The Legendary Mechanic - ตอนที่ 488 ถอย

ตอนที่ 488 ถอย

ความปั่นป่วนของอาคารถล่มทําให้คนเดินถนนตกใจและรวมตัวกันไกลออกไป ชี้มายังซากปรักหักพังพลางพูดคุยกัน

ในท้องฟ้า เครื่องบินจํานวนมากหยุดกลางอากาศและมองลงไปยังด้านล่าง

แม้การทําลายล้างนี้จะไม่เลวร้ายเท่าการต่อสู้ระหว่างเหล่าภัยพิบัติ แต่เพราะเกิดเรื่องเดิมขึ้นอีกครั้ง พลเมืองนอเรียสจึงให้ความสําคัญกับการต่อสู้อย่างใกล้ชิด

“แบล็คสตาร์เป็นยังไง?ใครชนะ?”ทหารรับจ้างสองคนที่จุดระเบิดได้หนีออกมาจากฐานนานแล้วและอยู่กลางอากาศภายในเครื่องบิน

ครืน!

แขนกลผลักก้อนหินใหญ่ออกไปและ และเงาร่างก็สามารถเห็นได้ว่ากําลังปืนขึ้นมาจากเศษหินด้วยความลําบาก หานเซี่ยวหอบหายใจในท่าคุกเข่า

“อับ…กระดูกซี่โครงฉันร้าว” หานเซี่ยวรู้สึกเจ็บชายหน้าอก ทั่วอาคารได้ถล่มลงใส่เขา และแม้กระทั่งการป้องกันอันทรงพลังของชุดจักรกลมังกรมิติ ความทนทานก็ลดจาก67%เหลือประมาณ30% รอยแตกสีดําสามารถเห็นได้ทั่วเกราะ และประกายไฟก็สามารถเห็นได้ออกจากรอยแตกบางส่วน ต้องขอบคุณความสามารถติดตัว ของอุปกรณ์[ความแข็งที่ทําลายไม่ได้] และความต้านทานของเกราะก็เพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว

ส่วนหนึ่งของความเสียหายทะลุผ่านการป้องกันของชุดจักรกล หานเซี่ยวมองหน้าต่างสถานะตรงหน้าเขา และมันก็แสดงให้เห็นว่าเขาเสียพลังชีวิตไปมากกว่า4000 พร้อมกับติดสถานะเวียนหัว

ความเสียหายส่วนใหญ่มาจากเศษซากที่ตกมา เศษซากหลายพันตันกระแทกใส่ร่างเขาและเมื่อเขาล้มลง เขาก็ถูกกระหน่ำ เขาปล่อยให้ฟิลลิปเข้าควบคุมเครื่องจักรเพื่อให้เขาไม่ต้องเบี่ยงเบนความสนใจ เมื่อเขาลงกับพื้น ทั้งเขาและเอ็มเบอร์ก็แยกห่างกัน ฟิลลิปเปลี่ยนรูปแบบรัศมีเป็นม่านพลังเพื่อป้องกันเศษซากส่วนใหญ่ หากไม่มีมัน ความเสียหายที่เขาได้รับคงมากกว่านี้

เพราะการถล่มของตึก เครื่องจักรส่วนใหญ่เขาจึงถูกฝัง แต่ทว่า เขายังมีบอลบีบอัดกว่า70ลูกที่อยู่กับตัวและยังมีความสามารถต่อสู้ อโรเชียได้แยกออกจากชุดจักรกล และแสงเธอก็หลงกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด หานเซี่ยวใช้พลังงานไปมาก

เมฆฝนกระจายตัว และทัศนวิสัยเขาก็จํากัด หานเซี่ยวกวาดตามองรอบๆเพื่อหาตัวเอ็มเบอร์

การฆ่าตัวตนระดับภัยพิบัติไม่ง่าย แต่การโจมตีชุดนี้ย่อมทําให้เอ็มเบอร์บาดเจ็บ เอ็มเบอร์ไม่มีร่างกายที่ทรงพลังเหมือนนักสู้หรือความสามารถเอสเปอร์ใดเพื่อเสริมร่างกาย หากเขาไม่ใช้ความสามารถเอสเปอร์เขาเพื่อป้องกัน ความทนทานเขาจะไม่สูงมาก

แค่ก แค่ก!

