The rise of the white lotus - ตอนที่ 82 โพสต์ Weibo ของเขา

ตอนที่ 82 โพสต์ Weibo ของเขา

อีธานลู่มองดูเธอกินอาหารจานต่าง ๆ อย่างคนตะกละตะกลาม เขาไม่สามารถหยุดให้ใบหน้าของเขากระตุกรัวๆ ขณะที่เขาเห็นอีกด้านหนึ่งของเล็กซี่

“ เฮ้ ไม่มีใครขโมยอาหารของคุณหรอกนะ – เอ้ย!” เขาเตือนเธอ แต่ในขณะเดียวกันเล็กซี่ก็ปล่อยไอออกมาหลายครั้งพร้อมกับตบหน้าอกของเธอ

อีธานลู่เลื่อนแก้วน้ําไปใกล้เธอ ซึ่งเธอก็กระดกโดยไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว เมื่อเล็กซี่กลืนอาหารที่ติดอยู่ในลําคอเธอก็เงยหน้าขึ้นไปหาชายคนนั้น

“ ชีทเดย์ ”

“ ว้าว แต่ผมไม่ได้กินแบบนั้นในวันชีทเดย์ของผมหรอกนะ “ อีธานลู่ไม่มั่นใจตอบกลับอย่างไม่กระตือรือร้น ในขณะที่เขาวางคางไว้ที่หลังมือซึ่งแตกต่างจากเธอ อีธานลู่เพียงแต่เบื่ออาหาร เนื่องจากการนอนไม่พอและปวดหัวนิดหน่อย

” ไม่เป็นไร เรื่องของคุณนี่ โอเค?” เล็กซี่รู้สึกตัว และกลับมามีท่าทางการกินที่ผิดปก ติของเธออีกครั้ง โดยไม่สนใจผู้ชายที่ขี้เซาตรงหน้าเธอ

เล็กซี่ต้องเพิ่มน้ําหนักให้มากที่สุดเท่าที่จะทําได้สําหรับเควสรองบ้าๆนั่น

เมื่อถูกเพิกเฉย อีธานจึงเลื่อนมือของเขาเข้าไปในกระเป๋าเสื้อและเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ของเขา เมื่อเห็นอีเมลที่มากมายจากเพื่อนของเขาบุคคลสําคัญและไม่สําคัญ เขาจึงตัดสินใจเปิด weibo ของเขา

คิ้วของเขาขมวดแน่น เมื่อเห็นเรื่องอื้อฉาวที่กําลังเป็นประเด็นอยู่ของเล็กซี่ มีบางอย่างในตัวเขารู้สึกถูกดูถูกจากความคิดเห็นที่ไร้เหตุผลที่รุนแรงที่ไม่น่าดูเกี่ยวกับทัศนคติที่หยาบคายต่อเธอเธอ อีธานลู่กัดฟันเงียบ ๆ ด้วยความรําคาญ เพราะเขาไม่สามารถอ่านอะไรได้อีก ถ้าเขาไม่รู้จักเธออีธานก็คงไม่สนใจ แต่เขารู้จักคนตรงหน้ามากกว่าเรื่องอื้อฉาวของเธอ!

แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้งานในบัญชีโซเชียลมีเดียของเขาเท่าไหร่ แต่อีธานก็ยังมีผู้ติดตามจํานวนมาก เนื่องจากเขาเคยไปเป็นนายแบบมาบ้างตอนที่เขาเบื่อๆ ยิ่งไปกว่านั้นการเป็นทายาทของตระกูลลู่ อีธานถือได้ว่ามีชื่อเสียง ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่เขาโพสต์อะไรก็มักจะถูกสังเกตเห็นอยู่เสมอ

อีธานลู่เปิดกล้องแอบถ่ายภาพอาหารมื้อหนักของพวกเขา บางส่วนของภาพถ่ายมีนิ้วเรียวยาวของเล็กซี่ แต่สําหรับเขามันเป็นภาพถ่ายที่สมบูรณ์แบบที่เขาต้องการ

ในขณะที่เล็กซี่ไม่รู้ว่าเขากําลังทําอะไร อีธานก็โพสต์ภาพพร้อมคําบรรยายใต้ภาพ

” มื้อเช้า มื้อหนักสําหรับคนตะกละ การดิ้นรนเพื่อเป็นเพื่อน101 #ไม่ดื่มให้เธออีกแล้ว #ชีทเดย์ #ความอยากอาหารของสัตว์ประหลาด”

อีธานลู่มองไปที่เล็กซี่ที่หลงลืมไป รอยยิ้มที่บางๆเกิดขึ้นที่ข้างริมฝีปากของเขาก่อนที่เขาจะโพสต์รูปลง หลังจากที่เขาวางโทรศัพท์รอยยิ้มที่อ่อนโยนของเขาก็ขยายใหญ่ขึ้นจนกลายเป็นรอยยิ้มกว้าง

เมื่อสัมผัสได้ถึงออร่าแปลก ๆ ที่ล้อมรอบตัวเขา เล็กซี่จึงเงยหน้าขึ้นมองเขา แต่ไม่มีประโยชน์อะไรเลย เธอไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ ท้ายที่สุดแล้วเขาก็เป็นเช่นนั้นเสมอดังนั้นเธอจึงยักไหล่ๆม่สนใจ

