The Legendary Mechanic - ตอนที่ 486 ปะทะเดือด

ตอนที่ 486 ปะทะเดือด

แต่ก แต่ก แต่ก!

เสียงเครื่องจักรดังกลบเสียงอนุภาคคาร์บอนของเอ็มเบอร์

ตามกําแพงและมุมห้อง ป้อมปืนนับร้อยกระแทกแท่นวางพวกมันลง ลํากล้องปืนขนาดใหญ่สามลํากล้องทําให้พวกมันดูดุร้าย ป้อมปืนดินปืนส่วนใหญ่ถูกแทนที่ด้วยป้อมปืนแม่เหล็กไฟฟ้าและยังมีป้อมปืนพลังงานแสงสิบป้อม ช่วยให้พลังเจาะที่สูงขึ้น [การควบคุมพลังงานระดับสูง]ช่วยให้หานเซียวได้รับเทคโนโลยีอาวุธพลังงาน

ตึง!ถึง!

ป้อมปืนปล่อยเสียงคารามของพวกมันออกมาพลางเปิดฉากยิง เสียงครวญครางของโลหะสะท้อนไปทั่ว

อสูรจักรกลเสือด่า30-40ตัวกระโจนออกมา ปืนใหญ่ไหล่พวกมันยังไม่หยุด บนเพดาน แมงมุมจักรกลเปล่งประกายเย็นชาพลางวิ่งไปทั่ว นอกจากอสูรจักรกลเสื้อดํา หานเซี่ยวยังสามารถผลิตเครื่องจักรขนาดเล็กเช่น แมลงจักรกล ตะขาบ แมงป่องและตัวต่อ

เขาต้องใช้แค่พิมพ์เขียวของแมงมุมจักรกลเพื่ออ้างอิง และสามารถคิดพิมพ์เขียวแมลงชุดอื่นได้เอง

ฟิลลิปเปิดฉากโจมตีครบวงจร สั่งเครื่องจักรทั้งหมดให้ยิง

อนุภาคคาร์บอนสีดําที่เดิมที่ลอยอิ่มตัวกลาวอากาศได้ก่อตัวกันเป็นทรงกลม พันเอ็มเบอร์ไว้ข้างใน ชั้นนอกประกอบไปด้วยเพชร และเมื่อฝนกระสุนปพรมใส่ เพชรก็แตกสลายเป็นอนุภาคและก่อตัวกันใหม่เพื่อเติมเต็มช่องว่าง ความสามารถของโล่ดูเหมือนจะไร้สิ้นสุด

เมื่อเห็นแบบนี้ ใบหน้าของหานเซียวก็กระตุก นี่คือโล่คาร์บอน?มันโกงมาก!

ครั้งนี้ น้ําเสียงไม่แยแสของเอ็มเบอร์ดังขึ้นภายในบอลเพชร ต่อให้แกวางกับดักไว้ล่วงหน้า ต่อให้แกจะต้านทานการทําลายโครงสร้างคาร์บอนของฉันได้ แต่ต่อหน้าพลังของฉัน แกไม่มีทางรอดพ้นความตายไปได้!”

บูม!

วินาทีต่อมา บอลเพชรก็เปลี่ยนเป็นคลื่นสีดํา ตบลงด้วยพลังที่สามารถทําลายภูเขา อสูรจักรกลนับสิบถูกจับและกลายเป็นเศษโลหะทันที ไม่ใช่แค่ร่องรอยของการถูกบดขยี้ มันยังมีร่องรอยของการฉีกขาดรุนแรง

พลังนี้แปลกจริงๆ มันสามารถทําลายเกราะของอสูรจักรกลฉันได้ทันที!

เมื่อความคิดนี้ดังในหัวหานเซียว เขาก็ไม่หยุดสังเกตเพิ่ม แต่กระแทกฝ่ามือเข้าด้วยกัน ปล่อยบอลบีบอัดออกจากมือแต่ละข้าง บอลขยายเป็นโล่สีขาวทอง32อัน ซึ่งเรียงกันเป็นวงกลมรอบตัวเขา พวกมันแต่ละอันจะปล่อยรังสีแสงบางๆ ทุกๆสี่ล่าแสงจะผสานกันเป็นหนึ่ง ทําให้เกิดแสงแปดสายตรงหน้าหานเดี่ยว

การเชื่อมต่อระหว่างแต่ละจุดแสงทําให้เกิดปฏิกิริยาทันที เส้นแสงเชื่อมกันเป็นวงกลมภายในวงกลมแสง ม่านพลังสีทองคล้ายกระจกก่อตัวขึ้น ราวกับถูกวาดโดยศิลปิน!

