The Legendary Mechanic - ตอนที่ 349
พื้นสั่นสะเทือน
ไกลออกไป ป่าล้มลงเพราะสัตว์ขนาดมหึมากำลังเดินมา เหมือนภูเขากำลังขยับ แม้ทหารรับจ้างจะรู้เกี่ยวกับสัตว์ภูเขาจากฐานข้อมูล หลายคนก็ยังตกใจ
“ตัวใหญ่มาก!”
สัตว์ภูเขามีสี่เท้าที่หนาเหมือนตึกและหางยาว เกล็ดเหมือนหินหนาทำให้มันมีการป้องกันแข็งแกร่งพร้อมกับกระดองคล้ายกระดองเต่าสีเหลืองโคลนบนหลังมัน หัวมันดูเหมือนจอบ ขากรรไกรล่างและดวงตานั้นซ่อนอยู่ระหว่างช่องของกระดองหิน ทำให้มันมีกลิ่นอายุดัน ความจริงแล้ว สัตว์ภูเขาเป็นสัตว์อ่อนโยนมาก งานอดิเรกมันคือการปลอมตัวเป็นภูเขาและหลับ เพียงเพราะผลกระทบจากคลื่นพลังจิต ซึ่งทำให้มันเกิดความก้าวร้าวผิดปกติ
สัตว์ภูเขาตัวโตสูงประมาณ150-200เมตร เทียบกันแล้ว พวกซันนิลเหมือนมด
ยานรบในท้องฟ้ายิงใส่สัตว์ภูเขาจากระยะไกล และกระสุน6หรือ7นัดก็ยิงจากปืนใหญ่แม่เหล็กไฟฟ้า ทำให้กระดองหินมันแตก แต่ทว่า การโจมตีก็ไม่ส่งผลถึงเนื้อมัน การป้องกันมันน่าอัศจรรย์มาก
การยิงทำให้มันโกรธ และมันก็ปล่อยเสียงคำราม ซึ่งฟังูเหมือนหมู หางมันกวาดพื้น ม้วนคราบดินและต้นไม้ขึ้น เมื่อหางมันแน่นขึ้น โคลนกองนี้ก็ยิ่งหนาแน่น กองโคลนพุ่งไปเหมือนปืนใหญ่ เต็มไปด้วยมวลหนาแน่น
แม้กระทั่งหานเซี่ยวก็ไม่อาจเห็นกองโคลนได้ชัดเจน เขาเห็นแค่เงาที่หายไปในชั่วพริบตา
โล่ของยานรบกระพริบ และก้อนโคลนก็ระเบิดใส่ ประกายไฟฟ้ากระเพื่อมไปทั่วโล่และก็เกิดรอยแตก การโจมตีนี้เกือบเจาะโล่ และยานรบก็เพิ่มพลังงานอย่างเร่งด่วน จากนั้นโล่ก็กลับสู่สภาพเดิม
เมื่อเห็นว่าการโจมตีมันไม่ได้ผล อสูรภูเขาก็กลิ้งโคลนอีกกอง มันยังใช้การโจมตีนี้ได้เป็นร้อยครั้ง แต่พลังงานของยานมีจำกัด
“ปืนใหญ่อนุภาคพลังงานสูงพร้อมแล้ว เป้าหมายอยู่ในระยะยิง กำลังยิงใน5 4 3 2 1…ยิง!”
ลำแสงสีขาวระเบิดออกจากปืนใหญ่ เส้นผ่าศูนย์มันอย่างน้อยสี่เมตร แต่มันก็ข้ามไปหลายพันเมตรในชั่วพริบตา เจาะกระดองของอสูรภูเขาง่ายๆ เมื่อมันเจาะไปถึงท้อง มันก็ทำให้เกิดการปะทุภายในร่าง
บูม!
การระเบิดเขย่าทั้งพื้น!
