The rise of the white lotus - ตอนที่ 94 ใช่หรือไม่ใช่?
ตอนที่ 94 ใช่หรือไม่ใช่?
ไม่เหมือนวันแรก เล็กซี่และอีธานมีความมุ่งมั่นมากขึ้นในวันที่สอง แต่ก็เช่นเดิมกับวันแรกที่อีธานและเล็กชีล้มลงในจุดเดียวกันที่พวกเขาพักเมื่อวานนี้
ในทางกลับกัน ซูรูสามารถล้มลงหนึ่งก้าวพ้นตําแหน่งเดิมของเธอในวันแรกของการออกกําลังกายได้
“ ฉันคิดว่าวันนี้ฉันสูญเสียไขมันไปแล้วจริงๆนะ…” ซูรูปลอบตัวเอง อย่างไรก็ตามไม่ว่าเธอจะขอคําชมจากเล็กซี่อย่างไรก็ไม่มีผล ซูรูก็รู้สึกผิดหวัง
” ฉันเหนื่อย ฉันเหนื่อย “ อีธานพึมพําระหว่างหอบหายใจ เมื่อวานนี้เขารู้สึกอับอายตัวเองอยู่แล้ว ดังนั้นอีธานจะไม่ทําผิดซ้ําสอง
“ฮ่าฮ่า คุณแน่ใจนะว่า ” เธอหัวเราะเบา ๆ กับท่าทางยอมรับความจริงของเขา แม้ว่าจะไม่มีใครถามก็ตาม เล็กซี่ยิ้มกว้างเมื่อจําได้ว่าเธอทําลายความมั่นใจของอีธานลงไปถึงส่วนลึกของจิตวิญญาณที่โอ้อวดของเขาได้
อีธานหอบหายใจสั้น ๆ ขณะที่เขารู้สึกปวดกล้ามเนื้อ ราวกับว่าความเจ็บปวดจากการออกกําลังกายเมื่อวานนี้ทวีความรุนแรงมากขึ้น ยิ่งไปกว่านั้นการโจมตีที่น่าสยดสยองในดวงตาของเขาที่ได้รับในวันแรกเกือบทําให้เขาจิตตก เมื่อได้เห็นผิวของเธอมากขึ้น กับที่เธอบ่นว่าอ้วน แต่สําหรับเขามันเป็นงานศิลปะชั้นเลิศ ดังนั้นเพื่อความสมบูรณ์แข็งแรงของจิตใจและหัวใจ เขาจึงสั่งให้เธอคลุมเสื้อแจ็คเก็ตเป็นพิเศษจนกว่าจะสิ้นสุดการออกกําลังกาย
ความเงียบห่อหุ้มพวกเขาชั่วขณะ ขณะที่ทั้งคู่ไม่ได้พูดคุยกันตอนที่พวกเขาหายใจให้คงที่ เนื่องจากพ่อแม่หยางให้การสนับสนุนตลอดมานั้นใจดีพอที่จะต้อนรับอีธานและเชิญเขาไปทานอาหารกลางวันที่ดีต่อสุขภาพเมื่อวานนี้ เล็กซี่และเขาจึงคุยกันแบบสุ่มไปเรื่อย รวมถึงการออดิชั่นของเธอในภาพยนตร์บางเรื่อง
“ ยังไงก็ตาม วันนี้จะออดิชั่นใช่ไหม? ให้ผมไปส่งที่นั่นหรือเปล่า?” อีธานทําลายความเงียบสงบด้วยการสนอว่าจะไปส่งเธอออดิชั่น
“หืม? ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจเลยว่า…“ อาจเป็นเพราะเธอเคยชินกับเรื่องสมมติของอีธาน เล็กซี่จึงตอบสนองได้ดีขึ้น
เมื่อพิจารณาว่าเธอถูกล่อลวงมีหลายสิ่งที่ขัดขวางการตัดสินใจของเธอ ตัวอย่างเช่น เล็กซี่ไม่รู้ว่าเธอจะดึงมันออกมาได้ด้วยสภาพจิตใจของเธอหรือไม่
ท้ายที่สุด บทที่อบิเกลส่งมาและบทบาทที่เธออ้างให้เล็กซี่ฝึกฝนนั้นท้าทายเล็กน้อย อบิเกลไม่ได้ขอให้เธอออดิชั่นสําหรับนักแสดงนําหญิงและเธอก็ไม่ต้องการให้เป็นตัวร้าย เธอต้องการให้รับบทเป็นเซเลสเชียลที่เป็นการ์ตูนคลายเครียดด้วย!
