The Legendary Mechanic - ตอนที่ 462 สัตว์เลี้ยง 1

ตอนที่ 462 สัตว์เลี้ยง 1

ร่างมหึมาขวางวิสัยทัศน์ของพวกหานเซี่ยวจนหมด เทียบกับขนาดมัน หานเซี่ยวเล็กน้อย มันเหมือนความแตกต่างระหว่างนกกระจอกกับช้าง

พลังจิตที่มองไม่เห็นล้อมร่างหานเซี่ยว ไม่แสดงเจตนาโจมตี มันเหมือนกับว่าอสูรดวงดาวแค่อยากดึงหานเซี่ยวไปหาและสังเกตเขาด้วยความสงสัย การโจมตีก่อนหน้าไม่ต่างอะไรกับการเกาให้มัน

เมื่อหานเซี่ยวลอยอยู่กลางอากาศ ท่อแรงดันสองแถวก็โผล่ขึ้นด้านหลังชุดจักรกล กระแสลมแรงขับออกมา และก็ช่วยให้เขาหลุดจากพลังจิต เคียวแม่เหล็กไฟฟ้าขยายในชั่วพริบตา เฉือนหนวดของอสูรดวงดาว

เกรั้ง!

ใบมีดของเคียวชนให้ผลึกอย่างแรง และประกายไฟฟ้าก็ระเบิดขึ้น หนวดของมันหดถอย และร่างมันก็เกร็งเมื่อถูกโจ

มตี

การฟันนี้ทําความเสียหายได้เกือบพัน เมื่อเทียบกับร่างสุดแกร่งมันแล้ว หนวดมันแทบไร้การป้องกัน

ทันใดนั้น แสงบนหนวดของอสูรดวงดาวก็สว่างขึ้นกว่าเดิมหลายสิบเท่า แสงสาดไปทั่วถ้ําใต้ดิน วิสัยทัศน์ของหานเซี่ยวและเฮอลัสขาวโพลน ก่อนพวกเขาจะได้ปรับสายตา พลังมหาศาลก็กระแทกใส่ร่างพวกเขา ผลักพวกเขาให้ไปติดกับกําแพงถ้ํา

บูม!

คลื่นกระแทกที่เกิดเจากพลังจิตสะท้อนในถ้ํา ทะเลสาบและถ้ําเริ่มสั่น และหินนับไม่ถ้วนก็กระจายไปในน้ําพุร้อนใต้ดิน

“มันโกรธแล้ว หานเซี่ยวเหยียดคอและหัวเราะเบาๆ

ท่อแสงสีฟ้าปรากฏบนเกราะข้อมือเขา ซึ่งจากนั้นก็ยิงบอลบีบอัดออกมาทีละลูก เปลี่ยนเป็นป้อมปืน

บูม บูม บูม!

พายุโลหะรุนแรงกราดยิงไปทั่วถ้ํา!

กระสุนนับไม่ถ้วนพุ่งใส่ร่างของอสูรดวงดาว หนวดมันปล่อยพลังจิตที่ก่อตัวเป็นม่านพลัง เปลี่ยนทิศทางของกระสุนอย่างต่อเนื่อง

เฮอลัสกระโดดและยืนบนตัวมัน การต่อสู้ระยะประชิดคือความถนัดเขา เขาเหวี่ยงดาบและฟันลงใส่หลังของอสูรดวงดาว แม้มันจะไม่ต่างจากการนวด อย่างน้อยเขาก็มีกําลังใจ เขาฟันใส่หนวดบนหัวของอสูรดวงดาว

การเคลื่อนไหวของอสูรดวงดาวเร็วมาก มันหมุนมาและคํารามใส่อากาศอย่างรวดเร็ว เฮอลัสอยากยืนหยัด แต่ผิวของมันก็เนียนเกินไป ดังนั้นจึงไม่มีอะไรให้เขายึด ไม่แม้แต่ขน

เทียบกันแล้ว อโรเชียสร้างผลกระทบได้ใหญ่กว่า หลังเธอเปลี่ยนเป็นพลังงาน พลังจิตก็ไม่อาจควบคุมตัวเธอได้ แต่จะรบกวนความถี่พลังงานเธอ ซึ่งเกือบไร้ประโยชน์ เธอบินไปที่หัวของอสูรดวงดาวง่ายๆและจับหนวดมัน

วินาทีต่อมา พลังงานเข้มข้นสูงก็ระเบิดในฝ่ามือเธอ

บูม!

การระเบิดเกิดขึ้นต่อเนื่อง อสูรดวงดาวบิดด้วยความเจ็บปวด ด้วยจุดสําคัญที่ถูกใช้เป็นกระสอบทราย ความเจ็บปวดย่อมยากจะอธิบาย หานเซี่ยวรู้สึกเจ็บปวดตจามมัน หากอสูรดวงดาวมีอวัยวะสร้างเสียง เขามั่นใจว่ามันต้องกรีดร้องอกมาแล้ว

หลังอโรเชียเข้าสู่ระดับB พลังเอสเปอร์เธอก็พุ่งทะยาน เธอรับหน้าที่เป็นตัวทําความเสียหายหลักและสร้างผลกระทบมหาศาล

ทั้งสามโอบล้อมอสูรดวงดาว พลังจิตระเบิด กระสุนถาโถม และดาบที่ฟันต่อเนื่อง

หรือ!

