The Legendary Mechanic - ตอนที่ 463 สัตว์เลี้ยง 2

ตอนที่ 463 สัตว์เลี้ยง 2

เลนนี่ยักไหล่ และพวกเขาก็ลงไปในน้ํา รีบหยิบกองอุปกรณ์มาตรฐานของผู้สังเกตขึ้น และ สวมพวกมัน

“เพื่อนคนอื่นของคุณอยู่ไหน?” หานเซี่ยวกระแอมไอ

“หลายคนตาย สัตว์ประหลาดตัวนี้ปล้นอุปกรณ์เรา ดังนั้นหากเราไปไกลจากบ่อน้ําพุ เราคงถูกแช่แข็งจนตาย บางคนถูกมันลากลงใต้น้ํานานเกินไปและตาย นอกจากเรา มีอีกกลุ่มที่ยังรอดชีวิตตรงปลายอุโมงค์ถ้ําอีกทาง มีน้ําพุร้อนอีกจุดตรงนั้น”

หานเซี่ยวพยักหน้า มีส้อมตอนเขามาถึง และอีกด้านก็นําไปสู่น้ําพุร้อนที่ซึ่งผู้สังเกตคนอื่นอยู่ หากพวกเขาไปอีกฝังก่อน พวกเขาคงได้ข้อมูลเกี่ยวกับอสูรดวงดาวล่วงหน้า แต่เขาไม่จําเป็นต้องทําแบบนั้น

“ทําไมอสูรดวงดาวถึงจับพวกคุณ?”เฮอลัสถามอย่างสงสัย” เหมือนว่ามันตั้งใจจะจับคุณไว้ที่

ความโกรธปรากฏบนใบหน้าของเลนนี่” สัตว์ประหลาดตัวนี้ปรากฎหลังเราปะทะกับมัน มันพาเรามาที่นี่ ปล่อยเราให้เป็นอิสระในบ่อน้ําพุ และบางครั้งก็ลากเราลงน้ําและโยนเราเหมือนของเล่นมัน มันคิดว่าเราเป็นสัตว์เลี้ยง!”

ในมุมมองระดับสิ่งมีชีวิต สิ่งมีชีวิตอวกาศคือสิ่งมีชีวิตชั้นสูงกว่ามนุษย์ การทําให้มนุษย์เป็นสัตว์เลี้ยงพวกมันก็เหมือนกับการที่มนุษย์เลี้ยงสัตว์ให้เชื่อง มันเกือบเหมือนกฎธรรมชาติ

แต่ทว่า เมื่อมนุษย์ที่คุ้นชินกับการเปลี่ยนสายพันธ์อื่นให้เป็นสัตว์เลี้ยงกลายเป็นสัตว์เลี้ยงซะเอง มันก็รู้สึกเหมือนถูกเหยียบย่ํา ชาวโกโดร่าเหล่านี้รู้สึกโมโหและอับอาย

หานเซี่ยวเลิกคิ้วและไม่แสดงความคิดเห็น คนมีอํานาจสามารถทําอะไรก็ได้ตามใจชอบกับคนอ่อนแอ นอกพื้นที่อารยธรรม กฎแห่งปานี่คือความจริงเพียงหนึ่งเดียว เขาพูดตรงไปตรงมา”เอาละ คุณได้รับการช่วยเหลือแล้ว เมื่อพายุรังสีในท้องฟ้าอ่อนแรงลง เราจะออกไป เฒ่าเฮอลัส ไปน้ําพุอีกฝั่งและพาคนอื่นมานี่”

การนําผู้สังเกตเหล่านั้นกลับไปสามารถเพิ่มคะแนนภารกิจได้มาก หลังเตรียมการ หานเซี่ยวก็หันไปมองอสูรดวงดาวที่นอนอยู่บนพื้น

ปัญหาเดียวที่เหลือคือวิธีจัดการกับมัน

“นี่คืออสูรดวงดาวตัวแรกที่โกโดร่าค้นพบ ดังนั้นมันต้องเป็นงานวิจัยที่สําคัญมาก หากคุณสามารถนํามันกลับไปสถานีอวกาศ เราจะจ่ายรางวัลให้คุณอย่างงาม เลนนี่สวมชุดเธอและผูกผม เธอดูเรียบร้อยและมั่นใจ