คลื่นสีดํากระแทกกับโล่ทองคํา ภาพฉากนี้ดูเหมือนคลื่นจากทะเลที่กระทบแนวปะการัง มันแยกออกไปข้างๆแทน ภายใต้การควบคุมของเอ็มเบอร์ คลื่นที่แยกตัวได้รวมกันใหม่ด้านหลังหานเดี่ยว ถาโถมใส่ด้านหลังเขาแทน

อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้น รูปแบบของโลก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง จุดแสงทั้งแปดเรียงกันเป็นลักษณะ3มิติ สร้างม่านพลังล้อมตัวหานเชียว มันก่อตัวเป็นรูปสี่เหลี่ยมคางหมู ทําให้คลื่นดําไม่อาจโจมตีจากมุมใดได้ ม่านพลังจะกระพริบทุกครั้งที่คลื่นกระทบ แต่สุดท้ายมันก็ยังมั่นคง

“รูปแบบโล่แม่เหล็กไฟฟ้า แผ่รัศมี!”

[การควบคุมพลังงานขั้นสูง]คือหนึ่งในความรู้แกนหลักของช่างกล ในช่วงนี้ หานเซียวได้สร้างของเล่นน่าสนใจขึ้นและแผ่รัศมี]นี้ก็ถือเป็นบอลเสียงฉบับดัดแปลง เป็นได้ทั้งรุกและรับ

หานเซียวจับตามองพลางพิจารณาคลื่นและในที่สุดก็เข้าใจเหตุผลของพลังที่รุนแรงผิดปกติ

คลื่นสีด่ามีอยู่แค่บนผิวคลื่น หากมองดีๆ พวกเขาจะสามารถเห็นอนุภาคคาร์บอนบางส่วนภายในที่ถูกเปลี่ยนเป็นชิ้นส่วนเพชรและได้รับการสนับสนุนจากการหมุนด้ยวความเร็วสูงภายในลื่น พวกมันเปลี่ยนเป็นบางสิ่งที่คล้ายกับเลื่อยวงเดือย แรงตัดมีความรุนแรงผิดปกติ

ความรุนแรงมันอย่างน้อยก็ต้องมากกว่าเลื่อยวงล้อเพชรนับร้อยเท่า เหมือนกระแสน้ําในแม่น้ํา มันยากจะสังเกต หากไม่มองให้ดี มันไม่แปลกใจที่อสูรจักรกลจะกลายเป็นเศษโลหะในชั่วพริบตา

สิ่งสําคัญคือหากคลื่นนี้ถูกตั้งให้กลืนทั้งตึก มันจะสามารถเปลี่ยนเป็นเศษหินหรืออิฐได้ในไม่กี่วินาที พลังทําลายล้างนี้เกินกว่าจะปรากฏขึ้น เหมือนอาณานิคมมดทองที่สามารถดึงช้าลงจนเหลือกระดูกเปล่าๆได้ในเสี้ยววินาที

แม้เขาจะมั่นใจร่างกายถูกทนเขา หานเซียวก็ยังไม่อยากให้ผิวอันบอบบางเขาไปสัมผัสกับของแบบนั้น

พวกเขาใช้ชีวิตได้สมกับการเป็นภัยพิบัติ สามารถควบคุมความขัดแย้งกันของความละเอียดอ่อนและความก้าวร้าวได้ เอ็มเบอร์ไม่อาจทําเช่นนี้ได้ในอดีต แต่ตอนนี้เขาควบคุมความสามารถได้มากขึ้น ฉันต้องระวัง หานเซียวเตือนตัวเอง

แม้ความคิดจะหมุนปั่นในหัว ชุดจักรกลมังกรมิติก็ยังคลุมร่างเขา เขาก้าวไปหาเอ็มเบอร์ ไม่มีทางที่เขาจะทําลายการป้องกันของเอ็มเบอร์ได้ในระยะกลาง เขาต้องเข้าระยะประชิดถึงมีโอกาส

อโรเชียเปลี่ยนเป็นล่าแสง เจาะไปในบอลเพชรที่ล้อมเอ็มเบอร์ อนุภาคคาร์บอนภายในสามารถทําให้ร่างพลังงานเธอบวมขึ้น แต่ไม่อาจโจมตีได้ดี เนื่องจากเธอมีความต้านทานความเสียหายกายภาพหลังเปลี่ยนเป็นพลังงาน

ซึม!

