The rise of the white lotus - ตอนที่ 100 คนพวกนี้กล้าดียังไงชูว!

ตอนที่ 100 คนพวกนี้กล้าดียังไงชูว!

เล็กซี่ตกตะลึงทันทีเมื่อเธอได้ยินคําพูดสุดท้ายของ อาร์โนลด์เฉิน

‘ ฉันได้รับบท? เร็วขนาดนั้นเลย? แค่ยังไงกัน ?? ’ ชั่วขณะหนึ่งเธอไม่สามารถหาอารมณ์ที่เหมาะสมที่จะรู้สึก และคําพูดที่จะพูดได้ขณะที่เธอจ้องมองไปที่ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของ อาร์โนลด์เฉินเหมือนคนโง่

” มาเถอะ ” อาร์โนลด์เฉินพอใจที่เห็นสีหน้าของเธอทั้งดีใจและสับสน สิ่งที่เขาเห็นต่อหน้าเขาคือการแสดงออกที่แน่นอนที่เขาต้องการสําหรับฉางเออร์ – ความงามตามธรรมชาติของเทพธิดาที่สืบเชื้อสายมาในยุคปัจจุบัน

เล็กซี่เดินตามหลังอาร์โนลด์เฉินอย่างเหม่อลอย ไม่รู้ว่าเขาพาเธอไปที่ไหน ขณะที่พวกเขาเดิน อาร์โนลด์อธิบายว่าทําไมเขาถึงตัดสินใจมอบบทบาทนี้ให้กับเธอโดยไม่ได้คัดเลือกเธอก่อน

“ คุณรู้ไหมว่าผมได้เห็นผู้คัดเลือกชุดแรกของฉางเออร์แล้ว และไม่มีใครผ่านมาตรฐานที่ผมกําลังมองหาเลย ท้ายที่สุดบทบาทนี้มีความสําคัญกับผมและต่อพล็อตเรื่องทั้งหมดของภาพยนตร์เรื่องนี้ และนั่นแหละคือเหตุผลที่นอกเหนือจากการเลือกบุคคลที่เหมาะสมสําหรับนักแสดงหลักแล้ว ปัญหาที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของผมคือการเลือกนักแสดงให้เหมาะกับเทพแห่งดวงจันทร์และความโชคดี ไม่รู้อะไรดลใจให้เท้าของผมก็พาผมไปที่ประตูด้านหลังของตึกเพื่อรับแสงและเจอคุณ ” อาร์โนลด์เฉินหัวเราะเบา ๆ ด้วยโชคของเขา เขาไม่รู้ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างเขาตัดสินใจเดินเตร่และลงเอยที่ทางเข้าด้านหลังของตึกที่เขาเห็นเล็กซี่ เขากลับมาอีกครั้ง

“ คุณรู้ไหมว่าผมเฝ้าดูคุณมาตั้งแต่ตอนที่คุณเดินเข้ามา และผมคิดว่ามันดูตลกจริงๆที่คนอย่างคุณทําตัวแปลก ๆ ซึ่งนี่ก็เป็นเหตุผลว่าทําไมผมถึงเสนอบทบาทนี้ให้คุณ แต่คุณกลับตั้งเป้าไว้แล้ว ฮ่าฮ่า! บังเอิญอะไรอย่างนี้! ” นึกถึงวิธีที่เล็กซี่ทําตัวแปลก ๆ ก่อนหน้านี้ ในขณะที่ไม่รู้สภาพแวดล้อมของเธอแม้จะมีหน้าตาที่สวยงามก็ตาม

เนื่องจากบทบาทของฉางเอ๋อเป็นเทพที่สืบเชื้อสายมาจนถึงปัจจุบัน เช่นเดียวกับเด็กแรกเกิด เธอจะพยายามรู้จักโลกที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงหลังจากหลายพันปีที่เธอขึ้นไปอยู่บนดวงจันทร์ ดังนั้นลักษณะของการทําตัวแปลก ๆ จึงเป็นลักษณะเฉพาะตัวของเธอ