หานเซี่ยวหรี่ตาและไตร่ตรอง

ให้โกโดร่า?ไม่ นั่นไม่คุ้มเลย อสูรดวงดาวหายากมากและเต็มไปด้วยสมบัติ ส่วนสําคัญของมันสามารถทําเป็นน้ํายายืนที่สามารถเพิ่มสถานะได้ ยังมีโอกาสได้รับพรสวรรค์จากยา แถมมันยังเพิ่มตัวเลือกระหว่างการวิวัฒนาการเผ่าพันธ์ นอกจากนี้ การฆ่ามันยังกระตุ้นหลักศิลาในตํานาน

สําคัญสุดคือ ผงที่สร้างโดยการบดขยี้ผลึกของมันยังทําเป็นยาพิเศษได้ มันไม่มีผลกับผู้เล่น แต่หายากมาก มันสามารถใช้เป็นสกุลเงินในการซื้อทรัพยากรจากNPC

ยาดังกล่าวมีผลเดียว เพื่อให้ความสามารถในการปรับเมตาบอลิซึ่มของอสูรดดวงดาว พูดง่ายๆ มันสามารถใช้ยืดชีวิตของคนได้!

หานเซี่ยวกังวลเรื่องนี้มาตั้งแต่ต้น มันคงไม่เป็นปัญหาในกาแล็กซี่เวอร์ชั่นก่อน แต่การข้ามเวลาระหว่างเวอร์ชั่นนานขึ้นเรื่อยๆ หลายร้อยปีจะผ่านไประหว่างเวอร์ชั่น ช่วงชีวิตของยอมนุษย์มากกว่าคนธรรมดาหลายเท่า แต่ในประวัติศาสตร์หมื่นปี มันก็แค่ส่วนเล็กน้อย

มีหลายทางเพื่อเพิ่มอายุขัย การติดตั้งอวัยวะเทียมก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่มันให้ผลข้างเคียงที่มองเห็นชัดเจน ทางกลับกัน ยาอสูรดวงดาวนั้นไม่มีผลข้างเคียง

นี่สําคัญมาก ดังนั้นมันจึงไม่อาจเสียเปล่า

ดวงตาหานเซี่ยวแน่วแน่ เขาคว้าผลึกของอสูรดวงดาวแน่น และคลื่นอารมณ์ก็ถูกส่งจากผลึกมายังจิตใจเขา

มันกําลังอ้อนวอน

อสูรดวงดาวกําลังอ้อนวอนขอความเมตตาจากเขา

หานเซี่ยวไม่สนใจมัน และลําแสงมังกรก็ระเบิดในฝ่ามือเขา

บูม!

ผลึกที่เต็มไปด้วยรอยแตกกระจายเป็นชิ้นและล่วงไปในมือหานเซี่ยว แสงสีม่วงภายใต้ผิวของอสูรดวงดาวหายไป

ผลึกนี้คือแกนชีวิตของอสูรดวงดาว และมันยังเป็นวัตถุดิบที่สําคัญสุด

ท่านได้ฆ่าสิ่งมีชีวิตอวกาศ

เปิดใช้งานหลักศิลานักล่าในตํานาน

ความคืบหน้าปัจจุบัน : 1/5(ฆ่าสิ่งมีชีวิตพิเศษ5ตัว)

นี่คือหลักศิลาที่จะบันทึกเหตุการณ์สําคัญ เมื่อเสร็จสิ้น แต้มตํานานจะได้รับ สิ่งมีชีวิตพิเศษที่ระบุไว้คือสัตว์หายากและพิเศษทุกชนิด รวมถึงสิ่งมีชีวิตอวกาศที่มีค่าสถานะระดับบอส นอกจากนี้ บอสในดันเจี้ยนยังไม่ถูกนับ

โชคดี มีสัตว์ประหลาดมากมายในกาแล็กซี แม้กระทั่งเวอร์ชั่นล่าสุดที่หานเซี่ยวเคยเล่นในชีวิต ก่อนที่ถูกผู้เล่นนับไม่ถ้วนเล่นมาหลายปี การฆ่าสิ่งมีชีวิตพิเศษก็ยังเกิดขึ้นได้ยาก เหนือสิ่งอื่นใด มันมักมีสิ่งมีชีวิตใหม่เกิดขึ้นในจักรวาลเสมอแน่นอน การแข่งขันเพื่อฆ่าพวกมันรุนแรงมาก

