The Legendary Mechanic - ตอนที่ 561 กองทัพอสูรจักรกล
ตอนที่ 561 กองทัพอสูรจักรกล!
การต่อสู้เริ่มขึ้น!
สัตว์จำนวนมากเข้าล้อมหานเซี่ยวและพวกมันก็แยกเขี้ยวขู่และกระโจนหาเข้า หานเซี่ยวเปลี่ยนท่าทางมือ เชื่อมต่อมือยักษ์ทั้งสี่ด้วยสนามพลังจักรกล นิ้วยักษ์ทั้งยี่สิบพลันเปลี่ยนเป็นกระบอกปืนใหญ่
บูม!
ปืนใหญ่ยิงอย่างบ้าคลั่งและแม้กระทั่งหมอกก็ระเหยด้วยอุณหภูมิสูง สัตว์รอบๆล้มลงอย่างต่อเนื่อง เลือดพวกมันไหลไปปนกับโคลน ส่งกลิ่นเหม็นเน่า
เป็นเวลาชั่วขณะไม่มีสัตว์ตัวใดกล้าเข้าใกล้หานเซี่ยว
แต่ทว่าจำนวนสัตว์ก็มากกว่าหมื่น ทอดยาวไม่รู้จบ ภายใต้การควบคุมของแหล่งกลายพันธ์ สัตว์ร้ายยิ่งคลุ้มคลั่ง นอกจากหานเซี่ยว ผู้ถูกล้อม ผู้เล่นไมกี่ร้อยก็ตกเป็นเป้าด้วย
ฝูงสัตว์ทำการโจมตีพื้นสั่นสะเทือนไม่หยุด เสียงคำรามพวกมันดังกลบเสียงฝน
เพราะหานเซี่ยวทำให้เนื้อเรื่องดำเนินเร็วขึ้นแหล่งกลายพันธ์จึงอ่อนแอลง ดังนั้น ฝูงสัตว์ปัจจุบันจึงมีขนาดเล็กกว่าในชีวิตก่อนหน้าเขา แต่ นี่ก็ทำให้จำนวนผู้เล่นน้อยลงด้วย เหลือแค่ไม่กี่ร้อย การต่อสู้กับแหล่งกลายพันธ์ย่อมเป็นสงคราม แต่มันกลับกลายเป็นการปะทะของพวกระดับสูงไม่กี่ร้อย!
สีหน้าของพวกจูปิเตอร์เปลี่ยนไปเมื่อเทียบกับฝูงสัตว์ร้ายขนาดใหญ่ พวกเขารู้สึกไม่สลักสำคัญ ราวกับพวกเขาสามารถถูกเหยียบตายได้ทุกเวลา
เมื่อภารกิจต่อสู้บอสกระตุ้นบนหน้าต่างสถานะแต่ละคนก็หวังจะเป็นคนฆ่าแหล่งกลายพันธ์ แต่ทว่า ต่อหน้าฝูงสัตว์ร้าย ความฝันพวกเขาพลันถูกเหยียบย่ำ
ล้อกันเล่นรึเปล่า?คนไม่กี่ร้อยจะไปทำลายฝูงสัตว์ได้ยังไงไม่ต้องพูดถึงแหล่งกลายพันธ์
ผู้เล่นส่วนใหญ่รู้สึกเหมือนหัวใจถูกบีบรัดรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นมดตัวน้อยที่หาญกล้าหยุดมนุษย์ พวกเขารู้สึกอ่อนแอ หมดหวัง และท้อแท้
อสูรสิงโตที่อยู่ตรงหน้ากางอุ้งมือมันแสดงกรงเล็บแหลม และกระโจนมา
เกร๊ง!