ขาหนาลอยขึ้น และรูขนาใหญ่ก็เปิดส่วนหน้าของอสูรภูเขา ทำให้เลือดไหลออกมาเหมือนน้ำตก เสียงร้องฉีกกระชากท้องฟ้าก่อนมันจะล้มลง
ปืนใหญ่อนุภาคพลังงานคืออาวุธที่ใช้ระหว่างยานรบของอารยธรรมชั้นสูง การยิงที่ทำให้สัตว์ยักษ์บาดเจ็บได้ทันทคือไพ่ตายของเผ่าซันนิล ภาพของลำแสงได้ปลุกขวัญกำลังใจของทหารอีกครั้ง และพวกเขาก็ระงับความเหนื่อยล้าของตนอย่างรวดเร็ว สู้กันสัตว์ร้ายด้วยความดุดันขึ้น
“น่ากลัวมาก”วงตาของหานเซี่ยวเป็นประกายพลางระงับความปราถนาตนเอง นี่คืออาวุธที่สามารถรับในเวอร์ชั่นถัดไปเท่านั้น เขาไม่อาจเรียนรู้มันได้ด้วยความรู้ปัจจุบัน เขาจะมีโอกาสสร้างอาวุธระดับนี้หากเขายังคงพัฒนา
ปืนใหญ่อนุภาคไม่ถอย และมันก็เริ่มชาร์จใหม่ เสียงประกาศดังขึ้นอีกครั้ง อสูรภูเขานั้นไม่ได้มีตัวเดียว มีสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งอีกสองตัวกำลังใกล้เข้ามา ไม่นานหลังจากนั้น พวกมันก็ปรากฏในวิสัยทัศน์ ตัวหนึ่งเป็นสัตว์ประหลาดบินคล้ายมังกร ลิซาร์ดลาวา ซึ่งอาศัยในภูเขาไฟ มีปีกยาวนับร้อยเมตร และก็ถูกปกป้องด้วยเกล็ดหนา สิ่งนี้จัดการได้ยากยิ่งกว่าด้วงกรด ไม่เพียงแต่เกล็ดมันจะแข็งกว่า มันยังพ่นลาวาได้อีกด้วย
อีกตัวคือสิ่งมีชีวิตบนพื้น จ้าวแห่งนักล่า มันูเหมือนเสือและเสือดาวที่ปกคลุมด้วยเกล็ดเหมือนชุเกราะ แม้มันจะสูงแค่สามสิบเมตร มันกลับอันตรายยิ่งกว่าอสูรภูเขาเพราะความไวมัน ไม่เหมือนอสูรภูเขา ซึ่งเหมือนเป็ดนั่ง การเคลื่อนไหวมันเร็วดั่งสายฟ้า
มันสามารถบุกฝ่าแนวป้องกันได้ง่ายๆ และกรงเล็บแหลมมันก็ฉีกเหล็กเหมือนกราษ มันนับเป็นภัยคุกคามต่อกองกำลังภาคพื้นิดน ชื่อ’จ้าวแห่งนักล่า’มาจากการปกครองในป่า มันเป็นฉายาที่สมควรได้รับ ทุกครั้งที่มันปรากฏ ชาวซันนิลต้องจ่ายราคาสูงเพื่อจัดการมัน ยังเคยมีครั้งที่มันฝ่ากำแพงเมืองมาได้
สถานการณ์พลันดิ่งลงเหว!
ลิซาร์ดลาวาดิ้งด้วยความเร็วสูง ส่วนจ้าวแห่งนักล่าก็วิ่งเหมือนสายฟ้า มีศัตรูที่แข็งแกร่งกำกลังเข้าใกล้จากทั้งพื้นและฟ้า และยังมีอสูรภูเขาที่บาดเจ็บซึ่งยังคงขว้างิน เมื่อปืนใหญ่อนุภาคชาร์จพลังเสร็จ มันก็เล็งลิซาร์ดลาวาในท้องฟ้าและยิง เจาะปีกข้างหนึ่งของมันโดยตรง สัตว์ประหลาดหมุนและตกลงพื้น ทำให้เกิดแรงสั่นสะเทือน
ศัตรูบินถูกจัดการก่อน ดังนั้น จ้าวแห่งนักล่าบนพื้นจึงต้องส่งคนไปเพื่อรอให้ปืนใหญ่ชาร์จพลังเสร็จ
กองทัพมารวมกันนับพันตรงหน้าจ้าวแห่งนักล่า แต่นั่นก็ยังไม่พอ
ฝนกระสุนนับไม่ถ้วนปกคลุมตัวมัน ทั้งหมดถูกสะท้อนด้วยเกล็ด จ้าวแห่งนักล่าเร็วมาก และการโจมตีก็ไม่อาจชะลอมันได้เลย หากมันชนกับแนวป้องกันเหล็ก ทุกคนก็จะบอกได้ว่ามันย่อมเกิดการนองเลือด อย่างน้อยสองทีมก็ต้องตาย!
ไม่มีทหารคนใดสั่นคลอน พวกเขาไม่กลัวความตาย
ขณะที่ทั้งสองฝ่ายกำลังจะปะทะกัน…
บูม!
