The rise of the white lotus - ตอนที่ 35 อะไรกันแน่นะ?

ตอนที่35 อะไรกันแน่นะ?

เล็กซี่เหลือบมองเขาก่อนที่เธอจะส่ายหัวเบา ๆ และเดินต่อไปบนทางของเธอ แม้ว่าเธอจะยอมรับเรื่องไร้สาระของอีธานก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้ไม่มีใครที่เธอควรทำให้ประทับใจอยู่ตรงนี้แล้ว เล็กซี่ก็ไม่พบเหตุผลใด ๆ ที่จะพูดอะไรกับผู้ชายขี้เล่นคนนี้อีกในคืนนี้ เธอเหนื่อยหน่ายกับเขาแล้ว ดังนั้นการเพิกเฉยเขาจึงเป็นส่วนหนึ่งของแผนของเธอ

“เอ๋ ไม่สนใจผมแล้วเหรอ?” อีธานถามด้วยสีหน้างงงวย แล้วจับเธอมาถามพร้อมกับเอียงศีรษะไปด้านข้างเล็กน้อย กระนั้นเล็กซี่ก็ไม่ได้เหลือบมองเขาหรือชะลอตัวลงบนเส้นทางของเธอ เธอไม่ได้เร่งฝีเท้าราวกับว่าอีธานไม่ได้อยู่ตรงหน้า

“ คุณหนูหยางเย็นชาจังเลยนะ … อกหักซะแล้วสิ ” อีธานทำราวกับว่าเขากำลังอกหักด้วยการกุมมือไว้หน้าอกของเขา ในขณะที่เขาแสดงท่าทางที่แสนเจ็บปวดด้วยหน้าตาอันหล่อเหลา แต่ไม่ได้ผลกับผู้หญิงที่เย็นชาและไม่หวั่นไหวตรงหน้า จากมุมมองของเขาแม้ว่าจะได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นธาตุอากาศ แต่อีธานก็ค่อนข้างรู้สึกชื่นชอบท่าทางของเล็กซี่ ที่ไม่สะทกสะท้านและเดินต่อไปอย่างแน่วแน่

ก่อนหน้านี้ทุกสิ่งที่เขาทำ ทำให้คิ้วของเธอกระตุกและความกลัวก็ฉายไปทั่วใบหน้าของเธอ ซึ่งไม่มีใครสังเกตเห็นสายตาที่เจ้าเล่ห์ของเขาเลย เขาทำอย่างนี้เพราะอยากเห็นท่าทางไปไม่เป็นของเธอ ด้วยการหว่านเสน่ห์น่าหลงไหลของเขาแบบที่ผู้หญิงทุกคนชอบ และเขาทำไปเพื่อความบันเทิงของเขา ซึ่งแน่นอนว่าผู้หญิงอย่างเธอไม่ชอบ การตอบสนองอัตโนมัติของเธอจึงทิ้งไว้แค่เครื่องหมายคำถาม

อีธานเข้าใจว่าเล็กซี่อ่อนไหวง่าย และเขาก็ทำตัวไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่ อย่างไรก็ตาม ตลอดชีวิต 28ปี ของเขา อีธานมั่นใจกับรูปลักษณ์ของเขา! นอกจากนั้นเขาสังเกตปฏิกิริยาของเธอที่มีต่อเขา และเขาพยายามหยอกล้อน้อยที่สุดเพราะเขาแค่อยากแกล้งเธอ แต่ทำไมดูเหมือนว่าเธอกำลังโดนรังควานโดยอันธพาลอยู่ล่ะ?

‘ เธอมีปัญหาเรื่องสายตาหรือเปล่าเนี่ย? เอ๊ะ? คงไม่ใช่หรอกมั้ง? หรือเธอยังชอบมอริส ‘

ตอนนี้เธอเลิกที่จะวางตัวสุภาพและกลับมาตัวปกติอย่างที่เธอเป็น ซึ่งเป็นคนที่หยิ่งผยองและถือตัว เธอจึงไม่สะทกสะท้านกับการหยอกล้อของคนตรงหน้าอีก

ในช่วงเวลาสั้น ๆ อีธานยังคงงงงวยว่าทำไมมอริสหลิวพี่ชายร่วมสาบานของเขา จะรู้สึกกลัวการเผชิญหน้าเธอมากเกินไปแล้ว ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็เป็นผู้หญิงที่ดีคนนึง ไม่เหมือนที่ข่าวลือพูดกันไป ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อเปรียบเทียบกับ มีอาเฉิน ที่เป็นผู้หญิงใจดีแล้ว ในทางกลับกัน เล็กซี่ก็เป็นสเปคของนักธุรกิจหลายๆคนที่จะนึกถึง