แม้นจะแค่ทะเลสาบใต้ดิน ผลกระทบของการต่อสู้ก็เหมือนพายุที่ก่อกวนทะเลสาบ

เลนนี่และชาวโกโดร่าเปลือยคนอื่นรีบปืนออกจากน้ําพุร้อน พิงกําแพงถ้ํา และเฝ้าดูการต่อสู้ พวกเขาไม่อาจไปยุ่งเกี่ยวการต่อสู้ระดับนี้ได้

พลังชีวิตของอสูรดวงดาวลดช้ามาก แม้มันจะป้องกันจุดตายได้ แต่ก็มีบางครั้งที่การโจมตีของหานเซี่ยวและคนอื่นเจาะผ่านการป้องกันมัน พลังจิตของอสูรดวงดาวจํากัดแค่การผลักและควบคุมวัตถุ มันสร้างความเสียหายให้หานเซี่ยวได้จํากัดมาก สรุปแล้ว มันเป็นการต่อสู้ฝ่ายเดียว

ไม่นาน พลังชีวิตของอสูรดวงดาวก็ลดถึง5หมื่น ความต้านทานมันลดลงมาก และความเสียหายที่ได้รับจากทั้งสามก็เพิ่มขึ้น

แม้สิ่งมีชีวิตอวกาศจะมีผิวหนามาก อสูรดวงดาวก็ไม่เชี่ยวชาญการต่อสู้ มันถือเป็นแค่ระดับB เพราะพลังชีวิตสูงจนทําให้มันกลายเป็นบอส หากผู้เล่นไม่ทําความเสียหายพอ พวกเขาก็จะแพ้เพราะความเหนื่อย เหนือสิ่งอื่นใด พลังงานและความแข็งแกร่งพวกเขามีจํากัด

ทั้งสามสามารถสร้างความเสียหายได้มากพอ แต่หลังสู้อย่างรุนแรงอยู่นาน พลังงานและความแข็งแกร่งพวกเขาก็ลดลง

ปัง!

พลังดาวเหลือพลังชีวิตแค่ 5% มันก็ไม่อาจลอยตัวได้อีกและต

กลงไปในน้ําพุร้อน

หานเซี่ยวให้สัญญาณเฮอลัสและทั้งสองก็ดําลงทะเลสาบไป หลังจากมองหาอยู่นาน ในที่สุด พวกเขาก็พบอสูรดวงดาวใกล้ตายก้นทะเลสาบ หานเซี่ยวจับมัน เปลี่ยนชุดจักรกลเขาให้มีกําลังขับสูงสุด และค่อยๆลากมันขึ้นฝั่ง

ร่างมหึมามันปกคลุมด้วยแผลที่มีเมือกม่วงไหลออกมา หนวดผลึกมันเต็มไปด้วยรอยแตกและเปล่งแสงสลัวมาก อสูรดวงดาวกําลังรวยริน หานเซี่ยวทําให้มั่นใจว่ามันจะไม่เหลือพลังงานต่อสู้ก่อนจะถอนหายใจและเหวี่ยงแขนเพื่อคลายอาการบาดเจ็บกล้ามเนื้อ

แม้เขาจะได้รับการปกป้องด้วยชุดจักรกล มันก็ยังเจ็บปวดที่ถูกทุบและโยนไปมา

เฮอลัสถอดหมวกเขา ผมเขาเปียกชื้นจากเหงื่อ เขาจับเข่าและเย้ยเจ้าตัวนี้อึดเกินไป ฉันหมด

แรงแล้ว..”

ร่างของอโรเชียหม่นแสงลง เธอใช้พลังงานไปกว่า80%

หานเซี่ยวมองหน้าต่างสถานะ เขายังมีพลังชีวิตอีกมาก แต่พลังงานและความแข็งแกร่งเขาเกือบหมด เขาเก็บรวบรวมป้อมปืนและนับป้อมปืน20อันถูกทําลายด้วยพลังจิตของอสูรดวงดาว

“พวกคุณเอาชนะมันได้!”

เลนนี่และคนอื่นเดินมาด้วยสีหน้าตกตะลึง

หานเซี่ยวหันมามองพวกเขา ขมวดคิ้วและกล่าว” ชุดไปไหนกันหมด?แถมพวกนายควรไม่ใช่แค่ผู้สังเกตกลุ่มเดียวที่หายไป คนอื่นอยู่ไหน?”

“สัตว์ประหลาดตัวนี้ถอดชุดเรา มันอาจคิดว่าพวกมันคืออาวุธเรา เรามักถูกมันสะกดไว้ใต้ทะเลสาบ มันอาจคิดว่าเราเป็นถ้วยรางวัล” เลนนี่กล่าว

“ใส่เสื้อผ้าก่อน ค่อยคุยเมื่อสวมมันเสร็จ”

หานเซี่ยวมองเธออย่างเฉยเมย

เทียบกับผู้หญิง หานเซี่ยวสนใจหุ่นยนต์กว่า เขาคือคนจริง!

เขาหันหลังและเห็นว่าเฮอลัสไม่อาจละสายตาจากเลนนี้ได้ เขาจึงกล่าวด้วยน้ําเสียงไม่พอใจ” อย่ามองเธอ นั่นคือภรรยาของนายจ้างเรา ฉันไม่อยากถูกปฏิเสธการมอบรางวัลนะ”

เฮอลัสเกาหัว ก่อนจะได้พูดป้องกันตัวเอง เลนนี่ก็หัวเราะอย่างมีเสน่ห์

เธออารมณ์ดีมากหลังถูกช่วย เธอกระพริบตาและยิ้ม”ไม่เป็นไร ชาวโกโดร่าเราเป็นพวกเปิดกว้าง พวกคุณช่วยชีวิตฉัน ดังนั้น…”

“หยุด ฉันไม่สนใจพวกผิวทอง”

หานเซี่ยวส่ายหัว

นี่มันบ้าอะไรกัน?!

นี่คือการสวมหมวกเขียวสินะ!