ฝุ่นพลันถูกยิงขึ้นอากาศ และดูเหมือนว่าจ้าวแห่งนักล่าที่ไม่มีใครหยุดได้จะหยุดชะงัก มันเปิดปากที่เต็มไปด้วยเลือดกว้างและกัดใส่บล็อกเหล็กสีเทา ซึ่งมีนักรบสวมเกราะกำลังถืออยู่
มันคือนักรบชุดเกราะผู้นี้ที่หยุดจ้าวแห่งนักล่า ทำให้เกิดภาพที่ประทับฝังลึกในจิตใจของทหารทุกคน!
ผู้คนเบิกตากว้าง อยากเห็นว่าคนๆนี้เป็นใคร แต่เขาสวมหมวกอยู่ และไม่อาจเห็นหน้าได้ เกราะนั้นดูบางเล็กน้อย เหมือนเสื้อรัดรูปที่มีแผ่นเกราะบางและมีสีดำ
หานเซี่ยวยกมุมปากขึ้นเมื่อเห็นมัน
มันคือเฮอลัส!
”เขามาแล้วสินะ…”ช่างกลหานยิ้ม”ขอฉันดูหน่อยว่าในตอนนี้นายแข็งแกร่งพอไหม”
จ้าวแห่งนักล่าดูเหมือนจะตรวจพบอันตราย มันกระโดดไปด้านข้างและเคลื่อนที่อย่างระมัดระวัง เพียงเมื่อทีมป้องกันกำลังจะเดินหน้าไปล้อมรอบ เฮอลัสก็กล่าว”ปล่อยสัตว์เดียรัจฉานตัวนี้ให้ฉันจัดการเอง พวกนายไปที่อื่นเถอะ”
ปล่อย?นายเป็นใคร?แล้วหากนายล้มเหลวละ?
แน่นอน กองทัพย่อมไม่เชื่อคนง่ายๆ แต่ก่อนพวกเขาจะได้ขยับต่อ เพลิงนักสู้แข็งแกร่งก็ระเบิดจากนักรบชุดเกราะผู้นี้
ชุดบอบบางบนตัวเฮอลัสพลันเปลี่ยนูป และแผ่นเกราะที่ถูกบีบอัดก็ขยายเป็นชิ้นส่วนเกราะซับซ้อนและละเอียดอ่อน ภายใต้แสงสว่าง ชุดรัดรูปพลันกลายเป็นเกราะสีเงินซับซ้อน เหมือนเกราะของอัศวินในยุคโบราณ โลหะสีขาวยื่นจากไหล่ ปลิวตามแรงลมเหมือนผ้าคลุม แม้กระทั่งช่างกลหานก็ยังประทับใจกับมัน
พลังงานล้อมรอบเกราะทั้งหมดเมื่อเฮอลัสเขย่าบล็อกสี่เหลี่ยมในมือเขา มันขยายออกทีละส่วนและเปลี่ยนเป็นดาบจักรกลยาวสิบเมตร!
ชาวซันนิลทั้งหมดตกตะลึง!
คำพูดที่ฝังอยู่ในความทรงจำพวกเขาเริ่มผุดขึ้น และทหารนับไม่ถ้วนก็เบิกตากว้าง
“นี่…ชุดเกราะชั้นบัญาการ?!”
“ชุดเกราะที่แข็งแกร่งสุดของเผ่าพันธ์ที่ว่ากันว่าสาปสูญไปแล้ว!”
ทหารทุกคนตกตะลึงและตกใจ!ความคิดพวกเขาไม่หลงเหลืออยู่อีก!
เกราะชั้นบัญชาการคือตำนานของชาวซันนิล และตำนานที่ว่านั่นก็ปรากฏตรงหน้าพวกเขาแล้ว!
เฮอลัสบิดคอ และพลังงานนักสู้หนาแน่นก็วิ่งไปทั่วร่างเขา ยีนต่อสู้ที่หลับใหลมานานค่อยๆตื่นขึ้น ชุดเกราะที่สร้างขึ้นเพื่อเขายังอยู่ในสภาพสมบูรณ์
“ฉันเกือบลืมความรู้สึกนี้ไปแล้ว มันรู้สึก…ค่อนข้างดี”
ด้วยเสียงโห่ร้อง เฮอลัสถือดาบยาวสิบเมตรและถีบตัวด้วยความเร็วดั่งภูติผี แสงหนาจากดาบสะบัดวูบเหมือนสายฟ้า!
สวบ!
คลื่นกระแทกระเบิดจากดาบ สร้างเป็นร่องลึกหลายสิบเมตร จ้าวแห่งนักล่าแทบหลบไม่พ้น และก็ยังมีบาดแผลปรากฏบนร่างมัน ซึ่งขยายอย่างรวดเร็ว ฉีกกระชากเนื้อมันไม่หยุดหย่อน!
ตำแหน่งของนักล่าและเหยื่อพลันสลับกัน!