The rise of the white lotus - ตอนที่ 106 บอกให้เขารู้

ตอนที่ 106 บอกให้เขารู้

ทันทีที่เล็กที่พูดคําพูดของเธอก็ได้ยินเสียงแหลมเล็กอย่างกะทันหัน ขณะที่อบิเกลเหยียบเบรก และหยุดชะงักอย่างแรง โชคดีที่เล็กซี่คาดเข็มขัดนิรภัยและทําให้เธอเอนไปข้างหน้าอย่างกะทันหันก่อนที่จะถูกดันกลับอีกครั้ง

เธอใช้มือป้องกันไม่ให้ชูรตกลงไปโดยทันที ก่อนที่จะส่งสายตาคมกริบไปที่ที่นั่งคนขับ

“ คุณพยายามจะฆ่าฉันเหรอ!” เล็กซี่คํารามอย่างตกใจ กับการหยุดชะงักและการหลบหลีกที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน สิ่งที่ทําให้เธอไม่พอใจมากที่สุดคือการที่ชูรูเกือบตกจากตักของเธอและถ้าไม่ใช่เพราะเธอตอบสนองอย่างรวดเร็ว เกี้ยวที่น่าสงสารก็จะกลิ้งไปที่ที่วางเท้าของรถแล้ว

” ขอโทษที ขอโทษที – ฉันแค่ตกใจมากกับสิ่งที่คุณพูดเมื่อกี้!” เมื่อตระหนักถึงการกระทําที่เร่งรีบของตน อบิเกลฝานจึงเอ่ยขอโทษ เธอก็เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยเมื่ออธิบายสาเหตุที่อยู่เบื้องหลังอบิเกลไม่เคยคาดหวังว่าจะได้รับคําแนะนําจากเธอ เนื่องจากเล็กที่ต้องรู้ว่าเธอเคยลองมาแล้ว แต่ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร การสร้างเอเจนซีในอุตสาหกรรมนี้พูดได้ง่ายกว่าทํา

ศิลปินคนไหนจะมาอยู่ในสังกัดเธอกัน? เล็กซี่เหรอ? เธอยังไม่ได้ยืนยันด้วยซ้ําว่ายอมรับเธอในฐานะผู้จัดการของเธอหรือไม่ แม้ว่าจะเห็นด้วยกับข้อตกลงนี้ก็ตาม ท้ายที่สุดพวกเขาไม่ได้เซ็นสัญญาอะไรกัน และนี่อาจถือได้ว่าเป็นการยอมแพ้ที่จะยื่นความช่วยเหลือที่ไม่ธรรมดาที่เล็กซี่เคยทําไว้ในอดีต

หลังจากถอนหายใจอย่างหนัก อบิเกลก็กลับมาขับรถต่อขณะที่เธอพูดว่า “ฉันขอโทษนะ ฉันแค่รู้สึกว่า … นี่เป็นแผนของฉันมาตลอด แต่ด้วยอะไรก็ตามในตอนนี้ระหว่างฉันกับ VM entertainment ฉันไม่คิดว่าฉันจะเป็นไปได้หรอกที่ทําจะอย่างนั้น ฉันดีใจนะที่บทบาทนี้อาจเป็นกุญแจสําคัญในการเรียกคืนชื่อเสียงของคุณกลับมา ”

” ฉันยอมรับคําขอโทษ แต่อย่าทําแบบนั้นอีกนะ แล้วก็ทําเรื่องสัญญาให้ฉันด้วย – สัญ ญาของฉันกับ VM สิ้นสุดลงแล้ว ” หลังจากฟังคําพูดที่จริงใจของอบเกลฝานอย่างใจเย็น เล็กซี่ก็เสนอ นี่อาจเป็นความกล้าของเธอที่จะพูดคําเช่นนี้ออกมา เนื่องจากอาชีพของเด็กที่ตอนนี้ดูสิ้นหวัง อย่างไรก็ตามจากมุมมองของนักธุรกิจ เล็กซี่มั่นใจในความสามารถของอบิเกลมาก ท้ายที่สุด เธอจะไม่อยู่ในฐานะผู้จัดการคนเดียวของเธอ หากเธอไม่มีความสามารถพิเศษสําหรับการทํางานนี้ ดังนั้นสําหรับเล็กซี่จึงเป็นการลงทุนที่ดีที่จะสร้างรายได้จากภาพยนตร์นี้ให้กับเธอ

นอกจากนี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้ยังได้รับการการันตีแล้ว ดังนั้นจึงไม่น่าสงสัยว่าเหตุใดเช่อเตียหยูจึงสามารถติดสินบนเฉพาะบทบาทตัวละครสมทบนี้ได้ ตามที่มีการกล่าวกันว่าบทบาทของฉางเออร์มีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นในตัวมันเอง นอกเหนือจากบทนําหลัก … ซึ่งในความคิดที่สองที่ทําให้เล็กซี่นึกถึง… บทบาทนี้ทําให้เธอนึกถึงชูรูมาก

เมื่อได้ยินข้อเสนอที่ใจดีของเธอ อบิเกลฝานก็เหยียบเบรกอย่างไม่รู้ตัวอีกครั้ง ซึ่งทําให้เกิดเหตุการณ์แบบเดียวกันก่อนหน้านี้ คราวนี้ดวงตาของเล็กซี่เบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อ ในขณะที่เธอเพิ่งยกโทษให้อบิเกล แล้วเธอก็ทําซ้ําอีกครั้ง! เล็กซี่ค่อยๆหันหน้าไปตามทิศทางของอบิเกลอย่างพูดไม่ออก

ทันใดนั้นเมื่ออบิเกลผ่านตระหนักถึงสิ่งที่เธอทําพลาดอีกครั้ง หน้าของเธอก็ซีดลงและความตื่ตระหนกค่อยๆปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ ในขณะที่เธอหาเหตุผลมารองรับ ” ฉัน – ฉันขอ โทษ แต่ฉันแค่ – ฉันตกใจมากกับข้อเสนอของคุณน่ะ!”

