The Legendary Mechanic - ตอนที่ 992 พายุ 1

　　ข่าวการสำรวจระยะสี่แพร่กระจายไปทั่วจักรวาลราวกับไฟป่า
　　ทั้งจักรวาลตั้งตารอคอยวันนี้มานานแล้ว และทุกทุ่งดาวต่างก็คึกคัก อารยธรรมต่างๆเริ่มรับสมัครกำลังคนละซื้อทรัพยากร
　　ประชากรกาแล็กซี่ทั่วไปก็ตื่นเต้นเหมือนกัน พวกเขาอดใจไม่ไหวที่จะสำรวจทุ่งดาวใหม่และหลายคนก็อยากเสีย่งโชคเพื่อความร่ำรวย
　　กองทัพและทรัพยากรนับไม่ถ้วนถูกระดมทั่วทั้งจักรวาล
　　คลื่นอพยพจำนวนมากหลั่งไหลไปยังโลกริบหรี่จากทุกทิศทาง
　　….
　　บนดาวเคราะห์เหมืองแดง มีนักโทษจำนวนมากกำลังขุดทรัพยากร
　　ใจกลางเทือกเขาวงกลม มีคุกสีเทาอยู่
　　“ยินดีด้วย ในที่สุดก็ได้ออกมา”
　　หลังก้าวออกพื้นที่เฝ้าระวังของคุก แม้แต่อากาศก็ยังหอมหวานขึ้น มเอมองผู้คุมเรือนจำที่ยิ้มให้เขา อีวานก็รู้สึกราวกับเขาได้รับการปลดปล่อย
　　ในที่สุดเขาก็สามารถทิ้งชุดนักโทษที่เต็มไปด้วยเหงื่อได้และสวมชุดเรียบง่ายพร้อมกระเป๋าเดินทางในมือ มันนานแล้วที่เขาไม่รู้สึกสบายใจเช่นนี้
　　อุปกรณ์ลอยฟ้าหยุดไม่ไกล นี่คือรถบัสของเรือนจำที่ทำหน้าที่ส่งนักโทษไปยังท่ายานนอดชั้นบรรยากาศ ตอนนี้ มีคนในชุดทหารยืนอยู่ข้างรถ โบกมือให้เขา
　　แม้มันจะนานแล้วที่พวกเขาไม่ได้พบกัน อีวานก็ยังจำชายในชุดทหารได้
　　เขาอดยิ้มไม่ไดและกอดอีกฝ่าย
　　“ฉันมารับนาย นายเป็นไงบ้าง?”
　　“ทำงาน กิน นอน ทุกวัน”
　　พวกเขาตื่นเต้นมากที่ได้พบกันอีกครั้งและก็มีหัวข้อสนทนาไม่รู้จบ
　　อีวานสำรวจเพื่อนเขาและคร่ำครวญ”เวลาผ่านไปเร็วจริง นายเคยเป็นเด็กตัวผอมที่วิ่งตามหลังฉันก่อนฉันเข้าคุก ใครจะไปคิดว่าเด็กคนนั้นจะเป็นทหาร?”
　　“นายเองก็เปลี่ยนไปมากเหมือนกัน อย่ายืนเฉยสิ ขึ้นมา”
　　ทั้งคู่ขึ้นรถไปยังท่ายานและขึ้นยานเพื่อไปดาวอาณานิคมไม่ไกล
　　คุกนี้ตั้งอยู่บนดาวเหมืองที่ล้อมด้วยดาวอาณานิคมต่างๆ มีนักโทษจำนวนมากอยู่ที่คุกซึ่งเป็นแรงงานขุดเหมือง
　　เพื่อนของอีวานได้จ้องห้องพักโรงแรมชั้นดีและเลี้ยงอาหารหรูอีวาน
　　มันนานมาแล้วตั้งแต่ที่อีวานไม่ได้ลิ้มรสอย่างอื่นนอกจากสารอาหารเหลว เขากลืนอาหารทั้งหมดและยัดจนแน่นท้อง
　　อีวานลูบท้องป่อง และถอนหายใจด้วยความพึงพอใจ
　　ตอนนี้เอง เพื่อนเขานำกล่องออกมาและเปิดขึ้น มีอุปกรณ์สื่อสารกาแล็กซี่ ตัวแปลภาษาและสิ่งจำเป็นอื่นๆ ยังีชุดจักรกลพกพาในนั้น novel-lucky
　　“ฉันเตรียมทั้งหมดนี้ให้นาย ฉันยังเปิดบัญชีให้นายด้วยเงิน 15000 อีนาส”
　　“ฉันจะรับของอื่น แต่นายเอาเงินกลับไปเถอะ ฉันไม่ต้องการ ฉันได้รับเงินเดือนในคุก ฉันจึงมีเงิน”อีวานโบกมือ
　　“ได้ไงกัน?”เพื่อนเขาอุทาน”นายช่วยชีวิตฉันไว้ ถ้าไม่ใช่เพราะนาย ฉันจะมีชีวิตแบบนี้ได้ยังไง?นายต้องรับมัน”
　　เขามักขอบคุณอีวานมาตลอด อีวานฆ่าผู้ใช้พลังชั่วร้ายเพื่อปกป้องเขาและติดคุกเพราะมัน
　　ความสามารถเหนือธรรมชาติของผู้ใช้พลังจะขยายความมืดในใจคน พวกเขาพยายามแสวงหาความรู้สึกเหนือกว่าจากคนธรรมดาและทำให้บุคคลเหล่านี้อับอายหรือทรมานด้วยพลังพวกเขา
