The Legendary Mechanic - ตอนที่ 1210 การกลับมาของผู้รักษาสัจจะ

　　เกือบเดือนต่อมา มันเป็นวันที่เวอร์ชั่นอัปเดท มีทะเลผู้คนมากมายในโถงของวังแบล็คสตาร์ ผู้เล่นนับไม่ถ้วนมารวมกัน คุยกันขณะรอออฟไลน์
　　ขนมปังสุนัขเดินผ่านฝูงชน เปิดฟังก์ชั่นการบันทึกขณะถ่ายภาพฉากในห้องโถงอย่างกระตือรือร้นขณะที่ผู้ช่วยคอยตามติด
　　ในเวอร์ชั่นสี่ ธุรกิจของขนมปังสุนัขก้าวหน้ามาก จนกลายเป็นผู้ร่วมรายงานข่าวคนสำคัญของสโมสร เขาจึงก่อตั้งสตูดิโอ เขาไม่ได้ตัดต่อวิดิโอคนเดียวอีก แต่กลับจ้างพนักงานบางคนมารับผิดชอบทุกงาน งานสำคัญสุดคือช่วยเขารวบรวมเนื้อหา พนักงานเหล่านี้มีบัญชีทำงานเป็นของตัวเอง บัญชีของพวกเขาจะนำหน้าด้วยชื่อสตูดิโอ ผู้ช่วยคนนี้มีรหัส ‘ขนมปังสุนัข : ข้าวสาลีน้อย’ แวบแรก เขาดูเหมือนชายอ้วนตัวน้อยที่มีความสุข
　　“ลูกพี่ ทำไมเราถึงมาถ่ายกันในฐาน?นี่จะใช้เป็นเนื้อหาได้งั้นเหรอ?”ข้าวสาลีน้อยอยากรู้อยากเห็น
　　“โง่หรือเปล่า?ใครจะไปรู้ว่ากองทัพจะเป็นไงในเวอร์ชั่นถัดไป?ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงในอนาคต ทั้งหมดนี้จะกลายเป็นข้อมูลในอดีต มันเป็นไปได้ที่จะสร้างวิดิโอย้อนยุค!’ขนมปังสุนัขพูด
　　“ลูกพี่มองการณ์ไกลจริงๆ!”
　　“ฮึ่ม นายยังต้องพัฒนาอีกเยอะ ดูให้ดีและศึกษาเอาไว้”ขนมปังสุนัขได้ทีอวด
　　ไม่ไกลจากทั้งสอง กลุ่มผู้เล่นมืออาชีพจับกลุ่มล้อมกัน
　　“ฉันกำลังจะเกษียณ”ราชาพลเรือเอกพูด ซึ่งทำให้ทุกคนประหลาดใจ
　　ดาบคลั่งถืออีกฝ่ายเป็นไอดอลมาตลอด และเขาก็ตอบอย่างไม่เชื่อ”เราเพิ่งชนะการแข่งขันติดต่อกันสามปีซ้อน ทำไมถึงเกษียณละ?”
　　“ใช่ ตอนนี้ จีนอยู่บนจุดสูงสุดแล้วนะ”บางคนพูด
　　“ฮ่าๆ มันเพราะเราคว้าแชมป์สามสมัยได้ติดฉันถึงเกษียณได้อย่างสบายใจ เดิมฉันมีความคิดนี้หลังจากได้แชมป์สมัยที่แล้ว แต่ฉันยังสู้ต่อเพราะอยากคว้ามันอีกครั้งไปกับราชวงศ์”เขาโบกมือ”ฉันไม่ใช่เด็กอีกแล้ว และยังรู้สึกได้ว่าฝีมือฉันถดถอย ตอนนี้เป็นเวลาเหมาะสมที่ฉันจะเกษียณ แลส่งมอบให้กับคนรุ่นหลัง พวกเขาเคารพทางเลือกของฉัน ในอนาคต มันจะเป็นเจ้าชายลำดับสองที่มานำราชวงศ์แทน ฉันต้องให้โอกาสคนอื่น”เมื่อได้ยิน ทุกคนก็หันไปมองเจ้าชายลำดับสอง
　　เจ้าชายลำดับสองมักข่อราชาพลเรือเอก และหวังขโมยตำแหน่งตลอด แต่ตอนนี้ที่ความปรารถนาของเขาเป็นจริง เขากลับไม่แสดงความสุข เขาเงียบและหดหู่
　　ราชาพลเรือเอกเหลือบมองเขาก่อนยิ้ม”นายอยากได้ตำแหน่งหัวหน้ามาตลอดไม่ใช่เหรอ?ตอนนี้นายได้มันแล้ว ทำไมถึงไม่มีความสุขละ?”