ทันใดนั้นเสียงเครื่องจักรแหลมก็ดังขึ้น วินาทีต่อมา ป้อมปืนนับไม่ถ้วนก็ปูพรมไปทั่ว ประกายไฟดูเหมือนจะปัดเป่าความมืดจนสิ้น สะท้อนแสงบนใบหน้าของผู้เล่น
สัตว์ร้ายที่เดิมทีกำลังวิ่งไปหาผู้เล่นหยุดเท้าพวกมันและหันกลับไปมองด้านหลังผู้เล่นคว้าโอกาสเพื่อหนี และเมื่อมองกลับมา ปากพวกเขาก็เปิดกว้าง
พวกเขาเห็นแค่ภายในใจกลางฝูงเครื่องจักร4-5พันเครื่องกำลังตั้งอยู่ มีป้อมปืนบินบนท้องฟ้าและอสูรจักรกลบนพื้น เช่นเสือดำ แมงมุมและอื่นๆอีกมาก ทั้งหมดกำลังเคลื่อนที่อย่างคล่องแคล่ว ราวกับพวกมันคือสิ่งมีชีวิตจริงๆ
สัตวร้ายที่อยู่ใกล้กับกองทัพเหล็กถูกฉีกเป็นชิ้นๆและไม่มีตัวใดกล้าเข้าใกล้พวกมัน เนื้อและโลหะปะทะกัน ด้วยผู้รักษาสัจจะทั้งแปดที่ยืนคุ้มกันหานเซี่ยว เม็ดฝนที่ตกใส่เกราะ สร้างเป็นภาพสุดเท่บาดใจเหล่าชายฉกรรจ์
”แกคิดว่ามีแค่แกที่มีกองทัพงั้นหรอ?”
มุมปากหานเซี่ยวยกขึ้นและพลังงานที่มองไม่เห็นก็ก่อตัวเหนือหัวเขา ปิดกั้นฝนเอาไว้ เช่นนั้นแม้กระทั่งเสื้อผ้าเขาจึงยังแห้งอยู่ เทียบกับสัตว์ร้าย อสูรจักรกลรอบเขาทั้งเย็นและเงียบ เหมือนทหารชั้นสูงที่ถูกฝึกมาให้ฆ่า
ไกลออกไปแหล่งกลายพันธ์ยืนอยู่บนหลังแมมมอธสูงสิบเมตร ใบหน้าที่แบนเรียบกลับมาเป็นดั่งเดิม แม้กระทั่งมันก็ยังตกใจกับการเปลี่ยนแปลงนี้
ปีก่อนหานเซี่ยวได้รับเงินทุนจากกลุ่มการเงินนอเรียส มาอุดกระเป๋าเขา นอกจากการสร้างฐาน เขายังขยายกองทัพจักรกลเขา ทหาร4-5พันนี่คือกองทัพปัจจุบันเขา…แต่นี่เป็นแค่กองกำลังส่วนหนึ่ง!
ชื่อของมันคือกองทัพองครักษ์อสูรจักรกล!
”พวก..พวกมันทั้งหมดคือเครื่องจักรของเขา?!”
”บัดซบนี่คือพลังที่แท้จริงของช่างกล!”
”พระเจ้าช่วยตบหน้าฉันให้ตื่นที!”
ผู้เล่นนับร้อยพากันขยี้ตาในชั่วพริบตา เครื่องจักรจำนวนมหาศาลกลับปรากฏรอบหานเซี่ยว?
กลุ่มผู้เล่นพลันตระหนักว่านี่คือการกลับมาอย่างแท้จริงของแบล็คสตาร์!
ไม่ว่ามันจะเป็นผู้เล่นที่อยู่ในเหตุการณ์หรือผู้เล่นที่รับชมนับหมื่นทุกคนล้วนมีความคิดเดียวกัน
นี่คือสไตล์ที่แท้จริงของช่างกล!
หนึ่งคนหนึ่งกองทัพ!
บนฟอรั่มผู้เล่นช่างกลทุกคนจ้องตาเป็นประกาย พวกเขาได้นำเอาหานเซี่ยวไว้เป็นแบบอย่าง และก็มุ่งมั่นที่จะสร้างกองทัพจักรกลของตน
ต้องใช้เงินแล้วยังไงละ?หากไม่ใช้เงินต่อให้จะหน้าตาหล่อก็ไม่มีทางเก่งได้!
มันไม่เป็นที่รู้แต่ผู้เล่นหลายคนก็ถูกผลักให้ลงนรกขุมนี้แล้ว
”ไปเด็กๆของฉัน”หานเซี่ยวพูดเบาๆ
บูม!
