The rise of the white lotus - ตอนที่ 103 ถูกเลือกไว้แล้ว
ตอนที่ 103 ถูกเลือกไว้แล้ว
แม้จะมีสายตาแปลกๆมองมา แต่เล็กซี่ก็หาที่เหมาะๆให้เธอนั่งลงได้ เล็กซี่มองไปที่นักแสดงคนอื่นๆ จนทําให้พวกเขาหันหน้าหนีมองไปทางอื่นทันที อบิเกลนั่งข้างๆเธอขณะที่ถือโทรศัพท์ของเล็กซี่ไว้อย่างระมัดระวัง
“ เล็กซี่ คุณคิดว่านี่เป็นเพียงทําให้ดูเป็นทางการแค่นั้นหรือ?” เธอ ยังคงไม่สบายใจกับคําพูดของเช่อเตียหยูเมื่อไม่กี่วินาทีที่ผ่านมา อบิเกลได้ถามออกมา ท้ายที่สุดหากสิ่งที่หญิงสาวพูดเป็นความจริงทั้งหมด แม้ว่าเธอจะมั่นใจในทักษะของเล็กซี่ แต่มันก็แทบไม่มีโอกาสที่เธอจะได้รับบทนี้
” อืม ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน … “ เธอตอบอย่างไม่ใส่ใจกับผู้จัดการเธอ เล็กซี่ฮัมเพลงเบา ๆ ขณะที่เธอตอบพร้อมกับหลับตาลงอย่างช้าๆ เธอกล่าวเสริมว่า
” เว้นแต่ผู้กํากับเฉิน จะไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดอย่างไร”
คําพูดที่ซับซ้อนของเล็กซี่ทิ้งเครื่องหมายคําถามไว้กับผู้จัดการของเธอ เธอหมายถึงอะไรกัน? เธอคาดหวังว่าอาร์โนลด์เฉินจะประกาศว่าจะไม่เสียเวลาของทุกคน เพราะพวกเขามีคนรับบทฉางเออร์อยู่แล้ว? หรือเธอกําลังอ้างว่าอาร์โนลด์เฉินไม่มีความกล้าที่จะทําเช่นนั้น? โอกาสเพียงเล็กน้อยที่เธอจะได้แสดงทักษะการแสดงของเธออาจทําให้พวกเขาเปลี่ยนใจได้?
ไม่นานประตูห้องที่มีการออดิชั่นก็เปิดออก ทุกคนมองไปโดยไม่รู้ตัวและเห็นเจ้าหน้าที่สาวที่ทําหน้าที่แจ้งว่าใครจะเป็นคนถัดไปในการออดิชั่น ในขณะที่ทุกคนคาดหวังว่าใครจะเป็นคนถัดไปเจ้าหน้าที่จึงพูดขอโทษ
“ทุกคนคะ ฉันต้องขอโทษจริงๆ แต่การออดิชั่นวันนี้สิ้นสุดลงแล้ว”
เมื่อได้ยินการประกาศอย่างกะทันหัน ความผิดหวังจากเกือบทุกคนก็ค่อยๆปรากฏบนใบหน้าของพวกเขา ในหมู่พวกเขามีอบิเกลฝาน ในขณะที่ความหวังในอาชีพของเล็กซี่ที่จะผงาดขึ้นมาอีกครั้ง เธออดไม่ได้ที่จะนึกถึงคํากล่าวอ้างของเช่อเตียหยูก่อนหน้านี้
ในทางกลับกัน เช่อเตียหยูยิ้มเยาะและจ้องมองไปที่เธออย่างมีชัย แม้ว่าเล็กที่จะไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ บนผิวหน้าของเธอ แต่เช่อเตียหยูก็ยังคงพอใจที่จะได้ยินประกาศ ในความคิดของเธอ สาเหตุที่การออดิชั่นสิ้นสุดลงอย่างกะทันหันเป็นเพราะผู้กํากับอาร์โนลด์เฉินอาจได้รับโทรศัพท์จากเอเจนซี่ของเธอ ซึ่งบอกพวกเขาว่าให้มอบบทบาทนั้นกับเธอ
ดังนั้นเพียงแค่คิดว่าเล็กที่จะสูญเสียสิ่งที่เธอหวัง เซ่อเตียหยูก็เกิดความยินดี
“ แกกล้าขู่ฉันอย่างนั้นเหรอ? เราจะมาดูว่าหลังจากนี้แกจะยึดคอได้อยู่หรือเปล่า เช่อเตียหยูเยาะเย้ยในใจ ด้วยน่าจะมาจากความหึงหวงที่เล็กที่สามารถดึงดูดความสนใจของทารากะเร็นหรือความจริงที่ว่าเธอเป็นอดีตลูกไล่ของเล็กซี่ เช่อเตียหยูอยากจะทําให้เล็กซี่หงุดหงิด
แม้จะกลัวท่าทางก่อนหน้านี้ราวกับอดีตเล็กซี่ที่เธอรู้จักกลับมา แต่เตียหยูก็เชื่อมั่นว่าเธอต้องไม่มีครอบครัวที่มีอํานาจที่คอยหนุนหลังเธอแล้ว ตั้งแต่การหมั้นหมายรหว่างเล็กซี่กับมอริสถูกยกเลิก ดังนั้นเธอจึงเชื่อว่าสถานะปัจจุบันของพวกเธอยังเท่ากัน
” เอ่อ เล็กซี่ คือ … “ เธอหันไปมองใบหน้าด้านข้างที่ขัดแย้งกันอบิเกลฝาน เธอเม้มริมฝีปากของเธอขณะที่เธอไม่รู้ว่าจะใช้คําพูดที่ถูกต้องที่เธอต้องพูดเพื่อปลอบประโลมยังไง ท้ายที่สุดคนที่ให้ข้อมูลของเธอบอกเธอว่าการออดิชั่นนั้นปราศจากการติดสินบน แต่ดูเหมือนว่าเธอคิดผิด
ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อรู้ทัศนคติของเล็กซี่แล้ว เธอจะต้องไม่พอใจในตัวอบิเกลและเธออาจจะไม่ให้โอกาสอบิเกลจัดการงานให้เธออีก เล็กซี่ไม่ตอบแม้จะได้ยินเสียงประกาศอย่างกะทันหัน เธอยังคงอยู่ในที่นั่งของเธอ ในขณะที่หลับตาอยู่เพื่อทําให้ตัวเองเข้าถึงตัวละคร
ทีมงานยังคงโค้งคํานับและขอโทษผู้เข้าร่วมการคัดเลือกคนอื่น ๆ ในขณะที่แต่ละคนและทุกคนเริ่มจากไปด้วยความไม่พอใจอย่างมาก ท้ายที่สุดมันเป็นเรื่องหยาบคายมากที่ต้องหยุดการออดิชั่นเพียงเพราะพวกเขาคิดว่าพวกเขามีบุคคลที่เหมาะสมกับบทบาทนี้แล้ว
แต่พวกเขาไม่สามารถพูดออกไปได้ เพราะกลัวว่าหากพวกเขาพูดไปถึงความไม่พอใจ ผลที่ตามมาอาจจะเลวร้าย ท้ายที่สุดอาร์โนลด์เฉินยังคงเป็นบุคคลที่มีอิทธิพลในวงการบันเทิง
ไม่นาน มีเพียงเล็กซี่ ผู้จัดการของเธออบิเกลฝาน เช่อเตียหยูและลูกสมุนของเธอเท่านั้นที่ถูกทิ้งไว้ในที่นี้ เห็นได้ชัดว่าเช่อเตียหยูไม่ได้ตั้งใจที่จะออกไปเพราะต้องการอวดชัยชนะให้กับเธอ ในความคิดเล็ก ๆ ของเธอ เหตุผลของเล็กซีที่เธอเลือกที่จะอยู่ต่อไปคือการลองเสี่ยงโชคและขอร้องให้เธอมีโอกาส
ในเวลาเดียวกัน ในที่สุดเล็กซี่ก็ลืมตาและขยับไปที่มือของอบิเกลที่มีชูรูนอนหลับอยู่ หลังจากเห็นว่าเธอทําได้ดี เล็กซี่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกขณะที่เธอหันหน้าไปมองเช่อเตียหยูที่อยู่ตรงข้ามเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ
เมื่อกระพริบตาหลายครั้ง การแสดงออกของเล็กซี่นั้นว่างเปล่า แต่เต็มไปด้วยความไร้เดียงสาที่บริสุทธิ์ แม้จะมีความงามที่ชาญฉลาดของเธอก็ตาม เมื่อเห็นดวงตาของเธอ อบิเกลฝานก็อ้าปากค้างขณะที่เธอรู้ว่าคนข้างๆเธอไม่ใช่เล็กซี่อีกต่อไป แต่เป็นเทพแห่งดวงจันทร์ฉางเออร์
” เหอะ “ เช่อเตียหยูเยาะเย้ยขณะที่สมมติฐานในใจของเธอถูกต้อง เธอค่อยๆลุกขึ้นยืนและคราวนี้เธอไม่กลัว ขณะที่เธอเตรียมใจที่จะไม่ถอยหลังหากเล็กจะคุกคามเธออีก เธอก้าวอย่างช้าๆ ไปยังเล็กซี่ เซ่อเตียหยูเชิดคางของเธอขึ้นเล็กน้อยขณะที่เธอมองลงไปที่หน้าที่ไร้เดียงสาของเล็กซี่
” เธอควรจะยอมแพ้นะ ไม่มีทางที่เธอจะฉกฉวยบทบาทไปจากฉันได้ แม้ว่าเธอจะขอโอกาสก็ตาม” เช่อเตียหยูกอดอก ขณะที่เธอหัวเราะเยาะ
“ ถูกต้องแล้ว แม้ว่าเธอจะเข้าถึงบทบาทในตอนนี้ แต่เธอต้องสิ้นเปลืองพลังงานโดยเปล่าประโยชน์แล้วแหละ ” สมุนหมายเลขหนึ่งทําการสนับสนุนด้วยการยิ้มเยาะเย้ยหยัน ขณะที่เธอมองลงไปที่เล็กซี่ หลังจากนั้นอีกคนก็เสนอหน้าเข้ามา
“ พี่สาวตัยหยูให้เธอลองดูสิ..ดูเหมือนเธอจะหมดหวังเพราะไม่มีใครสนใจเธอนะ”
” อืม ฉันแค่พยายามรักษาศักดิ์ศรีของเธอนะ เราเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน แต่ถ้าเธออยากจะเป็นสักขีพยานจริงๆว่าพวกเขาจะมอบตารางเวลาสําหรับบทบาทนี้ให้ฉันได้ยังไง กับตัวละครที่เธอต้องการละก็ ” เช่อเตียหยูหัวเราะเยาะเมื่อรู้สึกเหนือกว่าด้วยการเปลี่ยนแปรงที่แข็งแกร่งในครั้งนี้ แน่นอนว่าเธอจะไม่หยุด แม้ว่าเล็กซี่จะขอให้เธอทําก็ตาม
โดยที่พวกเขาไม่รู้ตัว ประตูจากห้องที่พวกเขาจะออดิชั่นเปิดออกเงียบ ๆ จากด้านใน เผยให้เห็นกลุ่มคนในนั้น