　　เจ้าชายลำดับสองขยับมุมปาก แสดงรอยยิ้มน่าสมเพช”ไร้สาระ ฉันมีความสุขอยู่แล้ว ในที่สุดฉันก็ไล่ตามนายทัน ฮ่าๆ”
　　ทุกคนส่ายหัว พวกเขาบอกได้ว่าเจ้าชายลำดับสองเสแสร้ง เห็นได้ชัดว่าเขาเศร้าและผิดหวัง แต่ก็ยังหัวแข็ง
　　นับตั้งแต่เข้าร่วมทีม เจ้าชายลำดับสองแข่งขันกับราชาพลเรือเอกบนผิวเผิน ขณะพูดเหมือนพวกขยะ แต่ก็มักมองราชาพลเรือเอกเป็นเพื่อนที่ดีสุดในใจมาเสมอ เขาแข่งขันกันเฉยๆและหวังจะเหนือกว่าอีกฝ่าย ไม่ใช่รับเอาตำแหน่งอีกฝ่ายมาด้วยลักษณะนี้
　　เมื่อคิดว่าเขาจะไม่สามารถสู้เคียงบ่าเคียงไหล่ราชาพลเรือเอกได้อีกในอนาคต เขาก็รู้สึกว่างเปล่า
　　“ใจเย็นๆ แม้ฉันจะเกษียณ ฉันก็ยังทำงานให้สโมสร ฉันจะรับตำแหน่งโค้ช”ราชาพลเรือเอกตบไหล่เจ้าชายลำดับสองด้วยรอยยิ้ม”แบบนั้น…มันก็หมายความว่าฉันยังเหนือกว่านาย ไม่ต้องคิดถึงฉัน”
　　แม้เขาจะไม่พูดตรงๆ ความหมายก็ชัดเจน
　　หวังจะก้าวข้ามฉัน?ฝันไปเถอะ!
　　เจ้าชายลำดับสองเปลี่ยนสีหน้าอย่างรวดเร็วขณะเห่าออกมา”ใครคิดถึงนาย?รีบเกษียณและไสหัวไปซะ!”
　　ทุกคนถอนสายตาออก ไม่สามารถทนความ’ซึนเดเระ’นี้ได้
　　“พูดถึงการเกษียณ ฉันเองก็มีความคิดคล้ายกัน”ฤดูหนาวขี้เซาถอนหายใจ”ฉันควรแก่สุดในที่นี่ และก็เกือบถึงขีดจำกัดแล้ว ตอนนี้มันเป็นเวลาอันดีที่จะเกษียณ เนื่องจากเราได้ประสบความสำเร็จแล้ว ฉันรู้สึกว่ามันถึงเวลาจะเปิดโอกาสให้คนใหม่ ไม่ใช่ว่าหุบเขาแม่น้ำก็ทำหน้าที่ได้ดีในฐานะดาวดวงใหม่เหรอ?”
　　“เราก็แค่งั้นๆ แต่ก็ใช่ เนื่องจากเราชนะครั้งนี้ มันก็ถึงคราวของเราแล้ว”ดาบคลั่งเกาหัวอย่างอายๆ
　　กลุ่มผู้เล่นมืออาชีพอยู่เพื่อคุยสายอาชีพพวกเขา หลี่เกอแอบดีใจ หวังว่าคู่แข่งทั้งหมดจะเกษียณ เขาดูเหมือนจะเล็งเห็นถึงการผงาดของวิหารเทพเจ้า
　　เวลาผ่านไปช้ามาก แต่มันก็ใช้เวลาไม่นานก่อนจะถึงเวลานับถอยหลัง แสงสีขาวสว่างวาบขณะที่ผู้เล่นหายไป โถงของฐานกลายเป็นสถานที่ร้าง
　　เริ่มการอัปเดทเวอร์ชั่นสี่
　　กำลังบันทึกข้อมูล..การบันทึกสำเร็จ!
