The Legendary Mechanic - ตอนที่ 447 มนุษย์ต่างดาวตนแรก

ตอนที่ 447 มนุษย์ต่างดาวตนแรก

 

ปราสาทเหล็กไฟสถาบันเวทย์ภูเขาผลึกเกาะทะเลม่วงสุดยอดการ์ด

 

ห้าทีมจากองค์กรต่างๆล้อมยานทิ้งตัวและเผชิญหน้ากันผู้ลักลอบขนสินค้าด้านข้าง เห็นและรีบถอยไปในปาสังเกตสถานการณ์ด้วยความกลัว

 

ทุกครั้งที่ขยะอวกาศตกมันจะกลายเป็นสมบัติที่ทุกองค์กรอยากได้สิ่งนี้ตกใกล้เมืองรูน ดังนั้นที่มปัจจุบันจึงรู้ว่านี่เป็นเวลาสําคัญพวกเขาเริ่มสู้กันทันทีโดยไม่พูดอะไร

 

ตึก ตึก แต่ก!

 

นักรบปราสาทเหล็กไฟเริ่มยิงก่อน และกระสุนก็สาดจากปืนพวกเขาใส่ทีมอื่นปาส่องสว่าง ด้วยกระสุนปืน

 

ดินปืนและเครื่องจักรเป็นเทคโนโลยีเฉพาะของปราสาทเหล็กไฟดังนั้นส่วนจึงใหญ่จึงหลบกระสุน

 

นั่นคือข้อยกเว้นสําหรับนักรบสุดยอดการ์ด

 

คนเหล่านี้สวมอุปกรณ์แปลกๆบนแขนพวกเขาที่ดูเหมือนเกราะแผ่นทองสัมฤทธิ์รูปทรงมันคล้ายกับดิสก์ และด้านข้างก็มีช่องเสียบการ์ดจํานวนมากนี่คือเทคโนโลยี หลักของนักรบสุดยอดการ์ด ดิสก์การ์ดต่อสู้คนเหล่านี้หยิบการ์ดเปล่งแสงออกมาจากใจกลางสก์และวางลงในช่องเสียบการ์ดจากนั้นบางอย่างก็เกิดขึ้น

 

ยิ้ม

 

โล่พลังงานสีฟ้าอ่อนรวมกันตรงหน้าแผ่นดิสก์และกระสุนก็กระทบโล่ก่อให้เกิดระลอกพลังโล่หยุดการโจมตีทั้งหมดไว้ได้

 

เห็นได้ชัด นี่คือผลิตภัณฑ์ของเทคโนโลยีอื่นวัตถุนอกอวกาศที่ได้รับโดยสุดยอดการ์ดมีเทคโนโลยีเก็บส่งและใช้พลังงานผ่านการ์ด

 

บูม บูม บูม!

 

ในเวลาเดียวกัน นักรบจากองค์กรอื่นก็เคลื่อนไหวด้วยมันเปลี่ยนเป็นสนามรบ

 

ระเบิดผ่านโล่เวทย์ กรงเล็บแหลมเจาะปากกระบอกปืนเหล็กและประกายไฟก็สาดไปทั่ว

 

หอกที่สร้างจากการ์ดเจาะร่างกาย เลือดไหลทะลัก

 

ลําแสงจากผลึกทําให้แผ่นดิสก์แตก การ์ดระเบิดเป็นชิ้นๆและพลังงานก็กลายเป็นคลื่นกระ แทกไปทั่ว

 

คนเหล่านี้ล้วนเป็นนักรบชั้นยอดจากองค์กรพวกเขากลยุทธ์ต่อสู้ที่แตกต่างกันเข้าโรมรันกัน

 

ไม่ว่าใครก็ตามที่อยู่ใกล้กับขยะอวกาศตรงกลางพวกเขาจะต้องเจอกับการโจมตีจากทุกคนทันทีพวกเขายับยั้งกันและสถานการณ์ก็ยุ่งเหยิง

 

ทันใดนั้น เสียงแตรก็ดังขึ้นใบหน้าพวกเขาเปลี่ยนไป

 