กองทัพจักรกลระเบิดพลังพวกมันทันทีโยนตัวพวกมันเข้าฝูงสัตว์ราวกับพวกมันกำลังชนไม้ไผ่ ด้วยการโจมตีสุดหลากหลาย พวกมันจึงเหนือกว่าฝูงสัตว์ร้ายมาก ป้อมปืนเองก็ยิงเลเซอร์ไปทั่ว ยุคของดินปืนและอาวุธแม่เหล็กไฟฟ้าไม่อาจนำมาเทียบกันได้
ชุดจักรกลมังกรพลันคลุมตัวหานเซี่ยวและระบบขับเคลื่อนด้านหลังก็ปะทุออกมาเป็นเปลวไฟหางยาว หานเซี่ยวบุกฝ่าม่านฝนเหมือนจรวด พุ่งไปยังจุดที่แหล่งกลายพันธ์กำลังยืนอยู่บนหลังแมมมอธ ตัวขับบนเท้าปะทุขึ้นและกล้ามเนื้อชีวภาพรอบขาเขาก็บวมเป่ง ส่งเข่าหนักหน่วงใส่ท้องของแหล่งกลายพันธ์
เข่าเขาฝังลึกในช่องท้องมันพลังของมันมากพอจะทำลายตึกทั้งตึก คลื่นกระแทกพลันระเบิดจากการปะทะ
บูม!
ร่างของแหล่งกลายพันธ์ขดเหมือนกุ้งสุกวินาทีถัดมา มันก็คล้ายกับลูกศรที่ถูกปล่อยบินขึ้นฟ้า!
หานเซี่ยวงอขาโยนตัวเองขึ้นไปด้วย พลังจากแรงกระโดดเขาได้ส่งแมมมอธด้านล่างเขาจมดินลงไป และมันก็ร้องโหยหวนอย่างแรง
หานเซี่ยวรีบคว้าแหล่งกลายพันธ์ที่เขาเตะขึ้นไปมือจักรกลกางออก คล้ายกับสว่านที่เจาะลึกในหน้าอกของแหล่งกลายพันธ์ แต่แม้มันจะดูบาดเจ็บสาหัส มันก็ไม่ส่งผลต่อแหล่งกลายพันธ์เลย
”การโจมตีแบบนี้…ไม่ได้ผลกับฉัน…”
แหล่งกลายพันธ์ยังคงไร้อารมณ์พึมพำอย่างเฉยเมย
มือซ้ายของหานเซี่ยวเปิดออกเป็นรูปกรงเล็มมีเข็มกรวยคล้ายหลอดยายื่นจากปลายนิ้ว นิ้วทั้งห้าเจาะลงบนใบหน้าของแหล่งกลายพันธ์ และเมื่อเข็มแทงเข้าไป พวกมันก็ปล่อยเซรุ่มทำลายผ่านหลอดยา ฉีดเข้าร่างของแหล่งกลายพันธ์
ปัง!
แหล่งกลายพันธ์ระเบิดราวกับบอลลูนที่อัดน้ำจนล้นกระจายไปทั่ว มันราวกับฝนถูกเปลี่ยนเป็นสีดำ เมื่อโครงกระดูกเผยออกมา มันก็ถูกฉีกโดยสว่านจักรกลทันที
สารดำส่วนใหญ่สลายตัวในระดับโมเลกุลก่อนตกถึงพื้นหายลับไป
สำหรับแหล่งกลายพันธ์ส่วนที่เหลือมันกระจายลงโคลน กลับเป็นเมือกดั่งเดิม สร้างร่างจำลองมันขึ้นใหม่อีกครั้ง แต่ทว่า โดยปราศจากโครงกระดูก กระบวนการจึงยากกว่าเดิมมาก มันใช้เวลานานเพื่อสร้างเป็นร่างมนุษย์ขึ้นอีกครั้ง แม้มันจะไม่แสดงสีหน้าอะไร แต่มันก็หวาดกลัวมาก
”อ้าก…เกิดอะไรขึ้น?แก..แกทำอะไรลงไป?!”