ในเวลานั้น เสียงบดคุ้นเคยก็ดังขึ้น สีหน้าหานเซี่ยวเปลี่ยนไป เขากระโดดถอยทันที และหอกดําหนาสามเล่มก็ยิงลงมายังจุดที่เขาอยู่ก่อนหน้า หอกดาเหล่านั้นเจาะผ่านซากหินได้ง่ายๆและทําเป็นหลุมยาวสิบเมตร

เมฆฝุ่นถูกพัดโดยลมแรงและหานเซี่ยวก็สามารถเห็นคลื่นด่าหนาที่มีขนาดมากกว่าเดิมถึงสองเท่าได้ มันขยายไปกว่าสองสามร้อยเมตรและยังขยายอยู่ ตอนนี้เขาไม่อยู่ในอาคาร เอ็มเบอร์จึงสามารถเข้าถึงแหล่งคาร์บอนไร้สิ้นสุดได้

ทันใดนั้น กระแสสีดําควบแน่นก็กลายเป็นอสรพิษใหญ่ซึ่งหนาสามเมตรและยาวนับร้อยเมตร ลําตัวมันตั้งตรง หัวมันกําลังมองหานเซี่ยว ยื่นลิ้นออกมา มันดูเหมือนมีชีวิตจริงๆ บนหัวงู เอ็มเบอร์กําลังยืนอยู่บนนั้น

เขาควรเต็มไปด้วยความสง่างาม แต่ตอนนี้เขากลับดูน่าสมเพชเล็กน้อย เสื้อผ้าเขาฉีกขาดและเลือดแห้งก็เกาะอยู่ครึ่งหน้า ผิวหนังหลังหัวเขายาวจนถึงคอเป็นแผลเหวอะ การถูกล่าแสงมิติยิงใส่20-30ครั้งทําให้มันเกิดแผลเป็น ใบหน้าของเอ็มเบอร์บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด เขาจ้องหานเซี่ยวอย่างอาฆาต

ทุกการโจมตีที่หานเชี่ยวยิ่งล้วนเล็งหัวเขา และเอ็มเบอร์ก็ต้องทุ่มสมาธิทั้งหมดเพื่อควบคุมความสามารถเขา ดังนั้น เขาจึงถูกบังคับให้ต้องอดทนกับอาการปวดหัว ซึ่งส่งผลต่อความสามารถการควบคุมพลังเอสเปอร์เขา เขาไม่อาจทําการควบคุมอย่างพิถีพิถันและทําได้แค่ขยายช่วงของคลื่นคาร์บอนเท่านั้น

ในท้องฟ้า ทหารรับจ้างสองคนอ้าปากค้าง“ตัวตนระดับภัยพิบัติบาดเจ็บสาหัส!”

พวกเขาเป็นพยานถึงความแข็งแกร่งของเอ็มเบอร์และยังมีคนหนึ่งเคยสัมผัสมาก่อน แต่ทว่า แบล็คสตาร์กลับไม่แพ้และทําให้ตัวตนระดับAผู้ถือว่าเป็นบุคคลทรงอํานาจในกาแล็กซี่บาดเจ็บสาหัสได้

เขาน่าเกรงขามมาก!

สายตาของคนในบริเวณใกล้เคียงถูกส่งไปหาเอ็มเบอร์อย่างรวดเร็ว ในความเป็นจริง มันยากสําหรับพวกเขาที่จะไม่สังเกตเห็นงูดําตัวโต

นี่ดูแย่ หานเซี่ยวรู้ว่าเรื่องต่างๆไม่เป็นไปตามการควบคุมเขา สําหรับเขาที่จะบรรลุผลการต่อสู้เช่นนั้น มันเพราะความพิถีพิถันของเขาที่เตรียมตัวไว้ก่อนหน้า แม้เขาจะทําให้เอ็มเบอร์บาดเจ็บได้ เอ็มเบอร์ก็ยังห่างไกลจากความตาย เนื่องจากพวกเขาอยู่ข้างนอกแล้ว เอ็มเบอร์ย่อมสามารถใช้ความสามารถเขาได้เต็มที่ และมันคงยากที่เขาจะทาให้เอ็มเบอร์บาดเจ็บได้อีก ไม่มีโอกาสเหมือนเดิมแล้ว

ความคิดพุ่งผ่านหัวของหานเซียว ความสนใจเขาอยู่กับฉัน ตราบเท่าที่ฉันถ่วงเขาไว้ได้ เมื่อนากินคนจัดการอีกฝั่งเสร็จ…

เขาจะไม่ทําเท่ห์เพราะเขาถือไพ่เหนือกว่า เขาย่อมเป็นฝ่ายแพ้หากการต่อสู้ยึดเยื้อ

เขาไม่สู้ต่อและเครื่องขับของชุดจักรกลก็เริ่มพ่นไฟ หานเซี่ยวบินขึ้นฟ้าและเริ่มหนี

“อย่าคิดหนี!“เอ็มเบอร์คําราม และงูใต้เท้าเขาก็พุ่งขึ้นฟ้า ไล่ตามหานเซี่ยวไป

หนี?นี่คือกลยุทธ์ต่างหาก!