แน่นอนว่าด้วยรูปลักษณ์ของเล็กซี่อาจทําให้เธอมีโอกาสได้รับบทนี้สูงขึ้น อย่างไรก็ตามเธอจะแสดงให้เห็นว่ามันเป็นปัญหาอย่างไร เพราะเป็บทตลกซึ่งไม่ใช่เรื่องถนัดของเธอเลย!
นอกจากนี้เธอยังอดไม่ได้ที่จะจินตนาการถึงชูรูและนางฟ้าปีศาจที่เธอพูดถึง! เพื่อให้ง่ายขึ้น เล็กซี่ไม่สามารถเข้าถึงกับความคิดแบบเจ้าเกี่ยวได้!
“ แต่คุณอยากลองหรือเปล่าล่ะ?” อีธานตั้งคําถามอย่างหนักแน่น ซึ่งสามารถตอบได้ด้วย ว่าใช่หรือไม่ใช่เท่านั้น จากการที่เล็กที่พูดถึงเมื่อวานนี้ อีธานรับรู้ว่าลึก ๆ แล้วเธออยากจะลองเสี่ยงโชคนี้จริงๆ
เธอปล่อยกลิ่นอายของความคาดหวังและความกระตือรือร้นที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน ดังนั้น เมื่อไม่สนใจเรื่องอื้อฉาวและเหตุผลใด ๆ ที่ทําให้เธอหยุดอีธานจึงต้องการสนับสนุนให้เธอทําในสิ่งที่เธอต้องการซึ่งจะทําให้เธอมีความสุข
” คุณก็รู้ แม้ว่าฉันอยากจะ ” เมื่อเธออธิบายข้อโต้แย้งของเธอ เล็กซี่ก็ถูกขัดจังหวะกลางคัน เพราะอีธาน
” ถ้าอย่างนั้นก็ควรจะทํา” อีธานกลิ้งไปด้านข้างของเธอและพูดด้วยรอยยิ้ม สําหรับเขาอีธานยักไหล่อารมณ์แปลกปลอมที่เขาคิดว่าเป็นความหลงใหลที่อยู่ข้างๆเพราะสิ่งที่พวกเขามีอยู่ ตอนนี้เขาพอใจกับมันแล้วและนั่นคือสิ่งที่สําคัญสําหรับเขา
“คุณช่วยหยุดตัดสินใจแทนฉันได้ไหม?” เล็กซี่หันหน้าไปทางเขา แต่ยังกลอกตา แต่เธอก็ไม่รู้สึกหงุดหงิดอะไร
” อ่าาาา! ผิดแล้ว ผมแค่อยากให้คุณเป็นคนสุดท้ายที่จะใช้เส้นทางที่คุณอาจเสียใจในภายหลังถ้าคุณไม่ได้ลองทําดู” คราวนี้อีธานไม่ได้สะดุ้งเมื่อเห็นความงามตามธรรมชาติ แต่น่าหลงใหลของเล็กซี่ เขาเอ่ยต่อ
” มันอยู่ที่ไหน? ”
” อะไรที่ไหน? ” เล็กซี่ขมวดคิ้วถามด้วยความสับสน
“ บท… ง่า?”
” ง่า ฮ่า ๆ พูดอีกทีสิ” เล็กหัวเราะคิกคักเมื่อเธอได้ยินคําว่า “ง่า” ออกมาจากปากของเขา วิธีที่เขาพูดเป็นเรื่องตลกมากเกินไป ซึ่งทําให้บรรยากาศอบอุ่นรอบตัวสว่างขึ้น
“ไม่มีทาง!”