　　ฟอรั่มผู้เล่นเปิด ระยะเวลาอัปเดท : ไม่รู้ โปรดรออย่างอดทน
　　ในโรงงานจักรกลส่วนตัว หานเซี่ยวละสายตาจากภาพเฝ้าระวังของโถงหลัก เรียกหน้าต่างสถานะมาดู
　　“ผู้เล่นออฟไลน์ไปแล้ว”
　　หานเซี่ยวถอนหายใจ รีบปรับความคิด ครั้งนี้ มันใช้เวลานานกว่าจะได้เก็บเกี่ยวอีกเขาจึงต้องหว่านปุ๋ยให้เหมาะสมไว้ล่วงหน้า
　　โปรลีกสี่ได้นำค่าประสบการณ์มาให้เขาอีกระลอก แต่การเก็บออมก้ยังขาด ค่าใช้จ่ายปัจจุบันเขาสูงมาก แม้จะรวมค่าประสบการณ์จำนวนมากจากเนื้อเรื่องพันธมิตรดาวสวรรค์ก็ตาม ในการอัปเดทเวอร์ชั่นนี้ หานเซี่ยวตัดสินใจมุ่งเน้นการเปลี่ยนแปลงลักษณะแห่งเทพ-เครื่องจักร เน้นเพิ่มมันจนเต็มก่อนย้ายไปสาขามิติ
　　การเปลี่ยนแปลงลักษณะแห่งเทพของเขาถึงระดับสิบแล้ว พ่วงมาด้วยภารกิจ บัตรสำเร็จภารกิจถูกทดสอบแล้วว่าใช้ได้ หานเซี่ยวจึงวางแผนทำภารกิจเพิ่ม หารางวัลสุ่มระหว่างการอัปเดทเวอร์ชั่นเพื่อรับบัตรสำเร็จภารกิจเพิ่ม นี่จะช่วยเขาประหยัดแต้มการเปลี่ยนแปลงลักษณะแห่งเทพได้
　　แหล่งที่มาหลักของแต้มคือการสร้างอุปกรณ์สีทองจากพิมพ์เขียว มีพิมพ์เขียวทองมากมายในมรดกที่เจซมอบให้ ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของแต้มจำนวนมากสำหรับเขา หานเซี่ยวตัดสินใจศึกษาข้อมูลนี้ก่อน
　　ด้วยมรดกทางเทคนิคนี้ ไม่จำเป็นที่เขาต้องไปอ้อนวอนขอพิมพ์เขียวจากสามอารยธรรมอีกและก็ไม่จำเป็นต้องทำภารกิจเพื่อแลกแต้มสะสม นี่ช่วยเขาประหยัดทั้งเวลาและเรี่ยวแรง แถมยังช่วยให้สามอารยธรรมจักรวาลตัดสินภูมิหลังเขาผิดๆ คิดว่าเขาไม่มีพิมพ์เขียวทองมากนัก นี่เป็นการฆ่านกหลายตัวด้วยหินก้อนเดียว
　　“ในอีกไม่กี่สิบปีข้างหน้า จะมีผู้อยู่เหนือกลุ่มใหม่ ฉันสงสัยว่าคนที่อยู่ภายใต้ฉันจะยกระดับได้สักกี่คน..”