หอกดํานับไม่ถ้วนพุ่งออกไป และหานเกี่ยวก็หลับพวกมันกลางอากาศ เมื่อหันไปมอง หานเซียวก็ถอนหายใจโล่งอก ต้องขอบคุณ เอ็มเบอร์ไล่ตามมา เจ้าหมอนโกรธจนหน้ามืดไปหมด

การหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าและปล่อยให้เอ็มเบอร์ไล่ตามเขาจะช่วยให้เขาซื้อเวลาได้มาก หานเซี่ยวไม่รู้สึกว่าจําเป็นต้องสู้กับเขาซึ่งๆหน้า

ฝ่ายหนึ่งหนี ฝ่ายหนึ่งไล่ ทั้งคู่บินผ่านอาคาร งูตัวเขื่องพุ่งไปข้างหน้าอย่างประมาท และขนาดมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เครื่องบินทุกลําตามทางรีบหลบมัน และพวกที่ไม่อาจหลบได้ทันก็จะถูกทําลายทันที แม้กระทั่งอาคารที่มันพุ่งผ่านก็ยังแตกกระจาย

มันกลายเป็นความโกลาหล!

เทียบกับงูดํา ร่างของหานเซี่ยวก็เหมือนแมลงตัวเล็ก

หวออ…

เสียงสัญญาณเตือนภัยดังขึ้น และทีมรักษาความมั่นคงก็รีบมาด้วยความเร็วสูง การทําลายที่เอ็มเบอร์ก่อให้เกิดผลกระทบต่อความสงบสุขของเมือง และหน่วยรักษาความมั่นคงจะไม่เพิกเฉย

“ตื่อ ตื่อ…ท่านมีสายเรียกเข้า “เสียงแจ้งเตือนดังในหมวกเขา และหานเซี่ยวก็ยอมรับคําขอ จากนั้นใบหน้าของนากาคินก็ปรากฏ”ร่างแยกของอัลวินถูกพาไปที่ปลอดภัยแล้ว อานูทําลายไปสองถนน แต่ต้องขอบคุณ นักเดินทางระดับภัยพิบัติได้ผ่านมาและตัดสินใจช่วยเรา แต่ทว่า ความเร็วของอานูก็สูงเกินไป และเราก็ทําได้แค่บังคับให้เขาถอย..“ตัวตนระดับภัยพิบัติที่ผ่านมา?!

ข่าวนี้นับว่าเหนือความคาดคิดเขาไปมาก หานเซี่ยวคิดว่าเขาต้องถ่วงเวลาอีกสักพัก และใบหน้าเขาก็อดพับย่นไม่ได้ ในเวลาเดียวกัน เขาก็นึกถึงค่าว่าพยัคฆ์หมอบมังกรซ่อน

เขาอดนึกถึงตอนเจออัลวินไมได้ โชคของเจ้าหมอนี้อาจดีกว่าเฮอลัส และเขาก็โชคดีอย่างแท้จริง

มันอันตรายเกินไปที่หานเซียวจะรับมือกับเอ็มเบอร์ลําพัง เขากลัวว่าหานเชียวจะพ่ายแพ้ก่อนเขาไปถึง

หลังปิดอุปกรณ์สื่อสาร ตาของหานเซี่ยวก็เป็นประกายด้วยแผนส่วนของนากาคินที่สําเร็จลุล่วง ทางฝั่งเขาก็ไม่ต้องล้อเล่นกับเอ็มเบอร์อีก เขาหันไปและเปิดลำโพงในหมวกเขา

“แกกคิดจริงๆว่าจะกําจัดฉันได้งั้นหรอ?แกลืมความสามารถอื่นของฉันไปแล้วรึไง?“เมื่อเอ็มเบอร์ได้ยิน ใบหน้าเขาก็เปลี่ยนสี

ทันใดนั้น เขาก็จําได้ว่าตอนเขาอยู่บนเกาะมังกร หานเซี่ยวเคยแสดงความสามารถฟื้นฟูในชั่วพริบตา

