างและชำระล้างความหอมหวานที่หลงเหลืออยู่จากการปลดปล่อยก่อนหน้านี้เสร็จแล้วจางลี่เฉินก็พาตัวเองลงไปแช่น้ำในอ่างอาบน้ำที่แสนจะสบายกาย ทันใดนั้นเองเขาก็พ่นเลือดสีเข้มคำหนึ่งออกมาและพูดภาษาจีนคำว่า – ลดความซับซ้อน
เลือดสีดำพุ่งออกมาจากปากของจางลี่เฉินและรวมตัวกันขึ้นกลางอากาศก่อนที่จะรวมตัวกันจนกลายเป็นทรงลูกบอล ชายหนุ่มหน้าซีดเอานิ้วจุ่มลงไปในคราบเลือดกลางอากาศนั่นก่อนที่จะเขียนคำภาษาจีนโบราณ “ลดความซับซ้อน” ลงบนหน้าอกของตัวเอง
หลังจากสร้างคำพลังพ่อมดเสร็จมันก็หายลงไปในเนื้อและร่างกายของจางลี่เฉินทันที ในขณะเดียวกันก็ทำให้เขามีความสามารถลึกลับที่สามารถสั่งควบคุมสัตว์อาคมและท่องคาถาด้วยความคิดผ่านทางใจของเขาได้