The rise of the white lotus - ตอนที่ 140 ใช้เวลาทั้งคืนกับคุณ

ตอนที่ 140 ใช้เวลาทั้งคืนกับคุณ

เล็กซี่ยืดแขนและหลังของเธอในขณะที่เธอตื่น จากนั้นนาฬิกาปลุกที่เธอมักจะปลุกทุกครั้งที่ออกมาถ่ายงาน

“อ้ากกก ฉันตื่นก่อนที่แกจะดังขึ้นอีก!” เธอบ่นก่อนจะตบเสียงปลุกให้เงียบลง จากนั้น เล็กซิก็โอบร่างของเธอด้วยผ้าห่มนุ่ม ๆ อีกครั้งอย่างง่ายดาย เหมือนกุ้งหลับ เธอพึมพำ

“ขอห้านาที…”

เมื่อคืนสนุกมาก นอกเหนือจากการได้เห็นด้านที่สดใสของวงการบันเทิงและการค้นพบบุคคลที่น่ารักอย่างกะแล้ว เล็กซี่ไม่ได้คาดคิดว่าการได้มีอีธานนั้น…ดีจริงๆ

เล็กซี่ไม่ได้สังเกตด้วยซ้ําว่าเธอหลับไปขณะที่พวกเขาคุยเรื่องไร้สาระแบบไม่เลือก ซึ่งเธอเองก็คิดว่ามันดูไร้สาระ อย่างไรก็ตามความสนใจของเธอสามารถเห็นได้เพราะเล็กซี่ยังชาร์จโทรศัพท์มือถือของเธอในขณะการสนทนาของพวกเขา

ตั้งแต่เวลาโทรจนถึงตอนนี้เป็นเวลา 4 ชั่วโมง เล็กซี่จึงมีเวลาว่างหลายนาทีก่อนที่เธอจะเตรียมตัวไปทํางาน อย่างไรก็ตามเธออดสงสัยไม่ได้ว่าทีมงานจะนึกถึงความเมาเมื่อคืนนี้ได้หรือเปล่า? นอกจากนี้พวกเขาจะปาร์ตี้ไปทําไม? มันยังไม่ใช่วันสุดท้ายของการถ่ายท่า ดังนั้นเล็กซีจึงรู้สึกงงงวย กระนั้นอาร์โนลด์เฉินก็ไม่ได้ดูกังวลแต่อย่างใด

“พวกเขาจัดการได้แหละ…มั้งนะ?’ เธอคิดในใจ

“เช้าแล้ว ” ทันใดนั้นเสียงที่คุ้นเคยของอีธานก็ทักขึ้น

“อม เช้าแล้ว … “เล็กซี่ทักทายกลับ แต่ในขณะที่เธอทําตาของเธอก็เปิดขึ้นทันทีและหันหน้าไปทางทิศทางของเสียงของเขาทันทีการได้ยินเสียงของอีธานลู่ในตอนเช้าทําให้เธอสั่นไปถึงแก่น

เล็กซี่: “!!!!”

เห็นได้ชัดว่าอีธานยังคงอยู่ในสายและโทรศัพท์ของเธอยังคงชาร์จอยู่ข้างๆเธอ นั่นหมายความว่าเขาไม่ได้วางสายทั้งคืนใช่ไหม?

“ฮ่าฮ่า!” อีธานลู่เดาว่าเธอตกใจดังนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ เขากล่าวเสริมว่า “ช่างเป็นอะไรที่น่ายินดี ที่ได้ยินเสียงคุณตอนเช้า “

“เอ่อ ” แน่นอนว่าเล็กซี่ถึงกับพูดไม่ออก ด้วยเหตุผลบางอย่างเธอรู้สึกประหม่าขณะที่เธอสงสัยว่าเธอกรน ขณะหลับหรือไม่อย่างไรก็ตามนั่นอาจเป็นเรื่องที่น่าอายเล็กน้อยและภาพลักษณ์ที่สมบูรณ์แบบของเธอจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ ที่สําคัญที่สุดอีธานญ่อาจจะใช้มันล้อเลียนเธอ!

“ผมไม่คิดว่าคุณจะกรนดังขนาดนี้” เช่นเดียวกับที่เล็กซี่กําลังคิดเรื่องนี้ อีธานลู่ก็ล้อเลียนระหว่างเสียงหัวเราะอันน่าทึ่งของเขา ทําให้ใบหน้าของเธอแดงก่าจากความล่าบากใจ

“เป็นไปไม่ได้!” เธอปฏิเสธมันเกือบจะในทันทีโดยไม่ต้องรีรอ

“ล้อเล่นครับ ” อีธานลู่หัวเราะเสียงดัง อย่างไรก็ตามการแสดงออกของเล็กซี่นั้นตรงกันข้ามกับเขาอย่างสิ้นเชิง