“นั่นคือนักรบแตรแห่งเมืองรูน ทีมค้นหาพวกเขากําลังจะมาถึง”

 

พลซุ่มยิงของปราสาทเหล็กไฟปรับลํากล้องและเห็นกลุ่มสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่กําลังเข้ามาใกล้อ ย่างรวดเร็ว

 

“มีเวลาไม่พอ เราไม่มีทางแย่งชิงจากเมืองรูนได้เตรียมระเบิดและทําลายมัน!”หัวหน้าปราสาทเหล็กไฟตะโกนลูกน้องเขานําระเบิดทุกประเภทออกมาและโยนใส่ยานทิ้งตัว

 

องค์กรอื่นทําเหมือนกันและโจมตียานทิ้งตัว

 

บูม!

 

เสียงระเบิดดังสนั่นทั้งคืนและแสงไฟก็ผสมกับควันดําปกคลุมยานทิ้งตัว

 

“อย่าหยุด!”

 

ขยะอวกาศที่สามารถลงจอดบนดาวได้มักแข็งมาก ถึงกระนั้นพวกเขาก็อยากทําลายมันให้ได้มากที่สุดเพื่อให้องค์กรศัตรูไม่อาจนํามันไปวิจัยได้หรือ!

 

ขณะที่คนเหล่านี้กําลังเตรียมพร้อมสําหรับการระเบิดรอบสองเสียงดังของการขยายแรงดันอากาศก็ดังขึ้นยานทิ้งตัวเลื่อนเปิดพวกเขาเห็นร่างของคนในหมอกจากนั้น เสียงไม่คุ้นเคยก็ดังในภาษาพวกเขา

 

“เสร็จกันแล้วรึยัง?”

 

หานเซี่ยวเดินออกมาโดยไม่เปิดชุดจักรกลมังกรอวกาศยานทิ้งตัวทรงหยุดดน้ํานี้สั่นอย่างแรงจนทําให้เขาปวดหัวนอกจากนั้นระบบยังค้างอยู่หลังปะทะดังนั้นเขาจึงไม่อาจเปิดประตูได้

 

เขาต้องใช้เวลาค่อนข้างนานเพื่อรีเซ็ตระบบและเขาก็ได้ยินเสียงต่อสู้กันข้างนอก

 

แม้องค์กรต่างๆบนดาวนี้จะมีอาวุธที่เรียกว่าเหนือธรรมชาติแต่มันก็ยังถือว่าต่ําในสายตาเขามันมีพลังจํากัดมากต่อให้เขาไม่สวมชุดจักรกลมันก็ไม่อาจทําลายการป้องกันเขาได้

 

หานเซี่ยวไม่สนใจเกี่ยวกับการต่อสู้ดุเดือดข้างนอกแต่คนเหล่านี้อยากทําลายยานเขา ซึ่ง ยอมรับไม่ได้!

 

ชั่ววินาทีที่หานเยี่ยวปรากฏ ทุกคนก็หยุดการกระทําทุกอย่าง

 

มันเงียบสงัด

 

นักรบเหล่านี้จ้องหานเยี่ยวราวกับพวกเขาถูกแช่แข็งและความตกใจก็เขียนอยู่ทั่วหน้า แม้กระทั่งผู้ลักลอบก็ยังอ้าปากค้าง

 

“มะ-มนุษย์ต่างดาว!”

 

ขยะอวกาศที่ผ่านมาล้วนแต่เป็นวัตถุ

 

นี่คือสิ่งมีชีวิตจากนอกดาวตนแรก!

 

มนุษย์ต่างดาวจากจักรวาลไร้ขอบเขต!

 

ความกลัว ตกใจ โลภและอารมณ์นับไม่ถ้วนฉายผ่านตานักรบเหล่านี้

 

ลมหายใจของทุกคนถี่ขึ้นและความคิดเดียวกันก็ปรากฏ

 

“ต้องเอาตัวเขาไปเขามีค่ามากเกินไป!”

