The rise of the white lotus - ตอนที่ 27 สายจากมิสเตอร์ลู่

ตอนที่27 สายจากมิสเตอร์ลู่

“ แกเป็นบ้าเหรอ! เห็นไหมว่าแกทำอะไรกับชุดของฉัน!! ” เช่อเตียหยูแผดเสียง ขณะที่ผู้หญิงอีกคนที่ดูเหมือนว่าจะเป็นพักงานที่มาร่วมงาน ได้ทำน้ำผลไม้หกใส่ชุดของเช่อเตียหยู แน่นอนว่าเล็กซี่ที่ได้เห็นฉากนี้เข้า อดไม่ได้ที่จะยกยิ้มมุมปาก สงสัยวันนี้เธอจะได้ดูชมเรื่องสนุกไม่น้อย

“ฉัน- ฉันขอโทษค่ะ มันเป็น – อุบัติเหตุ”

” อย่ามาแตะต้องตัวฉัน! แกต้องการทำลายมันมากขึ้นด้วยมือสกปรกของแกเหรอ!” เช่อเตียหยูตบมือหญิงสาวที่ขอโทษทันทีด้วยดวงตาแดงก่ำ แน่นอนว่าเธอกล้าหาญอย่างมากที่เธอสามารถทำได้ เช่อเตียหยูจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้จบแน่ ๆ ถ้าไม่ได้รับการชดใช้จากพนักงานหญิงคนนี้

ในไม่ช้าความวุ่นวายก็ได้รับความสนใจมากขึ้น เมื่อเพื่อนร่วมงานหญิงอีกคนหนึ่งของคนที่ทำน้ำผลไม้หกปกป้องเธอ ซึ่งแน่นอนว่าทำให้เช่อเตียหยูอารมณ์ร้อนมากขึ้น จากสิ่งที่เล็กซี่ได้ยินมา มันเป็นความผิดของเช่อเตียหยูที่ทำน้ำผลไม้หกเอง แต่แล้วเธอกลับกล่าวหาพนักงานหญิงที่น่าสงสาร และประกาศฐานะอันสูงส่งของเธอ โดยไม่ยอมรับความผิดพลาดของตนเอง

เล็กซี่ส่ายหัวเล็กน้อยรู้สึกเสียใจกับคนที่ถูกกล่าวหา แท้จริงแล้วในโลกนี้มีเพียงผู้ที่มีฐานะและความมั่งคั่งเท่านั้นที่สามารถทำอะไรก็ได้ที่ต้องการ แม้ว่าจะทำลายอนาคตของใครบางคนก็ตาม ดังนั้นคนที่เป็นพลเมืองปกติและครอบครัวพวกเขาทำได้แค่จำนนฟ้าดินเท่านั้น

เมื่อมองไปที่นาดีนคิ้วของเล็กซี่ขมวดมุ่นด้วยความสับสน ขณะที่เธอสามารถเห็นหญิงงามคนนี้กำมือของเธอแน่น เห็นได้ชัดว่าเธอรู้สึกไม่พอใจกับความอยุติธรรมที่ผู้หญิงคนนั้นเจอ

“ ขอโทษนะคะรุ่นพี่ ฉันจะต้องไปแก้ไขด้วยตัวเอง” นาดีนแก้ตัวในขณะที่เธอเดินไปที่เกิดเหตุทันที ตามสัญชาตญาณ เล็กซี่ก็เดินตามไปเช่นกัน ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอต้องการหยุดไม่ให้นาดีนเข้าไปยุ่งกับสิ่งที่เธอไม่สามารถจัดการได้ ท้ายที่สุดแล้วตระกูลเช่อนั้นก็ร่ำรวยอย่างไม่อาจปฏิเสธได้  พวกเขาสามารถขึ้นเทียบเคียงกับตระกูลหยางได้จากความสำเร็จไม่นานมานี้

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่นาดีนเข้าใกล้ความวุ่นวายเธอก็หยุดชะงักเมื่อเสียงร่าเริงของชายคนหนึ่งดังก้องไปทั่วบริเวณที่เกิดความปั่นป่วน

” นี่ใช่คุณหนูเช่อของตระกูลเช่อหรือเปล่า” เขาสอบถามซึ่งทำให้เช่อเตียหยูที่กำลังโกรธเกรี้ยวหยุดไปชั่วขณะ เขาเสริม “โอ้ ดูเหมือนว่าคุณจะชนกันแล้วอุบัติเหตุเล็กน้อยใช่ไหม?”