“ฮะๆ ตลกเหรอ?” เล็กซี่กําลังถอดสายชาร์จโทรศัพท์ของเธอและมองไปที่มัน คิ้วขวาของเธอโค้งราวกับว่าคนในสายสามารถเห็นความไม่พอใจของเธอได้

อีธานคู่กําลังกระแอมในลําคอราวกับว่าเขาสัมผัสได้ถึงออร่าที่เป็นอันตรายจากโทรศัพท์มือถือของเขา “ไม่เปล่านะ “

“ที่” มุมริมฝีปากของเธอโค้งเป็นรอยยิ้มราวกับว่าการข่มขู่ของเธอประสบความสําเร็จ เธอกล่าวเสริมว่า “ดี”

“ฮะๆ กําลังจะกลับบ้านที่หลังเหรอ? “อีธานถามด้วยความสนใจ

“อ่าใช่ เราจะมีเวลาพักหนึ่งสัปดาห์ เริ่มตั้งแต่วันพรุ่งนี้..” เล็กซี่ไม่รู้ว่าเธอโพล่งคําตอบมากกว่าที่ควรจะเป็น แต่มันใช้ได้ผลกับข้อได้เปรียบของอีธานเท่านั้น เพราะเขาไม่จําเป็นต้องทําตามตารางงานของเธอ

“.. แล้วหลังจากนั้นเราจะย้ายไปที่อื่นเพื่อถ่ายทําต่อ”

“ผมเข้าใจ…งั้นพรุ่งนี้เจอกันมั้ย?” หลังจากที่เล็กซี่พูดจบประโยคของเธอ อีธานก็พูดด้วยน้ําเสียงที่ไม่ชัดเจนซึ่งทําให้เธอเลิกคิ้ว

“หืม?”

“คุณจะไปเดทกับผมได้ไหม ไปเดทกันเถอะ” เนื่องจากเขาได้ขออนุญาตจากพ่อแม่ของเธอและเขาได้แจ้งให้ปู่ของเขาทราบแล้ว อีธานลู่จึงไม่อยากเสียเวลาสักวินาทีที่จะทําให้เขาได้แต่งงานโดยเร็วที่สุด

เมื่อได้ยินคําเชิญของเขา เล็กซี่ก็กลืนน้ําลายขณะที่เธอเม้มริมฝีปากเป็นเส้นบาง ๆ เขาให้เวลาเธอปรับตัวสักหน่อยไม่ได้เหรอ? แต่เมื่อนึกถึงคําตอบของเธอต่อคําสารภาพที่ยอดเยี่ยมของเขาและการรู้จักบุคลิกของอีธานลู่ เธอต้องคาดหวังสิ่งนี้จากเขามาก

“ก็ได้ … “

” เยี่ยมเลย! “

“ฉันจะวางสายแล้ว ฉันต้องเตรียมตัวก่อนถึงเวลาถ่ายงาน ” เล็กซี่เหลือบมองไปที่เวลานั้นและเห็นว่าเธอได้ขยายเวลาว่างออกไปแล้ว แต่เธอก็ยังคงแจ้งเขาว่าผู้ชายคนนี้ยังไม่วางสายโทรศัพท์ที่ยาวนานของพวกเขา แม้ว่าเธอจะหลับไปแล้วก็ตาม

“ได้เลย ผมมีความสุขแล้วที่ได้อยู่กับคุณทั้งคืน” ด้วยสัมผัสได้ถึงความชั่วร้ายที่อีธานพูดประโยคของเขาอย่างคลุมเครือซึ่งเธอไม่ได้สังเกตเห็น

“อีธานลู่…” เธอเตือนอย่างหนักแน่นซึ่งทําให้ชายคนนั้นยอมแพ้ เธอส่ายหัวเล็กน้อยขณะที่เธอเกือบจะลืมไปแล้วว่าอีธานมีระดับความเจ้าชูที่แตกต่างกัน เขาอาจจะหวานและ … บิดเบือนในเวลาเดียวกันก็ได้

“อี้ย .. ผู้ชายคนนี้ เขาเผยธาตุแท้ของเขาแล้ว เธอคิดในใจ แต่ด้วยเหตุผลที่ไม่ทราบสาเหตุเธอไม่พบว่าเขาดูน่ารําคาญ

“ฮ่าฮ่า เอาล่ะเอาล่ะ ผมใช้เวลากับคุณมากแล้ววางสายได้ทุกเมื่อเลย”

“บาย ” เล็กซี่กดดัดสายโดยไม่ลังเลเลยเพราะเธอจําเป็นต้องเริ่มเคลื่อนไหวจริงๆแล้ว เมื่อเห็นระยะเวลาของการโทรซึ่งเป็นเวลาเจ็ดชั่วโมงสามนาที เล็กซี่ก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วขึ้นชั่วครู่