　　พวกเขาเคยพบผู้ใช้พลังเช่นนี้มาแล้วและถูกคุกคามชีวิต แม้อีวานจะเป็นแค่คนธรรมดา เขาก็สามารถหาทางกำจัดผู้ใช้พลังระดับEคนนั้นได้
　　เพื่อนสนิทเขาเป็นนายทหารแล้ว และยังปลุกยีนผู้ใช้พลังขึ้นมา แต่ทว่า มันน่าเสียดายที่อีวานไม่มียีนผู้ใช้พลังและเป็นได้แค่คนธรรมดาไปตลอดชีวิต
　　ด้วยความสามารถของอีวาน ถ้าเขามีพรสวรรค์เป็นผู้ใช้พลัง เขาต้องทรงพลังกว่าฉันแน่ในอนาคต
　　เห้อ น่าเสียดายที่นี่คือโชคชะตาของเขา
　　“ฮ่าๆ งั้นฉันก็ต้องรับมันสินะ แต่ฉันไม่ต้องการเงินนาย อย่าคิดตอแบทนฉันด้วยสิ่งของถ้าเรายังเป็นพี่น้องกัน”อีวานกล่าวด้วยรอยยิ้ม
　　“นายสามารถมาบ้านฉันได้ถ้านายอยาก”เพื่อนเขาไม่ยอม
　　“นายแต่งงานแล้ว ฉันไม่อยากรบกวนนาย”
　　“ฉันสามารถกำจัดประวัตินายได้ถ้านายอยากเข้าเป็นทหาร”
　　“ไม่เป็นไร ฉันเป็นแค่คนธรรมดาและจะเป็นได้แค่โล่เนื้อถ้าเข้าร่วมกองทัพ”อีวานรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะกลายเป็นผู้ใช้พลัง
　　เขาไม่มีนิสัยไม่ดีของการบ่นชีวิต จากที่เขามอง แทนที่จะใช้เวลาคร่ำครวญ สู้เองไปลงมือจริงดีกว่า
　　“งั้น นายคิดทำอะไรต่อ?”เพื่อนเขาพูด
　　“อืม ฉันจะหางานก่อนและค่อยคุยเรื่องอื่นทีหลัง”
　　จากนั้นอีวานก็เริ่มท่องเว็บด้วยอุปกรณ์สื่อสารเขาเพื่อดูโฆษณาการจ้างงาน เขาตกใจทันทีที่เห็นโฆษณา
　　มีงานมากมาย แต่เกณฑ์แรกของงานทั้งหมดเหมือนกัน
　　‘ตำแหน่งงาน : โลกริบหรี่!’
　　ตราบเท่าที่พวกเขาสามารถทำงานในโลกริบหรี่และไม่เป็นบุคคลต้องจับ พวกเขาก็จะได้รับการจ้าง!
　　เพื่อนเขามองมาและส่ายหัว
　　“ในที่สุดจักรวรรดิคริมสันก็ประกาศเปิดโลกริบหรี่ ทุกองค์กรต่างก็กำลังจ้างคนเพิ่ม”
　　ในความทรงจำเขา โลกริบหรี่ยังอยู่ในยุคคลื่นแดงเดือด จักรวาลมีการเปลี่ยนแปลงไปมากระหว่างที่เขาถูกจองจำ
　　จากนั้นเขาก็ลดหัวลง มองประกาศรับสมัครก่อนพยักหน้า
　　“โลกริบหรี่…งั้นฉันจะไปดูหน่อยละกัน”
　　…
　　“ในที่สุดมันก็เปิดข้น”
　　บนดาวแม่ของเผ่าเนตรม่วง ไซเคอร์ยืนหน้าหน้าต่าง
　　หลังเหตุการณ์บนดาวประภาคาร เขาก็เก็บตัวมาตลอดเพื่อฟื้นตัวจากความสูญเสีย
　　หลังผ่านมากว่าสิบปี อิทธิพลด้านลบที่เขายอมทิ้งลูกบาศก์วิวัฒนาการก็ได้หายไปแล้ว และเขาก็ยังเป็นผู้นำที่สูงส่งในสายตาใครหลายคน
　　แม้เขาจะอยู่ใกล้กับโลกริบหรี่มาก เขาก็ทำได้แค่เฝ้าดูแบล็คสตาร์กับฮีเบอร์ยึดเอาผลประโยชน์ในโลกริบหรี่เพราะเขาคือสมาชิกศาสนจักร ไซเคอร์อิจฉามากและกระวนกระวาย เขาเฝ้ารอวันนี้มานานและยังอยากแบ่งเค้กด้วย
　　จากที่เขาเห็น โลกริบหรี่คือโอกาสสำหรับเผ่าเนตรม่วง เขาไม่ต้องถูกจำกัดอยู่ในวงแหวนดาวกระจายอีก สถานการณ์ปัจจุบันเขามีแต่จะย่ำแย่เมื่อแบล็คสตาร์และฮีเบอร์พัฒนาตัวเอง เช่นนั้น เขาจึงต้องหาทางออกใหม่ให่เผ่าเขา
　　เช่นนั้น ศสนจักรจึงมีข้ออ้างแทรกแซงและสนับสนุนเขา ยิ่งเขาสามารถได้รับผลประโยชน์ในโลกริบหรี่มากเท่าไร มันยิ่งดีต่อเผ่าเขา
　　ขณะที่เขาคิดถึงอดีต ภาพร่างของหานเซี่ยวก็ปรากฏในใจเขา
　　“แบล็คสตาร์…เขาเองก็เงียบมากว่าสิบปี มันดูเหมือนว่าพลังของเขาจะหยุดนิ่งหลังมาถึงจุดสูงสุดของผู้อยู่เหนือ…”