นี่หมายความว่าการต่อสู้จะยืดเยื้อ!”หน่วยความมั่นคงสาธารณะกําลังมา และตัวตนระดับAที่ถูกจ้างโดยนอเรียสจะไม่ยอมให้แกทําอะไรอีก เพื่อนๆของฉันได้บังคับให้อานูต้องถอยไปแล้วและจะมาช่วยฉันในไม่ช้า หากแกยังอยากเล่นกับฉันต่อ ฉันก็จะสนองให้”หานเซี่ยวกล่าวด้วยน้ําเสียงเริงร่า

เอ็มเบอร์ลังเล เขาอยู่ในสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ไม่อาจก้าวต่อหรือถอยได้

การสู้ต่อมีแต่จะทําให้เสียเวลา ไม่เพียงแต่เขาจะไม่อาจกําจัดแบล็คสตาร์ได้ เขายังถูกล้อม อย่างไรก็ตาม เขาลังเลที่จะถอยแบบนี้!หลังถูกทุบตีอย่างหนัก เขายังไม่ได้ตัดสินกับศัตรูและยังต้องถอย!นี่มากเกินไป!

เสียงไซเรนใกล้เข้ามาและเอ็มเบอร์ก็ตจระหนักว่าหานเซียวลดความเร็วลง ดูไร้ซึ่งความกลัว สีหน้าของเอ็มเบอร์เย็นเฉียบ ความเจ็บปวดเริ่มออกฤทธิ์อีกครั้งและอาการเวียนหัวก็เตือนเขาให้นึกถึงสภาพร่างกายตัวเอง

ความภาคภูมิใจและความอวดดีที่เขามีหลังเข้าสู่ระดับภัยพิบัติพลันหายไป

ชื่อของแบล็คสตาร์ยิ่งฝังลึกในใจเขา ร่วมกับความเจ็บปวด ความทรงจํานี้ได้แทรกซึมลึกลงกระดูกเขา

“มันเป็นความผิดฉันเอง ฉันประเมินแกต่ําไป ครั้งหน้า ไม่ว่าจะเป็นพลังแกและเครื่องจักรแก ไม่ว่าแกจะอยู่ในสภาพสมบูรณ์หรือบาดเจ็บ ฉันจะไม่ประมาท”จากนั้นเขาก็สงบความโกรธลงด้วยสายตาซับซ้อน

หลังมองหานเซี่ยวเป็นครั้งสุดท้าย เอ็มเบอร์ก็หมุนตัว งูดําลอยไปในเมฆดําและหลบหนีไป

“ในที่สุดฉันก็ปลอดภัย”

หานเซี่ยวหยุดเคลื่อนไหวและถอนหายใจ แม้ผิวเผินเขาจะดูผ่อนคลาย แต่ลึกๆแล้วเขาดึงเครียดมาก หากเขาไม่สู้กับเอ็มเบอร์ในสถานที่ที่เขาได้เปรียบ เขาคงแพ้ไปแล้ว หากเครื่องจักรทั้งหมดของเขาถูกทําลาย แม้กระทั่งบัตรอัญเชิญตัวละครออโรร่าก็คงไร้ประโยชน์อย่างมาก เขาก็ใช้มันได้แค่หกครั้ง และเขาก็ใช้ไปแล้วครั้ง

หนึ่ง

เขาไม่รอให้นากาคืนกลับมาและโอบล้อมเอ็มเบอร์ แต่เตือนให้เขาหนี้ หากเอ็มเบอร์อยากหนี้จริงๆ มันคงยากที่จะหยุดเขา ตรงกันข้าม ทหารรับจ้างทุกคนจะต้องเผชิญกับความเสี่ยง

เมื่อมองหน่วยความมั่นคงสาธารณะที่ใกล้เข้ามา หานเซี่ยวก็ไม่อยากถูกสอบสวน ดังนั้นเขาจึงต้องซ่อนตัว

ในเวลาเดียวกัน นากาคินก็มาถึงพร้อมทหารรับจ้าง ชั่ววินาทีที่พวกเขาเห็นอาคารสูงถูกทําลาย ทหารรับจ้างเหล่านั้นก็รู้สึกโง่งม

ตลอดทาง พวกเขามองโลกในแง่ร้ายถึงโอกาสรอดของหานเซี่ยว การถ่วงเวลาตัวตนระดับนั้นเพียงลําพัง พวกเขารู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้เลย

แต่ทว่า พวกเขาก็ได้เห็นซากปรักหักพังซึ่งเกิดจากการปะทะ และทุกคนรวมถึงนากาคินก็ทอสีหน้าตะลึงงัน

เกิดอะไรขึ้น?!

แบล็คสตาร์ไปไหน?!