The Legendary Mechanic - ตอนที่ 456 พลังของตัวละครหลัก

ตอนที่ 456 พลังของตัวละครหลัก

หานเซี่ยวมีความคิดคร่าวๆถึงข้อกําหนดอันที่สี่ การสกัดอีกครั้งเป็นไปไม่ได้ด้วยอัตราความสําเร็จแค่0.3% ทั้งเฟย์ดินและเฉินซิ่งคงไม่ยอมเสี่ยง ดังนั้น ทางเดียวคือให้พวกเขาคืนดีกัน ขอบเขตของข้อกําหนดสี่ต้องสมบูรณ์แบบกว่าข้อกําหนดสาม ดังนั้นมันจึงต้องใช้เวลากว่าแน่นอน

หานเซี่ยวต้องการข้อกําหนดสี่ด้วยรางวัลสูงสุด แต่แม้จะไม่ใช่เพราะรางวัล การปล่อย ให้เฟย์ดินเดินบนเส้นทางเดียวกับชีวิตก่อนหน้าเขาก็เป็นประโยชน์ต่อหานเซี่ยว

เนื่องจากเฟย์ดินตัดสินใจอยู่กับกลุ่มทหารรับจ้าง ตําแหน่งเขาจึงไม่ใช่สมาชิก แต่เป็นนายจ้างที่ต้องการความช่วยเหลือ อย่างไรก็ตาม ชายคนนี้มีศักยภาพ หากปัญหาเขาได้รับการแก้ไข เดี๋ยวคงได้เงินเก็บของเฉินซิ่งอย่างน้อยครึ่งหนึ่ง ตามเฟย์ดิน ด้วยเงินที่เฉินซึ่งทํามาตลอดระยะเวลาห้าปีในอาชีพ พวกเขาคือมหาเศรษฐี

แน่นอน หานเซี่ยวมีความหวังมากที่จะทําให้เฟย์ดินเป็นคนของกลุ่มทหารรับจ้าง ในกรณีนั้น เขาจะได้รับผลประโยชน์ทั้งหมด!

แต่ทว่า นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย ด้วยบุคลิกของเฟย์ดิน เขาคงไม่กลายเป็นทหารรับจ้าง เขาแค่ติดตาม เพื่อแก้ปัญหาเขา

แม้ฉันจะมีเขาอยู่ในทีมชั่วคราว เขาก็ไม่ถือว่าเป็นสมาชิก เขาแค่ลูกค้า ดังนั้นเขาย่อม ไม่ช่วยในการต่อสู้ หานเซี่ยวคิด หืม…เพื่อทําให้เขาเข้าร่วมกับเรา มันจะต้องใช้เวลา ฉันควรดูทางเลือกก่อน จากนั้นก็ค่อยวางแผน

พวกเขาต้องดูแลเฟย์ดินตั้งแต่นี้ไป ไม่งั้นเขาอาจเจออันตราย โวลก้าคนน้องเหมาะกับงานนี้ ยังไงซะความสามารถการต่อสู้เขาก็ไม่ถือว่าแกร่ง ดังนั้นเขาอาจทําสิ่งอื่นได้

ภารกิจ[ทางเลือก]ต้องใช้เวลาและต้องพัฒนาอย่างธรรมชาติ ดังนั้นหานเซี่ยวจึงไม่หวังให้มันเสร็จเร็วๆนี้

เฟย์ดินจัดการเรื่องของเขาง่ายๆและกลายมาเป็นคนว่าง หานเซี่ยวไม่วางแผนอยู่นานนัก เขาพาทุกคนไปท่าจอดและมาถึงจุดจอดยานอวกาศพวกเขา

ยานอวกาศทิ้งบันไดลงมา หานเซี่ยวและคนอื่นปีนขึ้นไป หันไปมองและเห็นเฟย์ดินกําลังสํารวจยานอวกาศด้วยสายตาซับซ้อน

“หยุดยืนเฉยๆ” หานเซี่ยวกล่าวขึ้นมาได้แล้ว”

“ได้”

เฟย์ดินสูดหายใจ นี่คือครั้งแรกที่เขาได้ควบคุมร่างตัวเองหลังผ่านไปห้าปี และเขาก็คิดถึงความรู้สึกนั้น เฉินซิ่งหยุดพูดในหัวเขาและมุ่งเน้นการฟื้นพลัง รอโอกาส

ตราบเท่าที่เขาก้าวขึ้นยานตรงหน้า เขาจะออกเดินทางอีกครั้ง ความแตกต่างคือ ครั้งนี้ เขาไม่ใช่ผู้ชม ในฐานะคนที่ไม่ชอบเทคโนโลยี เฟย์ดินรู้สึกเหมือนฝัน ห้าปีก่อน เขาไม่เคยคิดว่าจะกลายเป็นดาราดังที่รู้จักไปทั่วกาแล็กซี่ หรือจะมีผู้หญิงอาศัยในตัวเขา ทําให้เขาสู้เพื่อแย่งการควบคุมร่างตัวเอง จบลงด้วยการติดตามกลุ่มทหารรับจ้างและยังฝึกฝนพลังจิตตัวเอง