　　หานเซี่ยวลูบคาง
　　ในสายตาเขา คนที่มีโอกาสคือออโรร่า เฟย์ดิน เฮดาวี่ โจติน่า ล็อตแฮร์ และลากี
　　ในหมู่พวกเขา ออโรร่าไร้คอขวด มันแค่ว่าพัฒนาการตามปกติของเธอช้า แต่ทว่า ด้วยเมล็ดพันธ์ุแสงศักดิ์สิทธิ์ มันจะช่วยเร่งกระบวนการพัฒนาของเธอได้มาก สำหรับเฟย์ดินกับล็อตแฮร์ พวกเขาแค่มีพรสวรรค์ด้วยความเป็นไปได้ที่จะทะลวงผ่าน สำหรับเฮดาวี่ โจติน่ากับลากี ทั้งหมดสะสมมานาน ซึ่งทำให้มีโอกาสเติบโตต่อไป
　　การฝึกของอีวานยังสั้นไปและอีกไม่กี่สิบปีก็คงไม่พอให้เขาเติบโต โครงการบ่มเพาะเทพเอสคนใหม่ยังต้องใช้เวลา
　　สำหรับคาร์,็อต เขาจัดอยู่ในประเภทระเบิดทีหลัง และช่วงเวลานี้ก็ยังห่างไกลจากจุดสูงสุดของชีวิตก่อนหน้าเขา แต่ทว่า เพราะอิทธิพลของหานเซี่ยว การเติบโตของเขาอาจมีการเปลี่ยนแปลง
　　“การมุ่งเน้นกับออโรร่าน่าเชื่อถือสุด การช่วยให้เธอไปถึงผู้อยู่เหนือจะเป็นอะไรที่ดีสุด..”
　　หานเซี่ยวหัวเราะ
　　ภายในฐานแห่งหนึ่งของเทพอำนวย โถงลับถูกออกแบบให้เป็นห้องทดลองขนาดใหญ่ ตรงกลางห้องคือฐานกลไกวงกลมเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 50 เมตร มันเต็มไปด้วยลวดลายซับซ้อน ท่อขนส่งพลังงาน และวงจรเวทย์ ตอนแรก มันดูเหมือนสถานที่จัดงานบางอย่าง
　　ในสภาพแวดล้อม สมาชิกหลายคนของเทพอำนวยกำลังสวมชุดนักวิจัยสีขาว แก้ไขข้อบกพร่องของเครื่องมือต่างๆอย่างแข่งขัน ลอว์กับเฟย์อยู่เพื่อกำกับดูแล
　　“นานแค่ไหนกว่าจะถึงเวลาที่ตกลงกัน?”
　　“สามนาทีเพื่อเข้าสู่ช่วงเวลาที่ตั้งไว้ อุปกรณ์รับได้อุ่นเครื่องไว้แล้ว และสามารถเปิดใช้งานได้ตลอด”
　　“ตัวปรับเสถียรรูปแบบข้อมูลตั้งแล้ว ขั้นตอนทั้งหมดพร้อม”ลอว์แสดงสีหน้าเคร่งขรึม ฝ่ามือของเขาเปียกไปหมด
　　มันเป็นวันที่ได้รับการยืนยันโดยบุตรแห่งโชคชะตา ตามข้อมูลที่ส่งผ่านมา กระแสของมิติเวลาภายในวิหารพิเศษ มันจะตรงกับจักรวาลหลักแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แถมยังเป็นแบบสุ่ม ถ้าโหนดเวลาผ่าน มันต้องใช้เวลานาน เค้าโครงของสถานที่ปัจจุบันแค่เพื่อให้ผู้รักษาสัจจะกลับมา และทุกคนที่นี่ก็กำลังทดสอบสิ่งนี้เป็นครั้งแรก ไม่มีใครรู้ว่ามันมีประสิทธิภาพแค่ไหน
　　จิตวิญญาณของทุกคนตึงเครียดมาก และในที่สุดก็มาถึงเวลาที่กำหนด
　　“เริ่มได้!’ลอวร์ร้องเสียงหลง
　　วินาทีต่อมา เครื่องมือทั้งหมดก็เปิดใช้งาน ฐานจักรกลวงกลมตรงกลางห้องสว่าง และพลังงานบนพื้นผิวก็สว่างขึ้นจากด้านล่างขึ้นบน
　　ฮึ่ม!