เมื่อเห็นว่าดวงตาของเล็กซี่คมขึ้นอย่างไร้คําพูด หัวใจของอบิเกลก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ในทันที คราวนี้การกระทําที่ไร้สมองของเธอจะต้องเปลี่ยนความคิดของเล็กซี่ เพราะเธอบอกแล้วว่าจะไม่ทําอีก อบิเกลไม่ได้สังเกตเห็นมือของเล็กซี่ ที่กําลังช่วยเหลือสิ่งมีชีวิตที่มองไม่เห็นบนตักของเธอ

“ คุณ…คุณคิดอะไรอยู่เนี่ย?!” เล็กซี่กัดฟันด้วยความตกใจเพราะนี่เป็นความผิดครั้งที่สองแล้วคิดว่าเธอแค่แสดงความเมตตา แล้วเธอจะเป็นอย่างนั้นจริงๆเหรอ! นี่เป็นโอกาสครั้งที่สองในชีวิตของเธอ เพื่อเห็นแก่พระเจ้าและเธอไม่อยากเสียมันไปเพราะความประมาทของอบิเกล!

” ขอโทษ ขอโทษจริงๆ! ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ มันเป็นความผิดของฉันเอง ขอโทษนะ!” อบิเกลฝานพูดถึงความรู้สึกเสียใจที่เธอเคยมีในชีวิตของเธอ ขณะที่เธอรู้สึกหวาดกลัวเมื่อเห็นเล็กชื่อยู่ในโหมดสัตว์ร้ายของเธอ ถ้าเธอสามารถหมอบคลานได้เธอคงทําไปแล้ว!

หลังจากนั้นไม่นาน เล็กซี่ก็เดาะลิ้นของเธอด้วยความรําคาญขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นมองเธอ มันไม่มีประโยชน์อะไรถ้าเธอฟาดฟันกับอบิเก ที่สําคัญที่สุดคือชูรูและเล็กซี่ไม่ได้รับอันตรายและเธอต้องการเพียงให้อบิเกลขับรถอย่างปลอดภัย

“ ถ้าทําอีกครั้ง มาดูกันว่าฉันจะสามารถทําอะไรกับเธอได้บ้าง” เล็กซี่เตือนก่อนเอน หลังพิงเบาะหนังที่นุ่มสบายของเบาะผู้โดยสารด้านหน้า อบิเกลพูดคําขอบคุณของเธอหลายครั้งก่อนที่จะขับรถต่อ

คราวนี้เธอต้องแน่ใจว่าเธอได้ต่อเติมหัวใจของเธอด้วยเหล็กในจินตนาการเพื่อเตรียมใจให้พร้อมกับระเบิดที่เล็กซี่จะเอื้อนเอ่ยออกมา อย่างไรก็ตาม เล็กซี่จะไม่คุยกับเธออีกนอกจากพวกเขาจะไปถึงบ้าน

“เราจะไปคุยกันในบ้านของฉัน – เราอาจจะไม่โชคดีอีกต่อไปถ้าคุณมัวแต่หยุดขับรถกลางถนนแบบนี้ “ เล็กซี่ส่ายหัวเล็กน้อยขณะที่ปลดล็อกโทรศัพท์อีกครั้ง

ตั้งแต่เริ่มต้น เล็กซี่ต้องการโทรหาอีธานเพื่อแจ้งข่าวดี อย่างไรก็ตาม อบิเกลยังคงขัดจังหวะ และเกือบจะทําให้เธอลืมโทรหาอีธาน ท้ายที่สุดก็เป็นเขาเองที่เรียกร้องให้เธอไม่พลาดโอกาสในการออดิชั่น และด้วยเหตุนี้เธอจึงรู้สึกว่าเธอจําเป็นต้องบอกให้เขารู้เป็นอย่างน้อยที่สุด

เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาอาจทําในตอนนี้ เล็กซี่จึงตัดสินใจส่งข้อความถึงเขาแทนการโทรเพราะเขาอาจอยู่ระหว่างการประชุมเนื่องจากเขามีนัดพบกับมอริสหลิว

ถึง: อีธานลู่

[เฮ้…ให้ทายสิ ฉันได้รับบทละ! อืม ฉันแค่มาแจ้งให้คุณทราบ ยังไงก็เถอะ ขอบคุณนะ ]

พระเจ้ารู้ว่ากี่ครั้งที่เล็กซี่ลบและพิมพ์แชทของเธอใหม่กับเขา และในท้ายที่สุดเธอก็เหลือเพียงข้อความสั้น ๆนี้

“ ช่างมัน มันก็น่าจะดีแล้วแหละ” เล็กซี่มพําเบา ๆ ขณะที่เธอกดปุ่มส่งโดยไม่รู้สึกตัวซึ่งแสดงให้เห็นทันทีว่ามันถูกส่ง ในขณะเดียวกัน อบิเกลฝานรู้สึกสงสัยเล็กน้อยเกี่ยวกับสิ่งที่เล็กซี่พึมพำเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ก็ไม่สนใจมัน