“ คุณมีเวลาว่างเยอะเหรอ?” เล็กซี่เหลือบมองไปที่อีธานคู่ที่อยู่บนที่นั่งคนขับก่อนที่เธอจะโก่งตัวขึ้น
“ สําหรับเรื่องของคุณ ผมไม่ยุ่งหรอก” การตอบสนองด้วยน้ําเสียงที่จริงจังของอีธาน แสดงความคิดเห็นอย่างตรงไปตรงมา
อันที่จริงเขามีเรื่องยุ่งมากมายเกี่ยวกับครอบครัวของตัวเขาเอง เพราะเขาเข้าไปมีส่วนร่วมกับคนในตระกูลมากขึ้น ในตอนนี้เขาก็มีงานมากมายกับเรื่องวุ่นวายมากกว่าที่เคย ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังคงเลือกที่จะหาเวลาให้กับเล็กซี่ ด้วยเหตุผลง่ายๆที่ว่าเธอรู้สึกผิดหวังกับการขึ้นของน้ําหนัก
“ จริงเหรอ” เล็กซี่สายหัวเล็กน้อยอย่างไม่มั่นใจ ขณะที่เธอไม่รู้เรื่องปัจจุบันของเขาเลย
เธอเหลือบมองลงไปที่ซูรูที่กําลังทรุดตัวลงนั่งบนตักของเธอเหมือนลูกแมวที่เกาะอยู่แม้ว่าจะอยู่ในรูปแบบของเกี่ยวก็ตาม
“ น้องสาว เธอผอมลงแล้ว!” เล็กซี่สนับสนุนทางกระแสจิตเพื่อปลอบโยนเกี้ยวที่เหนื่อยล้าราวกับจะตายแล้ว แต่ในความเป็นจริงความก้าวหน้าของชูรูนั้นน่าสิ้นหวังสิ้นดี
“ อย่ามายุ่งกับฉันนะชู.ขอให้ฉันได้พักผ่อนหน่อยนะ – ขอให้โชคดีกับการออดิชั่น…ซู” ซูรูส่งเสียงเชียร์เธออย่างแผ่วเบา ในใจของเธอ เธอไม่เคยเหนื่อยล้าเลยเมื่อเธออยู่ในร่างเดิมของเธอ
อย่างไรก็ตามด้วยเหตุผลบางอย่างนอกเหนือจากความเหนื่อยล้าของเธอเองแล้ว เธอก็ดูเหมือนจะดูดความเหนื่อยล้าของเล็กไปด้วย เนื่องจากความเหนื่อยล้าของโฮสต์ของเธอมากขึ้น และมีประสิทธิภาพน้อยลง
” ยัยเฒ่านั่น …. อย่างน้อยเธอก็ควรจะบอกฉันล่วงหน้า” ซูรูคิดในใจขณะที่เธอสรุปสถานการณ์ปัจจุบันของเธอ
ในขณะเดียวกัน
ในดินแดนที่แตกต่างกันซึ่งดูคล้ายคลึงกับโลก แต่มีผู้เช่าต่างกันหน้าจอขนาดใหญ่ ในแต่ละอาคารและโทรทัศน์ในที่อยู่อาศัยของพวกเขาเหล่านางฟ้าที่สวยงามและคนที่เข้าใจยากต่างก็รู้สึกดีขึ้นเมื่อพวกเขาดูร่างที่เหนื่อยล้าของชูรสุดยอดไอดอลของพวกเขา
“ อาจารย์ซูรูขอให้หายไว ๆ นะ!”
“ กัปตันผู้ยิ่งใหญ่ของเราทําเพื่อผู้หญิงของพวกเรามากขนาดนี้มันช่างน่าประทับใจจริงๆ”
“ห้ววว ไม่ต้องกังวลนะไอดอลของเรา การเสียสละของคุณจะถูกจดจําเมื่อเล็กซี่ได้รับบทนั้น!”
แน่นอนว่าสิ่งมีชีวิตบนท้องฟ้าเหล่านี้กําลังดูฉากที่มีเรตติ้งสูงสุดที่กําลังออกอากาศอยู่ตอนนี้