 

ครั้งนี้ เสียงย่ําเท้าปรากฏจากปา ทหารกลุ่มเมืองรูนมาถึงแล้วมีคนสองร้อยคนกําลังสว มชุดเกราะมาตรฐานพวกเขา เป็นนักรบประชิดร้อยคนนักรบธนร้อยคนผิวอาวุธและชุดเกราะพวกเขามีการสลักรูนที่เพิ่มพลังโจมตีป้องกันและความสามารถกายภาพ

 

นักรบแห่งปราสาทเหล็กไฟและองค์กรอื่นหน้าเปลี่ยนสี”มันเป็นกลุ่มกองโจรแห่งเมืองรูน เรา ใช้เวลานานเกินไป!”

 

“วางอาวุธลงซะ!” หัวหน้าทีมเมืองรูนตะโกนเสียงดังเขามองยานทิ้งตัวจากนั้นก็มองหานเซี่ยวขบคิดเล็กน้อยและก็ได้ข้อสรุปน่าตกใจเหมือนคนอื่นเขาออกคําสั่งอย่างเด็ดขาด”โอบล้อมและขับไล่ศัตรูนี่คืออาณาเขตเมืองรูนไม่มีใครแย่งสิ่งที่เป็นของเราได้!”

 

นักรบขององค์กรอื่นรีบถอยหนีไป พวกเขามีน้อยเกินไป

 

ตามประเพณี พวกเขาต้องทําลายทุกสิ่งที่ไม่อาจได้แต่ทว่ามนุษย์ต่างดาวมีค่าเกินไป ดัง นั้นหลายคนจึงไม่อาจตัดสินใจพวกเขาควรฆ่ามนุษย์ต่างดาว?ไม่มีตัวอย่างก่อนหน้านี้ พวกเขาอาจไม่ควรทํามัน.

 

ดวงตาของหัวหน้าปราสาทเหล็กไฟดูน่ากลัว และจิตสังหารก็เพิ่มขึ้นเขากัดฟันและสั่ง”ไม่ ต้องสนใจ หน้าที่เราคือทําตามคําสั่ง ในเมื่อเราไม่อาจได้ตัวมนุษย์ต่างดาวเราก็ต้องไม่ปล่อยให้ เมืองรูนได้ไปยิง!”

 

พลซุ่มยิงเล็งปืนเขาใส่หน้าผากหานเชี่ยวและรีบลั่นไก

 

“บัดซบ!” หัวหน้ากลุ่มเมืองรูนสบถ

 

ปัง!

 

เสียงปืนดังก้อง

 

พวกเขารีบหันไปมองมนุษย์ต่างดาว

 

หานเชี่ยวหันหัวไปมอง มีรอยขาวบนหน้าผากเขาที่ยังปล่อยควันจางๆแต่กระสุนกลับไม่อาจ ทะลุผิวหนังเขา

 

บนอความารีน แม้กระทั่งยอดมนุษย์เกรดีก็สามารถเผชิญกับอาวุธปืนได้ไม่ต้องพูดถึงเขา แม้เขาจะเป็นช่างกล พลังชีวิตและความต้านทานเขาก็เหนือกว่านักสู้ดังนั้นอาวุธปืนชั้นต่ําแบบนี้จึงไม่มีโอกาสเจาะเกราะเขา

 

ความตกใจและความหวาดกลัวปรากฏบนใบหน้าทุกคน

 

จากนั้นพวกเขาจึงตระหนักว่าบุคคลตรงหน้าพวกเขาไม่ใช่วัตถุตายที่จะคว้าได้ตามใจชอบ แต่ เป็นแขกลึกลับจากนอกโลก

 

ระดับภัยคุกคามไม่อาจระบุได้!