ภายในร่างหมึกดำเส้นสีขาวสามารถเห็นรอบมัน คล้ายกับงูตัวเล็กๆ ตอนนี้ที่การฉีดครั้งแรกสำเร็จ แหล่งกลายพันธ์ย่อมพบว่าความสามารถมันลดถอยลง ในช่วงเวลาที่มันถูกฉีด มันก็ได้สูญเสียการเชื่อมต่อกับผู้ติดเชื้อทั้งหมด มันสามารถจำความรู้สึกแบบนี้ได้จากตอนมันเพิ่งเกิด ปราศจากประสาทสัมผัสภายนอกใดๆ
วินาทีที่สัตว์ร้ายหลุดการควบคุมจากแหล่งกลายพันธ์ความโกรธพวกมันก็ลดลง ทำให้พวกมันเริ่มมีสติ แต่ทว่า นี่ก็แค่ไม่กี่วินาทีก่อนแหล่งกลายพันธ์จะฟื้นคืนพลังและการควบคุม แต่ทว่า ความหนาแน่นการควบคุมก็ลดลงมาก และมันสามารถบพว่ามันเสียพลังงานไปมาก
ในช่วงเวลาสั้นๆมันรู้สึกถึงความกลัวเป็นครั้งแรก
ผู้รักษาสัจจะทั้งแปดรอบหานเซี่ยวเหมือนกำแพงสูงแยกฝูงสัตว์และป้องกันแหล่งกลายพันธ์ไม่ได้ได้รับการสนับสนุน หานเซี่ยวบินไปใกล้แหล่งกลายพันธ์ และมองมันด้วยสีหน้าของคนที่กำลังรังแกเด็ก
แขนส่วนบนของชุดจักรกลเขาเผยช่องทรงกระบอกและหลอดเซรุ่มว่างเปล่าก็ดีดออกมา
หลังมองสถานะของศัตรูคิ้วของหานเซี่ยวก็เลิกขึ้น เขาพบสิ่งแปลก ความสามารถของแหล่งกลายพันธ์ลดไปแค่30% นี่ด้อยกว่าผลกระทบที่เขาจำได้
เขาสงสัยและหลังพิจารณาเพิ่มเขาก็พบปัญหา
ก่อนหน้านี้โกโดร่าใช้เวลานานเพื่อวิจัย เพราะฉันให้ตัวอย่างกับพวกเขา เวลาวิจัยจึงสั้นไป เพราะฉันกดดันเวลา ตัวอย่างที่มอบให้จึงอ่อนแอกว่าในชีวิตก่อนหน้าฉัน ดังนั้นจึงจำเป็นต้องใช้ปริมาณยาที่มากขึ้น
นากาคินได้นำเซรุ่มมาแค่สามอันและหานเซี่ยวก็วางแผนใช้ทั้งสามอันเพื่อกำจัดแหล่งกลายพันธ์อย่างรวดเร็ว แต่ทว่า ผลของยาไม่มากพอ ซึ่งเป็นสิ่งไม่คาดฝัน อย่างมาก ต่อให้เขาฉีดครบสามหลอด แหล่งกลายพันธ์ก็ยังไม่ตายด้วยตัวมันเอง
บ้าจริง!
โกโดร่าพึ่งพาไม่ได้เลยจริงๆแต่ก็ยังดีกว่าการใช้หมัดเขาเพื่อแก้ปัญหา!
เขากำหมัดและส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้
“ดูเหมือนว่าฉันต้องเล่นกับแกไปอีกสักพัก”
ในขณะเดียวกันกองทัพอสูรจักรกลก็โจมตีกันอย่างเป็นระเบียบภายใต้การควบคุมของฟิลลิป สะกดข่มสัตว์ร้ายทุกตัวบนภูเขาและที่ราบ แม้กระทั่งสัตว์ร้ายที่คิดไล่ผู้เล่นก็ยังต้องหันกลับมาสู้กับกองทัพอสูรจักรกล
ในที่สุดผู้เล่นก็ถอนหายใจโล่งอกหยุดมองสนามรบที่เป็นการเข่นฆ่าฝ่ายเดียว เมื่อเห็นว่าฝูงสัตว์ถูกสะกดข่มโดยกองทัพของหานเซี่ยว พวกเขาก็ตกใจอีกครั้ง
ฝูงสัตว์นี้ไม่ไล่ล่าเราแล้ว!
ใช่แล้วกองทัพจักรกลของแบล็คสตาร์เป็นฝ่ายได้เปรียบ
นี่ก็เหมือนกับการช่วยเรายับยั้งพวกมันดังนั้นเราจึงมีโอกาสเข้าร่วมสนามรบและสู้กับพวกมัน!
นอกจากนี้เรายังสามารถฆ่าแหล่งกลายพันธ์และทำการปิดฉากได้!
ดวงตาของจูปิเตอร์เป็นประกายและเขาก็ดีใจมาก
แม้แบล็คสตาร์จะกำลังรับมือกับแหล่งกลายพันธ์NPCก็ย่อมไม่สนว่าใครจะเป็นคนฆ่าแหล่งกลายพันธ์ สำหรับพวกเขา พวกเขาสามารถได้รับรางวัลพิเศษโดยการฆ่าแหล่งกลายพันธ์!นี่คือโอกาสบรรลุคะแนนสูงสุดของภารกิจ!