รังสีที่มาจากการระเบิดพลังงานส่องออกจากภายในบอลเพชร

เอ็มเบอร์ได้กินระเบิดพลังงานระยะประชิดจากอโรเชียเข้าไป ไม่อาจถอยหนี เขาทําได้แค่ปิดการใช้งานบอลเพชรเขา เปลี่ยนมันเป็นโล่แบนเพื่อให้แน่ใจว่าจะมองเห็นได้ เขารู้สึกไม่สบายอย่างยิ่งกับการมีอยู่ของอโรเชีย รูปแบบพลังงานทําให้เธอมีความต้านทานต่อความเสียหายกายภาพ

กระสุนนับไม่ถ้วนจุดประกายบนผิวโล่เพชรของเอ็มเบอร์ เสียงแฉลบดังจนแสบหู เอ็มเบอร์เหลือบมองก่อนโบกมือเขา อนุภาคคาร์บอนรอบตัวเขากระจายตัวอย่างดุเดือด ไม่รวมกันอีกต่อไป พวกมันกลายเป็นพายุทรายสีดำ เจาะเข้าไปในเครื่องจักรต่างๆและทําลายวงจรภายใน

ประกายไฟพุ่งออกมาจากเครื่องจักรจํานวนมาก ทําให้พวกมันหมดสภาพ

เอ็มเบอร์หัวเราะเสียงเย็น” การต่อสู้จบลงแล้ว”

ตราบเท่าที่เขาสามารถทําลายเครื่องจักรทั้งหมดได้ สายช่างกลก็จะกลายเป็นเสื้อที่ถูกถอดเขี้ยวเล็บ

ขณะที่แบล็คสตาร์จะสามารถลดความสามารถเขาได้ เขาก็สามารถทําแบบเดียวกันกับแบล็คสตาร์ได้!

อย่างไรก็ตาม เมื่อมองไปข้างหน้า เอ็มเบอร์ก็พบว่าหานเชี่ยวดูเหมือนไม่มีเจตนาหยุดเลย ราวกับเขาไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้น

หานเชี่ยวถีบตัวเข้าหาเอ็มเบอร์อย่างรวดเร็วขณะที่เครื่องจักรซับซ้อนยื่นออกมาจากฝ่ามือเขา อาวุธระยะประชิดนี้หนามากและยาวเกือบสองเมตร มันคล้ายกับมีดยักษ์ แต่รูปทรงดูล้ําสมัยกว่า คล้ายกับปืนไรเฟิล นี่คือ อาวุธในหมวดหมู่นั้น ชื่อ[ปืนใหญ่ความถี่สูง] เป็นอาวุธระยะประชิดหลายจุดประสงค์

อาวุธใหม่นี้ถูกนํามาแทนเคียวแม่เหล็กไฟฟ้าเดิมเขา ซึ่งไม่อาจแบกรับพลังเขาได้อีกต่อไป

ใบมีดของอาวุธคือเกราะป้องกันครอบคลุมโครงสร้างภายใน คมดาบภายในประกอบไปด้วยการสั่นความถี่สูง ซึ่งยากต่อการติดตาม มีแรงตัดที่ทรงพลัง ด้านข้างของใบมีดเป็นรูสองแถว และทุกครั้งที่ใบมีดปะทะกับเป้าหมาย รูเหล่านั้นจะพ่นดินปืนออกมาเพื่อจุดชนวนและทําให้เกิดการระเบิด

เดินปืนยังสามารถทําให้เกิดความร้อนภายใน ปลดปล่อยแม่เหล็กไฟฟ้าของอาวุธ ทําให้มันเข้าสู่ขั้นสองของสุดยอดกําลังขับ

สายช่างกลสงครามคือสายที่เกิดมาเพื่อสงคราม!

จักรกลค่ารามเสียงดังอีกครั้ง!

เอ็มเบอร์ไม่ทันเตรียมตัวและถูกส่งลอยออกไป ใบหน้าเขาดําคล้ําด้วยคราบเขม่า และเขาก็รีบป้องกันการโจมตีต่อไปอย่างรวดเร็วโดยการใช้ความสามารถเอสเปอร์เขา แม้ว่ามันจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่…

..แต่เขาก็ได้รับบาดเจ็บ!

เอ็มเบอร์เงยหน้าขึ้นด้วยความโกรธ

ความเจ็บปวดที่เขาได้รับได้ปลุกความทรงจําเขาเกี่ยวกับหานเซี่ยวขึ้นอีกครั้ง

ความอัปยศที่เขาได้รับซึ่งเขาได้ลืมไปแล้วหวนกลับมาเหมือนสึนามิ!