 

“ความเสียหาย” หานเชี่ยวลูบหน้าผากและเลิกคิ้วเขาไม่คิดจะใส่ใจชุดจักรกลเขา ด้วยกระแสพลังจักรกลอสูรจักรกลเสือดํานนับสิบปรากฏและกระโจนใส่กลุ่มคน

 

ทุกคนคือเป้าหมายเขาไม่ว่าจะเป็นนักรบจากองค์กรใดหรือเมืองรูน

 

สถานการณ์เปลี่ยนไป

 

อสูรจักรกลกําจัดคนอย่างดุเดือด พวกเขาพยายามสู้ด้วยความกลัวแต่อาวุธพวกเขาทําได้แค่ ทิ้งรอยไว้บนเกราะอสูรจักรกล มันเป็นการต่อสู้อยู่ฝ่ายเดียวอสุรจักรกลน่ากลัวเกินไป

 

ซวบ!

 

หางดาบแหลมเจาะหน้าอกพลซุ่มยิง และเลือดก็ทะลักออกจากปากเขาก่อนเขาจะ ได้กรีดร้องอสูรจักรกลก็กระชากหางและฉีกเขาเป็นชิ้นๆ

 

กลิ่นเหม็นของเลือดกระจายไปทั่ว

 

“นี่คือเครื่องจักรทั้งหมด!” หัวหน้าปราสาทเหล็กไฟร้องอย่างไม่เชื่อเทคโนโลยีที่มนุษย์ต่างดาวใช้มีรากฐานเดียวกับเทคโนโลยีพวกเขาความแข็งแกร่งของอสูรจักรกลทําให้พวกเขาครั่นคราม

 

การต่อสู้กินเวลาไม่ถึงสิบนาที ก่อนทุกคนจะล้มลงพื้นเต็มไปด้วยเลือดและปาก็เต็มไปด้วย เสียงร้องโหยหวน นอกจากนักรบปราสาทเหล็กไฟหานเซียวไม่ได้ฆ่าใครอื่น เหนือสิ่งอื่นใด เขาต้องการเหลือคนไว้กระจายคําพูด

 

กลุ่มผู้ลักลอบในป่าหลบกระสุน พวกเขากลัวและขาก็สั่นไม่หยุดหลายคนไม่อาจยืนได้ด้วยซ้ํา

 

มนุษย์ต่างดาวจัดการนักรบชั้นสูง2-3ร้อยในชั่วพริบตาน่ากลัวเกินไปแล้ว!

 

สถานการณ์อลหม่านถูกระงับนักรบท้องถิ่นทั้งหมดล้วนแพ้พ่าย

 

อสูรจักรกลกลับไปหาหานเดี่ยวพับเป็นบอลบีบอัดและกลิ้งเข้ากระเป๋าหานเซี่ยวไป ฉากที่ เข้าใจยากนี้ทําให้ผู้คนตกใจไปอีกครั้ง

 

หานเซียวกวาดตามองและกล่าวเสียงเย็น”ขอแนะนําตัวฉันคือทหารรับจ้างจากอวกาศ มาที่ ดาวเพื่อหารูปปั้นไม้ตามสัมผัสฉันรูปปั้นนั้นอยู่ในเมืองที่ไม่ไกล หากเต็มใจส่งมอบมันมา ฉันก็ จะให้ข้อมูลเกี่ยวกับจักรวาลเป็นการแลกเปลี่ยนหากปฏิเสธฉันจะชิงมาด้วยตัวเอง เวลามีจํากัดฉันหวังว่าจะได้ยินคําตอบก่อนเช้าวันพรุ่งนี้”

 

ผ่านเครื่องแปลภาษา คําพูดเขากลายเป็นภาษาดาวเคราะห์ลับสีฟ้าเมื่อเห็นหานเชี่ยวไม่มี เจตนาฆ่าล้างพวกเขาพวกเขาก็ทําได้แค่ระงับความคิดที่สับสนยืนขึ้นอย่างระมัดระวังและถอยไป

 

นักรบจากองค์กรต่างๆออกไปพร้อมกลุ่มตัวเองและไม่สู้อีก พวกเขารีบไปรายงานสถานการณ์ นั่นคือเรื่องสําคัญสุดในตอนนี้

 

กลุ่มผู้ลักลอบเองก็หนีไปด้วย และหานเชี่ยวก็ไม่ใส่ใจพวกเขา

 