นี่เป็นครั้งแรกในรอบ 24 ปีที่เธอโทรหาใครนานๆ แม้ว่าเธอจะอยู่กับมอริส การโทรของพวกเขาก็ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น เพราะเขายุ่งตลอดเวลาและเธอไม่ต้องการใช้เวลามากเกินไป

เธอสลัดความคิดออกไปแล้วบ่นพึมพํา “คิดถึงอีธานลู่ก็พอแล้ว” จากนั้นเล็กซี่ก็โยนโทรศัพท์ลงด้านข้างก่อนที่เธอจะกระโดดออกจากเตียงและมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ําเพื่อเริ่มต้นวันใหม่

เมื่อเล็กซี่เข้าไปในห้องน้ําโทรศัพท์ของเธอก็สว่างขึ้นโดยมีชื่อผู้ติดต่อของอีธานอยู่ในนั้น

[ขอให้เป็นวันที่ดีนะที่รักอย่าลืมกินข้าวนะ นี่เป็นเหตุผลที่ผมชอบคุณเลย แล้วพบกันใหม่]

อีธานลู่ยิ้มหลังจากส่งข้อความจากนั้นเขาก็วางโทรศัพท์ลงบนเคาน์เตอร์ครัวก่อนที่จะหยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาจิม

เขาสวมกางเกงขายาวสีน้ําเงินสลิมฟิตจับคู่กับเสื้อเชิ้ตสีขาวที่รีดอย่างดีกระดุมเม็ดแรกของเขายังคงถูกปลดออก ผมของเขายุ่งเล็กน้อยราวกับว่าเขาถูกขัดจังหวะในระหว่างเตรียมตัวไปทํางานไม่ว่ายังไงเขาก็ยังดูดีเห มือนเคย

“เป็นวิธีที่ดีในการเริ่มต้นวันใหม่…” เขายิ้มขณะขบริมฝีปากล่าง เขาไม่เคยคิดว่าจะได้คุยกับเธอนานกว่าที่คิด มีอะไรอีก? เขามีโอกาสได้ยินเสียงกรนที่สวยงามของเธอ อีธานญ่ไม่เคยคิดว่าการกรนจะราบรื่นเหมือนเพลงกล่อมเด็กขนาดนี้

ยิ่งไปกว่านั้น การได้ยินเสียงของเธอในตอนเช้าทําให้เขาปรารถนาที่จะใช้เวลาในตอนเช้าและกลางคืนกับเธอมากขึ้นไปตลอดชีวิต

“ใช่ฉันต้องการซื้อแหวนแต่งงานและแหวนหมั้นของเราแล้ว” แน่นอนว่าอีธานลู่ต้องคิดไกลไว้ก่อนในการเตรียมแหวน หากเล็กซี่ยอมรับความรักของเขาได้ทุกเมื่อล่ะ? ท้ายที่สุดเขาใช้คําพูดของเธออย่างจริงจังเมื่อหลายวันก่อนและเขาจะไม่ปล่อยให้มันเลื่อนลอยเด็ดขาด

ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นซึ่งพาเขามาจากดินแดนลาล่าของเขาอีกครั้ง เมื่อเหลือบไปเห็นชื่อผู้ติดต่อของลิริคเจียงบนหน้าจอ ทําให้เขาเดาะลิ้นของเขาก่อนที่จะกวาดนิ้วเพื่อตอบ

“นายน้อยครับ ท่านประธานได้รับข่าวเมื่อคืนเรื่องระหว่าง ซีอีโอหลิวกับคุณ…” ทันทีที่สายเชื่อมต่อลิริค เจียงก็ดูตื่นตระหนก แต่การแสดงออกของอีธานนั้นก็ไม่เปลี่ยนแปลง

” ผ่อนคลายน่า อย่าเพิ่งคิดมาก” อีธานลู่ทําให้เขาสงบลงอย่างไม่ไยดี ซึ่งไม่ได้ทําให้ผู้ช่วยของเขารู้สึกดีขึ้นสักนิด

“นายน้อย! นี่เป็นเรื่องร้ายแรงมาก ในฐานะประธาน -“

“จิ มือขวาที่รักของฉัน ฉันรู้จักคนรอบตัวฉันดี เมื่อวานนี้เป็นบทสรุปว่าพวกเขาจะมีอุบายอย่างไรและเมื่อคืนนี้ คํานวณแล้วและถือว่าเป็นการทดสอบ” อีธานลู่ยิ้มเยาะขณะที่ความแวววาวที่ไม่ชัดเจนฉายผ่านดวงตาของเขา เขาเพิ่ม

“กินอาหารเช้าให้อร่อยนะ ไว้เจอกันที่ห้องทํางาน ” ด้วยคําพูดสุดท้ายนั้นอีธานลู่จึงตัด

“อ่า คิดถึงวันแต่งงานของเราแล้วก็ ..”เขากระซิบก่อนที่รอยยิ้มที่มีเล่ห์เหลี่ยมจะปรากฏขึ้นที่มุมริมฝีปากของเขา