ในตอนนั้นอาร์โนลด์เฉินก็ถูกขัดจังหวะ เมื่อโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เขาคลํากระเป๋าของเขาและหันไปหาเล็กซี่ที่ประหลาดใจมากกับคําอธิบายของเขาว่าทําไมเขาถึงเลือกเธอ เขายิ้มให้เธออย่างอ่อนโยนเขาแก้ตัวเมื่อจําเป็นต้องรับสาย

” คุณสามารถไปออดิชั่นตามปกติได้ – ผมหวังว่าจะไปพบคุณที่นั่นนะคุณหยาง? ”

เล็กซี่ก้มหัวเล็กน้อยด้วยความเห็นด้วย ก่อนที่อาร์โนลด์เฉินจะเดินไปเพื่อตอบรับบทบาทที่ดู เหมือนสําคัญ

“ อ่า ตัวเล็ก? ” เธอยังคงประคองชูรูเหมือนเดิม ตั้งแต่ต้นจนจบ

” ยินดีด้วยนะชู ” เมื่อหายจากความเหนื่อยล้าเล็กน้อย ชูรูก็แสดงความยินดีกับเล็กซี่ด้วยการยกนิ้วโป้งให้ คราวนี้เกี๊ยวตัวน้อยต้องการบินไปรอบ ๆ และเต้นรําด้วยความยินดีเพราะเธอยอมรับในทันทีที่ได้รับบทบาทที่เธอฝึกฝนอย่างกระตือรือร้นเมื่ออยู่คนเดียว น่าเศร้าด้วยสถานะปั จุบันของเธอ ชูรูจึงไม่สามารถทําได้ เธอทําได้เพียงยกนิ้วให้เล็กซี่

“ แปลกจริง ” เล็กซี่บ่นพึมพําในขณะที่เธอก้าวต่อไปยังบริเวณที่เธอกําลังมุ่งหน้าไปออดิชั่นในตอนแรก

เมื่อเล็กซี่ปรากฏตัวขึ้นในบริเวณดังกล่าว อบิเกลกําลังเดินไปมาพร้อมกับถือโทรศัพท์ของเธอด้วยสีหน้ากังวล ช่วงเวลาที่อบิเกลฝานเห็นร่างที่คุ้นเคยของเล็กซี่ที่หางตาของเธอ เธอมองไปทางของเล็กซี่ทันทีและใบหน้าของเธอก็สว่างขึ้น

” เล็กซี่! ขอบคุณพระเจ้าที่คุณมา! ” อบิเกลฝานถอนหายใจด้วยความโล่งใจ เธอคิดว่าเล็กซี่จะ ไม่มาออดิชั่นสําหรับบทตัวประกอบละครเรื่องนี้แล้ว เธอกล่าวเสริมว่า

“ การออดิชั่นสําหรับบทบาทของฉางเออร์กําลังจะเริ่มขึ้นแล้ว ฉันคิดว่าคุณเปลี่ยนใจไปแล้วนะเนี่ย “ อบิเกลฝานยิ้มด้วยความพึงพอใจ อย่างไรก็ตามขณะที่ดวงตาของเธอมองไปที่ท่าทางแปลก ๆ ของเล็กซี่ คิ้วของเธอก็ขมวดมุ่น

ในทางกลับกัน เล็กซี่ก็ขมวดคิ้วของเธอขณะที่เธอรู้อยู่แล้วว่าอบิเกลกําลังจะถามอะไร ในขณะที่เธอเองก็จะถามเช่นเดียวกันหากเธอไม่รู้เหตุผลว่าทําไม หลังจากนั้นเธอก็คิดไม่ออกว่าจะวางเกี๊ยวตัวน้อยที่ไหนที่ดีกว่านี้ เพราะเธอกังวลว่าชูรูอาจจะขาดอากาศหายใจหากเอาเธอไว้ในกระเป๋าของเธอ