โครงสร้างทางการเมืองของดาวนี้ด้อยพัฒนามากเทคโนโลยีหนึ่งสร้างเมืองและเมืองก็เทียบ เท่าระบอบปกครองการปรากฏตัวของฉันดูเป็นข่าวใหญ่ด้วยความที่พวกเขาไม่เคยติดต่อกับ กาแล็กซี่ มันจึงไม่มีความรู้ยอดมนุษย์ที่นี่เลยมีเพียงระบบพลังส่วนตัวหรือข้อมูลไม่สมบูรณ์ระดับความแข็งแกร่งส่วนตัวพวกเขาต้อยมากคนแข็งแกร่งสุดก็แค่เกรดCและยังมีไม่มากเท่า

 

อความารีนด้วยซ้ํา

 

ด้วยพลังระดับBเขา มันจึงมากพอจะบดขยี้ทั้งดาวแม้เกรดBจะถือว่าธรรมดาในจักรวาลและ ฆ่าได้ไม่ยากมันก็เรียกได้ว่าไร้เทียมทานบนดาวนี้ข้อได้เปรียบเดียวของดาวเคราะห์ลับสีฟ้าคือจํานวน

 

หานเชี่ยวยิ้ม-ช่างกลไม่กลัวเรื่องจํานวนอยู่แล้ว

 

แต่ทว่า หานเยี่ยวไม่ได้เพิกเฉยต่อความเป็นไปได้ที่จะมีอาวุธทรงพลังหลบซ่อนอยู่

 

“ หลังได้ยินเรื่องฉัน ผลลัพธ์ที่ดีสุดคือเมืองรูนจะยอมมอบรูปปั้นแต่ทว่านั่นก็เป็นไปได้ ยาก” หานเดี่ยวส่ายหัว เขารู้ถึงทัศนคติของคนเหล่านี้ดีอวดดีและหยิ่งผยองส่วนใหญ่จะไม่ยอมประนีประนอม

 

หลังรอทั้งวัน เขาก็ไม่มีรอยยิ้มบนใบหน้าอีกกําลังรอคอยถูกปิดล้อมโดยกองทัพ

 

แต่ทว่า นี่คือแผนจริงของหานเซียวเขาวางแผนให้เวลาหนึ่งคืนกับเมืองรูนเพื่อรวบรวมกองทัพเขาจะได้สามารถทําลายความเชื่อมั่นในคราเดียวประหยัดเวลาได้มาก ศัตรูที่มีความมั่นใจคือสิ่งที่เขาชมชอบ

 

เฮอลัสและคนอื่นยังอยู่บนยาน แค่เขาคนเดียวก็พอแล้ว

 

แม้เขาจะมีรูปปั้นสามอันและสามารถหารูปปั้นสุดท้ายได้การลอบเข้าไปก็ดูจะสบายกว่า แต่หานเซี่ยวก็ไม่อยากทําให้ยุ่งยาก

 

เหนือสิ่งอื่นใด เขายังจบลงด้วยการเผชิญหน้ากับทั้งกองทัพเพียงลําพัง

 

ครั้งนี้ เขาไม่ต้องใช้สมองมากนักและสามารถแก้ปัญหาด้วยกําลัง

 

หากฉันจําได้ การชนะคนนับหมื่นจะกระตุ้นความสามารถที่เรียกว่าโหนึ่งในใต้หล้า] หานเชี่ยวจําได้

 

เขามองดูความวุ่นวายรอบตัวเดินขึ้นไปบนยานทิ้งตัวหลับตาและรอ

 

คืนนั้น ข้อมูลของมนุษย์ต่างดาวกระจายไปทั่วทุกองค์กร

 

นี่คือมนุษย์ต่างดาวตนแรก!

 

แบบเป็น!

 

เมืองรูนประหลาดใจ!

 

ทั่วดาวเคราะห์ลับสีฟ้าสั่นสะท้าน!

 

นี่ต้องเป็นคืนที่มิอาจหลับใหล