เล็กซี่ที่ยืนอยู่ข้างหลังนาดีนขมวดคิ้ว จากมุมมองของเธอ เธอสามารถมองเห็นความกลัวจากดวงตาของเช่อเตียหยู ขณะที่เธอถ่มน้ำลายเสแสร้งไร้ยางอายของเธอและเปลี่ยนกริยาของตัวเอง เล็กซี่ไม่สามารถใส่ใจกับท่าทางที่เปลี่ยนไป 360 องศาของเช่อเตียหยูที่ไร้ยางอายได้ เธอจึงหันไปสังเกตท่าทางของทายากะเร็นแทน

เขาพยักหน้าไปทางหญิงสาวที่ชื่อ เว่ยเว่ย ราวกับจะอนุญาตให้เธอหนีจากละครฉากนี้ของเช่อเตียหยู เมื่อมองไปที่นาดีนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ นาดีนถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเรื่องได้รับการยุติแล้ว ด้วยเหตุผลบางประการเล็กซี่มองเห็นนาดีนในแง่มุมใหม่ อันที่จริงศิลปินหน้าใหม่คนนี้ไม่ได้แสร้งทำเป็นคนดี แต่เพราะว่าเธอมีจิตใจที่ดีต่างหาก

ขณะนั้นเองเล็กซี่รู้สึกว่าโทรศัพท์ของเธอสั่นอยู่ในกระเป๋าเงินของเธอ เมื่อมองไปที่ด้านหลังของนาดีน เธอเลื่อนมือไปในกระเป๋าใบเล็กเพื่อดูว่าใครโทรมาหาเธอ อนิจจาเมื่อเห็นหมายเลขโทรเข้าของอีธานลู่ เล็กซี่มองไปรอบ ๆ ก็ไม่เห็นเงาของเขา

—

ภายในห้องน้ำที่ว่างเปล่าและสว่างโล่ เล็กซี่เข้าไปในห้องเล็ก ๆห้องหนึ่ง โดยที่เธอไม่รู้ตัวก่อนจะรับสายของอีธาน เนื่องจากเธอไม่สามารถหาสถานที่สงบเพื่อรับสายได้ เท้าของเธอจึงลากพาตัวเองเข้าไปในห้องน้ำสุดหรูของโรงแรม

“เฮ้ คุณหนูหยาง ผมกาลังรถติดอยู่ ดังนั้นผมอาจจะไปสายหน่อยนะ ” เมื่อกดรับสายผ่านไปก็ได้ยินเสียงขี้เล่นของอีธานลู่

เมื่อได้ยินคำแก้ตัวของเขา คิ้วของเล็กซี่ก็กระตุก ‘ฉันไม่สนใจด้วยซ้ำว่าคุณจะมาไม่ทัน’ เธอรู้สึกเสียใจที่กดรับสายของเขา เขาคิดว่าเธอเป็นแฟนของเขาหรือยังไงถึงได้โทรมาแบบนี้?

ชูรูที่ได้ยินความคิดของเล็กซี่ที่ดังและชัดเจนก็จับใจได้ว่า “คุณควรสนใจชู! จำได้ไหมยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวไงชู?”

เห็นแก่เจ้าเกี๊ยวน้อย เล็กซี่ก็ถอนหายใจก่อนที่จะตอบกลับด้วยท่าทางสงบที่สุดเท่าที่เธอสามารถทำได้ ไปยังปลายสายอีกด้าน ” คุณลู่ไม่ต้องกังวลค่ะ ขอให้ขับรถอย่างปลอดภัย”

ผ่านไปครึ่งนาทีก่อนที่อีธานลู่จะตอบว่า “เอาล่ะ เจอกันนะ … “

” แล้วเจอ – ” ก่อนที่เล็กซี่จะตอบกลับเสร็จ อีธานลู่ก็ตัดสายไปแล้ว เมื่อมองไปที่โทรศัพท์ของเธอ คิ้วจองเธอขมวด เธอก็งงว่าทำไมอีธานลู่ถึงดูแปลก ๆ เมื่อเขาได้ยินเธอตอบ อย่างไรก็ตามเล็กซี่ไม่ใส่ใจต่อ เพราะเธอต้องการที่จะกลับไปที่ห้องโถงแล้ว

อย่างไรก็ตามในขณะที่เล็กซี่กำลังจะออกจากห้องเล็ก ๆ เธอก็ได้ยินเสียงใครบางคนเข้ามาในห้องน้ำนี้

“สถานะ?” เล็กซี่แอบฟังโดยไม่ได้ตั้งใจและได้ยินเสียงห้องเล็ก ๆ ข้างๆเธอเปิดและปิดอะไรบางอย่าง หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งเธอก็ได้ยินเสียงที่ไพเราะ แต่น่ากลัวของผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง เธอกล่าวต่อ

“ได้เลย ฉันจะรอข่าวดีของคุณ”

คิ้วของเล็กซี่ย่น ถึงแม้เธอค่อนข้างสนใจผู้หญิงคนนี้ อย่างไรก็ตามความคิดนั้นถูกโยนทิ้งไว้เบื้องหลังทันที