แต้มตํานานพิเศษบางอันยังสามารถเปิดเนื้อเรื่องที่สอดคล้องกัน [นักล่าในตํานาน]คือหนึ่งในนั้น มันคล้ายกับชื่อ

หานเซี่ยวเก็บผลึก ดึงเคียวออกมาและเฉือนศพของอสูรดวงดาว เขารีบเก็บส่วนสําคัญศพของอสูรดวงดาวจะไม่เน่าเปื่อยง่ายๆ และสามารถเก็บได้นาน

ไม่นาน อสูรดวงดาวก็เหลือแค่ศพไม่สมบูรณ์

“เห้อ…”ใบหน้าของเลนนี่เต็มไปด้วยความเสียใจ แต่ก็ไม่ได้มีปัญหากับมัน อสูรนี้คือถ้วยรางวัลของหานเซี่ยวตั้งแต่ต้น ดังนั้นเขาจึงมีสิทธิ์ทําตามใจชอบ

เวลานี้ ในที่สุดเฮอลัสก็นําคนอื่นมา

ชาวโกโดราต่างแปลกใจ ไม่กี่นาทีก่อน พวกเขายังติดในบ่อน้ําพุร้อนและร้องเพลง แต่วินาทีต่อมา พวกเขากลับได้รับความช่วยเหลือจากทหารรับจ้าง มันเหมือนกับฝัน

เมื่อเห็นศพของอสูรดวงดาว ผู้สังเกตกลุ่มใหม่ก็มองหานเซี่ยวอย่างตกใจ พวกเขาถูกมันทรมานมามาก และก็รู้ว่ามันแข็งแกร่งแค่ไหน

“ทุกคนมากันแล้ว ไปกันเถอะ” หานเซี่ยวกล่าว

หานเซี่ยวทดสอบรังสีด้วยอุปกรณ์ตอนขึ้นมา หลังรอไม่กี่วัน พายุรังสีก็อ่อนแรง พวกเขารีบขึ้นเครื่องและบินตรงขึ้นฟ้า

ยานบินสามารถจุคนได้ประมาณสิบ แต่มีผู้สังเกตการณ์กว่าสิบ มันแออัดมาก

พวกเขาผ่านพื้นที่พายุได้สําเร็จและยานอวกาศก็มารับพวกเขา

ผู้สังเกตการณ์ทุกคนที่รอดความตายกอดกันอย่างมีความสุข

หานเซี่ยวคิดถึงภารกิจ ดังนั้นเขาจึงไม่ยอมเสียเวลา เขาตั้งเส้นทางกลับและตรงกลับทันที

ไม่กี่วันต่อมา ยานอวกาศก็กลับมายังสถานี ครั้งนี้ เมื่อพวกเขาร้องขอเข้า พวกเขาก็ได้ถ่ายทอดความจริงว่าพวกเขาได้ช่วยเหลือผู้สังเกตการณ์กลับมา ทุกคนในสถานีอวกาศตกใจ

สถานีอวกาศเปิดท่าจอดทันที ไม่เหมือนท่าที่เย็นชาครั้งก่อน ทัศนคติของผู้คนบนสถานีเปลี่ยนไป และตอนรับอย่างกระตือรือร้น

ยานอวกาศเข้าเทียบท่า ทันทีที่ประตูเปิด หานเซี่ยวก็เห็นว่าเกือบทุกคนในสถานีอวกาศได้มารวมตัวกัน หัวหน้าสถานีก็ยืนอยู่ด้วย ความประหลาดใจและความพึงพอใจอยู่บนใบหน้าของนายทหารผู้จริงจัง

ข้างๆเขา รองหัวหน้าสถานีกําลังยิ้มเหมือนเคย แต่ทว่าด้วยเหตุผลบางอย่าง รอยยิ้มเขาค่อนข้างแข็งและมีความหงุดหงิดในตาเล็กน้อย