“ อย่าถาม ทําเป็นว่าไม่เห็นอะไรซะ ” เล็กซี่เตือนอย่างไม่ไยดี

ทันใดนั้นเสียงที่คุ้นเคยของเช่อเตียหยู ที่เคยน่ารําคาญก็ดังขึ้นจากด้านหลังของอบิเกล ซึ่งทําให้คิ้วของเล็กซี่กระตุก

‘ ฉันโชคดีอะไรอย่างนี้ ‘ เล็กซี่บ่นในใจทันทีที่เธอได้ยินเสียงของเช่อเตียหยู เธอเตรียมใจแล้ว ที่จะพบกับใบหน้าที่คุ้นเคยของอดีตเพื่อนของเธอ แต่ลึก ๆ แล้ว เล็กซี่หวังว่าเธอจะไม่ต้องรับมือกับเช่อเตียหยู

” เล็กซี่เหรอ เล็กซี่หยาง?! เธอมาออดิชั่นบทของฉางเออร์ด้วยเหรอ บังเอิญจังนะ! ” อย่างไรก็ตามน้ําเสียงของเช่อเตียหยูฟังดูดีใจ แต่เล็กซี่สัมผัสได้ถึงการถากถางในน้ําเสียงของเธออย่างชัดเจน เธอกล่าวเสริมว่า

” แม้ว่าฉันจะประหลาดใจ ที่แม้ว่าเธอจะมีเรื่องอื้อฉาวอย่างต่อเนื่อง แต่เธอก็ยังมาลองเสี่ยงโชคที่นี่ ” เช่อเตียหยูหัวเราะเบา ๆ ด้วยสายตาที่เยาะเย้ยเย้ยหยัน แสดงความดูถูกเล็กชื่อย่างกล้าหาญ เบื้องหลังของเธอคือลูกกวาดของเช่อเตียหยู ที่หัวเราะคิกคักกับเธอด้วย ด้วยเสียงที่ไม่ได้รับการสงวนท่าที่ไว้ของคนตรงหน้า พวกเขาจึงหันเหความสนใจของแสดงคนอื่น ๆ จากแต่ละมุมและหันหัวไปทางปลายสุดของทางเดิน

ทันทีที่พวกเขาเห็นการปรากฏตัวของเล็กซี่ เสียงพึมพําเกี่ยวกับหญิงสาวผู้แปดเปื้อนที่มีชื่อเสียงเมื่อหลายเดือนก่อน จากนั้นก็พังทลายจากดาราด้วยเรื่องอื้อฉาวนับไม่ถ้วนที่ทําลาย อาชีพของเธอ ดังนั้นเสียงพึมพําจากทุกคนจึงเริ่มดังก้อง

“ อะไรนะลองเสี่ยงโชคอีกแล้วเหรอ? ”

“ ฉันพนันได้เลยว่าเธออยากจะลากหนังเรื่องสุดท้ายของผู้กํากับเฉินไปด้วยแน่ๆ ”

“ ฉันสงสัยว่าผู้กํากับอาร์โนลด์เฉินจะขยะแขยงเมื่อเขาเห็นเธอ ”

” หึ ตอนนี้ดราม่าควีนผู้ทะเยอทะยานกําลังออดิชั่นเพื่อรับบทเป็นตัวละครสมทบ? พรืดด-! ”

เมื่อได้ยินคําสบประมาทเหล่านี้ ซูรูผู้ซึ่งหมดพลังชีวิตก่อนหน้านี้ก็ลุกขึ้นจากการพักผ่อนของเธอเพื่อช่วย ขณะที่ไอน้ําเริ่มปล่อยออกมาจากเธอราวกับว่าความเหนื่อยล้าของเธอหายไปในทันที

“ คนพวกนี้กล้าดียังไงชูว! ”