ในทางกลับกัน ชูรูปิดปากของเธอเพื่อระงับเสียงหัวเราะขณะอ่านสิ่งที่อีธานลู่โพสต์ ด้วยเหตุผลบางอย่างเธอไม่ต้องการทําให้เล็กซี่ล่วงรู้จากการแอบเซอร์ไพรส์ของอีธานลู่ เพราะเธออยากเห็นปฏิกิริยาของเล็กซี่ ถ้าเธอเห็นโพสต์ของเขา

“ คุณ … คุณจําอะไรเมื่อคืนไม่ได้จริงๆเหรอ?” แม้ว่าเขาจะถามไปแล้วก่อนหน้านี้ แต่อีธานลู่ก็อยากจะยืนยันอีกครั้ง ท้ายที่สุด เมื่อคืนเธอเล่นกับเพื่อนรักของเขาและทรยศเขาในเวลาเดียวกัน

“ มีอะไรให้ต้องจํา?”

” เปล่า ไม่มีอะไรหรอก … “ เมื่อได้ยินคําตอบของเธออย่างไร้ท่าที อีธานลู่ก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ

สําหรับเขาแล้ว มันอาจจะดีที่สุดสําหรับพวกเขาที่เธอจําไม่ได้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นเพราะเขากลัวว่าเธอจะหนีหายจากเขาไปอีก

สุดท้ายนอกเหนือจากการที่เธอเรียกเขาว่า น้องสาว” และบอกเขาว่า “ฉันรักคุณ” เธอยังเดินไปรอบ ๆ ตัวเปล่าและสัมผัสความเป็นลูกผู้ชายของเขาด้วย! เธอจะรักษาความเป็นเพื่อนกับเขาได้อย่างไร ถ้าเมื่อคืนเธอทําเรื่องรุนแรงอย่างนี้? ดังนั้นเขาอาจต้องทนทุกข์ทรมานเพียงลําพังจากประสบการณ์นั้นมากกว่าการยอมสูญเสียเธอไป

แน่นอนว่าอีธานลู่ให้ความสําคัญกับความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเล็กซี่มากกว่าที่เขามีกับผู้หญิงคนอื่น ๆ

“ อย่าทําอีกนะ ตอนคุณเมานี่มันแย่จริงๆ” อีธานลู่ถอนหายใจหนักขณะที่เขารู้สึกหงุดหงิดอีกครั้งเมื่อนึกถึงบาดแผลเมื่อคืน เขาเอื้อมมือไปหยิบถ้วยชาอุ่น ๆ แล้วจิบเพื่อปลอบประโลมหัวใจที่สั่นเทา

” ฉันรู้แล้ว ครั้งสุดท้ายที่ฉันเมาขนาดนี้ฉันเกือบจะฆ่ามีอาเฉินไปแล้ว “ เล็กซี่ยอมรับอย่างไม่ใยดีโดยไม่โกรธเคืองกับคําพูดที่ตรงไปตรงมาของเขา

“ แค่ก แค่กๆ *

คราวนี้อีธานเกือบจะทําชาของเขาหกหลังจากได้ยินประโยคนั้น เขาเคยได้ยินเรื่องซุบซิบเกี่ยวกับเล็กซี่มาบ้าง แต่ไม่ใช่กับเรื่องนี้ ที่ทําให้เขาไม่ทันระวัง

เล็กซี่ขมวดคิ้วจากปฏิกิริยาของเขา นั่นเป็นความพยายามครั้งสุดท้ายของเธอที่จะเรียกร้องความสนใจของมอริสหลิว และยังเป็นสาเหตุที่ฟางเส้นสุดท้ายแห่งความอดทนของชายคนดังกล่าวขาดลง

” อะไรกัน คุณไม่รู้เหรอ?”

“ บ้าเหรอ ผมจะรู้ได้ยังไง คุณเป็นเหมือนสิ่งต้องห้ามจากปากของทุกคนเลยนะ!” อีธานรู้สึกกระวนกระวายใจ หลังจากที่เขาเช็ดคราบชาที่คางของเขา เขาเสริมด้วยความจริงและขมวดคิ้ว

“ คุณทําอะไรกับเธอกันแน่? ”

“ อืมฉัน … ฉันพยายามจะขับรถชนเธอด้วยรถของฉันเอง – น่าตกใจใช่มั้ยล่ะ?” เล็กซี่สารภาพอย่างเชื่องช้าในขณะที่ตรวจสอบปฏิกิริยาที่แตกต่างจากเขา

เธอไม่แปลกใจเลยที่เห็นปฏิกิริยาที่พูดไม่ออกของเขา เพราะเธอทําให้โลกตกใจจากเหตุการณ์นั้นแล้ว

“ ว้าว คุณพูดจริงๆเหรอ…” ชูรูแสดงความคิดเห็นอย่างใจเย็น ขณะที่เธอมองดูการแส ดงออกที่ไม่สามารถอ่านได้ของอีธานลู่ แม้ว่าจะมีสีหน้าน่าเกลียดฉาบอยู่บนใบหน้าของเขาก็ตาม

อีธาน: “…”