‘ อ่า เขาอาจจะไม่เข้าใจว่ามันเรียกว่าอะไร … อะไรกันแน่นะ?’ อีธานลู่คิดในใจและหันกลับไปรบกวนจักรพรรดินีผู้เย็นชา แม้ว่าเขาจะไม่สามารถเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดระหว่าง เล็กซี่และมอริสได้ แต่ตอนนี้เขาก็รู้ตัวตนของเธอมากขึ้นนิดหน่อย กลไกการป้องกันของเล็กซี่ก็น่าขบขันในแบบของตัวเอง และมันยิ่งทำให้เขาอยากรู้มากขึ้นไปอีก

—–

เมื่อถึงห้องโถงจัดงานซึ่งพนักงานของ เยว่ อินเตอร์เนชั่นแนลเอ็มไพรส์ กำลังจับจ้องไปที่ความใกล้ชิดของคนสองคนที่มุมของฟลอร์เต้นรำ

แม้ว่าประธานหญิงเยว่และหมอหนุ่มของ จิน เมดิแคลกรุ๊ปกำลังเต้นรำอย่างโรแมนติกอยู่ที่มุมห้อง แต่การเต้นรำที่สวยงามของพวกเขาก็โดดเด่นท่ามกลางฝูงชน เล็กซี่ที่มีปฏิกริยาที่รวดเร็วหันมาจ้องมองไปที่ร่างทั้งสอง

“ เอ่อ คุณหนูหยาง อย่าเมินผมแบบนั้นสิ…” อีธานลูขมวดคิ้วขณะที่เขายังคงได้รับความเย็นชาจากคนข้างๆ เมื่อเห็นว่าเธอหยุดและจ้องมองไปที่ที่ไกลออกไป อีธานลู่ก็มองตามเธอ

จากการพิจารณาร่างที่โดดเด่นทั้งสอง เล็กซี่ต้องยอมรับว่าทั้งสองคนเหมาะสมกันมาก เธอเห็นว่าทุกท่วงท่าของประธานเยว่นั้นแสดงออกมามากขึ้น และทำให้เธอประหลาดใจเมื่อนึกย้อนใบหน้าที่เธอเห็นมาตลอดทั้งคืน ความเหนือกว่าและดูน่ายำเกรงยังไม่เปลี่ยนแปลง สิ่งที่แตกต่างมีเพียงความอ่อนน้อมที่มากขึ้น เธออ่อนโยนกับผู้ชายตรงหน้ามาก

สายตามของเธอนั้นขณะที่เธอมองไปที่ชายคนนั้น เล็กซี่รู้จักสายตานั้นดี ก่อนหน้านี้เธอก็เคยมีสายตาที่นุ่มนวลเช่นนั้น สายตาที่จ้องมองโดยอัตโนมัติ เมื่อใดก็ตามที่เธอมองอดีตคู่มหมั้งของเธอ…ช่างน่าเจ็บปวด

‘ เขาคงรักเธอเหมือนที่เธอรักเขา ‘ ด้วยเหตุผลบางอย่าง เล็กซี่จึงรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย เธอไม่เคยได้รับสายตาที่อ่อนโยนเช่นนี้กลับมาจากผู้ชายคนเดียวที่เธอทุ่มเทหัวใจมานานหลายปี แม้ว่าเธอจะค่อนข้างเกลียดสิ่งที่มอริสทำ และรวมถึงการกดดันเธอ แต่เล็กซี่ก็ไม่สามารถเกลียดผู้ชายคนนี้ได้ลง

ใช่เธอเกลียดการกระทำของเขา ความหน้ามืดตามัวของเขา และเขาปฏิบัติต่อเธออย่างไม่ยุติธรรมเพียงใด ทั้ง ๆที่เธอทำเพื่อเขา อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถบังคับตัวเองไปเกลียดผู้ชายคนนั้นได้ เมื่อความคิดเหล่านั้นวนเวียนอยู่ในใจของเธอ อารมณ์ของเล็กซี่ก็ค่อยๆเปลี่ยนไป

“ ชู…” ชูรูที่หายตัวไปตั้งแต่ก่อนหน้านี้จู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นบนไหล่ของเล็กซี่ด้วยความกังวลที่ฉาบไปทั่วใบหน้าของเธอ ในเวลาเดียวกันอีธานลู่ที่ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างช้า ๆของเล็กซี่ ขณะที่เธอมองดูคู่รักที่รักกันตรงหน้า ซึ่งเป็นเจ้าของงานนี้อย่างนิ่งเฉย ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตามมีบางอย่างในตัวเขาที่เขาไม่เข้าใจ

เขายิ้มอ่อน ๆ บนใบหน้าก่อนที่อีธานจะรู้ตัว เขาก็ก้าวไปข้างหน้าและปิดกั้นการมองเห็นของเล็กซี่ ที่มีต่อทั้งสองคู่

และยื่นมือออกมาอย่างสุภาพเช่นเดียวกับสุภาพบุรุษตัวจริง พร้อมกับรอยยิ้มที่น่าหลงใหลของเขาที่ใครก็ตามที่เขาเล็งไว้จะต้องตกหลุมรักอย่างแน่นอน “ คุณหนูหยาง คุณจะให้เกียรติผมได้เต้นรำกับคุณไหม?”