เฟย์ดินถอนหายใจ เขาเคยคิดว่าเขาจะใช้ชีวิตทั้งชีวิตในฐานะคนธรรมดา ใช้ชีวิตในป่าเขา เลี้ยงสัตว์ ล่าสัตว์ วางธนูเพื่อทําฟาร์มตอนแก่เฒ่า อาจหลับไปไม่ตื่นข้างกองไฟ แต่ยานอวกาศที่ตกลงมาได้ทําลายแผนชีวิตเขาจนหมดสิ้น

“แม้ชีวิตนี้จะไม่เป็นไปตามต้องการ”เฟย์ดินพึมพํา”มันก็ดูน่าสนใจ

ขณะที่เขากําลังจะก้าวขึ้นบันได ความโกลาหลก็เกิดขึ้น กลุ่มคนขนาดใหญ่หลั่งใหลมา ตะโกนชื่อเฉินซิ่ง เขามองไปและเห็นว่ามันคือนักข่าว

หลังคิดสักพัก มันเป็นเพราะหานเซี่ยว

“ใช่แล้ว กลุ่มผู้ช่วยของเฉินซิ่งถูกยกเลิก บางคนต้องติดต่อนักข่าว”

ตามคาด นักข่าวได้กลิ่นข่าวร้อนจากความจริงที่เฉินซิ่งล้มเลิกการงานและออกไปกับกลุ่มทหารรับจ้างที่ต้องสงสัยว่าลักพาตัวเขา พวกเขารีบกลับมาเหมือนคนบ้า

“คุณเฉินซิ่ง อะไรคือเหตุผลให้คุณทําเช่นนี้กันครับ?”

“คุณถูกข่มขู่งั้นหรอครับ?”

“บอกเรามาเถอะ ไม่ต้องกลัวว่าจะมีใครทําร้ายคุณ เราจะปกป้องคุณ”

นักข่าวเหล่านี้ล้อมเฟย์ดินและเกือบอยากเอาตัวเขาไป เฟย์ดินพยายามเบียดและโบกมือ” นี่คือการตัดสินใจของผม ผมมีเรื่องต้องทํา…”

เมื่อเขาพูด เขาก็รีบขึ้นบันได หานเซี่ยวหลบและปล่อยเขาเข้ามา

นักข่าวไม่ปล่อยให้เฉินซิ่งไปง่ายๆ พวกเขาบีบอัดกันมาทีละคน อยากผลักหานเซี่ยวออกไป และวิ่งไปในยาน

บูม!

คลื่นพลังงานปะทุ!

นักข่าวทุกคนบนบันไดถูกผลักออกไป พวกเขาเหยียดลุกด้วยความเจ็บปวด แต่ก็ไม่กล้าทําอะไรอีก จากนั้นพวกเขาถึงนึกได้ว่าทหารรับจ้างตรงหน้าพวกเขาอันตรายแค่ไหน

หานเซี่ยวบิดประตูด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

ยานเคลื่อนตัวออกไปทั้งอย่างนั้น

นอกหน้าต่างเป็นจักรวาลมีดที่ยานค่อยๆขับผ่าน ในโถง เฟย์ดินกําลังนั่งอยู่ตรงกลางทุกคน โวลก้าคนน้องกดหลังสมองของเฟย์ดิน และคลื่นพลังจิตไร้รูปร่างก็กระจายออกจากหน้าผากเขา หลังจากนั้น เขาก็นํามือออกไป

“ผมพบเฉินซิ่งแล้ว เธออ่อนแอมากและไม่อาจต่อต้านการรุกรามได้ ผมตั้งกําแพงไว้สี่ชั้นและ ขังเธอไว้ข้างใน พร้อมสะกดจิตเธอและลดความเร็วการคิดเธอ ซึ่งเท่ากับลดความเร็วการฟื้นตัวของเธอ ในอีก15วัน เธอจะทําอะไรไม่ได้”

เฟย์ดินพยักหน้า”เธอกําลังดุฉันอยู่เลย”

เขาหันมายิ้มให้โวลก้าคนน้อง ปลดปล่อยความน่าดึงดูด” ขอบคุณนะ”

“เอ่อ ยะ-ยินดีครับ”ใบหน้าของเขาแดง

หานเซี่ยวนั่งอยู่ตรงกลางโซฟา ด้านซ้ายเขาคืออโรเชียและด้านขวาคือซิลเวีย เขาพูดด้วยน้ําเสียงทุ้มลึก” พลังภายนอกไม่มีทางมั่นคง ทางเดียวคือนายต้องแข็งแกร่งขึ้น”

“ฉันรู้”เฟย์ดินยักไหล่ เขามองวัตถุบนโต๊ะ คลื่นพลังจิตอ่อนๆขยายออกไป และ วัตถุนั้นก็ค่อยๆยกขึ้นและลอยกลางอากาศ” จริงๆแล้ว พลังจิตฉันตื่นขึ้นแล้วตอนกําลังเดินมาขึ้นยาน.