　　เกิดเสียงดังในห้อง ขณะที่อวกาศเหนือฐานเกิดการบิดเบือน นี่ดำเนินต่อไปกว่าสิบวินาทีก่อนประตูแสงจะปรากฏด้านบน พ่นร่างออกมาก่อนหายไปในชั่วพริบตา
　　ทุกคนรีบแหงนมอง ใบหน้าพวกเขายินดี บนพื้นคือผู้รักษาสัจจะที่หายตัวไปหลายวัน
　　ลอว์กับเฟย์รีบไปพยุงเขา บนว่าเขาดูงุนงงเหมือนเพิ่งตื่น
　　“ในที่สุดท่านก็กลับมา รู้สึกอย่างไรบ้างครับ?”
　　ผู้รักษาสัจจะมองทั้งสองด้วยสีหน้างุนงง จำตัวตนของเขาได้หลังผ่านไปสักพัก ดวงตาของเขาค่อยๆกลับมาจดจ่อ เขาค่อยๆฟื้นตัว และกุมหน้าผากขณะพึมพำ”ฉันรู้สึกเหมือนฉันฝันไปนานมาก มีภาพลวงตาที่สมจริงมากภายในวิหาร เหมือนกับกำลังฝัน ฉันค้นพบความลับที่น่าทึ่งมากมาย แต่เหลือข้อมูลน้อยมากในหัวฉัน ขอฉันคัดกรองก่อน..”
　　เขากุมหน้าผากขณะฝืนนึกถึงสิ่งต่างๆที่เขาเห็นในวิหาร เขาจำได้คลุมเครือถึงความตกใจที่ซึมเข้าวิญญาณเขา แต่ความทรงจำที่เกี่ยวข้องได้หายไป ทิ้งไว้แค่เศษความทรงจำ
　　หลังผ่านไปนาน ผู้รักษาสัจจะถึงค่อยๆรื้อฟื้นข้อมูลที่เขาได้รับ และความกลัวก็ฉายไปทั่วหน้า
　　เฟย์สังเกตเห็นอารมณ์ตกใจบนหน้าเขาและถาม.”ท่านจำอะไรได้ไหมคะ?”
　　“ไม่ ไม่เลย” 　　ผู้รักษาสัจจะสูดหายใจลึก ระงับอารมณ์ปั่นป่วน
　　การรีบู้ตครั้งใหญ่ การวนซ้ำของจักรวาล คุณสมบัติทั้งหมดของวิหาร…ทั้งหมดนี้ไหลผ่านสมองเขา ความรู้ทั้งหมดได้ลบล้างมุมมองโลกของเขาและเขาตั้งใจเก็บมันไว้เป็นความลับ ไม่เตรียมแบ่งปันข้อมูลที่เขาพบในวิหารกับใคร
　　ทั่วทั้งจักรวาล ฉันควรเป็นคนเดียวที่ได้รับข้อมูลนี้ มูลค่าของมันวัดไม่ได้ เส้นทางในอนาคตต้องเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก
　　ความคิดนี้แวบเข้าหัว
　　ตอนนี้เอง ลอว์สำรวจสภาพแวดล้อมและไม่เห็นใคร”ท่านผู้นำ แผนเราสำเร็จไหมครับ?ท่านคืนชีพพวกเขาแล้วหรือยัง?”
　　เมื่อได้ยิน ผู้รักษาสัจจะก็นึกอะไรได้ เขาหันหัวมา พบรอยประทับสีทองแปลกๆบนหลังมือ ในความทรงจำที่เหลือ นี่คือตราประทับวิหารแบบใช้ครั้งเดียว ซึ่งจะช่วยให้เขาคืนชีพผู้อยู่เหนือในอดีตโดยใช้วิหารเป็นสื่อได้”มันควรสำเร็จ..”ผู้รักษาสัจจะหยุด สำรวจรอบตัวก่อนเพิ่มเสียง”เก็บกวาดสถานที่นี้เดี๋ยวนี้และตามฉันไปต้อนรับการกลับมาของเหล่าบรรพชน!”