ผู้เล่นหลายคนกระตือรือร้นอยากเป็นผู้นำในการลงมือ
…
วินาทีที่เครื่องตรวจจับล็อคเป้าแหล่งกลายพันธ์หานเซี่ยวก็ขึ้นยานเขาทันที ไม่มีเวลาแจ้งใครอื่น แต่ทว่า ทุกฝ่ายต่างก็จับตาการเคลื่อนไหวของยานแสงทมิฬ หานเซี่ยวเพิ่งปะทะกับแหล่งกลายพันธืไปไม่กี่ครั้งก่อนหกประเทศ เบนเน็ต นากาคินและฝ่ายอื่นจะเห็นภาพของสนามรบผ่านภาพดาวเทียม จากนั้นพวกเขาก็พบการปรากฏของแหล่งกลายพันธ์และดีใจกับข่าวนี้มาก
มันเพิ่งผ่านมาวันเดียวแต่พวกเขาก็พบแหล่งกลายพันธ์แล้ว!นากาคินมีความสุขมากและได้รวบรวมกองทัพเพื่อทำการสนับสนุน
เช่นเดียวกับเฮอลัสผู้รวมกลุ่มทหารรับจ้างทันที แม้เขาจะรู้ว่าหานเซี่ยวนั้นไม่ต้องการความช่วยเหลือมากนัก แต่ในฐานะลูกน้อง การปล่อยให้หัวหน้าสู้ส่วนตัวเองนักเล่นไม่ใช่วิถีของทหารรับจ้าง!
หากพวกเขาถูกเลือกโดยหานเซี่ยวเพราะเหตุนี้…ต่อให้มันเป็นแค่การเข้าร่วมสนุกพวกเขาก็ต้องอยู่ในที่เกิดเหตุด้วย!
เบนเน็ตมีความมั่นใจในตัวหานเซี่ยวมากและโบกมืออนุญาติให้คนบนสนามรบทำการถ่ายทอดฉากการต่อสู้ภายในเขตอนุรักษ์ได้ ทุกช่องล้วนแสดงภาพของหานเซี่ยว และผู้ลี้ภัยก็จับจองที่นั่งรอบหน้าจอ
ฮีล่าและออโรร่าเองก็หยุดเดินตรวจสอบผู้ติดเชื้อเพื่อดูการถ่ายทอดสดเช่นกัน
“พี่คะดูสิ พี่ชายหาน!”ออโรร่าอุทานอย่างมีความสุข
เมื่อเห็นการต่อสู้อยู่ฝ่ายเดียวปากของฮีล่าก็สั่น สีหน้าเธอดูขัดแย้ง
เธอคิดถึงตอนหานเซี่ยวทำลายองค์ต้นกำเนิดและจบสงครามการบอกว่าเขาช่วยโลกคงไม่เหมาะสม แต่เขาได้ช่วยเธอและน้องสาวเธอ
แต่ทว่าครั้งนี้หานเซี่ยวได้ช่วยโลกไว้จริงๆ นับตั้งแต่ที่เขาหวนกลับมา จำนวนคนที่เขาช่วยไว้ก็อาจเกินกว่าล้าน
แม้เธอจะรู้จักเขาไม่กี่ปีฮีล่าก็ตระหนักว่าเธอไม่เคยเข้าใจหานเซี่ยวเลย คนๆนี้เหมือนหนังสือปิดด ทำให้มันยากที่ใครจะรู้ว่าเขากำลังคิดอะไร
บนจอเมื่อเห็นหานเซี่ยวกำลังแสดงพลังหนึ่งคนหยุดทั้งกองทัพ เธอก็รู้ว่าไม่อาจเทียบชั้นกับเขาได้ ไม่กี่ปีมานี้ เธอถูกทิ้งไปไกลแล้ว
ฮีล่าอดกำหมัดไม่ได้
แค่การติดตามจักรพรรดินีจะช่วยให้ฉันสามารถไล่ทันเขาได้ใช่ไหม?
ความสนใจของหกประเทศเองก็มุ่งเน้นไปที่หานเซี่ยวหัวใจพวกเขารัดแน่นด้วยความกังวล
เมื่อหานเซี่ยวทำลายแหล่งกลายพันธ์ลงได้หายนะจึงจะถือว่าจบลง
เบื้องบนของหกประเทศหยุดทำงานมองภาพที่ถูกส่งจากดาวเทียมกันเขม็ง แม้กระทั่งผู้นำของหกประเทศก็ทำเหมือนกัน
ทุกคนต่างหวังในใจให้หานเซี่ยวทำสำเร็จ
สำหรับทีมดาราทมิฬที่ซ่อนอยู่บนอความารีนพวกเขาเองก็พบภาพฉากนี้เช่นกัน