ตุบ!

ซิลเวียหงายหลัง

เธอรีบคลานขึ้นมา และใบหน้าก็เต็มไปด้วยความตกใจ”ระ-เร็วมาก?”

เฟย์ดินยิ้มและกล่าว”มีวิธีฝึกพลังจิตอยู่ในความทรงจําของเฉินซิ่ง และฉันก็สามารถรู้สึกถึงมันได้ตอนเธอกําลังฝึกพลังจิต เห็นได้ชัดว่าฉันมีพรสวรรค์เลยทีเดียว เธอใช้เวลาสามวันเพื่อปลุกพลังเธอ แต่ฉันใช้แค่ไม่กี่ชั่วโมง แถมตอนเธอกําลังรักษาตัวเอง ฉันสามารถเอาพลังจิตบางส่วนมาจากเธอได้ เธอและฉันใช้ร่างเดียวกัน ดังนั้นจึงไม่มีการปฏิเสธพลัง”

ความทรงจําของเฉินซิ่งคือขุมทรัพย์ และทั้งหมดก็แบ่งปันให้กับเฟย์ดิน มันเหมือนเฟย์ดินได้เดินไปบนเส้นทางนั้นอีกครั้ง นอกจากนี้ เขายังมีพรสวรรค์มาก มีเพียงตัวเฟย์ดินเองที่ไม่รู้ว่าการเติบโตเขาเร็วแค่ไหน

ปากของหานเซี่ยวกระตุก เฟย์ดินสมกับเป็นตัวละครหลักชั้นสูง

ซิลเวียไม่มีน้ําตาเหลือให้ร้อง

สําหรับฉันที่จะกลายเป็นยอดมนุษย์ ทางเดียวคือต้องจําหนังสือทุกวัน แต่ฉันก็ยังต้องถูกไฟช็อต ทําไมกัน?!

เฮอลัสส่งเสียงและไม่ชอบเฟย์ดิน เขาหันไปถามหานเซี่ยว” เรากําลังจะไปไหน?”

หานเซี่ยวคิด” ขอฉันคิดดูก่อน”

หานเซี่ยวไม่ได้รับบัตรสําเร็จภารกิจมาในครั้งนี้ แต่เขาก็ไม่คิดยอมแพ้ นี่คือการลองครั้งแรก เขาอาจต้องลองอีก เทียบกับความเสี่ยงและการต่อสู้กับพวกพิเศษระดับA แม้โอกาสได้รับรางวัลสุ่มจะต้องพึ่งโชค มันก็ยังมั่นคงกว่า

การเลื่อนระดับเป็นเป้าหมายสําคัญสุด ระดับ100คือประตูสู่การวิวัฒนาการ พลังจะเพิ่มขึ้นมาก ความแข็งแกร่งคือสิ่งสําคัญสุด ทุกสิ่งเป็นเรื่องรอง การอัปเดทเวอร์ชั่นจะกินเวลาหนึ่งปี ดังนั้นจึงมีเวลาเหลืออีกมาก ฉันต้องหาภารกิจคุ้นเคยอื่นเพื่อเอารางวัลสุ่มโชคดี รายชื่อภารกิจฉันยาวมาก ฉันปฏิเสธที่จะเชื่อว่าฉันจะไม่ได้รับบัตรสําเร็จภารกิจด้วยโอกาสมากขนาดนี้

หลังใคร่ครวญ เขาก็เลือกภารกิจใกล้สุด ขณะที่เขากําลังจะเปลี่ยนเส้นทางบนระบบ บินอัตโนมัติ อโรเชียที่เงียบอยู่นานก็พูดขึ้น น้ําเสียงเธอลังเล และเธอก็พูดมากกว่าปกติ

“ไม่กี่วันมานี้ ฉันรู้สึกถึงข้อจํากัดที่จะแกร่งขึ้น มันเหมือนจะเป็นขีดจํากัดระดับBที่นายพูด ฉันมีความรู้สึกว่าตราบเท่าที่ฉันก้าวข้ามมันได้ พลังฉันจะแข็งแกร่งขึ้นมาก แต่ทว่า ขีดจํากัดนี้ไม่แกร่งอย่างที่นายคิด ฉันควรทําลายมันได้”

“นอกจากนี้ ฉันกําลังฝัน ฉันเห็นภาพเลือนรางในฝันที่ฉันรู้สึกคุ้นเคย แต่ฉันก็ลืมหลังตื่น นายคิดว่านี่คือความทรงจําที่ขาดหายไปของฉันไหม?”

หานเซี่ยวแปลกใจ และดวงตาเขาก็หรี่แคบลง